நேபாளி மொழி

இம் மொழி வேறு பல பெயர்களாலும் குறிக்கப்படுவது உண்டு. கூர்க்காக்களின் மொழி என்பதால் கூர்க்காலி அல்லது கோர்க்காலி என்றும், மலைப் பகுதி மொழி எனப் பொருள்படும் பர்பாத்தியா என்றும் அழைக்கப்படுவது உண்டு. காஸ்கூரா என்பதே இதன் பழைய பெயராகும். காஸ்கூரா என்பது காஸ் இனத்தவரின் பேச்சு என்று பொருள்படுகின்றது. இவர்கள், வரலாற்றுக்கு முந்திய அல்லது வரலாற்றுக் காலத் தொடக்கத்தில் கர்னாலி-பேரி நீரேந்து பகுதிகளில் அரிசி பயிரிட்டு வாழ்ந்த இந்திய-ஆரியக் குடியேற்றவாசிகளாவர்.

நேபாளத்தின் கிழக்குப் பகுதி, இந்திய மாநிலங்களான உத்தர்கண்ட், இமாசலப் பிரதேசம் ஆகிய பகுதிகளில் பேசப்பட்டு வரும் பஹாரி மொழிக் குழுவில் கிழக்குக் கோடியில் உள்ள மொழி நேபாளி மொழியேயாகும். இம் மொழி, நேபாளி பாஷா போன்ற பல திபேத்திய-பர்மிய மொழிகளுக்கு அண்மையில் வளர்ந்ததால் இம்மொழியில் அம் மொழிகளின் செல்வாக்கைக் காணமுடிகின்றது.

இது ஹிந்தி மொழிக்கு நெருங்கியது எனினும் இது கூடிய பழமைக் கூறுகளைக் கொண்டது. பெருமளவுக்குப் பாரசீக மற்றும் ஆங்கிலச் சொற்களின் கலப்பின்றி, சமஸ்கிருத மொழிச் சொற்களே இம் மொழியில் அதிகமாக உள்ளன. வேறெந்த மொழியைக் காட்டிலும், சமஸ்கிருதத்துக்கு மிக நெருக்கமானது நேபாளி மொழியே என்று கூறப்படுகின்றது.

தற்காலத்தில் இம் மொழியை எழுதுவதற்குத் தேவநாகரி எழுத்துக்களே பயன்படுகின்றன. புஜிமோல் எனப்படும் பழைய எழுத்து முறை ஒன்றும் இருந்ததாகத் தெரிகிறது.

நேபாளி மொழியில், குறிக்கப்படுபவரின் பால், எண், தொலைவு, தகுதி என்பவற்றில் தங்கியுள்ள ஒரு சிக்கலான பதிலிடு பெயர் முறைமை உண்டு. தகுதி மூன்று நிலைகளில் உள்ளது. இவை: கீழ் நிலை, இடை நிலை, உயர் நிலை என்பவை ஆகும். படர்க்கைப் பதிலிடு பெயர்களில், குறிக்கப்படுபவர் அவ்விடத்தில் இல்லாவிட்டால் அல்லது அவர் தகுதி குறைந்தவராக இருந்தால் கீழ் நிலைச் சொல் பயன்படுகின்றது. இடை நிலைச் சொல் சிறப்பாகப் பெண்களைக் குறிக்கும்போது பயன்படுகின்றது. இதன் பன்மைச் சொல் ஒரு குழுவினரைக் குறிக்கவும் பயன்படுவதுண்டு. உயர் நிலைச் சொற்கள், குறிக்கப்படுபவர் நேரில் இருக்கும்போது அல்லது உயர் தகுதி கொண்டவராக இருக்கும்போது பயன்படுகின்றது.

• இந்திய-ஆரிய மொழிகள்