കാലിസ്റ്റോ

വ്യാഴത്തിന്റെ രണ്ടാമത്തെ വലിയ ഉപഗ്രഹവും സൗരയൂഥത്തിലെ മൂന്നാമത്തെ വലിയ ഉപഗ്രഹവുമാണ് കാലിസ്റ്റോ. കാലിസ്റ്റോയുടെ വ്യാസം ബുധഗ്രഹത്തിനേക്കാൾ ഏതാനും കിലോമീറ്ററുകൾ മാത്രം കുറവാണ് . സൗരയൂഥത്തിൽ വ്യാസത്തിന്റെ തന്നെ ഗാനിമേടും ശനിയുടെ ടൈറ്റാനും മാത്രമാണ് കാലിസ്റ്റോയെക്കാൾ വലിപ്പമുള്ള ഉപഗ്രഹങ്ങൾ . വ്യാഴത്തിൽ നിന്നും ഏറ്റവും അകലെയുള്ള ഗലീലിയൻ ഉപഗ്രഹം ആയതിനാൽ തന്നെ ഭൗമശാസ്ത്രപരമായി അത്ര സജീവ അവസ്ഥയിൽ അല്ല കാലിസ്റ്റോ . സിലിക്ക പാറകളും ജല ഐസുമാണ് കാലിസ്റ്റോയുടെ പ്രധാന ഘടകങ്ങൾ . സൗരയൂഥത്തിലെ ഏറ്റവും ഗർത്തങ്ങൾ നിറഞ്ഞ പ്രതലമാണ് കാലിസ്റ്റോയുടേത് . കാലിസ്റ്റോക്ക് ചുറ്റും കാർബൺ ഡൈ ഓക്സിഡിന്റെ നേർത്ത ഒരന്തരീക്ഷം ഉണ്ട് . യൂറോപ്പയെയും ,ഗാനമേടിനെയും പോലെ കാലിസ്റ്റോക്കും പ്രതലത്തിനുള്ളിൽ ഒരു വലിയ ദ്രവലവണ സമുദ്രം ഉണ്ട് എന്നത് പര്യവേക്ഷണ പേടകങ്ങളുടെ പഠനത്തിൽ നിന്നും വ്യക്തമായിട്ടുണ്ട്

4. Showman, A. P.; Malhotra, R. (1999-10-01). "The Galilean Satellites". Science. 286 (5437): 77–84. doi:10.1126/science.286.5437.77. PMID 10506564.
6. "Classic Satellites of the Solar System". Observatorio ARVAL. ശേഖരിച്ചത്: 2007-07-13.

1. Periapsis is derived from the semimajor axis (a) and eccentricity (e): .
2. Apoapsis is derived from the semimajor axis (a) and eccentricity (e): .
3. Surface area derived from the radius (r): .
4. Volume derived from the radius (r): .
5. Surface gravity derived from the mass (m), the gravitational constant (G) and the radius (r): .
6. Escape velocity derived from the mass (m), the gravitational constant (G) and the radius (r): .

Callisto

Callisto's anti-Jovian hemisphere imaged in 2001 by NASA's Galileo spacecraft. It shows a heavily cratered terrain. The large impact structure Asgard is on the limb at upper right. The prominent rayed crater below and just right of center is Bran.
കണ്ടെത്തൽ
കണ്ടെത്തിയത്	Galileo Galilei
കണ്ടെത്തിയ തിയതി	January 7, 1610[1]
വിശേഷണങ്ങൾ
മറ്റു പേരുകൾ	Jupiter IV
Adjectives	Callistoan, Callistonian
ഭ്രമണപദത്തിന്റെ സവിശേഷതകൾ
Periapsis	7009186900000000000♠1869000 km[lower-alpha 1]
Apoapsis	7009189700000000000♠1897000 km[lower-alpha 2]
സെമി-മേജർ അക്ഷം	1 882 700 km[2]
എക്സൻട്രിസിറ്റി	6997740000000000000♠0.0074[2]
പരിക്രമണകാലദൈർഘ്യം	7006144193118975999♠16.6890184 d[2]
Average പരിക്രമണവേഗം	7003820400000000000♠8.204 km/s
ചെരിവ്	2.017° (to the ecliptic) 0.192° (to local Laplace planes)[2]
ഉപഗ്രഹങ്ങൾ	Jupiter
ഭൗതിക സവിശേഷതകൾ
ശരാശരി ആരം	7006241030000000000♠2410.3±1.5 km (0.378 Earths)[3]
ഉപരിതല വിസ്തീർണ്ണം	7013730000000000000♠7.30×107 km2 (0.143 Earths)[lower-alpha 3]
വ്യാപ്തം	7019590000000000000♠5.9×1010 km3 (0.0541 Earths)[lower-alpha 4]
പിണ്ഡം	7023107593800000000♠(1.075938±0.000137)×1023 kg (0.018 Earths)[3]
ശരാശരി സാന്ദ്രത	7003183440000000000♠1.8344±0.0034 g/cm3[3]
പ്രതല ഗുരുത്വാകർഷണം	7000123500000000000♠1.235 m/s2 (0.126 g)[lower-alpha 5]
Moment of inertia factor	6999359000000000000♠0.359±0.005[4] (estimate)
നിഷ്ക്രമണ പ്രവേഗം	2.440 km/s[lower-alpha 6]
Rotation period	synchronous[3]
Axial tilt	zero[3]
അൽബിഡോ	0.22 (geometric)[5]
ഉപരിതല താപനില min mean max K[5] 7001800000000000000♠80±5 7002134000000000000♠134±11 7002165000000000000♠165±5
ദൃശ്യ കാന്തിമാനം	5.65 (opposition)[6]
അന്തരീക്ഷം
പ്രതലത്തിലെ മർദ്ദം	7000750000000000000♠7.5 picobar[7] (6990750000000000000♠7.5×10−10 kPa, 6993749997517500000♠7.4019×10−12 atm)
ഘടന (വ്യാപ്തമനുസരിച്ച്)	≈ 7008400000000000000♠4×108 molecules/cm3 carbon dioxide;[7] up to 7010200000000000000♠2×1010 molecules/cm3 molecular oxygen(O2)[8]