அல்பேர்ட் காம்யு

அல்பேர்ட் காம்யு (Albert Camus) (நவம்பர் 7, 1913 - ஜனவரி 4, 1960) நோபல் பரிசு பெற்ற பிரஞ்சு எழுத்தாளர். 1957இல் இலக்கியத்துக்கான நோபல் பரிசைப் பெற்றார். 1960 இல் கார் விபத்தில் காலமானார். நாவல்கள், சிறுகதைகள், நாடகங்கள் எழுதிய காம்யுவின் L'Étranger (The Stranger) நாவல் தமிழில் "அந்நியன்" என்ற பெயரில் வெ. ஸ்ரீராமால் மொழிபெயர்க்கப்பட்டுள்ளது.

அல்பேர்ட் காம்யு

வாழ்க்கை வரலாறு‍

அல்பேர்ட் காம்யு 1913-ம் ஆண்டு, நவம்பர் 7 ஆம் தேதி அல்ஜீரியாவின் மோன்தோவி என்ற ஊரில் தன் பெற்றோருக்கு இரண்டாவது மகனாகப் பிறந்தார். அவருடைய தந்தை வைன் தயாரிப்பு நிறுவனம் ஒன்றில் ஊழியர். 1914 ஆம் ஆண்டு, முதல் உலகப்போரில் ஈடுபடுத்தப்பட்டு வடக்கு பிரான்ஸில் தன்னுடைய 29 ஆவது வயதில் இறந்தார். இவர் தனது தந்தையை பார்க்கவேயில்லை ஐந்து முதல் பத்து வயது வரை நகராட்சி தொடக்கப் பள்ளியில் இலவசக் கல்வி. இவருடைய ஆசிரியர் லூயி ழெர்மென் முதல் உலகப் போரில் ராணுவ சேவை செய்தவர். சிறுவன் காம்யுவின் அறிவாற்றலையும் நற்பண்புகளையும் இனம் கண்டுகொண்டு, ஊக்கமும் உதவியும் அளித்து அவனை முன்னேறச் செய்ததில் இவருக்குப் பெரும் பங்கு இருக்கிறது. தனக்கு நோபல் பரிசு கிடைத்தவுடனேயே, தனக்கு அளிக்கப்பட்ட கௌரவத்துக்காகத் தன்னுடைய தொடக்கப் பள்ளி ஆசிரியருக்கு நன்றி தெரிவித்து, ஆல்பெர் காம்யு எழுதிய கடிதம் இன்று வரலாற்றுப் புகழ் பெற்றது.[1]

இளம் வயது

காம்யு தனது குழந்தை பருவத்தில், கால்பந்து மற்றும் நீச்சல் மீது தனது ஆர்வத்தை வளர்த்துக் கொண்டார். அவரது ஆசிரியர் லூயிஸ் ஜெர்மைனின் செல்வாக்கின் கீழ், காமஸ் 1924 இல் அல்ஜியர்ஸுக்கு அருகிலுள்ள ஒரு மதிப்புமிக்க லைசியத்தில் (மேல்நிலைப் பள்ளியில்) தனது படிப்பைத் தொடர உதவித்தொகை பெற்றார்.[2] 1930 ஆம் ஆண்டில், அவருக்கு காசநோய் இருப்பது கண்டறியப்பட்டது.[3] இது ஒரு பரவும் நோய் என்பதால், அவர் தனது வீட்டை விட்டு வெளியேறி, தனது மாமா குஸ்டாவ் அகால்ட் என்ற கசாப்புக் கடைக்காரருடன் தங்கியிருந்தார், அந்த நேரத்தில்தான் காம்யு தனது தத்துவ ஆசிரியர் ஜீன் கிரெனியரின் வழிகாட்டுதலுடன் தத்துவத்திற்கு திரும்பினார். பண்டைய கிரேக்க தத்துவஞானிகள் மற்றும் பிரீட்ரிக் நீட்சே ஆகியோரால் அவர் ஈர்க்கப்பட்டார்.[3] அந்த நேரத்தில், அவர் பகுதி நேரப் படிப்பு மட்டுமே படிக்க முடிந்தது. பணம் சம்பாதிக்க, அவர் சில வேலைகளை செய்தார்: ஆசிரியர், எழுத்தர் மற்றும் வானிலை ஆய்வு நிறுவனத்தில் உதவியாளர் போன்ற பணிகளை செய்தார்.[4]

தத்துவாதி

1933 ஆம் ஆண்டில், காம்யு அல்ஜியர்ஸ் பல்கலைக்கழகத்தில் சேர்ந்தார் மற்றும் 1936 இல் தத்திவத்தில் இளங்கலை ( பிஏ ) முடித்தார்; பிலாண்டினசில் தனது ஆய்வறிக்கையை முன்வைத்த பின்னர். காம்யு ஆரம்பகால கிறிஸ்தவ தத்துவஞானிகளின் மேல் ஆர்வத்தை வளர்த்துக் கொண்டார்.[5] ஆனால் நீட்சே மற்றும் ஆர்தர் ஸ்கோபன்ஹவுர் ஆகியோர் அவநம்பிக்கை மற்றும் நாத்திகத்தை நோக்கி வழி வகுத்தனர். காம்யு நாவலாசிரியர்-தத்துவஞானிகளான இசுடெண்டால், கெர்மன் மெல்வில்லி, பியோடர் தஸ்தாயெவ்ஸ்கி மற்றும் பிரான்ஸ் காஃப்கா ஆகியோரைப் படித்தார்.[6]

1934 ஆம் ஆண்டில், 20 வயதில், காமுஸ் சிமோன் ஹாய் என்ற அழகான போதைக்கு அடிமையானவருடன் தொடர்பு கொண்டிருந்தார். அவர் வலியைத் தணிக்கப் பயன்படுத்தும் மார்பின் என்ற மருந்துக்கு அடிமையாகிவிட்டார். அவரது மாமா குஸ்டாவ் இந்த உறவை ஒப்புக் கொள்ளவில்லை, ஆனால் காம்யு போதைக்கு எதிராக போராட ஹாயை மணந்தார். அவரது மனைவியின் தகாத நட்பின் காரணத்தால் தம்பதியினர் விவாகரத்து செய்தனர்.

காம்யு 1928 முதல் 1930 வரை ரேசிங் யுனிவர்சிட்டேர் டி ஆல்ஜர் ஜூனியர் அணிக்காக கோல் காப்பாளராக விளையாடினார். அணியின் ஒற்றுமை, சகோதரத்துவம் மற்றும் பொதுவான நோக்கம் ஆகிய உணர்வு காம்யுவை பெரிதும் கவர்ந்தது.[7] போட்டிகளில், அவர் பெரும்பாலும் ஆர்வத்துடனும் தைரியத்துடனும் விளையாடியதற்காக பாராட்டப்பட்டார். 17. வயதில் காசநோய் அவரை தாக்கும் வரை [8]

இலக்கிய வாழ்க்கை

மே 1936 இல் மூன்று நண்பர்களுடன் எழுதப்பட்ட ரெவால்ட் டான்ஸ் லெஸ் அஸ்டூரிஸ் ( அஸ்டூரியஸில் கிளர்ச்சி ) என்ற நாடகம் காம்யுவின் முதல் வெளியீடாகும். 1934 ஆம் ஆண்டு எசுப்பானிய சுரங்கத் தொழிலாளர்கள் கிளர்ச்சியானது எசுப்பானிய அரசாங்கத்தால் கொடூரமாக ஒடுக்கப்பட்டது, இதன் விளைவாக 1,500 முதல் 2,000 பேர் இறந்தனர். மே 1937 இல் அவர் தனது முதல் புத்தகமான எல்'என்வர்ஸ் எட் எல் எண்ட்ராய்ட் என்ற புத்தகத்தைஎழுதினார் ( இது பெட்விக்ஸ்ட் மற்றும் பிட்வீன் தி ராங் சைட் அண்ட் தி ரைட் சைட் என்றும் மொழிபெயர்க்கப்பட்டுள்ளது).[9]

படைப்புக்கள்

‘அந்நியன்’ (நாவல்) 1942
‘கிளர்ச்சியாளன்’ 1951
‘காலிகுலா’
‘விபரீத விளையாட்டு (நாடகம்)
‘சிசிஃபின் புராணம்’ (தத்துவக் கட்டுரை)
‘கொள்ளை நோய்’(நாவல்)
‘முற்றுகை’
‘நியாயவாதிகள்’ (நாடகம்),
நேசம்[1]

நோபல் பரிசு‍

1957 இல் இலக்கியத்துக்கான நோபல் பரிசு காம்யுவுக்குக் கிடைத்தது.

இறப்பு

1960 ஜனவரி 4 ஆம் தேதி சாலை விபத்தில் இறந்தார்.

காமசின் கூற்றுக்கள்
  • "நான் எதிர்க்கிறேன், அதனால் இருக்கிறேன்."
  • "எனக்கு முன்னால் நடக்காதே, நான் உன்னை பின்பற்றாமல் இருந்து விடுவேன். எனக்குப் பின்னால் நடக்காதே, நான் வழிகாட்டாமல் இருந்து விடுவேன். என்னோடு அருகே நட, என் நண்பனாய் இரு."
  • "மாவீரர்கள், எனது நண்பா, மறக்கப்படுவது, பயன்படுத்தப்படுவது, நக்கலடிக்கப்படுவது, இதில் ஒன்றைத் தெரிவு செய்ய வேண்டு. புரிந்துகொள்ளப்படுவது ..ஒருபோதும் இல்லை."

ஆதாரங்கள்
  1. வெ, ஸ்ரீராம் (7 நவம்பர் 2013), காம்யு: ஒரு நூற்றாண்டின் நினைவு, தி தமிழ் இந்து‍, http://tamil.thehindu.com/opinion/columns/%E0%AE%95%E0%AE%BE%E0%AE%AE%E0%AF%8D%E0%AE%AF%E0%AF%81-%E0%AE%92%E0%AE%B0%E0%AF%81-%E0%AE%A8%E0%AF%82%E0%AE%B1%E0%AF%8D%E0%AE%B1%E0%AE%BE%E0%AE%A3%E0%AF%8D%E0%AE%9F%E0%AE%BF%E0%AE%A9%E0%AF%8D-%E0%AE%A8%E0%AE%BF%E0%AE%A9%E0%AF%88%E0%AE%B5%E0%AF%81/article5323208.ece, பார்த்த நாள்: 29 டிசம்பர் 2013
  2. Hayden 2016, பக். 8.
  3. Sherman 2009, பக். 11.
  4. Hayden 2016, பக். 9.
  5. Sherman 2009, p. 11
  6. Simpson 2019, Background and Influences.
  7. Lattal 1995.
  8. Clarke 2009, பக். 488.
  9. Hayden 2016, பக். 11.


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.