ജൈവകീടനിയന്ത്രണം
ജൈവികനിയന്ത്രണം Biological control മറ്റു ജീവികളെ ഉപയോഗിച്ച് പ്രാണികൾ, മൈറ്റുകൾ (മൂട്ടകൾ), കളകൾ തുടങ്ങിയവയെ നിയന്ത്രിക്കുന്നതിനെ ആണ്.[1] ഈ രീതി, ഇരതേടൽ, പരാദജീവിതം, സസ്യഭോജിത്വം അല്ലെങ്കിൽ അതുപോലുള്ള രീതികളെ ആശ്രയിക്കുന്നു. മനുഷ്യന്റെ ഇടപെടലിലൂടെ യാണ് ഇത്തരം കീടനിയന്ത്രണം സദ്ധ്യമാകുന്നത്. ഇന്റഗ്രേറ്റഡ് പെസ്റ്റ് മാനേജുമെന്റ് സംവിധാനത്തിന്റെ പ്രധാന ഭാഗമാണിത്.
Syrphus hoverfly larva (below) feed on aphids (above), making them natural biological control agents.
A parasitoid wasp (Cotesia congregata) adult with pupal cocoons on its host, a tobacco hornworm Manduca sexta (green background). One example of a hymenopteran biological control agent.
ചരിത്രം
വിവിധ രീതിയിലുള്ള ജൈവികനിയന്ത്രണം
പ്രധാനമായും മൂന്നു തരത്തിലുള്ള അടിസ്ഥാനപരമായ ജൈവികനിയന്ത്രണ സംവിധാനങ്ങളാണുള്ളത്: ഇമ്പോർട്ടേഷൻ (പരമ്പരാഗതമായ ജൈവികനിയന്ത്രണം), ഓഗുമെന്റേഷൻ, കൺസർവേഷൻ[2]
ജൈവിക നിയന്ത്രണകാരികൾ
മിത്രകീടങ്ങൾ
ഇവയും കാണുക
- Beneficial insects
- Biological pesticide
- Chitosan
- Companion planting
- Insectary plants
- International Organization for Biological Control
- Inundative application
- Japanese beetle
- Mating disruption
- Nematophagous fungus
- Organic gardening
- Organic farming
- Pest control
- Permaculture zone 5
- Sterile insect technique
- Sustainable farming
- Sustainable gardening
- Zero Budget Farming
അവലംബം
- Flint, Maria Louise & Dreistadt, Steve H. (1998). Clark, Jack K., ed. Natural Enemies Handbook: The Illustrated Guide to Biological Pest Control. University of California Press. ISBN 978-0-520-21801-7. മൂലതാളിൽ നിന്നും 15 May 2016-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്.
- "What is Biological Control?". Cornell University. മൂലതാളിൽ നിന്നും 13 June 2016-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത്: 7 June 2016.
കൂടുതൽ വായനയ്ക്ക്
- Wiedenmann, R. (2000). Introduction to Biological Control. Midwest Institute for Biological Control, Illinois.
- Cowie, R. H. (2001). "Can snails ever be effective and safe biocontrol agents?"" (PDF). International Journal of Pest Management. 47 (1): 23–40. doi:10.1080/09670870150215577.
- R. James Cook (September 1993). "Making Greater Use of Introduced Microorganisms for Biological Control of Plant Pathogens". Annual Review of Phytopathology. 31 (1): 53–80. doi:10.1146/annurev.py.31.090193.000413. PMID 18643761.
- U.S. Congress, Office of Technology Assessment (1995). "Biologically based technologies for pest control" (PDF). US Government Printing Office, Washington, DC.
- Felix Wäckers; Paul van Rijn & Jan Bruin (2005). "Plant-Provided Food for Carnivorous Insects – a protective mutualism and its applications". Cambridge University Press, 2005. ISBN 978-0-521-81941-1.
- Effects on native biodiversity
- Pereira, M.J. et al. (1998) Conservation of natural vegetation in Azores Islands. Bol. Mus. Munic. Funchal 5, 299–305
- Weeden, C.R., A. M. Shelton, and M. P. Hoffman. Biological Control: A Guide to Natural Enemies in North America.
- Cane toad: a case study. 2003.
- Humphrey, J. and Hyatt. 2004. CSIRO Australian Animal Health Laboratory. Biological Control of the Cane Toad Bufo marinus in Australia
- Cory, J.; Myers, J. (2000). "Direct and indirect ecological effects of biological control". Trends in Ecology & Evolution. 15 (4): 137–139. doi:10.1016/s0169-5347(99)01807-8.
- Johnson, M. 2000. Nature and Scope of Biological Control. Biological Control of Pests.
- Effects on invasive species
- Cofrancesco, A. 2007. U.S. National Management Plan: An Action Plant for the Nation- Control and Management. Army Corps of Engineers.
- Economic effects
- Griffiths, G.J.K. 2007. Efficacy and economics of shelter habitats for conservation. Biological Control: in press. doi:10.1016/j.biocontrol.2007.09.002
- Collier T. and Steenwyka, R. 2003. A critical evaluation of augmentative biological control. Economics of augmentation: 31, 245–256.
This article is issued from
Wikipedia.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.