ദയാവധം

സ്വമേധമായി, സ്വമേധമല്ലാതെ, സകർമ്മകമായി, നിഷ്ക്രിയമായി എന്നിങ്ങനെ നാല് ഇനമായി ദയാവധത്തെ തരം തിരിക്കാം. സകർമക ദയാവധം കുറ്റകരമായ നരഹത്യ ആയി എല്ലായിടത്തും കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. നിഷ്ക്രിയ ദയാവധം കുറ്റകരമല്ല എന്നാണു പൊതുവേ കണക്കാക്കപ്പെടുന്നത്.

വൈദ്യശാസ്ത്ര നൈതികതയിൽ, സങ്കീർണമായ പല പ്രശ്നങ്ങൾക്കും ദയാവധം കാരണമായിട്ടൊണ്ട്‌ . രോഗിയുടെ രോഗവും വേദനയും ഇല്ല്ലാതാക്കുകയും, ജീവൻ സംരക്ഷിക്കുക്കുകയും ചെയ്യുമെന്ന് പ്രതിഞ്ഞ എടുത്ത് ആണ് വൈദ്യവൃത്തിയിലെക്കുള്ള പ്രവേശനം.. ഒരു രോഗി അനുഭവിക്കുന്ന വേദന, ഭേദമാക്കാനാവില്ലെന്നു വൈദ്യശാസ്ത്രപരമായി സ്ഥിരീകരിച്ചാൽ, വേദനയിൽനിന്നും മുക്തനാവുക എന്ന രോഗിയുടെ ആഗ്രഹം സാധൂകരിക്കപ്പെടുന്നില്ല. ഇവിടെ ഇരട്ട പ്രഭാവ തത്ത്വമാണ് സ്വീകാര്യം. വേദനയിൽ നിന്നുമുള്ള മോചനം മരണത്തിനിടയാക്കാമെങ്കിലും അതിനെ ഈ തത്ത്വം സാധൂകരിക്കുന്നു. അതിനാൽ വേദനയിൽ നിന്നും രക്ഷ നേടുന്നതിനുള്ള അവസാന മാർഗ്ഗമെന്ന നിലക്ക് മരണം ആഗ്രഹിക്കുന്ന രോഗിയെ അതിനു സഹായിക്കുക എന്നത് ഡോക്ടറുടെ ഉത്തരവാദിത്തമായി ദയാവധത്തെ അനുകൂലിക്കുന്നവർ വാദിക്കുന്നു.

അതിജീവിക്കാൻ സാധ്യത ഇല്ലെന്നു ഉറപ്പായ കുട്ടികളെ വധിക്കുന്ന സമ്പ്രതായത്തെക്കുറിച്ച് അരിസ്റ്റോട്ടിൽ പറയുന്നൊണ്ട്‌. അസഹനീയമായ വേദനക്കുള്ള അന്തിമ പരിഹാരമായി പ്ലേറ്റോ ആത്മഹത്യയെ ന്യായീകരിക്കുന്നു. ഈ സമ്പ്രദായം മിക്ക രാജ്യങ്ങളിലും നിലനിന്നിരുന്നതായി രേഖകൾ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ഇത് വ്യാപകമായി ദുരുപയോഗം ചെയ്തതായും കാണപ്പെടുന്നു. .

1. Harris, NM. (2001). "The euthanasia debate". J R Army Med Corps. 147 (3): 367–70. PMID 11766225.