பார்த்தியப் பேரரசு

பார்த்தியப் பேரரசு (Parthian Empire) (ஆட்சிக் காலம்; கி மு – 247 - கி பி 224), என்பதை அரசிட் பேரரசு (Arsacid Empire) என்றும் அழைப்பர். பண்டைய ஈரானின் பார்த்திய மொழி பேசும் மக்கள், ஈரானிலும், ஈராக்கிலும் அரசியல் மற்றும் நாகரீகத்தில் மிகவும் செல்வாக்குடன் விளங்கியவர்கள்.[6]

பார்த்தியப் பேரரசு
[[கிரேக்க செலூக்கியப் பேரரசு|←]]
கி மு 247–கி பி 224 [[சசானியப் பேரரசு|→]]
 
[[குசான் பேரரசு|→]]
பார்த்தியன் பேரரசு அமைவிடம்
உச்ச கட்ட காலத்திய பார்த்தியப் பேரரசின் வரைபடம்
தலைநகரம் டெஸ்சிபான்[1] எக்படானா, சுசூசா, நிஷா, அஸ்சக், ரேஜஸ், ஹெகாடபிலாஸ்,
மொழி(கள்) பண்டைய கிரேக்கம், (அலுவல் மொழி),[2]பார்த்திய மொழி, பாரசீக மொழி, அரமேயம் மொழி, [2][3] அக்காடியன் மொழி
சமயம் சரத்துஸ்திர சமயம்
யூத சமயம்
பாபிலோனிய சமயங்கள், பல கடவுள் வழிபாட்டாளர்கள், நெருப்பு மற்றும் சூரிய வழிபாட்டாளர்கள்[4]
அரசாங்கம் நிலப்பிரபுத்துவம்
முடியாட்சி[5]
ஷா-இன்-ஷா (பேரரசர்)
 -  கி மு 247–211 முதலாம் அர்சஸஸ் (first)
 - கி பி 208–224 ஐந்தாம் அர்தபானாஸ் (last)
சட்டசபை மெஜிஸ்தனெஸ்
வரலாற்றுக் காலம் தொல் பழமைக் காலம் (Classical antiquity)
 - உருவாக்கம் கி மு 247
 - குலைவு கி பி 224
நாணயம் திராச்மா
தற்போதைய பகுதிகள்  ஆப்கானித்தான்
 ஆர்மீனியா
 அசர்பைஜான்
 பகுரைன்
 சியார்சியா
 ஈரான்
 ஈராக்
 குவைத்
 பாக்கித்தான்
 கட்டார்
 ஓமான்
 சவூதி அரேபியா
 சிரியா
 துருக்கி
 துருக்மெனிஸ்தான்
 ஐக்கிய அரபு அமீரகம்
 யேமன்

முதலாம் அராசஸ் கி மு மூன்றாம் நூற்றாண்டின் நடுவில் பாரசீகத்தின் வடகிழக்கில் உள்ள கொரசான் பெரு நிலப்பகுதிகளை ஆண்ட கிரேக்க செலுக்கியப் பேரரசிடமிருந்து கைப்பற்றி, (r. c. 171–138 BC) பார்த்தியப் பேரரசை நிறுவியவர் ஆவார். பின்னர் இராக்கின் வடமேற்கு பகுதிகளான மீடியா, மெசபடோமியா பகுதிகளையும் கிரேக்க செலுசிட் பேரரசிடமிருந்து கைப்பற்றி பேரரசை விரிவு படுத்தினார்.

பின்னர் மத்திய கிழக்கு துருக்கி முதல் ஈரான் வரை தங்கள் ஆட்சியை விரிவு படுத்தினர். மேற்கே மத்தியதரைக்கடலின் உரோம் பேரரசு முதல் கிழக்கே சீனாவின் ஹான் பேரரசு வரை செல்லும் பட்டுப் பாதையில் அமைந்த பார்த்திய பேரரசு வணிகம் மற்றும் பொருளாதார மையமாக விளங்கியது.

பார்த்திய பேரரசின் பரப்பளவு

பார்த்தியப் பேரரசில் தற்போதைய ஈரான், ஆர்மீனியா, ஈராக், ஜார்ஜியா, கிழக்கு துருக்கி, கிழக்கு சிரியா, அசர்பைஜான், துர்க்மெனிஸ்தான், ஆஃப்கானிஸ்தான், பாகிஸ்தான், குவைத், பாரசீக வளைகுடா, சவுதி அரேபியாக் கடற்கரை, பஹ்ரைன், கத்தார், ஐக்கிய அரபு அமீரகம் ஆகிய நாடுகளைக் கொண்டது.

சமூகம் & பண்பாடு
பார்த்தியக் குதிரை வீரன்

கிரேக்க செலுசிட் பேரரசின் பண்பாடும், நாகரீகமும் பரவிய பார்த்தியப் பேரரசில், கிரேக்க பண்பாட்டின் தாக்கத்தால் மறுமலர்ச்சி பெற்ற பாரசீக பண்பாடு மற்றும் நாகரீகத்தை மக்கள் விரும்பி ஏற்றனர்.

கிரேக்கர்களை பின்பற்றி பார்த்தியப் பேரரசர்கள் தங்கள் உருவம் பதித்த நாணயங்களை வெளியிட்டனர்.

வெண் களிமண்னால் மனிதத் தலை வடிவில் செய்யப்பட்ட நீர் வைக்கும் பாத்திரம்; காலம்- கி மு 1 - 2-ஆம் நூற்றாண்டு

சமயங்கள்

பல்வேறு மொழி, பண்பாடு, நாகரீகங்கள் கொண்ட பார்த்தியப் பேரரசில் பல தெய்வ வழிபாடுகள் கொண்ட கிரேக்க சமயங்களும்; சரத்துஸ்திர சமயம், யூத சமயம், மானி சமயம், பௌத்தம் மற்றும் பாபிலோனிய சமயங்கள் மக்கள் பின்பற்றினர்.

கலை மற்றும் இலக்கியம்
பண்டைய ஹாத்ரா, தற்கால ஈராக், கட்டிய ஆண்டு; கி பி 50

பார்த்திய கலைகள், பிரதேசம் மற்றும் வரலாறு வாரியாக பாரசீகம், மெசபடோமியா மற்றும் பாத்தியன் மொசபடோமிய என மூன்று வகையான கலைகள் கொண்டது.

பழைய ஏற்பாட்டில் எஸ்தரின் நூலில் காணப்படும் ஒர் சுவர் சித்திரக் காட்சி; காலம் கி பி 245

பார்த்தியர்கள் ஈரானிய மற்றும் கிரேக்க கட்டிடக் கலை நயத்துடன், வளைவுகளுடன் கூடிய பெரும் கட்டிடங்கள் மற்றும் சிற்பங்களை வடித்தனர்.

மொழி

பார்த்தியப் பேரர்சில் அலுவல் மொழியாக கிரேக்க மொழியும்; பேச்சு மொழியாக பழைய அரமேய மொழியும், உள்ளூர் பார்த்திய மொழி, மத்திய கால பாரசீக மொழியும் விளங்கியது.

வீழ்ச்சி

சாசானியர்கள், கி பி 224-இல் பார்த்தியப் பேரரசின் இறுதி மன்னர் நான்காம் அர்தபனாஸை வென்றதன் மூலம் பார்த்தியப் பேரரசு வீழ்ச்சி கண்டது.

இதனயும் காண்க

மேற்கோள்கள்
  1. Fattah, Hala Mundhir (2009). A Brief History Of Iraq. Infobase Publishing. பக். 46. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-0-8160-5767-2. "One characteristic of the Parthians that the kings themselves maintained was their nomadic urge. The kings built or occupied numerous cities as their capitals, the most important being Ctesiphon on the Tigris River, which they built from the ancient town of Opis."
  2. Green 1992, p. 45
  3. Michael L. Chyet (1997). Asma Afsaruddin; Krotkoff, Georg; Zahniser, A. H. Mathias. eds. Humanism, Culture, and Language in the Near East: Studies in Honor of Georg Krotkoff. Eisenbrauns. பக். 284. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-1-57506-020-0. "In the Middle Persian period (Parthian and Sassanid Empires), Aramaic was the medium of everyday writing, and it provided scripts for writing Middle Persian, Parthian, Sogdian, and Khwarezmian."
  4. Brosius, Maria (2006). The Persians. Routledge. பக். 125. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-0-203-06815-1. "The Parthians and the peoples of the Parthian empire were polytheistic. Each ethnic group, each city, and each land or kingdom was able to adhere to its own gods, their respective cults and religious rituals. In Babylon the city-god Marduk continued to be the main deity alongside the goddesses Ishtar and Nanai, while Hatra's main god, the sun-god Shamash, was revered alongside a multiplicity of other gods."
  5. Sheldon 2010, p. 231
  6. Waters 1974, p. 424.

வெளி இணைப்புகள்

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.