எகிப்தின் பதினெட்டாம் வம்சம்

எகிப்தின் பதினெட்டாம் வம்சம் (Eighteenth Dynasty of Egypt) (Dynasty XVIII), பண்டைய எகிப்தின் புது இராச்சியத்தை ஆண்ட அரசமரபாகும். இவ்வம்சத்தின் ஆட்சிக் காலத்தில் புது எகிப்து இராச்சியம் அரசியல், சமூகம் மற்றும் கட்டிடக் கலைகளில் பெரும் புகழுடன் விளங்கியது. இப்பதினெட்டாம் வம்சம் பண்டைய எகிப்தை கிமு 1549/1550 முதல் கிமு 1292 முடிய ஆண்டது. இப்பதினெட்டாவது வம்ச பார்வோன்களில் நான்கு பேர் தூத்மோஸ் என்ற பெயர் கொண்டதால், இவ்வம்சத்தை தூத்மோஸ் வம்சம் என்றும் அழைக்கப்பட்டது.

எகிப்தின் பதினெட்டாம் வம்சம்

கிமு 1549/1550–கிமு 1292
தலைநகரம் தீபை, அமர்னா
மொழி(கள்) எகிப்திய மொழி
சமயம் எகிப்திய சமயம்
அரசாங்கம் முடியாட்சி
வரலாற்றுக் காலம் வெண்கலக் காலம்
 - உருவாக்கம் கிமு 1549/1550
 - குலைவு கிமு 1292
Warning: Value not specified for "continent"

இவ்வம்சத்தின் துட்டன்காமன், மூன்றாம் அமென்கோதேப் உள்ளிட்ட பார்வோன்களில் பலர் புகழுடன் விளங்கினர். துட்டகாமனின் சிற்பங்களை ஹேவர்டு கார்ட்டர் என்பவரால் 1922-இல் கண்டுபிடிக்கப்பட்டது.

பண்டைய எகிப்தை ஆண்ட பல அரசமரபுகளில், பதினெட்டாம் வம்ச ஆட்சியாளர்களில் அட்செப்சுத் மற்றும் (Hatshepsut) மற்றும் நெபெர்திதி ஆகிய இரண்டு பெண் ஆட்சியாளர்கள் புது எகிப்திய இராச்சியத்தை ஆண்டது குறிப்பிடத்தக்கது. [1]

வரலாறு

18-ஆம் வம்சத்தின் துவக்க ஆட்சிக் காலம்

அறியப்படாத 18-ஆம் வம்ச ஆட்சியாளரின் சுண்ணாம்புக்கலவை தலைச் சிற்பம், தீபை, எகிப்து லண்டன் தேசிய அருங்காட்சியகம்
18-ஆம் வம்சத்தின் துவக்க கால ஆட்சியாளரின் தலைச்சிற்பம், (கிமு 1539–1493) புருக்கிளீன் அருங்காட்சியகம்

எகிப்தின் பதினெட்டாம் அரசமரபை நிறுவியவர், எகிப்தின் பதினேழாவது வம்ச மன்னர் காமோசின் மகன் அல்லது சகோதரரான முதலாம் அக்மோஸ் ஆவார். இவரது ஆட்சிக் காலம், எகிப்தின் இரண்டாம் இடைநிலைக் காலத்தின் போது முடிவிற்றது. அதனைத் தொடர்ந்து புது எகிப்து இராச்சியம் நிறுவப்பட்டது. அக்மோசின் மகன் முதலாம் அமென்கோதேப் புது எகிப்திய இராச்சியத்தின் மன்னரானார். [2] முதலாம் அமென்கோதேப்பிற்கு ஆட்சி பீடமேறிய முதலாம் தூத்மோஸ் ஆட்சியின் போது எகிப்திய இராச்சியத்தை கிழக்கே மெசொப்பொத்தேமியாவின் யூப்பிரடீஸ் ஆறு வரையும், தெற்கே நைல் ஆறு உற்பத்தியாகுமிடம் வரை விரிவாக்கம் செய்தார். இவருக்குப் பின் இரண்டாம் தூத்துமோஸ் மற்றும் அவனது மனைவி அட்செப்சுத் (முதலாம் தூத்துமோசின் மகள்) எகிப்தை ஆண்டனர். பின்னர் இராணி அட்செப்சுத்தின் வளர்ப்பு மகன் மூன்றாம் தூத்மோஸ் இருபது ஆண்டுகள் எகிப்தை மிகப்பெரிய படை வலிமையுடன் ஆண்டார்.

பின்னர் புது எகிப்திய இராச்சியத்தை இரண்டாம் அமென்கோதேப் மற்றும் மூன்றாம் அமென்கோதேப்புகளின் ஆட்சிக்குப் பின்னர் மூன்றாம் அமென்கோதேப் ஆட்சி செய்தார். மூன்றாம் அமென்கோதேப்பின் ஆட்சிக் காலத்தில், எகிப்தில் பெரிய அளவிலான பிரமிடுகள் மற்றும் கட்டிட அமைப்புகள் கட்டப்பட்டது. இவர் நிறுவிய கட்டிட அமைப்புகளுக்கு நிகராக எகிப்தின் இருபத்தி ஒன்பதாவது வம்ச மன்னர் இரண்டாம் ராமேசஸ் காலத்தில் எகிப்தில் பெரிய அளவிலான கட்டிட அமைப்புகள் நிறுவப்பட்டது.[3]

அக்கேனேதென், அமர்னா காலம், மற்றும் துட்டன்காமன்

அதேன், சூரியக் கடவுள்

பார்வோன் அக்கெனேதன் தனது குடும்பத்துடன் அதேன் எனும் சூரியக் கடவுளை வழிபடும் சிற்பம்

மூன்றாம் அமென்கோதேப் தன் மகன் நான்காம் அமென்கோதேப்புடன் பனிரெண்டு ஆண்டுகள் ஆட்சியை பங்கிட்டு ஆண்டார். இந்த ஆட்சிக் காலத்தின் ஐந்தாம் ஆண்டில் நான்காம் அமென்கோதேப் தனது பெயரை அக்கெனேதன் எனப் பெயர் மாற்றம் செய்து கொண்டு, தனது தலைநகரத்தை தீபையிலிருந்து அமர்னாவிற்கு மாற்றிக் கொண்டார். இவரது ஆட்சிக் காலத்தில் அதேன் எனும் சூரியக் கடவுளின் வழிபாடு முதன்மைப் பெற்றது.[4]

பார்வோன் அக்கெனேதனின் மறைவிற்குப் பின்னர் அவரது இராணி நெபெர்திதி ஆட்சிக் கட்டிலில் ஏறினார். இராணி நெபெர்திதியை வீழ்த்தி துட்டன்காமன் அரியணை ஏறினார். ஆனால் இளவயதில் துட்டகாமன் மாண்டார். [5]

ஆய் மற்றும் ஹோரம்ஹேப்

பார்வோன் ஆய்யின் தலைச்சிற்பம், கிமு 1336–1327, புருக்ளீன் அருங்காட்சியகம்

எகிப்தின் பதினெட்டாம் வம்சத்தின் இறுதி இரு மன்னர்களான ஆய் மற்றும் ஹோரம்ஹேப் ஆகியோர் எகிப்திய அரண்மனையின் அதிகாரிகளாக இருந்தவர்கள். மன்னர் துட்டகாமனின் விதவைச் சகோதரியை மணந்தவர் ஆய். வாரிசு இன்றி குறுகிய காலம் ஆண்ட மன்னர் ஆய்யை, எகிப்தின் படைத்தலைவர் ஹோரேம்ஹெப், இராணுவப் புரட்சியின் மூலம் எகிப்தின் மன்னரானார். [5] ஆண் குழந்தை இல்லாத மனன்ர் ஹோரேம்ஹெப், முதலாம் ராமேசஸ் என்பவரை தனது வாரிசாக அறிவித்து இறந்தார்.கிமு 1292-இல் அரியணை ஏறிய முதலாம் ராமேசஸ் எகிப்தின் பதினெட்டாம் வம்சத்தின் பார்வோன் ஆக முடிசூட்டிக் கொண்டார்.

எகிப்திய பார்வோன் மற்றும் தலைமை பூசாரியுமான ஆய்-இன் சுண்ணாம்புக்கலவைச் சிற்பங்கள்

காலக் கணிப்பு

கதிரியக்கக்கரிமக் காலக் கணிப்பின்படி எகிப்தின் 18-ஆம் வம்ச காலத்தின் தொடக்கம் கிமு 1550-1544 எனக்கணிக்கப்பட்டுள்ளது.[6]

பதினெட்டாம் வம்சத்தின் பார்வோன்கள்

எகிப்தின் பதினெட்டாம் வம்ச பார்வோன்கள் புது எகிப்திய இராச்சியத்தை கிமு 1550 முதல் கிமு 1298 முடிய 250 ஆண்டுகள் ஆண்டனர்.[7] இப்பார்வோன்களில் பலரை தீபை நகரத்தின் மன்னர்களின் சமவெளியில் அடக்கம் செய்யப்பட்டனர்.[8]

பண்டைய அண்மை கிழக்கின் நகர இராச்சியங்களின் அரச குடும்ப இளவரசிகளை, 18-ஆம் வம்ச மன்னர்கள் மணந்ததை ஆப்பெழுத்து களிமண் பலகைகளில் ஆவணப்படுத்தியுள்ளதை தீபை நகரத் தொல்லியல் களத்தில் கண்டெடுத்த அமர்னா நிருபங்கள் மூலம் அறியப்படுகிறது.[9]

பார்வோன் உருவம்இயற்பெயர்ஆட்சிக் காலம்அடக்கத் தலம்துணைவிகள் குறிப்புகள்
முதலாம் அக்மோஸ் நெப்பெடயர்கிமு 1549–1524அக்மோஸ்-நெபெர்தரி
அக்மோஸ்-ஹெனுட்டாமேகு
அக்மோஸ்-சித்காமோஸ்
முதலாம் அமென்கோதேப் ஜெசர்கரேகிமு 1524–1503[[KV ***அக்மோஸ்-மெரிதமோன்
முதலாம் தூத்மோஸ் ஆக்கேபெர்கரேகிமு 1503–1493KV20, KV38இராணி அக்மோஸ்
முத்னோபிரேட்
இரண்டாம் தூத்மோஸ் ஆக்கேம்பெரேன்ரேகிமு 1493–1479KV42அட்செப்சுத்
இராணி இசெத்
இராணி அட்செப்சுத் மாட்கரேகிமு 1479–1458KV20இரண்டாம் தூத்துமோஸ்
மூன்றாம் தூத்மோஸ் மென்கெப்பர்கிமு 1479–1425KV34சதியா
மெரித்திரி-அட்செப்சுத்
நெப்புத்து
மெர்தி
இரண்டாம் அமென்கோதேப் ஆக்கேபெருரேகிமு 1427–1397KV35தியா
நான்காம் தூத்மோஸ் மென்கெபெருரேகிமு 1397–1388KV43நெபெர்தாரி
லாரட்
முதேம்வியா
மித்தானி அரசர் முதலாம் அர்ததாமாவின் மகள்
மூன்றாம் அமென்கோதேப் நெப்மாத்திரேகிமு 1388–1351KV22தியே
மித்தானி இளவரசி கிலுக்கிபா
மித்தானி இளவரசி தடுக்கிபா
சீதாமூன்
இசத் (மூன்றாம் அமென்கோதேப்பின் மகள்)
பாபிலோன் மன்னர் குரிகல்சுவின் மகள்[9]
பாபிலோன் அரசர் என்லில்லின் மகள்[9]
நான்காம் அமென்கோதேப் நெபர்கேபேரெருரே-வாயின்ரேகிமு 1351–1334அக்கேனேதெனின் அரச கல்லறைநெபெர்திதி
கியா
மித்தானி இளவரசி தடுக்கிபா
சதியா நாட்டு இளவரசி[9]
பாபிலோன்]] நாட்ரசர் பர்ன-புருரியாசின் மகள் [9]
மென்கெரே அன்கேபெரேகிமு 1335–1334மெரிதாதேன்
நெபெரெனெபெருவதேன் அன்கேபெரேகிமு 1334–1332
துட்டன்காமன் நெப்கெபெருரேகிமு 1332–1323KV62அங்கேசனம்
ஆய் கெபெர்ஹெபெரேரிகிமு 1323–1319KV23அங்கேசேனமுன்
தேய்
ஹோரேம்ஹெப் ஜெசெர்கேபெருரே-செத்தேபென்ரேகிமு 1319–1292KV57முத்னேத்மெத்
அமேனியா

பதினெட்டாம் வம்சத்தின் காலக்கோடுகள்

படக்காட்சிகள்

இதனையும் காண்க

மேற்கோள்கள்

  1. Daniel Molinari (2014-09-16), Egypts Lost Queens, retrieved 2017-11-14
  2. Aidan Dodson, Dyan Hilton: pg 122
  3. Aidan Dodson, Dyan Hilton: pg 130
  4. Aidan Dodson; Hilton, Dyan (2010). The Complete Royal Families of Ancient Egypt. Thames & Hudson. பக். 142. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-0-500-28857-3. https://books.google.com/books?id=ONKiQAAACAAJ&pg=PA142.
  5. Aidan Dodson; Hilton, Dyan (2010). The Complete Royal Families of Ancient Egypt. Thames & Hudson. பக். 143. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-0-500-28857-3. https://books.google.com/books?id=ONKiQAAACAAJ&pg=PA143.
  6. Christopher Bronk Ramsey et al., Radiocarbon-Based Chronology for Dynastic Egypt, Science 18 June 2010: Vol. 328. no. 5985, pp. 1554–1557.
  7. Aidan Dodson, Dyan Hilton: The Complete Royal Families of Ancient Egypt. The American University in Cairo Press, London 2004
  8. "Sites in the Valley of the Kings" (2010). மூல முகவரியிலிருந்து 25 July 2010 அன்று பரணிடப்பட்டது. பார்த்த நாள் 24 November 2018.
  9. Grajetzki, Ancient Egyptian Queens: A Hieroglyphic Dictionary, Golden House Publications, London, 2005, ISBN 978-0954721893

ஆதார நூற்பட்டியல்

வெளி இணைப்புகள்

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.