யுரேனியம்(III) குளோரைடு

யுரேனியம்(III) குளோரைடு
பெயர்கள்
	ஐயூபிஏசி பெயர் யுரேனியம்(III) குளோரைடு
	வேறு பெயர்கள் யுரேனியம் குளோரைடு; யுரேனியம் முக்குளோரைடு ; ஐப்போரானசு குளோரைடு
இனங்காட்டிகள்
சிஏஎசு எண்	10025-93-1
ChemSpider	146484
	InChI
யேமல் -3D படிமங்கள்	Image
பப்கெம்	167444
	SMILES
பண்புகள்
மூலக்கூறு வாய்பாடு	Cl3U
வாய்ப்பாட்டு எடை	344.38 g·mol−1
தோற்றம்	பச்சைநிற படிகத் திண்மம்
அடர்த்தி	5.500 கி/செ.மீ3, நீர்மம்
உருகுநிலை
கொதிநிலை	1,657 °C (3,015 °F; 1,930 K)
நீரில் கரைதிறன்	கரையும்
தீங்குகள்
தீப்பற்றும் வெப்பநிலை	எளிதில் தீப்பற்றாது
Autoignition; temperature	எளிதில் தீப்பற்றாது
	மாறுதலாக ஏதும் சொல்லவில்லை என்றால் கொடுக்கப்பட்ட தரவுகள் யாவும்; பொருள்கள் அவைகளின் இயல்பான வெப்ப அழுத்த நிலையில் (25°C, 100kPa) இருக்கும்.
	verify (இது: /?)
	Infobox references

யுரேனியம்(III) குளோரைடு (Uranium(III) chloride) என்பது UCl₃ என்ற மூலக்கூற்று வாய்ப்பாடு கொண்ட ஒரு கனிம வேதியியல் சேர்மம் ஆகும். யுரேனியம் மற்றும் குளோரின் சேர்ந்து இச்சேர்மம் உருவாகிறது. பயன்படுத்தப்பட்ட அணுக்கரு எரிபொருளை மறுசுழற்சி மூலமாக மீண்டும் உபயோகப்படுத்த தயாரிக்கும் செயல்முறையில் யுரேனியம்(III) குளோரைடு பெரும்பாலும் பயன்படுகிறது. யுரேனியம்(IV) குளோரைடில் இருந்து பல்வேறு முறைகளில் யுரேனியம்(III) குளோரைடைத் தயாரிக்க முடியும். எனினும் யுரேனியம்(IV) குளோரைடைவிட, யுரேனியம்(III) குளோரைடு நிலைப்புத்தன்மை குறைந்தது ஆகும்.

தயாரிப்பு

யுரேனியம் (III) குளோரைடைத் தொகுப்பு முறையில் தயாரிக்க இரண்டு வழிகள் உள்ளன. பின்வரும் செயல்முறைகள் யுரேனியம் (III) குளோரைடு உற்பத்தி செய்வது குறித்து விவரிக்கின்றன.

1.யுரேனியம் நாற்குளோரைடுடன் தனிம யுரேனியத்தைச் NaCl-KCl கலவையுடன் சேர்த்து, 670–710 ° செ வெப்பநிலைக்கு சூடுபடுத்தினால் யுரேனியம்(III) குளோரைடு உருவாகிறது.

3UCl₄ + U → 4UCl₃[1]

(2) யுரேனியம் நாற்குளோரைடை ஐதரசன் வாயுவுடன் சேர்த்து சூடாக்கியும் யுரேனியம்(III) குளோரைடு தயாரிக்கலாம்.

2UCl₄ + H₂ → 2UCl₃ + 2HCl[2]

பண்புகள்

திடநிலை யுரேனியம் (III) குளோரைடு, ஒவ்வொரு யுரேனியம் அணுவும், ஒரு மூவுச்சி முக்கோணப் பட்டகக் கட்டமைப்பில் உள்ளது போல தோராயமாக அதே தூரத்தில் ஒன்பது குளோரின் அணுக்களை அருகாமை அண்டை அனுக்களாகப் பெற்றுள்ளன.

அறை வெப்பநிலையில் யுரேனியம்(III) குளோரைடு பச்சைநிற படிகத் திண்மமாகக் காணப்படுகிறது. 837° செல்சியசு வெப்பநிலையை உருகுநிலையாகவும் 1657° செல்சியசு வெப்பநிலையை கொதி நிலையாகவும் பெற்றுள்ள யுரேனியம்(III) குளோரைடு 5500 கி.கி/மீ3 அல்லது 5500 கி/செ.மீ3 அடர்த்தியுடனும் காணப்படுகிறது.[3]

எடை அடிப்படையில் யுரேனியம்(III) குளோரைடின் பகுதிப்பொருட்களின் எடை சதவீதம்:

குளோரின்: 30.84%

யுரேனியம்: 69.16%

இச்சேர்மத்தின் முறையான ஆக்சிசனேற்ற நிலைகள்:

குளோரின் : −1

யுரேனியம்: +3

அதிகமான நீருறிஞ்சும் திறன் கொண்ட யுரேனியம்(III) குளோரைடு நன்றாக தண்ணீரில் கரைகிறது. மற்றும் ஐதரோகுளோரிக் அமிலத்தில் நிலைப்புத் தன்மையுடன் காணப்படுகிறது.[4]

பயன்கள்

வினைச் செயலிகள்

நான்கைதரோ பியுரான் மற்றும் சோடியம் மெத்தில்சைக்ளோ பெண்டாடையீன் ஆகியனவற்றுடன் சேர்த்து யுரேனியம் மெட்டலோசீன் அணைவுச் சேற்மங்கள் தயாரிக்கப் பயன்படுகிறது.[5]

வினையூக்கிகள்

இலித்தியம் அலுமினியம் ஐதரைடு மற்றும் ஒலிஃபீன்கள் இடையிலான வினையின் போது யுரேனியம்(III) குளோரைடு வினையூக்கியாகப் பயன்பட்டு ஆல்க்கைல் அலுமினேட்டுச் சேர்மங்கள் தயாரிக்கப் பயன்படுகிறது.[6]

உருகிய வடிவம்

வெப்ப வேதியிய செயல்முறைகளில் யுரேனியம் (III) குளோரைடு, அணுசக்தி எரிபொருள்களின் மறுசீராக்கல் செயல்முறைக்கு முக்கியமா வேதிப்பொருளாக உதவுகிறது.[7] மின்தூய்மையாக்கல் செயல்முறைகளில் UCl3 வடிவத்தில் உள்ள யுரேனியம், எரிக்கப்பட்ட அணுக்கரு எரிபொருளை மறுசுழற்சிக்கு தயாரிக்கும் வடிவமாகக் கருதப்படுகிறது.[7][8]

நீரேற்றுகள்

யுரேனியம்(III) குளோரைடு மூன்று வகையான நீரேற்று வடிவங்களில் காணப்படுகிறது.

UCl₃^.2H₂O^.2CH₃CN
UCl₃^.6H₂O
UCl₃^.7H₂O

மெத்தில் சயனைடில் உள்ள யுரேனியம்(IV) குளோரைடுடன் தேவையான அள் அவுக்குத் தண்ணீர் மற்றும் புரொப்பியானிக் அமிலம் சேர்த்து ஒவ்வொரு நீரேற்றையும் தயாரித்துக் கொள்ள முடியும்.[9]

பாதுகாப்பு

UCl3 இன் நீண்ட கால நச்சு விளைவுகள் குறித்த தரவுகள் இல்லையென்றாலும் அதிகமான அளவு பயன்படுத்துவதை இயன்ற அளவுக்கு தவிர்க்க வேண்டும்.

மற்ற கரையும் யுரேனியம் சேர்மங்களைப் போலவே UCl₃ சேர்மமும் இரத்தத்தால் ஈர்க்கப்பட்டு சிறுநீரகம் நச்சடைவதற்கு வழிகோலுகிறது.[10]

மேற்கோள்கள்

Serrano, K.; Taxil, P.; Dugne, O.; Bouvet, S.; Puech, E. J. Nucl. Mater. 2000, 282, 137–145.
Remsen, Ira. Inorganic Chemistry. New York: Henry Holt and Company, 1890.
Wells A.F. (1984) Structural Inorganic Chemistry 5th edition Oxford Science Publications ISBN 0-19-855370-6
Comey, Arthur M.; Hahn, Dorothy A. A Dictionary of Chemical Solubilities: Inorganic. New York: The MacMillan Company, 1921.
Brenna, J.G.; Anderson, R.A.; Zalkin, A. Inorg. Chem. 1986, 25, 1756–1760.
Le Marechal, J.F.; Ephritikhine, M.; Folcher, G. J. Organomet. Chem. 1986, 309, C1–C3.
Okamoto, Y.; Madden, P.; Minato, K. J. Nucl. Mater. 2005, 344, 109–114.
Okamoto, Y.; Kobayashi, F.; Ogawa, T. J. Alloys Compd. 1998, 271, 355–358.
Mech, A.; Karbowick, M.; Lis, T. Polyhedron. 2006, 25, 2083–2092.
Bertell, Rosalie. "Gulf War Veterans and Depleted Uranium." May 1999. Available: http://ccnr.org/du_hague.html

புற இணைப்புகள்

Uranium(III) chloride information at Webelements
Uranium(III) chloride International Bio-Analytical Industries, Inc.

குளோரைடுகள்
HCl																	He
LiCl	BeCl₂											BCl₃ B₂Cl₄	CCl₄	NCl₃ ClN₃	Cl₂O ClO₂ Cl₂O₇	ClF ClF₃ ClF₅	Ne
NaCl	MgCl₂											AlCl AlCl₃	SiCl₄	P₂Cl₄ PCl₃ PCl₅	S₂Cl₂ SCl₂ SCl₄	Cl₂	Ar
KCl	CaCl CaCl₂	ScCl₃	TiCl₂ TiCl₃ TiCl₄	VCl₂ VCl₃ VCl₄ VCl₅	CrCl₂ CrCl₃ CrCl₄	MnCl₂	FeCl₂ FeCl₃	CoCl₂ CoCl₃	NiCl₂	CuCl CuCl₂	ZnCl₂	GaCl₂ GaCl₃	GeCl₂ GeCl₄	AsCl₃ AsCl₅	Se₂Cl₂ SeCl₄	BrCl	KrCl
RbCl	SrCl₂	YCl₃	ZrCl₃ ZrCl₄	NbCl₄ NbCl₅	MoCl₂ MoCl₃ MoCl₄ MoCl₅ MoCl₆	TcCl₄	RuCl₃	RhCl₃	PdCl₂	AgCl	CdCl₂	InCl InCl₂ InCl₃	SnCl₂ SnCl₄	SbCl₃ SbCl₅	Te₃Cl₂ TeCl₄	ICl ICl₃	XeCl XeCl₂
CsCl	BaCl₂		HfCl₄	TaCl₅	WCl₂ WCl₃ WCl₄ WCl₅ WCl₆	Re₃Cl₉ ReCl₄ ReCl₅ ReCl₆	OsCl₄	IrCl₂ IrCl₃ IrCl₄	PtCl₂ PtCl₄	AuCl AuCl₃	Hg₂Cl₂, HgCl₂	TlCl	PbCl₂, PbCl₄	BiCl₃	PoCl₂, PoCl₄	AtCl	RnCl₂
FrCl	RaCl₂		Rf	Db	Sg	Bh	Hs	Mt	Ds	Rg	Cn	Nh	Fl	Mc	Lv	Ts	Og
		↓
		LaCl₃	CeCl₃	PrCl₃	NdCl₂, NdCl₃	PmCl₃	SmCl₂, SmCl₃	EuCl₂, EuCl₃	GdCl₃	TbCl₃	DyCl₂, DyCl₃	HoCl₃	ErCl₃	TmCl₂ TmCl₃	YbCl₂ YbCl₃	LuCl₃
		AcCl₃	ThCl₄	PaCl₅	UCl₃ UCl₄ UCl₅ UCl₆	NpCl₄	PuCl₃	AmCl₂ AmCl₃	CmCl₃	BkCl₃	CfCl₃	EsCl₃	Fm	Md	No	LrCl₃

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Serrano, K.; Taxil, P.; Dugne, O.; Bouvet, S.; Puech, E. J. Nucl. Mater. 2000, 282, 137–145.

[2] Remsen, Ira. Inorganic Chemistry. New York: Henry Holt and Company, 1890.

[3] Wells A.F. (1984) Structural Inorganic Chemistry 5th edition Oxford Science Publications ISBN 0-19-855370-6

[4] Comey, Arthur M.; Hahn, Dorothy A. A Dictionary of Chemical Solubilities: Inorganic. New York: The MacMillan Company, 1921.

[5] Brenna, J.G.; Anderson, R.A.; Zalkin, A. Inorg. Chem. 1986, 25, 1756–1760.

[6] Le Marechal, J.F.; Ephritikhine, M.; Folcher, G. J. Organomet. Chem. 1986, 309, C1–C3.

[okamoto1-7] Okamoto, Y.; Madden, P.; Minato, K. J. Nucl. Mater. 2005, 344, 109–114.

[8] Okamoto, Y.; Kobayashi, F.; Ogawa, T. J. Alloys Compd. 1998, 271, 355–358.

[9] Mech, A.; Karbowick, M.; Lis, T. Polyhedron. 2006, 25, 2083–2092.

[10] Bertell, Rosalie. "Gulf War Veterans and Depleted Uranium." May 1999. Available: http://ccnr.org/du_hague.html