അശ്വഘോഷ

ചൈനീസ് ഭാഷയിലേക്ക് കുമാരജീവ വിവർത്തനം ചെയ്ത അശ്വഘോഷ ന്റെ ജീവചരിത്രം [4]അനുസരിച്ച് ഇദ്ദേഹം ആദ്യകാലത്ത് സന്ന്യാസ ജീവിതം നയിച്ചിരുന്നു എന്ന് മനസ്സിലാക്കാം. തർക്കങ്ങളിൽ ആരുമായും വിജയം നേടാൻ അശ്വഘോഷ നു കഴിഞ്ഞിരുന്നു.

തന്നോട് ആരെങ്കിലും തർക്കത്തിനു വന്നാൽ , ബുദ്ധവിഹാരത്തിലെ മരമണി ( ഭക്ഷണ സമയം ആയി എന്ന് അറിയിക്കാനുള്ള മരക്കട്ട ) മുഴക്കാൻ അദ്ദേഹം ബുദ്ധ ഭിക്ഷുക്കളോട് ചട്ടം കെട്ടി. കുറെ കാലത്തേക്കു ആരും ആ മണി മുഴക്കിയില്ല. ഒരിക്കൽ പാർശ്വ എന്ന് പേരുള്ള ബുദ്ധ ഭിക്ഷു സംവാദത്തിനു തയ്യാറായി ,മരമണി മുഴക്കി. രാജാവിൻറെയും പരിവാരങ്ങളുടെയും സാന്നിധ്യത്തിൽ ഏഴു ദിവസം തർക്കം നടന്നു. ഒടുവിൽ അശ്വഘോഷ പരാജയപ്പെടുകയും പാർശ്വ ൻറെ ശിഷ്യത്വം സ്വീകരിക്കുകയും ചെയ്തു.

ആ സമയത്താണു കുശാനരാജാവ് അശ്വഘോഷ ന്റെ രാജ്യത്തെ കീഴടക്കിയത്. കുശാനരാജാവ് 300,000 സ്വർണ്ണ നാണയങ്ങൾ കപ്പമായി ആവശ്യപ്പെട്ടു. 100,000 നാണയങ്ങൾ മാത്രമേ അശ്വഘോഷ ന്റെ രാജാവിന്റെ കൈവശം ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. അപ്പോൾ കനിഷ്ക , 100,000 നാണയങ്ങളും കൂടെ അശ്വഘോഷ നെയും ആവശ്യപ്പെട്ടു. ബുദ്ധമതം പ്രചരിപ്പിക്കാനുള്ള മാർഗ്ഗമായി അശ്വഘോഷ അതിനെ കരുതി. കുശാനരാജാവ് അങ്ങനെ അശ്വഘോഷ നെ കൂടെ കൊണ്ടുപോയി.

അശ്വഘോഷ , അധ്യയനം നടത്തുമ്പോൾ , ഭക്ഷണം കഴിച്ച് കൊണ്ടിരിക്കുന്ന കുതിരകൾ വരെ , ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നത് നിർത്തി അശ്വഘോഷനെ ശ്രദ്ധിക്കുമായിരുന്നു. അതിനാലാണ് "അശ്വഘോഷ" എന്ന പേർ ഇദ്ദേഹത്തിനു കൈവന്നത്.

ഉത്തരഭാരതത്തിൽ മുഴുവൻ അശ്വഘോഷ ബുദ്ധമത പ്രചരണം നടത്തി. ബുദ്ധചരിതം( बुद्धचरितम्) എന്ന സംസ്കൃത കാവ്യം അശ്വഘോഷ രചിച്ചു.[5][6] 635-713 കാലഘട്ടത്തിൽ ഭാരതത്തിലും , തെക്ക് കിഴക്കൻ രാജ്യങ്ങളിലും ബുദ്ധചരിതം വായിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു എന്ന് ചൈനീസ് സന്ന്യാസിയായിരുന്ന യി-ജിങ്ങ് സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നു. പൂർണ്ണമായും സംസ്കൃതഭാഷയിൽ രചിച്ച കാവ്യത്തിനു 28 അദ്ധ്യായങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. "[7]സംസ്കൃതത്തിൽ ഉള്ള രണ്ടാം ഭാഗം 10-12 നൂറ്റാണ്ടിലെ മുസ്ലീം ആക്രമണത്തോടെ നഷ്ടമായി. എങ്കിലും ഇന്ന് അതിന്റെ ചൈനീസ്-തിബത്തൻ പരിഭാഷകൾ ലഭ്യമാണ് . [7]

മഹാലങ്കാര എന്ന ഒരു കാവ്യവും അശ്വഘോഷ ന്റേതായി പറയപ്പെടുന്നു.