ஈரசோனியச் சேர்மம்

ஈரசோனியச் சேர்மம் அல்லது ஈரசோனிய உப்பு (Diazonium Compound or Diazonium Salt) என்பது R-N₂⁺X⁻ என்னும் பொதுத் தொழிற்பாட்டுக் கூட்டத்தைக் கொண்ட கரிம வேதியியற் சேர்மம் ஆகும்.[1] இங்கு R என்பது அற்கைல் அல்லது ஏரைல் கூட்டத்தையும் X⁻ என்பது ஏலைடு போன்ற கனிம வேதியியல் எதிர்மின்னயனியை அல்லது கரிம வேதியியல் எதிர்மின்னயனியைக் குறிக்கும்.[1] அசோச் சாயங்களின் கரிம வேதியியல் தொகுப்பில் ஈரசோனிய உப்புகள் (சிறப்பாக, ஏரைல் கூட்டத்தைக் கொண்டவை) பயன்படுத்தப்படுகின்றன.[2]

பென்சீன் ஈரசோனிய நேர்மின்னயனி

ஆக்கல்

ஈரசோனியச் சேர்மங்களை உருவாக்கும் செயன்முறை ஈரசோனியமாக்கல் என அழைக்கப்படும்.[3] இச்செயன்முறையானது, முதன்முதலில் 1858ஆம் ஆண்டில் செருமனி நாட்டைச் சேர்ந்த அறிவியலாளரான பீட்டர் கிரீசால் அறிக்கைப்படுத்தப்பட்டது.[4] இவர் ஈரசோனியச் சேர்மங்களின் பல்வேறுபட்ட தாக்கங்களைக் கண்டறிந்துள்ளார்.[5] ஈரசோனிய உப்புகளை உருவாக்குவதற்கான மிக முக்கியமான முறையாக அனிலின் போன்ற அரோமற்றிக்கு அமீன்களை நைத்திரசு அமிலத்துடன் தாக்கமடையச் செய்யும் முறை பயன்படுத்தப்படுகின்றது.[2] பொதுவாக, தாக்கம் நிகழ்த்தப்படும் குடுவையினுள்ளேயே சோடியம் நைத்திரைற்றையும் ஒரு கரிமமற்ற காடியையும் சேர்ப்பதன் மூலம் நைத்திரசு அமிலம் பெறப்படும்.[2] நீர்க் கரைசல் நிலையில் +5 °Cஇற்கு மேற்பட்ட வெப்பநிலைகளில் ஈரசோனிய உப்புகள் உறுதியற்றவை.[2] அவ்வெப்பநிலைகளில் -N⁺≡N கூட்டமானது நைதரசன் வளிமமாக விடுவிக்கப்பட்டு விடும்.[6] ஈரசோனியச் சேர்மங்களை அறை வெப்பநிலையில் உறுதியான நாற்புளோரோபோரேற்று உப்புகளாக மாற்றுவதன் மூலம், தனிமைப்படுத்திச் சேகரிக்க முடியும்.[7] ஆயினுங் கூட, பெரும்பாலும் ஈரசோனியச் சேர்மங்கள் தனிமைப்படுத்தி வைக்கப்படுவதில்லை, ஆக்கப்பட்ட உடனேயே வேறு தாக்கங்களில் ஈடுபடுத்தப்படுகின்றன.[8] ஈரசோனிய உப்புகளைப் பயன்படுத்துவதன் மூலம் ஓர் ஏரைல் சல்போனைல் சேர்மத்தை ஆக்குவதற்கான அணுகுமுறை கீழே காட்டப்பட்டுள்ளது.[9]

ஈரசோ இணைப்புத் தாக்கங்கள்

ஈரசோனிய உப்புகளின் மிகப் பரவலாகப் பயன்படுத்தப்படும் தாக்கம் அசோ இணைப்பு ஆகும்.[10] இச்செயன்முறையில், ஈரசோனிய உப்பானது எதிர்மின்னிச் செறிவு கூடிய சேர்மங்களால் தாக்கப்படும்.[11] இணைப்புச் சேர்மங்களாக அனிலின், பீனால் போன்ற அரீன்கள் அமையும்போது, இச்செயன்முறையானது அரோமற்றிக்கு மின்னூட்டப் பதிலீட்டுத் தாக்கத்திற்கான ஓர் எடுத்துக்காட்டாக அமையும்.[10]

ArN₂⁺ + Ar'H → ArN₂Ar' + H⁺

கீழே காட்டப்பட்டுள்ளது போல், ஓர் ஈரேரைலைட்டு நிறப் பொருளான மஞ்சள் நிறப் பொருள் 12ஐத் தயாரிப்பதற்கான இணைப்புச் சேர்மமாகப் பயன்படுத்தப்படும் அசற்றோவசற்றிக்கு அமைட்டும் வணிக முக்கியத்துவம் வாய்ந்த இணைப்புச் சேர்மமாகும்.[12]

அசோச் சாயங்கள்

விளைவுகளாகப் பெறப்படும் அசோச் சேர்வைகள் பெரும்பாலும் அசோச் சாயங்கள் எனப்படும் பயனுள்ள சாயங்களாக அமைகின்றன.[13] இச்சாயங்கள் அடர்நிறங்களைக் கொண்டிருப்பது, இவை நீண்ட இணை இரட்டைப் பிணைப்புகளைக் கொண்டிருப்பதை வெளிப்படுத்துகின்றது.[14]

அனிலின் மஞ்சள் என்ற அசோச் சாயமானது, அனிலினையும் ஈரசோனிய உப்பின் குளிர்ந்த நிலையிலுள்ள கரைசலையும் ஒன்றுசேர்த்து நன்கு குலுக்குவதன் மூலம் பெறப்படுகின்றது.[6] அனிலின் மஞ்சளானது மஞ்சள் நிறத் திண்மமாகப் பெறப்படும்.[15] இவ்வாறே, 2-நத்தோலின் குளிர்ந்த கரைசலைச் சேர்க்கும்போது சிவப்பு நிற வீழ்படிவு பெறப்படும்.[2] ஆய்வுக்கூடங்களில் பயன்படுத்தப்படும் அமில-மூலக் காட்டியான மெதைல் செம்மஞ்சளும் ஓர் அசோச் சாயம் ஆகும்.[16]

-N⁺≡N கூட்டத்தை இடம்பெயர்த்தல்

அரீன் ஈரசோனிய நேர்மின்னயனிகளின் பல்வேறுபட்ட தாக்கங்களில் -N⁺≡N கூட்டமானது வேறொரு கூட்டத்தால் அல்லது அயனியால் இடம்பெயர்க்கப்படுவதுண்டு.[2]

ஆலசன்களால் இடம்பெயர்த்தல்

சாந்தமேயரின் தாக்கம்

HClஇல் கரைக்கப்பட்ட செப்பு(I) குளோரைட்டுடன் பென்சீன் ஈரசோனியம் குளோரைட்டைச் சேர்த்துச் சூடாக்க, குளோரோபென்சீன் பெறப்படும்.[2]

C₆H₅N₂⁺ + CuCl → C₆H₅Cl + N₂ + Cu⁺

இவ்வாறே HBrஇல் கரைக்கப்பட்ட செப்பு(I) புரோமைட்டுடன் பென்சீன் ஈரசோனியம் குளோரைட்டைச் சேர்த்துச் சூடாக்க, புரோமோபென்சீன் பெறப்படும்.[2]

C₆H₅N₂⁺ + CuBr → C₆H₅Br + N₂ + Cu⁺

காட்டர்மேனின் தாக்கம்

காட்டர்மேனின் தாக்கத்தின்போது, பென்சீன் ஈரசோனியம் குளோரைடானது, செப்புத் தூளுடன் HCl அல்லது HBr சேர்ந்த கலவையுடன் சேர்த்துச் சூடாக்கப்பட்டு, குளோரோபென்சீன் அல்லது புரோமோபென்சீன் பெறப்படும்.[17] செருமனி நாட்டைச் சேர்ந்த உலுடுவிகு காட்டர்மேன் என்ற அறிவியலாளரால் 1890இல் இத்தாக்கம் கண்டறியப்பட்டதால், அவருடைய பெயரைக் கொண்டே இத்தாக்கத்தின் பெயரும் வழங்கப்பட்டு வருகின்றது.[17]

C₆H₅N₂⁺ + CuX → C₆H₅X + N₂ + Cu⁺

அயோடைட்டால் இடம்பெயர்த்தல்

பென்சீன் வளையத்தில் அயோடினை நேரடியாகக் கொண்டு வருவது கடினமாக இருப்பினும் பென்சீன் ஈரசோனியம் குளோரைட்டுக்குப் பொற்றாசியம் அயோடைடைச் சேர்ப்பதன் மூலம் இதனை மேற்கொள்ளலாம்.[2]

C₆H₅N₂⁺ + KI → C₆H₅I + K⁺ + N₂

புளோரைட்டால் இடம்பெயர்த்தல்

பென்சீன் ஈரசோனியம் குளோரைட்டுக்குப் புளோரோபோரிக்கமிலத்தைச் சேர்ப்பதன் மூலம் பென்சீன் ஈரசோனியம் புளோரோபோரேற்றானது பெறப்படும்.[18] பென்சீன் ஈரசோனியம் புளோரோபோரேற்றின் வெப்பப் பிரிகையின் மூலம் புளோரோபென்சீனைப் பெறமுடியும்.[19] இத்தாக்கம் பால்சு-சீமன் தாக்கம் என்று அழைக்கப்படும்.[19]

[C₆H₅N₂]BF₄ → C₆H₅F + BF₃ + N₂

மற்றைய கூட்டங்களால் இடம்பெயர்த்தல்

நீரியத்தால் இடம்பெயர்த்தல்

பென்சீன் ஈரசோனியம் குளோரைடானது உபபொசுபரசு அமிலத்தால் அல்லது சோடியம் தானேற்றால் தாழ்த்தப்பட்டு, பென்சீன் பெறப்படும்.[2]

[C₆H₅N₂⁺]Cl⁻ + H₃PO₂ + H₂O → C₆H₆ + N₂ + H₃PO₃ + HCl

ஐதரொட்சைல் (-OH) கூட்டத்தால் இடம்பெயர்த்தல்

பென்சீன் ஈரசோனியம் குளோரைட்டின் நீர்க்கரைசலை 100 °Cஇற்குச் சூடாக்குவதன் மூலம் பீனாலைப் பெற முடியும்.[2]

C₆H₅N₂⁺ + H₂O → C₆H₅OH + N₂ + H⁺

விளைவாகப் பெறப்படும் பீனாலானது பென்சீன் ஈரசோனியம் குளோரைட்டுடன் தாக்கமடைவதைக் குறைப்பதற்காக, இத்தாக்கமானது அமில ஊடகத்தில் நிகழ்த்தப்படுகின்றது.[2]

நைத்திரோக் (-NO₂) கூட்டத்தால் இடம்பெயர்த்தல்

பென்சீன் ஈரசோனியம் புளோரோபோரேற்றைச் செம்பு முன்னிலையில் சோடியம் நைத்திரைற்றுடன் தாக்கமடையச் செய்து, நைத்திரோபென்சீன் பெறப்படும்.[20]

C₆H₅N₂⁺ + CuNO₂ → C₆H₅NO₂ + N₂ + Cu⁺

சயனைட்டுக் (-CN) கூட்டத்தால் இடம்பெயர்த்தல்

ஏரைல் ஏலைடுகளில் கருநாட்டப் பிரதியீட்டுத் தாக்கத்தை இடம்பெறச் செய்து, சயனைட்டுக் கூட்டத்தைக் கொண்டு வர முடியாது.[21] ஆனால், பென்சீன் ஈரசோனியம் குளோரைட்டுக்கு CuCNஐச் சேர்ப்பதன் மூலம் பென்சோநைத்திரைலைப் பெறமுடியும்.[2]

C₆H₅N₂⁺ + CuCN → C₆H₅CN + Cu⁺ + N₂

இது சாந்தமேயரின் தாக்கத்தின் ஒரு சிறப்பு வகையாகும்.[22]

தயோல் (-SH) கூட்டத்தால் இடம்பெயர்த்தல்

ஈரசோனிய உப்புகளை இரண்டு படிமுறைகளினூடாகத் தயோல்களாக மாற்றலாம்.[23] பென்சீன் ஈரசோனியம் குளோரைடானது பொற்றாசியம் எதைல் சாந்தேற்றுடன் தாக்கமுற விடப்பட்டுப் பெறப்பட்ட இடைநிலையான தயோசாந்தேற்று எசுத்தரை நீர்ப்பகுப்படையச் செய்து, தயோபீனாலைப் பெறலாம்.[24]

C₆H₅N₂⁺ + C₂H₅OCS₂⁻ → C₆H₅SC(S)OC₂H₅

C₆H₅SC(S)OC₂H₅ + H₂O → C₆H₅SH + HOC(S)OC₂H₅

ஏரைல் (-Ar) கூட்டத்தால் இடம்பெயர்த்தல்

ஏரைல் ஈரசோனிய உப்புகளைப் பயன்படுத்தி, ஓர் ஏரைல் கூட்டத்தை இன்னோர் ஏரைல் கூட்டத்துடன் இணைக்க முடியும்.[25] சோடியம் ஐதரொட்சைட்டின் முன்னிலையில் பென்சீனையும் பென்சீன் ஈரசோனியம் குளோரைட்டையும் தாக்கமுற விடுவதன் மூலம் இருபீனைலைப் பெற முடியும்.[25]

C₆H₅N₂⁺ + C₆H₆ → C₆H₅-C₆H₅ + N₂ + HCl

இத்தாக்கமானது கோம்பேகு-பாச்சுமான் தாக்கம் என அழைக்கப்படுகிறது.[26] பென்சீன் ஈரசோனியம் குளோரைட்டுக்குச் செப்புத் தூளையும் எத்தனாலையும் சேர்ப்பதன் மூலமும் இதே போல இருபீனைலைப் பெற முடியும்.[25]

மேற்கோள்கள்

"Diazonium salt". Encyclopaedia Britannica. பார்த்த நாள் 2015 ஏப்ரல் 19.
க. பொ. த (உயர்தரம்) இரசாயனவியல் ஆசிரியர் அறிவுரைப்பு வழிகாட்டி (மீள்நோக்கப்பட்டது) தரங்கள் 12 & 13. தேசிய கல்வி நிறுவகம். 2012. பக். 160-161.
"diazotize or diazotise". Collins. பார்த்த நாள் 2015 ஏப்ரல் 19.
"Johann Peter Griess". Encyclopaedia Britannica. பார்த்த நாள் 2015 ஏப்ரல் 19.
Henry Monmouth Smith (2013). Torchbearers of Chemistry: Portraits and Brief Biographies of Scientists Who Have Contributed to the Making of Modern Chemistry. Elsevier. பக். 111. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:9781483223087.
"Reactions of diazonium salts". Chemguide. பார்த்த நாள் 2015 ஏப்ரல் 19.
"Benzenediazonium Tetrafluoroborate". Wiley Online Library (2001 ஏப்ரல் 15). பார்த்த நாள் 2015 ஏப்ரல் 19.
Alyn William Johnson (1999). Invitation to Organic Chemistry. Jones & Bartlett Learning. பக். 418. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:9780763704322.
R. V. Hoffman. "m-trifluoromethylbenzenesulfonyl chloride". Organic Syntheses. பார்த்த நாள் 2015 ஏப்ரல் 19.
"Azo Coupling". Organic Chemistry Portal. பார்த்த நாள் 2015 ஏப்ரல் 19.
Boga C, Del Vecchio E, Forlani L & Tozzi S. (2007 நவம்பர் 9). "Evidence of reversibility in azo-coupling reactions between 1,3,5-tris(N,N-dialkylamino)benzenes and arenediazonium salts.". National Center for Biotechnology Information. பார்த்த நாள் 2015 ஏப்ரல் 19.
Thomas Wirth (2008). Microreactors in Organic Synthesis and Catalysis. John Wiley & Sons. பக். 226. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:9783527622863.
J. B. Stothers (2014 திசம்பர் 16). "Dye". Encyclopaedia Britannica. பார்த்த நாள் 2015 ஏப்ரல் 19.
"Synthesis of an azo dye for incorporation into crystals". University of Washington. பார்த்த நாள் 2015 ஏப்ரல் 19.
"Aniline Yellow". Royal Society of Chemistry. பார்த்த நாள் 2015 ஏப்ரல் 19.
"The Synthesis of Azo Dyes". University of New Brunswick. பார்த்த நாள் 2015 ஏப்ரல் 19.
"Gattermann reaction". Oxford Reference. பார்த்த நாள் 2015 ஏப்ரல் 19.
எஸ். தில்லைநாதன் (2000). சேதன இரசாயனம். பக். 69.
Jie Jack Li & E. J. Corey (2007). Name Reactions of Functional Group Transformations. John Wiley & Sons. பக். 552. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:9780470176504.
"Diazonium salts". My Study Express. பார்த்த நாள் 2015 ஏப்ரல் 25.
"The reactions of aryl halides (halogenoarenes)". Chemguide. பார்த்த நாள் 2015 ஏப்ரல் 25.
Martin Anker Nielsen, Michael Kim Nielsen & Thomas Pittelkow (2004 அக்டோபர் 26). "Scale-Up and Safety Evaluation of a Sandmeyer Reaction". ACS Publications. பார்த்த நாள் 2015 ஏப்ரல் 25.
Reinhard Bruckner & Michael Harmata (2010). Organic Mechanisms: Reactions, Stereochemistry and Synthesis. Springer Science & Business Media. பக். 244. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:9783642036507.
Sandeep Kumar (2010). Chemistry of Discotic Liquid Crystals: From Monomers to Polymers. CRC Press. பக். 234. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:9781439811450.
Frederic L. Paxson (2001). The Last American Frontier. Simon Publications LLC. பக். 555. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:9781931313544.
Jie Jack Li (2010). Name Reactions: A Collection of Detailed Mechanisms and Synthetic Applications. Springer Science & Business Media. பக். 262. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:9783642010538.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[brittanica-1] "Diazonium salt". Encyclopaedia Britannica. பார்த்த நாள் 2015 ஏப்ரல் 19.

[alche-2] க. பொ. த (உயர்தரம்) இரசாயனவியல் ஆசிரியர் அறிவுரைப்பு வழிகாட்டி (மீள்நோக்கப்பட்டது) தரங்கள் 12 & 13. தேசிய கல்வி நிறுவகம். 2012. பக். 160-161.

[collins-3] "diazotize or diazotise". Collins. பார்த்த நாள் 2015 ஏப்ரல் 19.

[peter-4] "Johann Peter Griess". Encyclopaedia Britannica. பார்த்த நாள் 2015 ஏப்ரல் 19.

[griess-5] Henry Monmouth Smith (2013). Torchbearers of Chemistry: Portraits and Brief Biographies of Scientists Who Have Contributed to the Making of Modern Chemistry. Elsevier. பக். 111. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:9781483223087.

[chemguide-6] "Reactions of diazonium salts". Chemguide. பார்த்த நாள் 2015 ஏப்ரல் 19.

[wiley-7] "Benzenediazonium Tetrafluoroborate". Wiley Online Library (2001 ஏப்ரல் 15). பார்த்த நாள் 2015 ஏப்ரல் 19.

[8] Alyn William Johnson (1999). Invitation to Organic Chemistry. Jones & Bartlett Learning. பக். 418. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:9780763704322.

[orgsyn-9] R. V. Hoffman. "m-trifluoromethylbenzenesulfonyl chloride". Organic Syntheses. பார்த்த நாள் 2015 ஏப்ரல் 19.

[azocouple-10] "Azo Coupling". Organic Chemistry Portal. பார்த்த நாள் 2015 ஏப்ரல் 19.

[ncbi-11] Boga C, Del Vecchio E, Forlani L & Tozzi S. (2007 நவம்பர் 9). "Evidence of reversibility in azo-coupling reactions between 1,3,5-tris(N,N-dialkylamino)benzenes and arenediazonium salts.". National Center for Biotechnology Information. பார்த்த நாள் 2015 ஏப்ரல் 19.

[12] Thomas Wirth (2008). Microreactors in Organic Synthesis and Catalysis. John Wiley & Sons. பக். 226. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:9783527622863.

[britazodye-13] J. B. Stothers (2014 திசம்பர் 16). "Dye". Encyclopaedia Britannica. பார்த்த நாள் 2015 ஏப்ரல் 19.

[14] "Synthesis of an azo dye for incorporation into crystals". University of Washington. பார்த்த நாள் 2015 ஏப்ரல் 19.

[aniliney-15] "Aniline Yellow". Royal Society of Chemistry. பார்த்த நாள் 2015 ஏப்ரல் 19.

[azodyeunb-16] "The Synthesis of Azo Dyes". University of New Brunswick. பார்த்த நாள் 2015 ஏப்ரல் 19.

[oxfordgat-17] "Gattermann reaction". Oxford Reference. பார்த்த நாள் 2015 ஏப்ரல் 19.

[18] எஸ். தில்லைநாதன் (2000). சேதன இரசாயனம். பக். 69.

[book-19] Jie Jack Li & E. J. Corey (2007). Name Reactions of Functional Group Transformations. John Wiley & Sons. பக். 552. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:9780470176504.

[pdf-20] "Diazonium salts". My Study Express. பார்த்த நாள் 2015 ஏப்ரல் 25.

[chem2-21] "The reactions of aryl halides (halogenoarenes)". Chemguide. பார்த்த நாள் 2015 ஏப்ரல் 25.

[acsacs-22] Martin Anker Nielsen, Michael Kim Nielsen & Thomas Pittelkow (2004 அக்டோபர் 26). "Scale-Up and Safety Evaluation of a Sandmeyer Reaction". ACS Publications. பார்த்த நாள் 2015 ஏப்ரல் 25.

[mech-23] Reinhard Bruckner & Michael Harmata (2010). Organic Mechanisms: Reactions, Stereochemistry and Synthesis. Springer Science & Business Media. பக். 244. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:9783642036507.

[sandeep-24] Sandeep Kumar (2010). Chemistry of Discotic Liquid Crystals: From Monomers to Polymers. CRC Press. பக். 234. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:9781439811450.

[america-25] Frederic L. Paxson (2001). The Last American Frontier. Simon Publications LLC. பக். 555. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:9781931313544.

[reactions-26] Jie Jack Li (2010). Name Reactions: A Collection of Detailed Mechanisms and Synthetic Applications. Springer Science & Business Media. பக். 262. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:9783642010538.