அல்கா

  கூசி லாதுகொல் கோள்வன் முதலைய
  ஏசி லாநீர்க் கிடங்கி னிருதலை
  மாசி லாத மறவ ரெதிரெதிர்
  பாசி போலப் பதிந்து பொருதனர்.(கிடங்கிடைப் போர், 16)

  நாட்பட நாட்பட நாற்றமு சேறும்
  பாசியும் புதைந்து பயன்நீர் இலதாய்
  நோய்க் களமாகி அழிகெனும் நோக்கமோ?
  விதியே விதியே தமிழச் சாதியை
  (24. தமிழ்ச் சாதி)

  தூவலின் நனைந்த தொடலை ஒள் வாள்,
  பாசி சூழ்ந்த பெருங் கழல்,
  தண் பனி வைகிய வரிக் கச்சினனே!
  (கபிலர்)

  அருவிய யான்ற பெருவரை மருங்கில்
  சூர்ச்சுனை துழைஇ நீர்ப்பயங் காணாது
  பாசி தின்ற பைங்கண் யானை
  ஓய்பசிப் பிடியோ டொருதிறன் ஒடுங்க
  (பாலை- மாமூலனார்)

  தன்னுழைக் குறுகல் வேண்டி, என் அரை
  முது நீர்ப் பாசி அன்ன உடை களைந்து,
  திரு மலர் அன்ன புது மடிக் கொளீஇ,
  மகிழ் தரல் மரபின் மட்டே அன்றியும்,
  (பாடல் முதல் குறிப்பு:அறவை நெஞ்சத்து ஆயர்)

  பரணர், மருதத் திணை – தலைவி சொன்னது
  ஊருண் கேணி உண் துறைத் தொக்க
  பாசி யற்றே பசலை காதலர்
  தொடுவுழித் தொடுவுழி நீங்கி
  விடுவுழி விடுவுழிப் பரத்தலானே. ( 399-பரணர், மருதத் திணை – தலைவி சொன்னது )

  விழுந்தோர் மாய்க்கும் குண்டு கயத்து அருகா
  வழும்பு கண் புதைத்த நுண் நீர் பாசி
  அடி நிலை தளர்க்கும் அருப்பம் உம் உடைய (..222)

  அமுதம் உண்க நம் அயல் இலாட்டி
  கிடங்கில் அன்ன இட்டு கரை கான் யாற்று
  கலங்கும் பாசி நீர் அலை கலாவ
  ஒளிறு வெள் அருவி ஒள் துறை மடுத்து (..65)