വിദ്യാസാഗർ

നാലു വയസ്സു മുതൽ വിദ്യാസാഗർ അച്ഛനിൽ നിന്നും സംഗീതം അഭ്യസിച്ചു തുടങ്ങി. 8 വയസ്സുള്ളപ്പോൾ ധൻ‌രാജ് മാസ്റ്ററുടെ കീഴിൽ നാലു വർഷത്തോളം ഗിത്താറും പിന്നീട് പിയാനോയും അഭ്യസിച്ചു. ലണ്ടനിലെ ട്രിനിറ്റി കോളേജ് ഓഫ് മ്യൂസികിൽ നിന്നും പാശ്ചാത്യ സംഗീതം അഭ്യസിച്ചു. പതിനൊന്ന് വയസ്സുള്ളപ്പോൾ തന്നെ പന്ത്രണ്ടോളം സംഗീതോപകരണങ്ങളിൽ വിദഗ്ദ്ധനായി.

അക്കാലത്ത് ചെന്നെയിലായിരുന്നു മിക്ക സിനിമകളുടെയും പാട്ടുകൾ റെക്കോർഡ് ചെയ്തിരുന്നത്. വിദ്യാസാഗറിന് ചെന്നെയിൽ ശബ്ദലേഖനം ചെയ്ത വിവിധ ഭാഷകളിലെ സിനിമകളിലെ പല സംഗീതസംവിധായകരുടെയും സഹായിയായി പ്രവർത്തിക്കാനുള്ള അവസരം ലഭിച്ചു. 1989-ൽ രാജശേഖരൻ (റോബർട്ട്) സംവിധാനം ചെയ്ത പൂമാനം എന്ന തമിഴ് സിനിമയിലെ എൻ അൻപേ എന്ന ഗാനത്തിലൂടെ സ്വതന്ത്ര സംവിധായകനായി. പക്ഷേ ഗാനങ്ങൾ വേണ്ടത്ര ശ്രദ്ധിക്കപ്പെട്ടില്ല. 1993-96 കാലഘട്ടത്തിൽ തെലുങ്ക് സിനിമയിൽ ചേക്കേറിയ വിദ്യാസാഗർ അവിടത്തെ മുൻ‌നിര സംഗീതസംവിധായകനായി മാറി.

1994-95 ൽ തമിഴ് സംവിധായകനും നടനുമായ അർജ്ജുൻ അദ്ദേഹത്തെ വീണ്ടും തമിഴിൽ കൊണ്ടുവന്നു. അർജ്ജുന് വേണ്ടി കർണ്ണ, സുഭാഷ് എന്നീ ചിത്രങ്ങൾക്ക് സംഗീതം പകർന്നു. നല്ല മെലഡി ഗാനങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും ചിത്രങ്ങൾ ശ്രദ്ധിക്കപ്പെടാത്തതുകൊണ്ട് സംഗീതസംവിധായകൻ ശ്രദ്ധിക്കപ്പെട്ടില്ല.

മലയാളചലച്ചിത്ര അഭിനേതാവായ മമ്മൂട്ടിയുമായുള്ള പരിചയം 1996-ൽ വിദ്യാസാഗറിനെ മലയാള സിനിമയിലെത്തിച്ചു. ‘മലയാളചിത്രത്തിൽ സംഗീതം ചെയ്യാൻ താല്പര്യമുണ്ടൊ‘ എന്ന് മമ്മൂട്ടി ചോദിച്ചപ്പോൾ ‘താങ്കൾ നായകനാണെങ്കിൽ ചെയ്യാം‘ എന്നായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ മറുപടി. മമ്മൂട്ടി-കമൽ ടീമിന്റെ അഴകിയ രാവണൻ എന്ന വിദ്യാസാഗറിന്റെ ആദ്യ മലയാളചിത്രത്തിലെ പാട്ടുകൾ എല്ലാം തന്നെ ജനപ്രിയമായി. മനോഹരമായ ഒരു മെലഡി ഗാനമെങ്കിലും ഇല്ലാതെ ഒരു ചിത്രവും മലയാളത്തിൽ അദ്ദേഹം ചെയ്തിട്ടില്ല. അഴകിയ രാവണൻ, പ്രണയവർണ്ണങ്ങൾ, നിറം, സമ്മർ ഇൻ ബെതലഹെം[1], കൃഷ്ണഗുടിയിൽ ഒരു പ്രണയകാലത്ത് എന്നീ ചിത്രങ്ങളിലെ ഗാനങ്ങൾ വളരെയേറെ ജനശ്രദ്ധ പിടിച്ചു പറ്റി.

സ്വരാഭിഷേകം എന്ന തെലുഗു ചിത്രത്തിലെ ഗാനങ്ങൾക്ക് സംഗീതസംവിധാനത്തിനുള്ള 2005-ലെ ദേശീയപുരസ്കാരം ലഭിച്ചു. ആ വർഷം തന്നെ പുറത്തിറങ്ങിയ രജനികാന്തിന്റെ ചന്ദ്രമുഖി എന്ന സിനിമയിലൂടെ വിദ്യാസാഗർ തമിഴിലും തന്റെ വ്യക്തിമുദ്ര പതിപ്പിച്ചു.