भारतस्य राज्यानि
भारतम् एकं स्वाधीन-संयुक्तगणराज्यम्[1] । देशेऽस्मिन् २९ राज्यानि तथा ७ केन्द्रशासिताः प्रदेशाः सन्ति ।
भारतस्य राज्यानि
चित्रे सङ्ख्या | नाम | ऐ एस् ओ ३१६६-२ कोड्[2] | संरचनादिवसः | जनसङ्ख्या | आयतनम् (कि मी२) |
आधिकारिक- भाषा(ः) |
प्रशासनिक- राजधानी |
वृहत्तमनगरं (यदि राजधानी न) |
जनघनत्त्वम् | साक्षरता (%) | % नगरवासिनः |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
१ | आन्ध्रप्रदेशराज्यम् | AP | १ नवेम्बर् १९५६ | ४९,६६५,५३३ | १६०,२०५ | तेलुगु | हैदराबाद्Note 1 | विशाखपट्टणम् | ३०८ | ६७.४१%[3] | उपलब्धः नास्ति |
२ | अरुणाचलप्रदेशराज्यम् | AR | २० फब्रुवरी १९८७ | १,३८२,६११ | ८३,७४३ | आङ्ग्लभाषा | इटानगरम् | १७ | ६६.९५ | २०.८ | |
३ | असमराज्यम् | AS | १५ अगस्त् १९४७ | ३१,१६९,२७२ | ७८,५५० | असमिया; प्रादेशिकी भाषा- बोडोभाषा, वङ्ग भाषा | दिसपुर | गुवहाटी | ३९७ | ७३.१८ | १२.९ |
४ | बिहारराज्यम् | BR | १ एप्रिल् १९३६ | १०३,८०४,६३७ | ९९,२०० | हिन्दीभाषा, मागधी, मैथिली, उर्दू | पाटना | १,१०२ | ६३.८२ | १०.५ | |
५ | छत्तीसगढराज्यम् | CT | १ नवेम्बर् २००० | २५,५४०,१९६ | १३५,१९४ | छत्तीसगढी भाषा, हिन्दी | रायपुर | १८९ | ७१.०४ | २०.१ | |
६ | गोवाराज्यम् | GA | ३० मै १९८७ | १,४५७,७२३ | ३,७०२ | कोङ्कणी | पानाजी | ३९४ | ८७.४० | ६२.२ | |
७ | गुजरातराज्यम् | GJ | १ मै १९६० | ६०,३८३,६२८ | १९६,०२४ | गुजराती | गान्धीनगरम् | अहमदाबाद | ३०८ | ७९.३१ | ३७.४ |
८ | हरियाणाराज्यम् | HR | १ नवेम्बर् १९६६ | २५,३५३,०८१ | ४४,२१२ | हिन्दी, हरियान्वी (प्रादेशिकी) | चण्डीगढ (यौथराजधानी, केन्द्रशासिताप्रदेशः) |
फरीदाबाद् | ५७३ | ७६.६४ | २८.९ |
९ | हिमाचलप्रदेशराज्यम् | HP | २५ जनवरी १९७१ | ६,८५६,५०९ | ५५,६७३ | हिन्दी, पाहारी भाषा (प्रादेशिकी) | शिमला | १२३ | ८३.७८ | ९.८ | |
१० | जम्मूकाश्मीरराज्यम् | JK | २६ अक्टोबर् १९४७ | १२,५४८,९२६ | २२२,२३६ | डोगरी, कश्मीरी, लदाखी, उर्दू[4] | श्रीनगरम् (ग्रीष्मकाले) जम्मू (शीतकाले) |
१२४ | ६८.७४ | २४.८ | |
११ | झारखण्डराज्यम् | JH | १५ नवेम्बर् २००० | ३२,९६६,२३८ | ७४,६७७ | हिन्दी | राञ्ची | जमशेदपुर | ४१४ | ६७.६३ | २२.२ |
१२ | कर्णाटकराज्यम् | KA | १ नवेम्बर् १९५६ | ६१,१३०,७०४ | १९१,७९१ | कन्नड | बेङ्गळूरु | ३१९ | ७५.६० | ३४.० | |
१३ | केरलराज्यम् | KL | १ नवेम्बर् १९५६ | ३३,३८७,६७७ | ३८,८६३ | मलयाळम् | तिरुवनन्तपुरम् | ८५९ | ९३.९१ | २६.० | |
१४ | मध्यप्रदेशराज्यम् | MP | १ नवेम्बर् १९५६ | ७२,५९७,५६५ | ३०८,२५२ | हिन्दी | भोपाल | इन्दौर | २३६ | ७०.६३ | २६.५ |
१५ | महाराष्ट्रराज्यम् | MH | १ मै १९६० | ११२,३७२,९७२ | ३०२,713 | मराठी | मुम्बई | ३६५ | ८२.९१ | ४२.४ | |
१६ | मणिपुरराज्यम् | MN | २१ जनवरी १९७२ | २,७२१,७५६ | २२,३४७ | मणिपुरी | इम्फाल | १२२ | ७९.८५ | २५.१ | |
१७ | मेघालयराज्यम् | ML | २१ जनवरी १९७२ | २,९६४,००७ | २२,७२० | आङ्ग्लभाषा, गारो, हिन्दी, खासि, | शिल्लौङ्ग | १३२ | ७५.४८ | १९.६ | |
१८ | मिजोरमराज्यम् | MZ | २० फेब्रूवरी १९८७ | १,०९१,०१४ | २१,०८१ | मिजो | ऐजोल | ५२ | ९१.५८ | ४९.६ | |
१९ | नागाल्याण्डराज्यम् | NL | १ डिसेम्बर् १९६३ | १,९८०,६०२ | १६,५७९ | आङ्ग्लभाषा | कोहिमा | दीमापुर् | ११९ | ८०.११ | १७.२ |
२० | ओडिशाराज्यम् [5] | OR | १ एप्रिल् १९३६ | ४१,९४७,३५८ | १५५,८२० | ओडिया | भुवनेश्वरम् | २६९ | ७३.४५ | १५.० | |
21 | पञ्जाबराज्यम् | PB | १ नवेम्बर् १९६६ | २७,७०४,२३६ | ५०,३६२ | पञ्जाबी | चण्डीगढ (यौथराजधानी, केन्द्रशासितप्रदेशः) |
लुधियाना | ५५० | ७६.६८ | ३३.९ |
२२ | राजस्थानराज्यम् | RJ | १ नवेम्बर् १९५६ | ६८,६२१,०१२ | ३४२,२६९ | हिन्दी, राजस्थानी | जयपुरम् | २०१ | ६७.०६ | २३.४ | |
२३ | सिक्किमराज्यम् | SK | १६ मै १९७५ | ६०७,६८८ | ७,०९६ | नेपाली, भुटीया, गुरुङ्ग्, लेपचा, लिम्बु, मङ्गर्, नेवारी, शेरपा, सुङार् भाषा, तामाङ्ग् | गङ्गटोक् | ८६ | ८२.२० | ११.१ | |
२४ | तमिळनाडुराज्यम् | TN | २६ जनवरी १९५० | ७२,१३८,९५८ | १३०,०५८ | तमिऴ् | चेन्नै | ४८० | ८०.३३ | ४४.० | |
२५ | तेलङ्गाणाराज्यम् | २ जून् २०१४ | ३५,१९३,९७८[6] | ११४,८४०[उद्धरणं वाञ्छितम्] | तेलुगु, उर्दू | हैदराबाद्Note 1 | ३०७[6] | उपलब्धः नास्ति | उपलब्धः नास्ति | ||
२६ | त्रिपुराराज्यम् | TR | २१ जनवरी १९७२ | ३,६७१,०३२ | १०,४९२ | बाङ्गाली, त्रिपुरी | आगरतला | ३५० | ८७.७५ | १७.१ | |
२७ | उत्तरप्रदेशराज्यम् | UP | २६ जनवरी १९५० | १९९,५८१,४७७ | २४३,२८६ | हिन्दी, उर्दू[7] | लखनौ | ८२८ | ६९.७२ | २०.८ | |
२८ | उत्तराखण्डराज्यम् | UK | ९ नवेम्बर् २००० | १०,११६,७५२ | ५३,५६६ | हिन्दी, संस्कृतम् | देहरादून् (अस्थायी) | १८९ | ७९.६३ | २५.७ | |
२९ | पश्चिमबङ्गराज्यम् | WB | १ नवेम्बर् १९५६ | ९१,३४७,७३६ | ८८,७५२ | बाङ्गला, | कोलकाता | १,०२९ | ७७.०८ | २८.० |
- ^Note 1 आन्ध्रप्रदेशराज्यस्य विभाजनं कृत्वा राज्यद्वयोरुत्पत्तिः जाता २ जून २०१४, तेलङ्गाणाराज्यं तथा आन्ध्रप्रदेशराज्यम्[8][9][10] । हैदराबाद्-महानगरं राज्ययोः राजधानीरूपेण स्थास्यति दशवर्षाणि यावत्[11] ।
टिप्पणी
- "States and union territories". Retrieved 7 September 2007.
- "Code List: 3229". UN/EDIFACT. GEFEG. Retrieved 25 December 2012.
- "Literacy of AP (Census 2011)" (pdf). AP govt. portal. p. 43. Retrieved 11 June 2014.
- "Official and Regional Languages of India". Mapsofindia.com. Retrieved 17 June 2013.
- "Orissa's new name is Odisha", The Times Of India, 24 March 2011.
- "Population of Telangana" (pdf). Telangana government portal. p. 34. Retrieved 11 June 2014.
- "Uttar Pradesh Legislature". Uplegassembly.nic.in. Retrieved 17 June 2013.
- "Bifurcated into Telangana State and residual Andhra Pradesh State", The Times Of India, 2 June 2014.
- "The Gazette of India : The Andhra Pradesh Reorganization Act, 2014". Ministry of Law and Justice. Government of India. 1 March 2014. Retrieved 23 April 2014.
- "The Gazette of India : The Andhra Pradesh Reorganization Act, 2014 Sub-section". 4 March 2014. Retrieved 23 April 2014.
- Sanchari Bhattacharya. "Andhra Pradesh Minus Telangana: 10 Facts Andhra Pradesh Minus Telangana: 10 Facts", NDTV, June 1, 2014.
बाह्यसम्पर्काः
This article is issued from
Wikipedia.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.