இலத்தீன்

இலத்தீன் (Latin) என்பது இந்திய-ஐரோப்பிய மொழிக் குடும்பத்தைச் சேர்ந்த தொல்புகழ் பெற்ற மொழி ஆகும். இன்று இது பெரும்பாலும் வழக்கற்ற மொழியாக இருக்கிறது. ஆனால் கத்தோலிக மதத்தின் குருவாகிய போப்பாண்டவர் வாழும் வாட்டிகன் நகரத்தின் ஆட்சி மொழிகளுள் இதுவும் ஒன்று ஆகும். இது முதலில் இத்தாலி தீபகற்பத்தில் உள்ள ரோம் நகரத்தை சுற்றியுள்ள பகுதிகளில் பேசப்பட்டது.[2]

இலத்தீன்
ˈlɪŋɡʷa laˈtiːna
கொலோசியத்தில் (Colosseum) இலத்தீன் கல்வெட்டு எழுத்துக்கள்
உச்சரிப்பு/laˈtiːna/
நாடு(கள்)வாட்டிக்கன் நகரம்
Extinctபொதுமக்கள் இலத்தீன் எனப்படும் பிற்கால இலத்தீன், மாறுபட்டும், வளர்ச்சியடைந்தும், கி.பி 9 ஆம் நூற்றாண்டில் பல்வேறு ரோமானிய மொழிகளாக உருப்பெற்றது.
இந்தோ-ஐரோப்பியம்
  • இத்தாலிக்
    • லத்தீனோ-ஃவாலிஸ்க்கன்
      • இலத்தீன்
அலுவலக நிலை
அரச அலுவல் மொழி
 வத்திக்கான் நகர்
அரசுப் பணிகளுக்கு பயன்படுத்தப்படுகின்றது. ஆனால் அன்றாடப் பேச்சு வழக்கில் இல்லை
Regulated byOpus Fundatum Latinitas
உரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை[1]
மொழிக் குறியீடுகள்
ISO 639-1la
ISO 639-2lat
ISO 639-3lat
கி.மு. (சிர்கா ஆண்டு) 117ல் ரோமானிய பேரரசின் மிகப்பெரிய அளவைக் குறிக்கும் வரைபடம். - இலத்தீன் மொழி பேசுபவர்களால் ஆளப்பட்ட வாழும் பகுதி இருண்ட சிவப்பு நிறத்தில் குறிக்கப்பட்டுள்ளது. - பேரரசுக்குள் இலத்தீன் தவிர பல மொழிகளும் பேசப்பட்டன.
ஐரோப்பாவில் லத்தீன் மொழியின் நவீன வழித்தோன்றல்களான ரொமானிய மொழிகளின் வரம்பு.

ரோமானியப் பேரரசின் காலத்தில், ஆட்சி மொழியாகவும், கிறிஸ்தவ மத வழிபாடுகளில், முக்கிய மொழியாகவும், மேற்குலக நாடுகளில், கற்றோர்களின் மொழியாகவும் திகழ்ந்தது. இத்தாலியில் சுமார் கி.மு 900 ஆண்டுகளில், டைபர் ஆற்றங்கரைப் பகுதியாகிய இலத்தீனம் என்னும் பகுதியில் குடியேறிய வடக்கு ஐரோப்பியர்கள் அங்கிருந்த இந்தோ-ஐரோப்பிய மொழிக் குடும்பத்தைச் சாராத எற்றசுக்கன்(Etruscan) மொழி பேசுவோருடனும், இந்தோ ஐரோப்பிய மொழியாகிய கெல்டிக்மொழி பேசுவோருடனும், தெற்கே வாழ்ந்த கிரேக்க மொழி பேசுவோருடனும் கலந்து இலத்தீன் நாகரிகம் தோன்றியது.

சுமார் கி.மு. 100 முதல் கி.பி. 100 வரையிலான காலப்பகுதிகளில் இலத்தீன் மொழியானது வளம் பெற்ற செம்மொழியாக உருவெடுத்தது. இலத்தீன் மொழியில் நெடுங்கணக்கு அகரவரிசையானது எற்றசுக்கன் மொழி மற்றும் கிரேக்க மொழிகளில் இருந்து பெறப்பட்டதாகும். எற்றசுக்கன் மொழியில் இருந்த 26 எழுத்துக்களில் 21 எழுத்துக்களைப் பெற்றுப் பின்னர் கிரேக்க நாட்டை வென்ற பிறகு சுமார் கி.மு 100ல் Y, Z ஆகிய இரண்டு எழுத்துக்களையும் சேர்த்து மொத்தம் 23 எழுத்துக்களாக உருக்கொண்டது. இன்று ஆங்கிலம், ஜெர்மன், பிரெஞ்சு ஆகிய மேற்கு ஐரோப்பிய மொழிகள் இலத்தீன் எழுத்துக்களைத்தான் பயன்படுத்துகின்றன.

இன்று, பல மாணவர்கள், அறிஞர்கள் கத்தோலிக்க குருமார்கள் மற்றும் உறுப்பினர்கள் பேசும் இலத்தீன் ஒரு சரளமான மொழியாகும். அது ஆரம்ப, இடைநிலை, உயர்நிலை, மேல்நிலை, பட்டப் படிப்புநிலை, ஆய்வுநிலை, என அனைத்து வகைக் கல்வி நிறுவனங்கள் மூலம் உலகம் முழுவதும் பரவி உள்ளது.[3][4]

பழைய இலத்தீன்

இலத்தீன் மொழி முதலில் அறியப்பட்ட வடிவம் பழைய லத்தீன் ஆகும். இது ரோம சாம்ராஜ்யம் முதல் மத்திய ரோமன் குடியரசுகாலம் வரை வழ்ந்த மக்களால் பயன்படுத்தப்பட்டு வந்தது. தொல்லியல் துறையினரால் கண்டெடுக்கப்பட்ட இரண்டு கல்வெட்டுகள் மூலமும், சில முந்தைய கால நடைமுறை இலத்தீன் இலக்கிய படைப்புகள் மற்றும் பிளாடஸும் (Plautus) டெரன்ஸும் (Terence) எழுதிய நகைச்சுவைத் தொகுப்புகள் மூலமும் இதன் தொன்மைத் தன்மை உறுதிப்படுத்தப்படுகின்றது. இலத்தீன் எழுத்துக்கள் எட்ருஸ்கன் எழுத்துக்களிலிருந்து உருவானவை. இது பூஸ்டாஃப்டான் (boustrophedon)[5] எனப்படும் வலதுபுறத்தில் இருந்து இடதுபுறம் நோக்கி[6] எழுதும் முறையில் எழுதப்பட்டு வந்தது. பின்னர், இடதுபுறத்தில் இருந்து வலதுபுறம் நோக்கிச் செல்லும் முறையில் மாற்றப்பட்டது.[7]

பாரம்பரிய இலத்தீன்

குடியரசின் பிற்பகுதியிலும், பேரரசின் ஆரம்பகாலங்களிலும், ஒரு புதிய பாரம்பரிய இலத்தீன் மொழி உருவானது. சிறந்த பேச்சாளர்களின் பேருரைகள், உரைஞர்களின் உரைநடைகள், இலக்கியவாதிகளின் பெரும் இலக்கியப் படைப்புகள், கவிஞர்களின் கவிதைகள், வரலாற்றாசிரியர்களின் வரலாற்று ஆய்வறிக்கைகள், எழுத்தாளர்களின் எழுத்தோவியங்கள், படைப்பாற்றல் மிக்கோரின் நனவு உருவாக்கங்கள் போன்றவை சொல்லாட்சிக் கல்லூரிகளில் கற்றல் பொருளாகப் பயன்படுத்தப்பட்டன. இவை கற்போரிடையே இலக்கண அறிவை வளர்த்தன. கற்போரின் உணர்வைக் கிளர்ந்தெழச் செய்தன. இவை முறைசாரா மொழிக் கல்வி அல்லது பயிற்சி நிறுவனங்களாகவும், புணர்கூட்டு கல்விச்சாலைகளாகவும் செயல்பட்டு வந்தன. இவை கல்வி கற்ற பேராசிரியர்களால் அர்ப்பணிப்பு உணர்வுடன் தொடர்ச்சியாக நன்கு பராமரிக்கப்பட்டன. இத்தகைய நிறுவனங்கள் தற்கால இலக்கண வழிமுறைக் கற்றல் பிரிவுகளுக்கு வேர்களாக அமைந்தன.[8][9]

தற்போதைய மொழிகளில் இலத்தீனின் செல்வாக்கு

ஆங்கில மொழியில் பொதுவான பல்லசைச் சொற்களில் பல, இலத்தீன் மொழியிலிருந்து, பழைய பிரெஞ்சு மொழியின் ஊடாக ஆங்கிலத்திற்குச் சென்றவை. புராதன கற்பனைக் கதைகள், வீரகாவியங்கள், காதல் கற்பனைத் தொகுப்புகள் போன்றவற்றில் காணப்படும் சொற்குவியலில் 59% ஆங்கில வார்த்தைகளும்[10] 20% ஜெர்மானிய வார்த்தைகளும்[11] மேலும் 14% டச்சு வார்த்தைகளும் இடம் பெற்றுள்ளன.[12] இவை அனைத்தும் இலத்தீன மொழியில் இருந்து தோன்றியவை. கலவை அல்லாத மற்றும் பெறப்படாத வார்த்தைகள் சேர்க்கப்படுமானால் இந்த புள்ளிவிவரங்கள் வியத்தகு அளவில் மேலும் உயரும்.

இலத்தீன் மொழியை ஒப்பிட்டு பிற மொழிகளில் புராதன கற்பனைக் கதைகள், வீரகாவியங்கள், காதல் கற்பனைத் தொகுப்புகள் போன்றவற்றில் காணப்படும் சொற் குவியல்களில், ஒலியியல், சொல் வடிவ மாற்றங்கள், குரல் ஏற்ற இறக்கங்கள், சொற்பொழிவுகள், உரையாடல்கள், சொற்களின் மூலம் எண்ணங்களைப் பரிமாறல், தொடரியல் நிரல்தொடரிகள், வழிமுறைத் தொடரமைப்புகள், சொற்றொடரியல்கள், சொற்தொகுதிகள், ஒலிவேறுபாடுகள், ஒலியழுத்தங்கள் போன்ற கூறுகளின் அடிப்படையில் ஓர் ஆய்வு மேற்கொள்ளப்பட்டது, இந்த ஆய்வின் முடிவுகள்:

  • சார்தினிய (Sardinian) மொழி 8%
  • இத்தாலிய (Italian) மொழி 12%,
  • ஸ்பானிஷ் (Spanish) மொழி 20%
  • ரோமானிய (Romanian) மொழி 23.5%
  • ஆக்சிடன் (Occitan) மொழி 25%
  • போர்த்துகீசிய (Portuguese) மொழி 31%
  • பிரஞ்சு (French) மொழி 44%

இந்த ஆய்வு இலத்தீன் மொழியை ஒப்பிட்டு மேற்கொள்ளப்பட்ட ஆய்வு. எனவே, பிற மொழிகள் இலத்தீனிலிருந்து எந்த அளவிற்கு வேறுபட்டுள்ளது என்பதை அறிய முடியும். இம்முடிவுகளில், சதவிகித அளவு அதிகமாக இருப்பின் அது இலத்தீனிலிருந்து அதிக அளவு பயன்பாட்டு விலக்கம் கொண்டுள்ளது என்று பொருள்.[13]

இலத்தீன் நெடுங்கணக்கு
கி.மு 7 ஆம் நூற்றாண்டில் இருந்த இலத்தீன் நெடுங்கணக்கு
ABCDEFZ
HIKLMNO
PQRSTVX


எழுத்து ABCDEFGHIKLMN
எழுத்தின் இலத்தீன் பெயர் ā (ஆ)bē ('பே)cē (சே)dē ('டே)ē (ஏ)ef (எஃவ்)gē ('கே)hā (ஹா)ī (ஈ)kā (கா)el (எல்)em (எம்)en (என்)
இலத்தீன் பலுக்கல் (உச்சரிப்பு) (IPA) /aː//beː//keː//deː//eː//ef//geː//haː//iː//kaː//el//em//en/
எழுத்து OPQRSTVXYZ
எழுத்தின் இலத்தீன் பெயர் ō (ஓ)pē (பே)qū (க்யூ)er (எர்)es (எஸ்)tē (தே)ū (ஊ)ex (எக்ஸ்)ī Graecazēta (*சீட்டா)
இலத்தீன் பலுக்கல் (உச்சரிப்பு) (IPA) /oː//peː//kʷuː//er//es//teː//uː//eks//iː 'graika//'zeːta/

இலத்தீன் மெய்யெழுத்துகள்

பாரம்பரிய இலத்தீன் மெய்யெழுத்துகள் பின்வரும் அட்டவணையில் காட்டப்பட்டுள்ளன:[14]

உதட்டு ஒலி நுனிநாப் பல்லின ஒலி இடையண்ண ஒலி பின்னண்ண ஒலி குரல்வளை ஒலி
plain இதழின ஒலி
வல்லெழுத்து வெடிப்பொலி ஒலிப்புடைய ஒலி ப (b) ட (d) க (ɡ) க்க (ɡʷ)
ஒலிப்பில்லா ஒலி ப்ப (p) ட்ட (t) க்க (k) க்கா (kʷ)
உரசொலி ஒலிப்புடைய ஒலி ஸ (z)
ஒலிப்பில்லா ஒலி ஃப (f) ச (s) ஹ (h)
மெல்லின மூக்கொலி ம (m) ன (n) ஷ (ŋ)
ரகர ஒலி ர (r)
உயிர்ப்போலி ல (l) ஜ (j) வ (w)

உள்ளீடற்ற சொற்றொடர்கள் 
டியுனோஸ் (Duenos) கல்வெட்டு - பழைய லத்தீன் எழுத்துக்களுக்கு முந்தைய - அறியப்பட்ட லத்தீன் எழுத்து வடிவங்கள் - கி.மு. 6 ம் நூற்றாண்டு

இலத்தீன்மொழியில், அசையழுத்தம் மிக்க உச்சரிப்புகளை எங்கு அதிக அளவு வலியுறுத்தப்பட வேண்டுமோ, அந்த இடங்கள் உள்ளீடற்ற சொற்றொடர்களால் குறிக்கப்படுகின்றன.[15] இலத்தீன் மொழியில், பெரும்பாலான வார்த்தைகளில் இறுதி அசைக்கு முந்தைய அசை ஒலியழுத்தம் கொடுத்து அழுத்திக் கூறக்கூடிய அசையாக இருக்கும். இந்த அசை லத்தீன் மொழியில், பெனெல்டிமா (இறுதியிலிருந்து இரண்டாவது - paenultima) அல்லது சில்லபா பெனெல்டிமா (இறுதியிலிருந்து இரண்டாவது அசை - syllaba paenultima)] என்று அழைக்கப்படும்.[16] இம்மொழியில் ஒரு சில வார்த்தைகளில் இறுதி அசையிலிருந்து மூன்றாவது அசையானது அழுத்தக் குறியுடன் உறுத்திக் கூற வேண்டி இருக்கும். இந்த அசை லத்தீன் மொழியில், ஆன்டிபெனெல்டிமா (இறுதியிலிருந்து மூன்றாவது - antepaenultima) அல்லது சில்லபா ஆன்டிபெனெல்டிமா (இறுதியிலிருந்து மூன்றாவது அசை - syllaba antepaenultima)] என்று அழைக்கப்படும்.

  • சால்வே (sálve) ஒரு நபருக்கு /
  • சால்வெடெ (salvéte) ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட நபர்களுக்கு

- வணக்கம்

  • ஏவ் (áve) ஒரு நபருக்கு /
  • ஏவெடெ (avéte) ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட நபர்களுக்கு

- வாழ்த்துக்கள்

  • வேல் (vále) ஒரு நபருக்கு /
  • வாலெடெ (valéte) ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட நபர்களுக்கு

- சென்றுவருகிறேன்

  • க்யூரா உட் வேலியாஸ் (cúra ut váleas)

- கவனமாக இரு / எச்சரிக்கையாக இரு

  • எக்ஸோப்டாடஸ் (exoptátus) ஆண் மகனுக்கு /
  • எக்ஸோப்டாடா (exoptáta) பெண் மகளுக்கு,
  • ஓப்டாடஸ் (optátus) ஆண் மகனுக்கு /
  • ஓப்டாடா (optáta) பெண் மகளுக்கு,
  • கிராடஸ் (grátus) ஆண் மகனுக்கு /
  • கிராடா (gráta) பெண் மகளுக்கு,
  • அக்ஸப்டஸ் (accéptus) ஆண் மகனுக்கு /
  • அக்ஸப்டா (accépta) பெண் மகளுக்கு

- நல்வரவு

  • குவொமொடொ வேலஸ் (quómodo váles?),
  • உட் வேலஸ் (ut váles?)

- எப்படி இருக்கிறீர்கள்?

  • பெனெ (béne)

- நல்லது / நன்று

  • அமபோ டெ (amabo te)

- தயவு செய்து

  • பெனெ வேலியோ (béne váleo)

- நான் நலமாக இருக்கிறேன்

  • மேலெ (mále)

- தீய / கெட்ட / பழுதுள்ள

  • மேலெ வேலியோ (mále váleo)

- நான் நன்றாக இல்லை

  • குவேஸோ (quáeso) (['kwajso]/['kwe:so])

- மகிழ்வி / விருப்பம் போல்

  • இடா (íta),
  • இடா எஸ்ட் (íta est),
  • இடா வேரோ (íta véro),
  • சிக் (sic),
  • சிக் எஸ்ட் (sic est),
  • ஏடியம் (étiam)

- ஆம் / ஆமாம் / சரி

  • நான் (non),
  • மினிமெ (minime)

- இல்லை / கிடையாது

  • கிராடியாஸ் டிபி (grátias tíbi),
  • கிராடியாஸ் டிபி ஆகோ (grátias tíbi ágo)

- தங்களுக்கு நன்றி

  • மாக்னாஸ் கிராடியாஸ் (mágnas grátias),
  • மாக்னாஸ் கிராடியாஸ் ஆகோ (mágnas grátias ágo)

- தங்களுக்கு மிகவும் நன்றி

  • மாக்ஸிமாஸ் கிராடியாஸ் (máximas grátias),
  • மாக்ஸிமாஸ் கிராடியாஸ் ஆகோ (máximas grátias ágo),
  • இன்ஜேன்டஸ் கிராடியாஸ் ஆகோ (ingéntes grátias ágo)

- தங்களுக்கு மிக்க நன்றி

  • அஸ்ஸிபெ ஸிஸ் (accípe sis) ஒரு நபருக்கு /
  • அஸ்ஸிபிடெ ஸிடிஸ் (accípite sítis) ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட நபர்களுக்கு,
  • லிபேன்டர் (libénter)

- நீங்கள் வரவேற்கப்படுகிறீர்கள்

  • குவா எயிடாடெ எஸ்? (qua aetáte es?)

- உங்கள் வயது என்ன?

  • 25 ஆன்னோஸ் நாடஸ் (25 ánnos nátus) ஆண் மகனுக்கு /
  • 25 ஆன்னோஸ் நாடா (25 ánnos náta) பெண் மகளுக்கு

- 25 வயது ஆகிறது

  • லோகுயரிஸ்னெ (loquerísne ...)

- நீங்கள் பேசுவீர்களா ...

  • லத்தீன் ? (Latíne?)

- இலத்தீன்?

  • கிரீஸ் (Gráece?) (['grajke]/['gre:ke])

- கிரேக்கம்?

  • ஆங்க்லிஸ்? (Ánglice?) (['aŋlike])

- ஆங்கிலம்?

  • இடாலியானெ? (Italiáne?)

- இத்தாலிய மொழி?

  • கால்லீஸ்? (Gallice?)

- பிரெஞ்சு மொழி?

  • ஹிஸ்பானீஸ்? (Hispánice?)

- எசுப்பானிய மொழி?

  • லூஸிடானீஸ்? (Lusitánice?)

- போர்த்துகீசிய மொழி?

  • தியோடிஸ்ஸீ? (Theodísce?) ([teo'diske])

- ஜெர்மன் நாட்டு மொழி?

  • சினீஸ்? (Sínice?)

- சீன நாட்டு மொழி?

  • ஜபோனீஸ்? (Japónice?) ([ja'po:nike])

- ஜப்பானிய மொழி?

  • கொரீயனெ? (Coreane?)

- கொரிய மொழி?

  • அராபீஸ்? (Arábice?)

- அரபி மொழி?

  • பெர்ஸீஸ்? (Pérsice?)

- பெர்சிய மொழி?

  • இந்தீஸ்? (Indice?)

- இந்தி?

  • ருஸ்ஸீஸ் (Rússice?)

- ருசியநாட்டு மொழி ?

  • காம்ப்ரிகா? (Cambrica?)

- இங்கிலாந்தின் வெல்ஸ் பகுதி மொழி?

  • ஊபி லாட்ரினா எஸ்ட்? (úbi latrína est?)

- கழிப்பறை எங்கே உள்ளது?

  • ஆமோ டெ (ámo te) / டெ ஆமோ (te ámo)

- நான் உன்னை காதலிக்கிறேன்


மேற்கோள்கள்
  1. "Schools". Britannica (1911).
  2. Sandys, John Edwin (1910). A companion to Latin studies. Chicago: University of Chicago Press. பக். 811–812.
  3. Hu, Winnie (6 October 2008). "A Dead Language That's Very Much Alive". New York Times. https://www.nytimes.com/2008/10/07/nyregion/07latin.html.
  4. Eskenazi, Mike (2 December 2000). "The New case for Latin". TIME. http://www.time.com/time/nation/article/0,8599,90457,00.html.
  5. (in en) Collier's Encyclopedia: With Bibliography and Index. Collier. 1958-01-01. பக். 412. https://books.google.com/books?id=H9xLAQAAMAAJ. "In Italy, all alphabets were originally written from right to left; the oldest Latin inscription, which appears on the lapis niger of the seventh century BC, is in bustrophedon, but all other early Latin inscriptions run from right to left."
  6. Diringer 1996, pp. 533–4
  7. Sacks, David (2003). Language Visible: Unraveling the Mystery of the Alphabet from A to Z. London: Broadway Books. பக். 80. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:0-7679-1172-5.
  8. Pope, Mildred K (1966). From Latin to modern French with especial consideration of Anglo-Norman; phonology and morphology. Publications of the University of Manchester, no. 229. French series, no. 6. Manchester: Manchester university press. பக். 3.
  9. Monroe, Paul (1902). Source book of the history of education for the Greek and Roman period. London, New York: Macmillan & Co.. பக். 346–352.
  10. Finkenstaedt, Thomas; Dieter Wolff (1973). Ordered Profusion; studies in dictionaries and the English lexicon. C. Winter. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:3-533-02253-6.
  11. Uwe Pörksen, German Academy for Language and Literature’s Jahrbuch [Yearbook] 2007 (Wallstein Verlag, Göttingen 2008, pp. 121-130)
  12. Loanwords in the World's Languages: A Comparative Handbook. Walter de Gruyter. 2009. பக். 370. https://pure.knaw.nl/ws/files/475024/Van_der_Sijs_Loanwords_in_the_World's_Languages.pdf.
  13. Pei, Mario (1949). Story of Language. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:03-9700-400-1.
  14. Sihler, Andrew L. (1995). New Comparative Grammar of Greek and Latin. Oxford University Press. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-0-19-508345-3. https://books.google.com/books?id=IeHmqKY2BqoC. பார்த்த நாள்: 12 March 2013.
  15. Ebbe Vilborg - Norstedts svensk-latinska ordbok - Second edition, 2009.
  16. Tore Janson - Latin - Kulturen, historien, språket - First edition, 2009.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.