கூத்து வகை
இயல், இசை, கூத்து என்பன முத்தமிழ்.
இயல் என்பது எழுதப்படுவதும் பேசப்படுவதுமாகிய தமிழ்.
இசை என்பது பண்ணிசைத்துப் பாடப்படும் தமிழ்.
கூத்து என்பது ஆடலால் உணர்த்தப்படும் தமிழ்.
மேலும் வேத்தியல், பொதுவியல் என்னும் பாகுபாடும் கூத்தில் உண்டு.
வகை
- நாட்டுப்புறக் கூத்து
- வள்ளிக் கூத்து, குரவைக் கூத்து, ஆரியக் கூத்து போன்றவை
- இலக்கியங்களில் குறிப்பிடப்பட்டவை
- வெறிக் கூத்து, துணங்கைக் கூத்து, பேய்க் கூத்து போன்றவை
தேவர் ஆடிய கூத்து
- சிவன் - கொடுகொட்டி, பாண்டரங்கம், கபாலம்
- திருமகள் - பாவை
- திருமால் - குடம், மல், அல்லியம்.
- குமரன்(முருகன்) - குடை, துடி.
- எழுவகை மாதர்(சபத கன்னியர்) - துடி
- அயிராணி(இந்திரன் மனைவி) - கடையம்
- துர்க்கை - மரக்கால்
- காமன் - பேடு
மக்கள் ஆடிய கூத்து
- வெறியாட்டு = வெறி, கழங்கு, அணங்கு
- குரவை - கை கோத்து ஆடல்
- துணங்கை - முடங்கிய இருகை பழு(விலா)ப் புடைத்து ஆடல்.
- குடந்தம் - கை கூப்பி உடம்பை வளைத்து நிற்றல்
- கொம்மை(கும்மி) - குடங்கை குவித்துக் கொட்டல்
- ஆவலம் - வாயால் நா கொட்டுதல்
- குஞ்சிதம் - குந்திநிற்றல் (குந்திநின்று ஆடும் ஆட்டத்தைக் குஞ்சிதம் என்பர்.)
தொகுப்பு நூல்
:சூடாமணி நிகண்டு, ஒன்பதாவது செயல் பற்றிய பெயர்த்தொகுதி, பாடல் 50-53
This article is issued from
Wikipedia.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.