ಜಿ. ಶಂಕರ ಕುರುಪ್

ಜಿ. ಶಂಕರ ಕುರುಪ್ (ಜೂನ್ ೩, ೧೯೦೧- ಫೆಬ್ರವರಿ ೨, ೧೯೭೮) ಮಲಯಾಳಂ ಭಾಷೆಯ ಕವಿ, ಹಾಗೂ ಜ್ಞಾನಪೀಠ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ಪಡೆದ ಮೊದಲ ಲೇಖಕರು.[1] ಇವರು "ಮಹಾಕವಿ" ಎಂಬ ಬಿರುದಿನಿಂದ ಖ್ಯಾತರಾಗಿದ್ದರು. ೧೯೬೫ರಲ್ಲಿ ಇವರ "ಒದಕ್ಕೂಜಲ್" ಕವನ ಸಂಕಲನಕ್ಕೆ ಜ್ಞಾನಪೀಠ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ಬಂದಿತು. ೧೯೬೭ ರಲ್ಲಿ ರಷ್ಯಾ ಸರ್ಕಾರದಿಂದ ನೆಹರು ಶಾಂತಿ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ಪಡೆದ ಇವರು ೧೯೬೮ ರಲ್ಲಿ ಪದ್ಮಭೂಷಣ ಪ್ರಶಸ್ತಿಯನ್ನು ಪಡೆದರು. ಇವರ ಪ್ರಥಮ ಕವನ "ಪ್ರಕೃತಿಗೆ ನಮನ" ಇವರು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಯಾಗಿದ್ದಾಗಲೆ ಪ್ರಕಟವಾಯಿತು. ಒಟ್ಟು ೨೫ ಕವನ ಸಂಕಲನಗಳ ಜೊತೆಗೆ, ಗೀತನಾಟಕ ಮತ್ತು ಪ್ರಬಂಧಗಳ ಸಂಕಲನಗಳನ್ನು ಸಹ ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ. ಇವರು ಮಲಯಾಳ ಭಾಷೆಗೆ ಭಾಷಾಂತರಿಸಿದ ಮುಖ್ಯ ಕೃತಿಗಳೆಂದರೆ ಒಮರ್ ಖಯ್ಯಾಮಾನ "ರೂಬೈಯಾತ್", ಕಾಳಿದಾಸನ "ಮೇಘದೂತ" ಮತ್ತು ನೊಬೆಲ್ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ವಿಜೇತ "ಗೀತಾಂಜಲಿ". ಮಾನವ ಜೀವನದ ಮೇಲೆ ವಿಜ್ಞಾನದ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ಕುರಿತು ಅಧ್ಯಯನ ನಡೆಸಿ "ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಕವಿ" ಎಂದು ಹೆಸರಾದರು. ತಮ್ಮ ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸಿದ ನಂತರ, ಕುರುಪ್ ಅವರು ೧೯೨೧ ರಲ್ಲಿ ತಿರುವಿಲ್ವಾಮಲಾದ ಮಾಧ್ಯಮಿಕ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಮಲಯಾಳಂ ಶಿಕ್ಷಕರಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದರು. ನಂತರ ಅವರು ಟ್ರೈಚೂರ್ ಸಮೀಪದ ಸರ್ಕಾರಿ ಸೆಕೆಂಡರಿ ಶಿಕ್ಷಕರ ತರಬೇತಿ ಸಂಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷಕರಾದರು. ಅವರು ಎರ್ನಾಕುಲಂ ಮಹಾರಾಜ ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಮಲಯಾಳಂ ಪಂಡಿತ್ ಆಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದರು ಮತ್ತು ೧೯೫೬ ರಲ್ಲಿ ಕಾಲೇಜಿನಿಂದ ಮಲಯಾಳಂನ ಪ್ರೊಫೆಸರ್ ಆಗಿ ನಿವೃತ್ತಿ ಹೊಂದಿದರು. ಅವರು ಪಿ.ಜೆ.ಚೇರಿಯಾನ್ರವರ ಚಿತ್ರದ ಸಾಹಿತ್ಯವನ್ನು ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ, (೧೯೪೮), ಸಂಗೀತ ಮತ್ತು ಹಾಡುಗಳನ್ನು ಸಂಯೋಜಿಸುವ ಮೊದಲ ಮಲಯಾಳಂ ಚಲನಚಿತ್ರ. ಕುರುಪ್ ಅವರು ಭಾರತೀಯ ಸಂಸತ್ತಿನ ಮೇಲ್ಮನೆಯಾದ ರಾಜ್ಯಸಭೆಯ ಸದಸ್ಯರಾಗಿ (೧೯೬೮-೭೨) ಸಕ್ರಿಯ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಜೀವನವನ್ನು ನಡೆಸಿದರು.

ಜಿ.ಶಂಕರ ಕುರುಪ್
ಮಹಾಕವಿ ಜಿ
ಜನನ	ಜೂನ್ ೦೬,೧೯೦೧ ನಾಯಥೋಡ್,
ಮರಣ	ಫೆಬ್ರವರಿ ೨, ೧೯೭೮ ಎರ್ನಾಕುಳಂ, ಕೇರಳ
ವೃತ್ತಿ	ಶಿಕ್ಷಕ,ಕವಿ,ಪ್ರಬಂಧಕಾರ,ಅನುವಾದಕ,ರಾಜ್ಯಸಭಾ ಸದಸ್ಯ
ಪ್ರಮುಖ ಕೆಲಸ(ಗಳು)	ಒಡಕ್ಕುಳಲ್ (೧೯೫೦)

ನೆಲ್ಲಿಕಾಂಬಲ್ಲಿ ವರಿಯುತು ಶಂಕರ ವಾರಿಯರ್ ಅವರ ತಂದೆ ಮತ್ತು ವಾಡಕಣಿ ಮರಾಠ ಲಕ್ಷ್ಮಿಕುಟ್ಟಿ ಮರಾಸಾರ್ ಅವರ ತಾಯಿ. ಜಿ ಅವರ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ ಒಬ್ಬ ಸಂಸ್ಕೃತ ವಿದ್ವಾಂಸ ಮತ್ತು ಜ್ಯೋತಿಷಿಯಾಗಿದ್ದರು, ಅವರು ತಮ್ಮ ಸಾಹಿತ್ಯಿಕ ಜೀವನವನ್ನು ರೂಪಿಸುವಲ್ಲಿ ಗಮನಾರ್ಹ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರಿದರು. ೧೯೩೧ ರಲ್ಲಿ ಜಿ ಹಳೆಯ ವೃತ್ತದ ರಾಜಧಾನಿಯಾದ ತಿರುವಂಚಿಕುಲಂನಲ್ಲಿರುವ ಪುರುತು ವೀಡು ಎಂಬ ಪುರಾತನ ನಾಯರ್ ಕುಟುಂಬದಿಂದ ಸುಭಾದ್ರ ಅಮ್ಮನನ್ನು ವಿವಾಹವಾದರು.