ದಿ ಬೀಟಲ್ಸ್

ದಿ ಬೀಟಲ್ಸ್
ದಿ ಬೀಟಲ್ಸ್
	೧೯೬೪ರಲ್ಲಿ ದಿ ಬೀಟಲ್ಸ್; Clockwise (from top left): ಜಾನ್ ಲೆನ್ನನ್, ಪಾಲ್ ಮೆಕ್‌ಕಾರ್ಟ್ನಿ, ರಿಂಗೋ ಸ್ಟಾರ್ರ್‌, ಜಾರ್ಜ್ ಹ್ಯಾರಿಸನ್
ಹಿನ್ನೆಲೆ ಮಾಹಿತಿ
ಮೂಲಸ್ಥಳ	ಲಿವರ್‌ಪೂಲ್, ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್
ಶೈಲಿ/ಗಳು	ರಾಕ್, ಪಾಪ್
ಸಕ್ರಿಯ ವರುಷಗಳು	೧೯೬೦–೧೯೭೦
L‍abels	EMI, Parlophone, Capitol, Odeon, Apple, Vee-Jay, Polydor, Swan, Tollie, UA
Associated acts	The Quarrymen, Plastic Ono Band
ಜಾಲತಾಣ	www.TheBeatles.com
ಸದಸ್ಯರು	ಜಾನ್ ಲೆನ್ನನ್; ಪಾಲ್ ಮೆಕ್‌ಕಾರ್ಟ್ನಿ; ಜಾರ್ಜ್ ಹ್ಯಾರಿಸನ್; ರಿಂಗೋ ಸ್ಟಾರ್ರ್‌
ಮಾಜಿ ಸದಸ್ಯರು	ಸ್ಟುವರ್ಟ್ ಸುಟ್‌ಕ್ಲಿಫ್; ಪೀಟ್ ಬೆಸ್ಟ್

ಬೀಟಲ್ಸ್ ಲಿವರ್ ಪೂಲ್‌ನಲ್ಲಿ 1960ರಲ್ಲಿ ನಿರ್ಮಿತವಾದ ಒಂದು ರಾಕ್ ಸಂಗೀತ ತಂಡ. ಜನಪ್ರಿಯ ಸಂಗೀತ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಇದು ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು ವಾಣಿಜ್ಯತ್ಮಕವಾಗಿ ಯಶಸ್ಸು ಮತ್ತು ವಿಮರ್ಶಾತ್ಮಕ ಶ್ಲಾಘನೆ ಗಳಿಸಿದ ಸಂಗೀತ ತಂಡಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ.[1] 1962ರಿಂದ ಜಾನ್ ಲೆನನ್ ([ಸ್ವರತರಂಗ]ರಿದಮ್ ಗಿಟಾರ್, ಗಾಯನ), ಪೌಲ್ ಮ್ಯಾಕ್‌ಕಾರ್ಟ್ನಿ (ಬ್ಯಾಸ್ ಗಿಟಾರ್, ಗಾಯನ), ಜಾರ್ಜ್ ಹ್ಯಾರಿಸನ್ (ಲೀಡ್ ಗಿಟಾರ್, ಗಾಯನ) ಮತ್ತು ರಿಂಗೋ ಸ್ಟಾರ್ರ್‌ (ಡ್ರಮ್ಸ್, ಗಾಯನ) ರನ್ನು ಈ ತಂಡ ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. ಮೂಲತಃ ಸ್ಕಿಫಲ್ ಮತ್ತು 1950ರ ದಶಕದ ರಾಕ್ ಎಂಡ್ ರೋಲ್ ಶೈಲಿಯನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡಿತು, ನಂತರ ಜನಪದ ರಾಕ್ ಶ್ರೇಣಿಯಿಂದ ಸೈಕಡೆಲಿಕ್ ಪಾಪ್ ವರೆಗೆ ಹಲವು ಪ್ರಕಾರದಲ್ಲಿ ಈ ತಂಡ ಕೆಲಸಮಾಡಿತು, ಸಂಪ್ರದಾಯ ಬದ್ಧ ಮತ್ತು ಇತರೆ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಹೊಸತನ ತರುವ ವಿಧಾನಗಳಲ್ಲಿ ಪದೇಪದೇ ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸಿತು. ಅವರ ಅಗಾಧ ಜನಪ್ರಿಯತೆ ಸ್ವರೂಪ, ಮೊದಲು ಬೀಟಲ್‌ಮೆನೀಯಾ ಚಟದ ಹಾಗೇ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡಿತು, ಅವರ ಹಾಡು ಬರವಣಿಗೆ ಕೃತಕವಾಗಿಸುವಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದ ಹಾಗೆ ಮಾರ್ಪಡಾಯಿತು. ಅವರ ಪ್ರಭಾವ 1960ರ ಸಾಮಾಜಿಕ ಮತ್ತು ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಕ್ರಾಂತಿಗಳಿಗೆ ವಿಸ್ತರಿಸಿದನ್ನು ನೋಡಿ ತಂಡವು ಪ್ರಗತಿಪರ ಅದರ್ಶಗಳ ಸಾಕಾರ ರೂಪದ ಹಾಗೆ ಗ್ರಹಿಸಿತು.

ಲೆನೆನ್, ಮ್ಯಾಕ್‌ಕಾರ್ಟ್ನಿ, ಹ್ಯಾರಿಸನ್, ಸ್ಟುವರ್ಟ್ ಸುಟ್ಕ್ಲಿಫ್ಫ್ (ಬಾಸ್) ಮತ್ತು ಪಿಟ್ ಬೆಸ್ಟ್‌ರ (ಡ್ರಮ್ಸ್) ಮೊದಲ ಐದು-ಅಂಶ/ತುಣಕುಗಳ ಸಾಲುಗಟ್ಟಿಕೆಯೊಂದಿಗೆ, 1960ರಿಂದ ಮೂರು ವರ್ಷ ಕಾಲದ ವರೆಗೆ ಲೀವರ್‌ಪೂಲ್ ಮತ್ತು ಹ್ಯಾಮ್‌ಬರ್ಗ್‌ ಕ್ಲಬ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಬೀಟಲ್ಸ್‌ ಅವರ ಕೀರ್ತಿಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿಕೊಂಡಿತು. 1961ರಲ್ಲಿ ಸುಟ್ಕಿಫ್ಫ್ ತಂಡವನ್ನು ತೊರೆದ, ಮತ್ತು ಬರುವ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಬೆಸ್ಟ್‌ ಅವನ ಜಾಗವನ್ನು ತುಂಬಿದನು. ಸಂಗೀತದ ಅಂಗಡಿಯ ಮಾಲೀಕ ಬ್ರೈನ್ Epsteinನಿಂದ ವೃತ್ತಿಪರ ಉಡುಗೆಯಲ್ಲಿ ಆಕಾರ ಕೊಡಲಾಯಿತು, ನಂತರ ಅವನನ್ನು ತಂಡದ ನಿರ್ವಾಹಕನಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಲು ನಿವೇದಿಸಲಾಯಿತು, ಮತ್ತು ಸೃಜನಾತ್ಮಕ ನಿರ್ಮಾಪಕ ಜಾರ್ಜ್‌ ಮಾರ್ಟಿನ್ ತೊಡಗಿಸುವಿಕೆಯಿಂದ ಅವರ ಸಂಗೀತದ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಅಧಿಕವಾಯಿತು, 1962ರ ಅಂತ್ಯದಲ್ಲಿ ಬೀಟಲ್ಸ್ ಅವರ ಮೊದಲ ಪ್ರತ್ಯೇಕ "ಲವ್ ಮಿ ಡು" ಯೊಂದಿಗೆ UK ಮುಖ್ಯವಾಹಿನಿ ಯಶಸ್ಸನ್ನು ಸಾಧಿಸಿತು. ಮುಂದಿನ ವರ್ಷದಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಅಂತರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಜನಪ್ರಿಯತೆಯನ್ನು ಗಳಿಸಿತು, ಅವರು 1966ರ ವರೆಗೆ ತೀವ್ರವಾಗಿ ಪ್ರವಾಸ ಮಾಡಿದರು, ನಂತರ ರೇಕಾರ್ಡಿಂಗ್ ಸ್ಟುಡಿಯೋಗೆ ಹಿಂದಿರುಗಿದರು, 1970ರಲ್ಲಿ ಅವರು ಬೇರೆಯಾಗುವ ವರೆಗೆ. ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರು ನಂತರ ಸ್ವತಂತ್ರ/ಸ್ವಾವಲಂಬಿ ಸಂಗೀತ ವೃತ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ಸನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡರು. ಮ್ಯಾಕ್‌ಕಾರ್ಟ್ನಿ ಮತ್ತು ಸ್ಟಾರ್ ಸಕ್ರಿಯವಾಗಿ ಉಳಿದರು; 1980ರಲ್ಲಿ ಲೆನೆನ್‌ಗೆ ಗುಂಡು ಹೊಡೆದು ಕೊಂದರು, ಮತ್ತು ಹ್ಯಾರಿಸನ್ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್‌ನಿಂದ 2001ರಲ್ಲಿ ಮೃತಪಟ್ಟನು.

ಅವರ ಸ್ಟುಡಿಯೋ ವರ್ಷಗಳ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಬೀಟಲ್ಸ್‌ ವಿಮರ್ಶಕರು ಯಾವುದನ್ನು ಅವರ ಉತ್ಕೃಷ್ಟವಾದ ಮೂಲವಸ್ತು/ವಿಷಯ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುವುದಾರೋ ಅವುಗಳನ್ನು ತಯಾರಿ/ನಿರ್ಮಾಪಿಸಿದರು. ಅದರಲ್ಲಿ ಸಾರ್ಜ್‌೦ಟ್‌.ಪೆಪ್ಪರ್ಸ್‌‍ ಲೋನ್ಲಿ ಹಾರ್ಟ್ಸ್‌ ಕ್ಲಬ್‌ ಬ್ಯಾಂಡ್‌ (1967) ಅಲ್ಬಂ ಸೇರಿದೆ, ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಅದನ್ನು ಒಂದು ಮೇರುಕೃತಿ ಎಂದು ಭಾವಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಅವರ ವಿಯೋಜನೆಯ ಸುಮಾರು ನಾಲ್ಕು ದಶಕಗಳ ನಂತರ, ಬೀಟಲ್ಸ್‌ನ ಸಂಗೀತ ಜನಪ್ರಿಯಗೊಳುವಿಕೆ ಮುಂದುವರೆಯುತ್ತಿದೆ. ಬೀಟಲ್ಸ್ UK ಪಟ್ಟಿಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಮೊದಲನೆಯದಾದ ಅಲ್ಬಂಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು ಮತ್ತು ಇತರೆ ಯಾವುದೇ ಸಂಗೀತ ನಟನೆಗಿಂತ ಧೀರ್ಘ ಕಾಲ ಪ್ರಥಮ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು. RIAAದೃಢೀಕರಣಗಳ ಪ್ರಕಾರs, ಅವರು ಇತರೆ ಯಾವುದೇ ಕಲಾವಿದರಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಅಲ್ಬಂಗಳನ್ನು USನಲ್ಲಿ ಮಾರಾಟ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ.[2] US ಪ್ರತ್ಯೇಕಗಳ ಪಟ್ಟಿಯ ಐವತ್ತನೇಯ ವಾರ್ಷಿಕೋತ್ಸವವನ್ನು ಆಚರಿಸಲು ಸರ್ವ ಕಾಲಿಕವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚು-ಮಾರಾಟವಾಗುವ ಹಾಟ್ 100 ಕಲಾವಿದರ ಒಂದು ಪಟ್ಟಿಯನ್ನು 2008ರಲ್ಲಿ, ಬಿಲ್‌ಬೊರ್ಡ್ ನಿಯತಕಾಲಿಕ ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಿತು, ಬೀಟಲ್ಸ್ ಅದರಲ್ಲಿ ಮೊದಲನೆಯ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಪಡೆದಿತ್ತು.[3] ಅವರು 7 ಗ್ರಾಮ್ಮಿ ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳ ಗೌರವಕ್ಕೆ ಪಾತ್ರರಾಗಿದ್ದಾರೆ,[4] ಮತ್ತು ಅವರು ಹಾಡುಬರಹಗಾರರು, ಸಂಯೋಜಕರು ಮತ್ತು ಲೇಖಕರ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಅಕಾಡೆಮಿಯಿಂದ 15 ಲ್ವೊರ್ ನವೆಲ್ಲೊ ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳನ್ನು ಪಡೆದರು.[5] ಟೈಮ್ಸ್ ನಿಯತಕಾಲಿಕದ 20ನೇ ಶತಮಾನದ 100 ಅತಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತ ಮತ್ತು ಪ್ರಭಾವಶಾಲಿ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳ ಸಂಕಲನದಲ್ಲಿ ಸಾಮೂಹಿಕವಾಗಿ ಬೀಟಲ್ಸ್‌ನ್ನು ಸೇರಿಸಿದ್ದಾರೆ.[6]

ಇತಿಹಾಸ

ರಚನೆ ಮತ್ತು ಮುಂಚಿನ ವರ್ಷಗಳು (1957–1962)

ಹದಿನಾರು ವರ್ಷದ,ಹಾಡುಗಾರ ಮತ್ತು ಗಿಟಾರ್ ವಾದಕ ಜಾನ್ ಲೆನನ್, ಲಿವರ್ ಪೂಲ್ ಶಾಲೆಯ ಗೆಳೆಯರೊಂದಿಗೆ ಕೂಡಿಕೊಂಡು 1957 ಮಾರ್ಚ್ ನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಜಾನಪದ ನೃತ್ಯದ ದಿ ಕ್ವೆರ್ರಿಮೆನ್ ತಂಡವನ್ನು ರಚಿಸಿದರು.[1] ಆ ವರ್ಷದ ಜುಲೈ[7]ನಲ್ಲಿ ಹದಿನೈದು ವರ್ಷ ವಯಸ್ಸಿನ ಪಾಲ್ ಮಿಕಾರ್ಟ್ನಿ ಮತ್ತು ಲೆನನ್ ಅವರ ಭೆಟ್ಟಿಯ ನಂತರ, ಪಾಲ್ ಅವರು ಗಿಟಾರ್ ವಾದಕರಾಗಿ ತಂಡದಲ್ಲಿ ಸೇರ್ಪಡೆಯಾದರು. ಯಾವಾಗ ಮಿಕಾರ್ಟ್ನಿ ಹದಿನಾಲ್ಕು ವರ್ಷದ ಜಾರ್ಜ್ ಹ್ಯಾರ್ರಿಸನ್ ಅವರನ್ನು ನಂತರದ ಫೆಬ್ರುವರಿಯಲ್ಲಿ ತಂಡ ವಿಕ್ಷಿಸಲು ಕರೆದರೋ, ಅವರೂ ಮುಖ್ಯ ಗಿಟಾರ್ ವಾದಕರಾಗಿ[8] [9]ತಂಡವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿದರು. 1960 ರಲ್ಲಿ ಲೆನೆನ್ ಅವರ ಶಾಲಾ ಗೆಳೆಯರು ಈ ತಂಡವನ್ನು ತೊರೆದರು,ಲೆನನ್ ಅವರು ಲಿವರ್ ಪೂಲ್ ಕಾಲೇಜ್ ಆಫ್ ಆರ್ಟ್ ನಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಓದನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸಿದರು ಮತ್ತು ಈ ಮೂರು ಗಿಟಾರ್ ವಾದಕರು ಯಾವಗಲಾದರು ಡ್ರಮ್ ಬಾರಿಸುವವರು [10]ಸಿಕ್ಕಾಗ ರಾಕ್ ಎಂಡ್ ರೋಲ್ ನುಡಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಲೆನನ್ ಅವರ ಒಡನಾಡಿ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ ಸ್ಟೂರ್ಟ್ ಸಟ್ ಕ್ಲಿಫೆ,ಬಡ್ಡಿ ಹೋಲಿ ಮತ್ತು ದಿ ಕ್ರಿಕೆಟ್ಸ್ ಅವರಿಗೆ ಕಾಣಿಕೆಯಾಗಿ "ದಿ ಬೀಟಲ್ಸ್" ಎಂದು ತಂಡದ ಹೆಸರನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಲು ಸೂಚಿಸಿದರು ಮತ್ತು ವರ್ಷದ[11][12] ಮೊದಲ ಕೆಲವು ತಿಂಗಳು "ದಿ ಬೀಟಲ್ಸ್" ಎಂದು ಕರೆಸಿಕೊಂಡರು. "ಜಾನಿ ಎಂಡ್ ದಿ ಮೂನ್ ಡಾಗ್ಸ್","ಲಾಂಗ್ ಜಾನ್ ಎಂಡ್ ದಿ ಬೀಟಲ್ಸ್" ಮತ್ತು "ದಿ ಸಿಲ್ವರ್ ಬೀಟಲ್ಸ್", ಎಂಬ ಹಲವಾರು ಹೆಸರುಗಳನ್ನು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದ ನಂತರ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಈ ತಂಡವು "ದಿ ಬೀಟಲ್ಸ್" ಎಂದು ಅಗಸ್ಟ್ [13]ನಲ್ಲಿ ಅಂತಿಮ ಹೆಸರನ್ನು ಪಡೆಯಿತು. ಈ ತಂಡದ ಅನಧಿಕೃತ ಮ್ಯಾನೇಜರ್ ಅಲನ್ ವಿಲಿಯಮ್ಸ್ ಜರ್ಮನಿಯ ಹ್ಯಾಂಬರ್ಗ್ ನಲ್ಲಿ ಇವರ ಖಾಯಮ್ ವಾದ್ಯಗೋಷ್ಠಿ ಏರ್ಪಡಿಸುವ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮಾಡಿದಾಗ, ಸ್ಥಿರ ಡ್ರಮ್ ವಾದಕನ ಕೊರತೆಯನ್ನು ಈ ತಂಡ ಅನುಭವಿಸಿತು.[14] ಅಗಸ್ಟ್ ಅಂತ್ಯದ ಒಳಗೆ ಇವರು ಹಲವರನ್ನು ಪರೀಕ್ಷಿಸಿ ಒಬ್ಬ ಡ್ರಮ್ ವಾದಕ ಪೀಟ್ ಬೆಸ್ಟ್,[15] ಅವರನ್ನು ಆಯ್ದುಕೊಂಡರು, ನಾಲ್ಕು ದಿನಗಳ ನಂತರ ಈ ಐದು ಜನರ ತಂಡ ಹ್ಯಾಂಬರ್ಗ್ ಗೆ ಪ್ರಯಾಣ ಬೆಳೆಸಿತು, ಫೇರ್ ಗ್ರೌಂಡ್ ಶೋ ಮ್ಯಾನ್ ಬ್ರೂನೋ ಕಾಸ್ಚಿಮೈಡರ್ ಅವರೊಂದಿಗೆ ೪೮ ರಾತ್ರಿಗಳ ವಾದ್ಯಗೋಷ್ಠಿಗೆ ಒಪ್ಪಂದ ಮಾಡಿಕೊಂಡರು. ಆ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಹ್ಯಾಂಬರ್ಗ್ ರಾಕ್ ಎಂಡ್ ರೋಲ್ ಮ್ಯುಸಿಕ್ ಕ್ಲಬ್ ಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರಲಿಲ್ಲ. ಇದು ಕೇವಲ ಸ್ಟ್ರೈಪ್ ಕ್ಲಬ್ ಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು ಎಂದು ಜೀವನಚರಿತ್ರಾಕಾರ ಫಿಲಿಪ್ ನಾರ್ಮನ್ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.

Bruno had the idea of bringing in rock groups to play in various clubs. They had this formula. It was a huge nonstop show, hour after hour, with a lot of people lurching in and the other lot lurching out. And the bands would play all the time to catch the passing traffic. In an American red-light district, they would call it nonstop striptease. Many of the bands that played in Hamburg were from Liverpool...It was an accident. Bruno went to London to look for bands. But he happened to meet a Liverpool entrepreneur in Soho, who was down in London by pure chance. And he arranged to send some bands over.[16]

ಆಗಸ್ಟ್ 196ರಂದು ಕೇವಲ ಹದಿನೇಳು ವರ್ಷದವನಿದ್ದ ಹ್ಯಾರಿಸನ್‌ ಜರ್ಮನ್‌ನ ಅಧಿಕಾರಿಗಳಿಗೆ ತನ್ನ ವಯಸ್ಸಿನ ಬಗ್ಗೆ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳುವ ಮೂಲಕ ಹ್ಯಾಮ್‌ಬರ್ಗ್‌ನಲ್ಲಿಯೇ ಉಳಿದುಕೊಳ್ಳಲು ಅನುಮತಿ ಪಡೆದನು.[17] ಮೊದಲು ಇಂದಿರಾ ಕ್ಲಬ್‌ನಲ್ಲಿ ದಿ ಬೀಟಲ್ಸ್ ಅನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಲಾಯಿತು. ವಿಪರೀತ ಗದ್ದಲದ ಕಾರಣ ನೀಡಿ ಇಂದಿರಾವನ್ನು ಮುಚ್ಚಿದಾಗ ಕೋಶ್ಚ್‌ಮೈಡರ್ ಅದನ್ನು ಕೈಸರ್‌ಕೆಲ್ಲರ್‌ಗೆ ಅಕ್ಟೊಬರ್‌ನಲ್ಲಿ ಸ್ಥಳಾಂತರಿಸಿದನು.[18] ತಮ್ಮ ಎದುರಾಳಿ ಟಾಪ್‌ ಟೆನ್‌ ಕ್ಲಬ್‌ನಲ್ಲಿ ಪ್ರದರ್ಶನ ನೀಡುವ ಮೂಲಕ ಈ ಮೊದಲೆ ಆಗಿದ್ದ ಒಪ್ಪಂದವನ್ನು ಮುರಿದ ಕಾರಣ ಕೊಶ್ಚ್‌ಮೈಡರ್ ಅಪ್ರಾಪ್ತ ವಯಸ್ಕನಾದ ಹ್ಯಾರಿಸನ್‌ ಬಗ್ಗೆ ಅದಿಕಾರಿಗಳಿಗೆ ದೂರು ನೀಡುವ ಮೂಲಕ ನವೆಂಬರ್‌ನಲ್ಲಿ ಅವನ ಗಡಿಪಾರು ಆಗುವುದಕ್ಕೆ ಕಾರಣನಾಗುತ್ತಾನೆ.[19][20] ಮ್ಯಾಕ್‌ಕರ್ಟ್ನಿ ಮತ್ತು ಬೆಸ್ಟ್‌ ಅವರನ್ನು ತಮ್ಮ ಕೋಣೆಯಲ್ಲಿ ಕಾಂಡೊಮ್‌ ಪ್ಯಾಕೇಟ್‌ಗಳಿಗೆ ಬೆಂಕಿ ಹಚ್ಚಿ ದಾಂದಲೆ ಎಬ್ಬಿಸಿದ್ದರಿಂದ ಬಂಧಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಅವರನ್ನೂ ಕೂಡ ಗಡಿಪಾರು ಮಾಡಲಾಯಿತು.[21]

ಲೆನನ್‌‍ ಡಿಸೆಂಬರ್ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಲಿವರ‍್ಫೂಲ್‌ಗೆ ವಾಪಸ್‌ ಬಂದರು ಆದರೆ ಸಟ್‌ಕ್ಲಿಫ್ಫೆ ಹ್ಯಾಮ್‌ಬರ್ಗ್‌‍ನಲ್ಲೇ ಅವನ ಹೊಸ ಸಂಗಾತಿ ಆಸ್ಟ್ರೀಡ್‌ ಕಿರ್ಶ್ಚರ್‌‍ ಜೊತೆ ಮತ್ತೊಂದು ತಿಂಗಳು ಇದ್ದನು. ಕಿರ್ಶ್ಚರ್ ಮೊದಲ ವೃತ್ತಿಪರ ಛಾಯಾಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ತೆಗೆಸಿಕೊಂಡಳು ಮತ್ತು ಸಟ್‌ಕ್ಲಿಫ್‌ನ ಕೂದಲನ್ನು ಆಗಿನ ಅಸ್ತಿತ್ವವಾದಿಗಳು ಬಿಡುತ್ತಿದ್ದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬದಲಾಯಿಸಿದಳು. ಇದೇ ಕೂದಲ ವಿನ್ಯಾಸವನ್ನು ಮುಂದೆ ಬೀಟ್ಲ್ಸ್‌ ತಂಡದವರು ಮಾಡಿಸಿಕೊಂಡರು.[22][23]

ಮುಂದಿನ ಎರಡು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಬೀಟಲ್ಸ್ ತಂಡವು ಹ್ಯಾಮ್‌ಬರ್ಗ್‌ನಲ್ಲಿಯೇ ವಾಸ್ತ್ಯವ್ಯ ಹೂಡಿತು. ಇಡೀರಾತ್ರಿಯ ಪ್ರದರ್ಶನವನ್ನು ನೀಡುವ ಸಲುವಾಗಿ ಅವರು ಪ್ರೆಲ್ಯೂಡಿನ್‌ ಮಾತ್ರೆಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಮೂಲಕ ಸ್ಪೂರ್ತಿ ಪಡೆಯುತ್ತಿದ್ದರು.[24] 1961ರ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಸಟ್‍ಕ್ಲಿಫ್ ಈ ತಂಡವನ್ನು ಬಿಡುವ ನಿರ್ಧಾರ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ ಹಾಗೂ ಜರ್ಮನಿಯಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಕಲೆಯ ಅಭ್ಯಾಸವನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸುತ್ತಾನೆ, ಆದ್ದರಿಂದ ಮ್ಯಾಕ್‌ಕರ್ಟ್ನಿ ಗಿಟಾರ್ ನುಡಿಸುವ ಕಾರ್ಯ ಕೈಗೆತ್ತಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.[23][25][26] ಜರ್ಮನ್‌ ನಿರ್ಮಾಪಕ ಬರ್ಟ್‌ ಕ್ಯಾಂಫರ್ಟ್ ಇವರ ಜೊತೆ ಒಪ್ಪಂದವನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಮೂಲಕ ಈಗಿನ ಫೋರ್‌ ಪೀಸ್‌ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಟೋನಿ ಶೆರಿಡನ್‌ನ ಹಿನ್ನೆಲೆ ತಂಡವಾಗಿ ಸರಣಿ ಮುದ್ರಣದಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಲು ಕೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.[27] ಜ್ಞಾಪಕಾರ್ಥವಾಗಿ "ಟೋನಿ ಶೆರಿಡನ್‌ ಅಂಡ್‌ ದಿ ಬೀಟ್‌ ಬ್ರದರ್ಸ್‌", ತಮ್ಮದೇ "ಮೈ ಬೋನಿ" ಆಲ್ಬಮ್‌ಗಳನ್ನು ಮುದ್ರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ನಾಲ್ಕು ತಿಂಗಳ ನಂತರದಲ್ಲಿ ಜೂನ್‌ನಲ್ಲಿ ಬಿಡುಗಡೆಮಾಡಲಾಯಿತು. ಇದು ಮ್ಯೂಸಿಕ್‌ ಮಾರ್ಟ್‌ ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ 32ನೇ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಂಡಿತು.[28][29] ದಿ ಬೀಟ್ಲ್ಸ್‌ ತಂಡವು ಲಿವರ್‌ಫೂಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಜನಪ್ರಿಯತೆಯನ್ನು ಗಳಿಸಿಕೊಂಡಿತು. ತಂಡವು ಯಾವತ್ತೂ ಪ್ರದರ್ಶನ ನೀಡುತ್ತಿದ್ದ ದಿ ಕಾರ್ವೆನ್‌ ಕ್ಲಬ್‌ನಲ್ಲಿ ಸ್ಥಳೀಯ ಸಂಗೀತ ಮುದ್ರಣ ಸ್ಟುಡಿಯೋದ ಮಾಲಿಕ ಮತ್ತು ಅಂಕಣಕಾರ ಬ್ರೀಯಾನ್‌ ಎಪ್ಸ್‌ಟೈನ್‌ ಅವರನ್ನು ಬೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾರೆ.[30] 1962ರಲ್ಲಿ ತಂಡವು ಎಪ್ಸ್ಟೈನ್‌ ಅನ್ನು ನೇಮಕಮಾಡಿಕೊಂಡನಂತರ ಕ್ಯಾಂಫರ್ಟ್ ಜರ್ಮನ್‌ ಮುದ್ರಣ ಒಪ್ಪಂದದಿಂದ ಬಿಡುಗಡೆಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ. ಡೆಕ್ಕಾ ರೆಕಾರ್ಡ್ಸ್‌ ಕಂಪೆನಿಯು ತಂಡವನ್ನು "ಗಿಟಾರ್‌ ತಂಡವು ಸರಿಯಾದ ಪ್ರದರ್ಶನ ನೀಡುತ್ತಿಲ್ಲ ಮಾನ್ಯ್ ಎಪ್ಸ್ಟಿನ್‌ ಅವರೇ" ಎಂದು ಟೀಕಿಸುವ ಮೂಲಕ ಹೊರಹಾಕಿದಾಗ ನಿರ್ಮಾಪಕ ಜಾರ್ಜ್‌ ಮಾರ್ಟಿನ್‌ ತಂಡವನ್ನು ಇಎಮ್‌ಐ ಪಾರ್ಲಾಫೋನ್‌ ಕಂಪೆನಿಗೆ ಒಪ್ಪಂದ ಮಾಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.[30][31][32] ಪುನಃ ಹ್ಯಾಮ್‌ಬರ್ಗ್‌ಗೆ ಏಪ್ರಿಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಬಂದಾಗ ದುಃಖದಾಯಕ ಸಂಗತಿಯೊಂದು ಇವರನ್ನು ಸ್ವಾಗತಿಸಿತು.[33] ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣದಲ್ಲಿ ಭೇಟಿಯಾದ ದುಃಖಿತನಾಗಿದ್ದ ಕಿರ್ಶ್ಚರ್‌ ಮೆದುಳು ರಕ್ತಸ್ರಾವದಿಂದಾಗಿ ಸಟ್‌ಕ್ಲಿಫ್‌ ತೀರಿಕೊಂಡಿದ್ದನ್ನು ತಿಳಿಸುತ್ತಾನೆ. [34]

ಆಲ್ಟ್=ಡಾಂಬರು ಹಾಕಿದ ಕಾರು ನಿಲುಗಡೆ ಸ್ಥಳದಿಂದ ಬಿಳಿಯ ಎರಡು ಅಂತಸ್ತಿನ ಕಟ್ಟಡದ ಮುಖ್ಯ ದ್ವಾರದವರೆಗೆ ಕಲ್ಲಿನ ಮೆಟ್ಟಿಲುಗಳಿವೆ.ನೆಲಮಾಳಿಗೆ ಎರಡು ದೊಡ್ಡ ಗಾಜಿನ ಕಿಟಕಿಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. ಮೊದಲ ಅಂತಸ್ತು ಮೂರು ಚಿಕ್ಕ ಗಾಜಿನ ಕಿಟಕಿಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ.ಕಟ್ಟಡದ ಅಡಿಪಾಯದಲ್ಲಿ ಇನ್ನೆರಡು ಕಿಟಕಿಗಳನ್ನು ಕಾಣಬಹುದಾಗಿದೆ.ಬಾಗಿಲು ಮತ್ತು ಕಿಟಕಿಗಳ ಸುತ್ತ ಅಲಂಕಾರಿಕ ಕೆತ್ತನೆ ಮಾಡಿದ್ದು, ಅವುಗಳಿಗೆ ಬೂದು ಬಣ್ಣ ಬಳಿಯಲಾಗಿದೆ.

ಲಂಡನ್‌ನಲ್ಲಿ ಜೂನ್‌ 1962ರಲ್ಲಿ ಈ ತಂಡವು ಮಾರ್ಟಿನ್‌ ನಿರ್ದೇಶನದಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಮುದ್ರಣವನ್ನು ಅಬೇ ರೋಡ್‌ ಸ್ಟುಡಿಯೋದಲ್ಲಿ ಕೈಗೊಂಡಿತು. ಮಾರ್ಟಿನ್‌ನು ಎಪ್ಸ್ಟ್‌ನ್‌ಗೆ ಬೆಸ್ಟ್‌ನು ಡ್ರಮ್‌ ನುಡಿಸುವ ಕುರಿತು ದೂರು ನೀಡುತ್ತಾ ತಂಡವು ಆ ಮುದ್ರಣಕ್ಕೆ ಸೆಷನ್‌ ಡ್ರಮ್ಮರ್‌ನನ್ನು ಬಳಸಲು ಸಲಹೆ ನೀಡುತ್ತಾನೆ.[35] ಬೆಸ್ಟ್‌ನ ಬದಲಾಗಿ ರಿಂಗೋ ಸ್ಟಾರ್ ಅನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ಸ್ಟಾರ್‌ನು ಬಿಟ್ಲ್ಸ್‌ ತಂಡವನ್ನು ಸೇರಿಕೊಳ್ಳುವ ಸಲುವಾಗಿ ರೋರಿ ಸ್ಟೋರ್ಮ್‌ ಮತ್ತು ಹರ್ರಿಕೇನ್‌ ತಂಡವನ್ನು ತೊರೆದಿದ್ದ. ಅಲ್ಲದೇ ಬೆಸ್ಟ್ಟ್ ಅನಾರೋಗ್ಯಕ್ಕೀಡಾದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಆಗಾಗ ಬೀಟ್ಲ್ಸ್‌ ತಂಡದಲ್ಲಿ ಡ್ರಮ್ಮ ನುಡಿಸುವವನಾಗಿ ಕಾರ್ಯ ನಿರ್ವಹಿಸಿದ್ದ.[36] ಅಲ್ಲದೆ ಮಾರ್ಟಿನ್‌ ಸೆಷನ್‌ ಡ್ರಮ್‌ ವಾಧ್ಯಕಾರ ಆ‍ಯ್‌೦ಡಿ ವೈಟ್‌ನನ್ನು ಒಂದು ಸೆಷನ್‌ಗೆ ನೇಮಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ. ವೈಟ್‌ "ಲವ್‌ ಮಿ ಡು" ಮತ್ತು "ಪಿ.ಎಸ್‌.ಐ ಲವ್‌ ಯೂ" ಗೀತೆಗಳಿಗೆ ಡ್ರಮ್‌ ನುಡಿಸಿದ್ದ.[37] ಅಕ್ಟೋಬರ್‌ನಲ್ಲಿ ಬಿಡುಗಡೆಯಾದ "ಲವ್‌ ಮಿ ಡು" ಆಲ್ಬಮ್‌ ಯುಕೆಯ ಪ್ರಮುಖ 20 ಗೀತೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿ ಜನಪ್ರಿಯತೆ ಗಳಿಸಿತು. ಅಲ್ಲದೆ ಈ ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಹದಿನೇಳನೇ ಸ್ಥಾನಕ್ಕೂ ಬಡ್ತಿ ಪಡೆದಿತ್ತು.[38] ನವೆಂಬರ್‌ನ ಸ್ಟುಡಿಯೋ ಮುದ್ರಣದ ನಂತರ ಅವರ ಎರಡನೇ ಸ್ವಂತ ಆಲ್ಬಮ್‌ ಯಾವುದಿರಬಹುದು ಎಂಬುದನ್ನು ಸ್ಥಳೀಯ ಟಿವಿ ವಾಹಿನಿಯ ಸುದ್ದಿ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಪೀಪಲ್‌ ಅಂಡ್‌ ಪ್ಲೇಸಸ್‌ ನಲ್ಲಿ ತಂಡವು ನೀಡಿದ ನೇರಪ್ರಸಾರದಲ್ಲಿ ಪ್ರದರ್ಶಿಸಿದ "ಪ್ಲೀಸ್‌ ಪ್ಲೀಸ್‌ ಮಿ" ಗೀತೆಯು ವಿಶದಪಡಿಸಿತು.[39]

ತಂಡವು ಅವರ ಕೊನೆಯ ಹ್ಯಾಮ್‌ಬರ್ಗ್‌ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವನ್ನು ಡಿಸೆಂಬರ್ 1962ರಲ್ಲಿ ಕೊನೆಗೊಳಿಸಿತು.[16] ಅಷ್ಟರಲ್ಲೇ ಅದು ಒಂದು ಸಂಪೂರ್ಣ ಸಂಗೀತ ತಂಡವಾಗಿ ಮಾರ್ಪಟ್ಟಿತ್ತು ಎಲ್ಲ ನಾಲ್ಕೂ ಸದಸ್ಯರೂ ದ್ವನಿಯನ್ನೂ ನೀಡುತ್ತಿದ್ದರು.ಆದರೇ ಸ್ಟಾರ್ ಮಾತ್ರ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಪ್ರಾರಂಭದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಹಾಡುತ್ತಿದ್ದ.[40] ಲೆನನ್‌ ಮತ್ತು ಮ್ಯಾಕ್‌ಕರ್ಟ್ನಿ ಜೊತೆಯಾಗಿ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಸಾಹಿತ್ಯ ನೀಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು; ತಂಡದ ಯಶಸ್ಸು ಹೆಚ್ಚಾದಂತೆ, ಅಲ್ಲದೆ ಅವರ ಜೋಡಿ ಜನಪ್ರಿಯತೆ ಗಳಿಸುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಹ್ಯಾರಿಸನ್‌‌ನ ಪ್ರತಿಭೆಯನ್ನು ಕೇವಲ ಹಾಡುಗಾರಿಕೆಗೆ ಮೀಸಲಾಗಿಸಿತು.[41] ಎಪ್ಸ್ಟನ್‌, ಬೀಟ್ಲ್ಸ್‌ ತಂಡದಲ್ಲಿದ್ದ ವಾಣಿಜ್ಯಾತ್ಮಕ ಪ್ರತಿಭೆಯನ್ನು ಗುರುತಿಸಿ ಅವರನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿನ ವೃತ್ತಿಪರತೆಯನ್ನು ಮೈಗೂಡಿಸಿಕೊಂಡು ಪ್ರದರ್ಶನವನ್ನು ನೀಡುವಂತೆ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸುತ್ತಾನೆ. ಲೆನನ್‌ ತಮ್ಮ ಮುಖ್ಯಸ್ಥ "ನೋಡಿ ನಿಜವಾಗಲೂ ನಿಮಗೆ ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚಿನದನ್ನು ಈ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಸಾಧಿಸಬೇಕೆನ್ನುವ ಹಂಬಲ ಇದ್ದರೆ, ನೀವು ಬದಲಾಗಬೇಕು. ವೇದಿಕೆಯ ಮೇಲೆ ತಿನ್ನುವುದನ್ನು, ಆಣೆಮಾಡುವುದನ್ನು,ಧೂಮಪಾನ ಮಾಡುವುದನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಬೇಕು" ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದುದನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.[42] "ನಾವು ಹೇಗೆ ಬೇಕೋ ಹಾಗೆ ವೇದಿಕೆಯ ಹೊರಗೆ ಮತ್ತು ವೇದಿಕೆಯ ಆಚೆ ಹೇಗೆ ಬೇಕೋ ಹಾಗೆ ಬಟ್ಟೆಯನ್ನು ಧರಿಸುತ್ತಿದ್ದೆವು, ಅವರು ನಮಗೆ ಜೀನ್ಸ್‌ ಧರಿಸುವುದು ಅಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ ಅಲ್ಲದೆ ನಾವು ಸರಿಯಾದ ಮೇಲಂಗಿಯನ್ನು ಧರಿಸಬೇಕು ಎಂದು ನೇರವಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ ಆದರೆ ತಕ್ಷಣ ಈ ಬದಲಾವಣೆಯನ್ನು ತರುವುದು ಅವರಿಗೆ ಇಷ್ಟವಿರಲಿಲ್ಲ. ಬಟ್ಟೆಯ ವಿಷಯವಿರಬಹುದು ಅಥವಾ ವೇದಿಕೆಯ ಮೇಲೆ ಕೋಳಿಯ ಮಾಂಸ ತಿನ್ನುವ ವಿಷಯ ಇರಬಹುದು ಅವರು ನಮಗೆ ನಮ್ಮದೇ ಆದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ನೀಡಲು ಬಯಸಿದ್ದರು...ಒಳ್ಳೆಯದನ್ನು ಅರಿತು ಅದರ ಆಯ್ಕೆಯ ಸ್ವಾಂತತ್ರ್ಯ ನಮ್ಮದಾಗಿತ್ತು.[42]

ಬೀಟಲ್‌ಮೇನಿಯಾ ಮತ್ತು ಪ್ರವಾಸದ ವರ್ಷಗಳು (1963–1966)

"ಪ್ಲೀಸ್‌ ಪ್ಲೀಸ್‌ ಮಿ" ಮತ್ತು "ವಿತ್‌ ದಿ ಬೀಟಲ್ಸ್ " ನ ’ಯು.ಕೆ’ಯಲ್ಲಿಯ ಜನಪ್ರಿಯತೆ

30 ಅಕ್ಟೋಬರ್ 1963ರಂದು ಸ್ವೀಡಿಷ್ ದೂರದರ್ಶನ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಡ್ರಾಪ್-ಇನ್‌ ದೃಶ್ಯ (ಸೆಟ್)ದಲ್ಲಿ[54] ಮ್ಯಾಕ್‌ಕರ್ಟ್ನಿ, ಹ್ಯಾರಿಸನ್, ಸ್ವೀಡಿಷ್ ಪಾಪ್ ಗಾಯಕ ಲಿಲ್-ಬಾಬ್ಸ್ ಮತ್ತು ಲೆನನ್.

"ಲವ್‌ ಮಿ ಡು", "ಪ್ಲೀಸ್‌ ಪ್ಲೀಸ್‌ ಮಿ"ಯ ಯಶಸ್ಸಿನ ನಂತರದಲ್ಲಿ ಈ ತಂಡವು ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಯಶಸ್ಸು ಗಳಿಸಿತು ಅಲ್ಲದೆ ಯುಕೆಯ ಸಂಗೀತ ತಂಡಗಳ ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಇದು ಎರಡೆನೇ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಜನವರಿ 1963ರ ಬಿಡುಗಡೆಯ ನಂತರದಲ್ಲಿ ಗಳಿಸಿಕೊಂಡಿತು. ದಿ ಕಾರ್ವೆನ್‌ ಕ್ಲಬ್‌ನಲ್ಲಿ ಎಲ್‌ಪಿ ನೇರಪ್ರಸಾರವನನ್ನು ಮಾಡುವ ಉದ್ದೇಶವನ್ನು ಮಾರ್ಟಿನ್‌ ನಿಜವಾಗಿ ಹೊಂದಿದ್ದ. "ಎಣ್ಣೆ ತುಂಬುವ ಟ್ಯಾಂಕ್‌ನಲ್ಲಿ ಇರುವ ಶಬ್ಧ ಗಾಡತೆ"[43]ಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವುದನ್ನು ಗಮನಿಸಿದ ಮಾರ್ಟಿನ್‌ ಅಬೇ ಸ್ಟುಡಿಯೋದಲ್ಲಿ ಒಂದೇ ಸೆಷನ್‌ನಲ್ಲಿ ’ನೇರ ಪ್ರಸಾರದ‍’ ಆಲ್ಬಮ್‌ ಅನ್ನು ಮುದ್ರಿಸುವ ನಿರ್ಧಾರವನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ಹತ್ತು ಹಾಡುಗಳನ್ನು "ಪ್ಲೀಸ್‌ ಪ್ಲೀಸ್‌ ಮಿ" ಆಲ್ಬಮ್‌ಗಾಗಿ ಮುದ್ರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಯಿತು. ಅಲ್ಲದೆ ಇದರ ಜೊತೆಗೆ ಈಗಾಗಲೇ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗಿದ್ದ ಎರಡು ಆಲ್ಬಮ್‌ಗಳ ನಾಲ್ಕು ಹಾಡುಗಳನ್ನು ಜೊತೆಗೆ ಸೇರಿಸಲಾಯಿತು.[43] ಈ ತಂಡವು ಹೇಗೆ "ಪ್ಲೀಸ್‌ ಪ್ಲೀಸ್‌ ಮಿ ಆಲ್ಬಮ್‌ ಅನ್ನು ಒಂದೇ ದಿನದಲ್ಲಿ ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಲು ಹವಣಿಸಿತು" ಎಂಬುದನ್ನು ಆಲ್‌ಮ್ಯೂಸಿಕ್‌ನ ವಿಮರ್ಶಕರೊಬ್ಬರು "ಈ ಆಲ್ಬಮ್‌ನ ಬಿಡುಗಡೆಯ ಹತ್ತು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರವೂ ಕೂಡ ಅದರ ಹುಟ್ಟುವಿಕೆಯಲ್ಲಿಯ ತೀವೃತೆಯಿಂದಾಗಿ ಈ ಆಲ್ಬಮ್‌ ಈಗಲೂ ಕೂಡ ಹೊಸತಾದದ್ದು ಎನಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ.[44] ಲೆನನ್‌ ಹೇಳುವ ಪ್ರಕಾರ ಅವನು ಮತ್ತು ಮ್ಯಾಕ್‌ಕರರ್ಟ್ನಿ ಹಾಡು ಬರೆಯುವ ಹಂತದಲ್ಲಿ ಬಂದ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಯೋಚನೆಯು ಈ ಆಲ್ಬಮ್‌ನ ರೂಪವನ್ನೇ ಬದಲಾಯಿಸಿತು; " ನಾವು ಹಾಡು ಬರೆಯುವ ಕಡೆ ಮಾತ್ರ ಲಕ್ಷ್ಯ ವಹಿಸಿದ್ದೆವು ಓ ಲಾ ಎವರಿ ಬ್ರದರ್ಸ್‌, ಓ ಲಾ ಬಡ್ಡಿ ಹೋಲಿ, ಪಾಪ್‌ ಗೀತೆಗಳನ್ನು ಬರೆಯುವಾಗ ನಮ್ಮ ಲಕ್ಷ್ಯ ಕೇವಲ ಒಂದು ಶಬ್ಧವನ್ನು ಹುಟ್ಟಿಸುವುದು ಮಾತ್ರವಾಗಿತ್ತು. ಮತ್ತು ಶಬ್ದಗಳು ಆ ಸಂದರ್ಭಕ್ಕೆ ಅಸಂಬದ್ಧವಾಗಿದ್ದವು."[45]

1963, ಮಾರ್ಚ್‌ರಲ್ಲಿ ಬಿಡುಗಡೆಯಾದ ಈ ಆಲ್ಬಮ್‌ ಬ್ರಿಟೀಷ್‌‍ ಹಾಡುಗಳ ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ನಂಬರ್‌ ಒನ್‌ ಪಟ್ಟವನ್ನು ಗಳಿಸಿಕೊಂಡಿತ್ತು. ಇಲ್ಲಿಂದ ಪ್ರಾರಂಭವಾದ ಬೀಟ್ಲ್ಸ್‌ನ ಗೆಲುವಿನ ಓಟವು ಇವರ ಹನ್ನೊಂದನೆಯ ಆಲ್ಬಮ್‌ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗುವವರೆಗೂ ಮುಂದುವರೆಯಿತು. ಯುನೈಟೆಡ್‌ ಕಿಂಗ್‌ಡಮ್‌ನಲ್ಲಿ 1970ರ ನಂಬರ್‌ ಒನ್‌ ಅಲ್ಬಮ್‌ ಆದ ಹನ್ನೆರಡನೆಯ ಆಲ್ಬಮ್‌ನ ಬಿಡುಗಡೆಯವರೆಗೂ ಮುಂದುವರೆಯಿತು. ಈ ತಂಡದ ಮೂರನೇಯ ಸಿಂಗಲ್‌ ಆಲ್ಬಮ್‌ "ಫ್ರಮ್‌ ಮಿ ಟು ಯು" ಏಪ್ರಿಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಯಿತು ಮತ್ತು ಇದೂ ಕೂಡ ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಅಗ್ರ ಸ್ಥಾನ ಪಡೆದುಕೊಂಡಿತು. ಇದು ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಮಯ ಇದು ಬ್ರಿಟೀಷ್‌ನ ಮುಂದಿನ ಆರು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಬಿಡುಗಡೆ ಕಂಡ ಎಲ್ಲ ಹದಿನೇಳು ಆಲ್ಬಮ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಮೊದಲನೆಯದಾಗಿ ಕಾಣಿಸಿತು. ಆಗಸ್ಟ್‌ನಲ್ಲಿ ಬಿಡುಗಡೆಯಾದ ಇವರ ನಾಲ್ಕನೆಯ ಸಿಂಗಲ್ "ಶಿ ಲವ್ಸ್‌ ಯು" ಆವರೆಗಿನ ಮಾರಾಟದ ಎಲ್ಲ ದಾಖಲೆಗಳನ್ನೂ ಮುರಿದು ಯುಕೆಯಲ್ಲಿ ಆವರೆಗೆ ಶೀಘ್ರದಲ್ಲೇ ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು ಮಾರಾಟ ಕಂಡ ಆಲ್ಬಮ್‌ ಆಗಿ ಪ್ರಸಿದ್ಧಿ ಹೊಂದಿತು. ನಾಲ್ಕು ವಾರಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮಿಲಿಯನ್‌ ಪ್ರತಿಗಳಲ್ಲಿ ನಾಲ್ಕನೇಯ ಮೂರು ಭಾಗ ಮಾರಾಟ ಕಂಡಿತು.[46] ಮಿಲಿಯನ್‌ ಪ್ರತಿಗಳು ಮಾರಾಟವಾದ ಅವರ ಮೊದಲ ಸಿಂಗಲ್‌ ಆಲ್ಬಮ್‌ ಆಯಿತು. ಅಲ್ಲದೆ 1978ರವರೆಗೆ ಈ ದಾಖಲೆಯನ್ನು ಮ್ಯಾಕ್‌ಕರ್ಟ್ನಿ ಮತ್ತು ಅವರ ಬೀಟ್ಲ್ಸ್‌ ನಂತರದ ತಂಡ "ವಿಂಗ್ಸ್‌" ಹಾಡಿದ "ಮುಲ್‌ ಆಫ್‌ ಕಿಂಟೈರ್‌" ಪ್ರಥಮ ಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಬರುವ‍ವರೆಗೂ ಯಾರೂ ಮುರಿಯಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ.[47] ಬೀಟಲ್ಸ್ ಸಂಗೀತದ ಜನಪ್ರೀಯತೆಯು ಜೊತೆಗೆ ಮಾಧ್ಯಮಗಳ ಗಮನವನ್ನೂ ಕೂಡ ಸೆಳೆಯಿತು. ಅವರು ಇದಕ್ಕೆ ತೀರಾ ನೇರ‍ ಮನೋಭಾವದಿಂದ ಹಾಗೂ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಪಾಪ್‌ ಹಾಡುಗಾರ‍ರಿಗೆ ಇರುತ್ತಿದ್ದ ಗತ್ತನ್ನು ತೋರಿಸದೆ ಅವರು ವರ್ತಿಸುತ್ತಿದ್ದ ರೀತಿಯೂ ಕೂಡ ಅವರಲ್ಲಿಯ ಆಸಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿತು ಮತ್ತು ಹಲವರಿಗೆ ಸ್ಪೂರ್ತಿಯಾಯಿತು.[48][49]

ದ ಬೀಟಲ್ಸ್' ಡ್ರಾಪ್-ಟಿ ಲೊಗೊ

ಬೀಟ್ಲ್ಸ್‌ನ ಜನಪ್ರಿಯ "T-ಕೆಳಗಿರುವ" ಚಿಹ್ನೆಯು 1963ರಲ್ಲಿ ಸಂಗೀತ ಪರಿಕರಗಳ ವಿತರಕ ಹಾಗೂ ವಿನ್ಯಾಸಕಾರ ಇವೋರ್‌ ಆರ್ಬಿಟರ್‌ನಿಂದ ರಚಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿತು. ಈ ಚಿಹ್ನೆಯನ್ನು ಮೊದಲು ಸ್ಟಾರ್‌ ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದ ಬಾಸ್‌ಡ್ರಮ್‌ ಮೇಲೆ ಬಳಸಲಾಗಿತ್ತು. ಇದನ್ನು ಎಪ್ಸ್ಟನ್‌ ಮತ್ತು ಸ್ಟಾರ್ ಇಬ್ಬರೂ ಆರ್ಬೈಟ್‌ನ ಲಂಡನ್‌ನ ಶಾಪ್‌ನಲ್ಲಿ ಖರೀದಿಸಿದ್ದರು.[50][51] ಆ ವರ್ಷದ ಮೊದಲರ್ದದಲ್ಲಿ ಈ ತಂಡವು ಮೂರುಬಾರಿ ಯುಕೆ ಪ್ರವಾಸ ಕೈಗೊಂಡಿತ್ತು. ಫೆಬ್ರುವರಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಾರಂಭವಾದ ನಾಲ್ಕುವಾರಗಳ ಪ್ರವಾಸ ಮತ್ತು ಮೂರುವಾರಗಳ ಪ್ರವಾಸವನ್ನು ಮಾರ್ಚ್‌, ಮೇ-ಜೂನ್‌ನಲ್ಲಿ ಕೈಗೊಂಡಿತ್ತು. ಅವರ ಜನಪ್ರಿಯತೆ ಹೆಚ್ಚಿದಂತೆ, ಅವರನ್ನು ತೀವೃವಾಗಿ ಆರಾಧಿಸುವ ಗುಂಪುಗಳು ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡವು ಈ ಭಾವತೀವೃತೆಯನ್ನು "ಬಿಟ್ಲ್ ಮೇನಿಯಾ" ಎಂದು ಕರೆದರು. ಪ್ರವಾಸ ಕೈಗೊಳ್ಳುವ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ತಂಡ ಎಂದು ಅದನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸದಿದ್ದರೂ ಅವರು ಆಗ ಪ್ರಸಿದ್ಧರಾಗಿದ್ದ ಟಾಮಿ ರೋ, ಕ್ರಿಸ್‌ ಮೊಂಟೆಝ್‌ ಮತ್ತು ರಾಯ್‌ ಆರ್ಬಿಸನ್‌ ಮುಂತಾದ ಯುಕೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಸಿದ್ಧರಾಗಿದ್ದ ಯುಎಸ್‌ ಕಲಾವಿದರ ಖ್ಯಾತಿಯನ್ನು ಮಸುಕುಗೊಳಿಸಿದರು.[52] ಯುಕೆಯಲ್ಲಿ ಅವರು ನೇರ ಪ್ರದರ್ಶನ ನೀಡಿದ್ದಲೆಲ್ಲ ಅಲ್ಲದೆ ಪ್ರದರ್ಶನ ನೀಡದ ವಿರಾಮ ಸಮಯದಲ್ಲೂ ಅವರನ್ನು ಕಂಡು ಹುಚ್ಚೆದ್ದು ಕೂಗುವ ಜನಸಾಗರದ ಅಭಿನಂದನೆಯ ಮಹಾಪೂರವೇ ಕಂಡುಬರುತ್ತಿತ್ತು.[53] ಪೊಲೀಸರಿಗೆ ಅವರು ಹೊದೆಡೆಯಲ್ಲೆಲ್ಲ ಜನರನ್ನು ಚದುರಿಸಲು ವೇಗವಾದ ನೀರಿನ್ನು ಹಾರಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಈ ತಂಡವನ್ನು ಜನರಿಂದ ರಕ್ಷಿಸುವ ಸಲುವಾಗಿ ಸಾವಿರಾರು ಪೊಲಿಸ್‌ ಅಧಿಕಾರಿಗಳನ್ನು ನೇಮಿಸುವ ಕುರಿತು ಪಾರ್ಲಿಮೆಂಟ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಚರ್ಚೆ ನಡೆಯುತ್ತಿತ್ತು.[54] ಹ್ಯಾಮ್‌ಬರ್ಗ್‌ ಪ್ರಕರಣ ನಡೆದ ನಂತರದ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಮೊಟ್ಟಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಅಕ್ಟೋಬರ್ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಐದು ದಿನಗಳ ವಿದೇಶ ಪ್ರವಾಸವನ್ನು ಸ್ವೀಡನ್‌ಗೆ ಈ ತಂಡ ಕೈಗೊಂಡಿತು.[55] ಯುಕೆಗೆ ಹಿಂದಿರುಗಿದ ನಂತರದಲ್ಲಿ ಅವರನ್ನು ಹೀಥ್ರೋ ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣದಲ್ಲಿ ಅಭಿನಂದಿಸಲಾಯಿತು. ಈ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ವಿಪರೀತ ಮಳೆ ಬೀಳುತ್ತಿದ್ದುದನ್ನೂ ಲೆಕ್ಕಿಸದೇ ಸಾವಿರಾರು ಜನರು ಜೊತೆಗೆ ಐವತ್ತು ಪತ್ರಕರ್ತರು ಮತ್ತು ಛಾಯಾಗ್ರಾಹಕರು, ಬಿಬಿಸಿ ದೂರದರ್ಶನದ ಛಾಯಾಗ್ರಾಹಕ ತಂಡದವರೂ ಅವರನ್ನು ಸುತ್ತುವರೆದಿದ್ದರು.[56] ಮಾರನೇ ದಿನವೇ ಬೀಟ್ಲ್ಸ್ ಮತ್ತೊಂದು ಆರು ದಿನಗಳ ಯುಕೆ ಪ್ರವಾಸವನ್ನು ಕೈಗೊಳ್ಳುವುದಿತ್ತು. ಅದಾಗಲೇ ಅವರು ಅನಾಯಾಸವಾಗಿ ಮಾಧ್ಯಮಗಳ ಮುಖ್ಯ ಸುದ್ದಿಗಳಲ್ಲಿ ಮಿಂಚತೊಡಗಿದ್ದರು.[52]

ಪ್ಲೀಸ್‌ ಪ್ಲೀಸ್‌ ಮಿ ಆಗಲೂ ಮುಖ್ಯ ಆಲ್ಬಮ್‌ಗಳ ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಅಗ್ರ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಉಳುಸಿಕೊಂಡಿತ್ತು. ಇದು ಸುಮಾರು ಮೂವತ್ತು ವಾರಗಳ ಕಾಲ ಈ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಿತ್ತು. ಇದನ್ನು ವಿತ್‌ ದಿ ಬೀಟಲ್ಸ್ ಮಾತ್ರ ಇದರ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಕೆಳಗಿಳಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಯಿತು. ಅದು ಸುಮಾರು ಇಪ್ಪತ್ತೊಂದು ವಾರಗಳ ಕಾಲ ಅಗ್ರಸ್ಥಾನವನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಿತ್ತು. ನೇರ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಸ್ಟುಡಿಯೋ ತಂತ್ರಗಳನ್ನು ಇವರು ಉತ್ತಮವಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಂಡರು. ಈ ಆಲ್ಬಮ್‌ ಅನ್ನು ಜುಲೈ ಮತ್ತು ಅಕ್ಟೋಬರ್‌ ನಡುವಿನಲ್ಲಿ ಧ್ವನಿಮುದ್ರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಯಿತು. ವಿತ್‌ ದಿ ಬೀಟ್ಲ್ಸ್‌ ಅನ್ನು ಆಲ್‌ಮ್ಯೂಸಿಕ್‌ನಲ್ಲಿ " ಇದು ಮುಖ್ಯ ಆಲ್ಬಮ್‌ ಅನ್ನು ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಗಹನತೆ ಮತ್ತು ಸೂಕ್ಷ್ಮತೆ ಅಳವಡಿಸಿ ಮುಂದುವರೆಸಲಾದ ಭಾಗ" ಎಂದು ವಿವರಿಸಲಾಯಿತು.[57][58] ಆವರೆಗೆ ಆಚರಣೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ರೂಡಿಯನ್ನು ಕಡೆಗಣಿಸಿ, ಮುಂದೆ ನವೆಂಬರ್‌ನಲ್ಲಿ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗಲಿದ್ದ "ಐ ವಾಂಟ್‌ ಟು ಹೋಲ್ಡ್ ಯುವರ್‌ ಹ್ಯಾಂಡ್‌" ಸಿಂಗಲ್ಸ್‌ ಆಲ್ಬಮ್‌ನ ವ್ಯಾಪಾರವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಲು ಪೂರ್ವಭಾವಿಯಾಗಿ ಒಂದು ಗೀತೆಯನ್ನು ಮೊದಲೇ ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಲಾಯಿತು.[58] "ವಿತ್‌ ದಿ ಬೀಟ್ಲ್ಸ್‌‌" ಟೈಮ್ಸ್‌‌ ನ ವಿಮರ್ಶಕ ವಿಲಿಯಮ್‌‍ ಮನ್‌ ಗಮನವನ್ನು ಸೆಳೆಯಿತು ಅವರು ಲೆನನ್‌ ಮತ್ತು ಮ್ಯಾಕ್‌ಕರ್ಟ್ನಿ ಅವರನ್ನು "1963ರ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಗೀತರಚನಾಕಾರರು ಎಂದು" ವಿಮರ್ಶಿಸಿದರು.[58] ಪತ್ರಿಕೆಯು ಈ ತಂಡದ ಕುರಿತು ಸರಣಿ ಲೇಖನಗಳನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಿತು ಅದರಲ್ಲಿ ಮನ್‌ ಅವರು ವಿತ್‌ ದಿ ಬೀಟಲ್ಸ್ ಆಲ್ಬಮ್‌ನ ಸಂಗೀತದ ಕುರಿತು ಸಾಧ್ಯಂತವಾಗಿ ವಿವರಿಸಿದರು. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಈ ತಂಡದ ಘನತೆಯು ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು.[59] ವಿತ್‌ ದಿ ಬಿಟ್ಲ್ಸ್‌‌ ಮಿಲಿಯನ್‌ ಪ್ರತಿಗಳು ಮಾರಾಟವಾದ ಎರಡನೇ ಆಲ್ಬಮ್‌ ಅಗಿ ದಾಖಲೆ ನಿರ್ಮಿಸಿತು, ಇದಕ್ಕೂ ಮೊದಲು 1958ರಲ್ಲಿ ಸೌತ್‌ ಫೆಸಿಫಿಕ್‌ ಸೌಂಡ್‌ಟ್ರ್ಯಾಕ್‌ ಈ ದಾಖಲೆಯನ್ನು ಮಾಡಿತ್ತು.[60]

ಬ್ರಿಟಿಷ್ ದಾಳಿ

ಅಮೆರಿಕ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ನ ಯಾ ರಾಜ್ಯದ ಶಾಸನ ಮಂದಿರದ ದಾಖಲೆಗಳನ್ನು, ಅಮೇರಿಕಾ ಸಹಕಾರಿ ಅಧೀನ ಸಂಸ್ಥೆ ತಿರಸ್ಕರಿಸಿದ ವಿವಾದಾಂಶಗಳಿಂದ ಬೀಟ್‌ಲೆಸ್‌‍ರವರ "ಪ್ಲೀಸ್ ಪ್ಲೀಸ್ ಮಿ" ಅಥವಾ "ಫ್ರಂ ಮಿ ಟೂ ಯು.[61] ಸಂಗೀತ ಗುಚ್ಚಗಳು, ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗುವ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ಒಂದು ವರ್ಷ ವಿಳಂಬವಾಯಿತು. ಯುಎಸ್ ಸ್ವಯಮಾಡಳಿತದೊಂದಿಗಿನ ಮಾತುಕತೆಯ ನಂತರ ಯುಎಸ್ ಗುರುತಿನ ಪಟ್ಟಿಗಳು ಕೆಲವೊಂದನ್ನು ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಲು ಅನುವುಮಾಡಿಕೊಟ್ಟವು ಆದರೆ ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷಗಳ ವಿವಾದಂಶಗಳಿಂದ ಬೀಟ್‌ಲೆಸ್ ಪರಿಹಾಸ್ಯೆಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಯಿತು. "ಮೊಪ್‌ಟಾಪ್" ಕೇಶವಿನ್ಯಾಸವು ಇದಕ್ಕೆ ಅಡ್ಡಿಯನ್ನುಂಟು ಮಾಡಿತ್ತು. [62][63] ತನ್ನ ನೈಜ್ಯ ಸ್ವರೂಪದಲ್ಲಿ ಎಲ್‌ಪಿಎಸ್‌ನ್ನು ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡುವುದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಕ್ಯಾಪಿಟಲ್ ಅಥವಾ( ಅಮೆರಿಕದ ಸಂಯುಕ್ತ ಸಂಸ್ಥಾನಗಳ ಸರಕಾರದ ಕಾರ್ಯಾಲಯ, ವಾಷಿಂಗ್‌ಟನ್ನಿನ ಸರಕಾರದ ಪೀಠವು) ತನ್ನ ಮೂಲ ವಿಷಗಗಳನ್ನೆ ದೊಡ್ಡದಾಗಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿಕೊಂಡಿದ್ದರು. ಅದುದ್ದರಿಂದ ಅವರು ಬ್ಯಾಂಡ್ಸ್ ಅಥವಾ ಹಲವು ಸಂಗೀತ ತಂಡಗಳ (ವಾದ್ಯ ತಂಡಗಳ) ಸಂಗೀತ ಮುದ್ರಿಕೆಗಳಿಂದ ಯುಎಸ್‌ನ ವಿವಿಧ ಸಂಗೀತ ಗುಚ್ಚಗಳನ್ನು ಸೇರಿಸಿ ಸಂಕಲಿಸಿ ಮತ್ತು ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರ ವೈಯುಕ್ತಿಕ ಆಯ್ಕೆಯ ಗೀತೆಗಳ ಸಂಚ್ಚಿಕೆಯನ್ನು ಅಥವಾ ಸಂಗೀತ ಗುಚ್ಚವನ್ನು ಹೊರತಂದರು.[64]

ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಬೀಟಲ್‌ಮೇನಿಯಾ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಕ್ಕೆ ದೊರೆತ ಅಭೂತ ಪೂರ್ಣ ಯಶಸ್ಸಿನ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಮತ್ತು ಇದು ಭಾರಿ ಬೇಡಿಕೆಯ ಕುರಿತ ಸುದ್ದಿ ಪ್ರಸಾರವಾದ ಕೂಡಲೆ ಅಮೇರಿಕಾದ ವಾಣಿಜ್ಯ ಪಟ್ಟಿ ಹಠಾತ್ತನೆ ಯಶಸ್ಸುಗಳಿಸಿತ್ತು. ನಂತರ ಅವಸರವಸರವಾಗಿ ಕ್ಯಾಪಿಟ್‌‍ಲ್ ಅಥವಾ(ಅಮೆರಿಕದ ಸಂಯುಕ್ತ ಸಂಸ್ಥಾನಗಳ ಸರಕಾರದ ಕಾರ್ಯಾಲಯ, ವಾಷಿಂಗ್‌ಟನ್ನಿನ ಸರಕಾರದ ಪೀಠ)ವು ಮುಂದೆ ಬಂದು, "ಐ ವಾಂಟ್ ಟೂ ಹೊಲ್ಡ್ ಯುವರ್ ಹ್ಯಾಂಡ್"ನ ಸಂಗೀತ ಗುಚ್ಚವನ್ನು ಡಿಸೆಂಬರ್ 1963ರಲ್ಲಿ ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಿತು.[65] ಬ್ಯಾಂಡ್ಸ್ ಅಥವಾ ಈ ಸಂಗೀತ ತಂಡಗಳು ಯುಎಸ್‌ನಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಪ್ರಥಮ ಪರಿಚಯ ಅಥವಾ ಪ್ರದರ್ಶನವನ್ನು ನೀಡುವುದು ಕೆಲವು ವಾರಗಳ ಮೊದಲೇ ನಿಗದಿಯಾಗಿತ್ತು.

7 ಫೆಬ್ರುವರಿ 1964ರಂದು ಬೀಟಲ್ಸ್ ಜಾನ್‌ ಎಫ್.ಕೆನೆಡಿ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣವನ್ನು ತಲುಪಿತು.

ಇವರು ಫೆಬ್ರವರಿ 7,1964ರಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವನ್ನು ಮುಗಿಸಿ, ಯುನೈಟೆಡ್ ಕಿಂಗ್‌ಡಮ್‌ನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಹೊರಟಾಗ, ಲಂಡನ್ನಿನ ಹೀಟ್‌ತ್ರೊ ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣಕ್ಕೆ ಸುಮಾರು ಅಥವಾ ಅಂದಾಜು ನಾಲ್ಕು ಸಾವಿರ ಅಭಿಮಾನಿಗಳು ಸೇರಿಕೊಂಡು ಬಂದು ಅವರ ವಿಮಾನ ಬಾನಿಗೆ ಹಾರುವ ವರೆಗೂ... ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರು ತಮ್ಮ ಎರಡೂ ಕೈಗಳನ್ನು ಚಾಚಿ ಅಲೆಗಳ ರೀತಿ ತೋಗಾಡಿಸುವುದರೊಂದಿಗೆ, ಕೋಗಾಡಿ,ಕಿರುಚಾಡಿ ತಮ್ಮ ಅಭಿಮಾನದ ಪರಕಾಷ್ಠೆಯನ್ನು ಸೂಚಿಸಿದರು.[66] ಇವರು ಯುಎಸ್ ನಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ನೀಡುವ (ಶುರುವಾಗುವ ಅಥವಾ ಆಯೋಜಿಸುವ) ಮುನ್ನ ಎರಡು ವಾರಗಳಲ್ಲಿ ಈ ತಂಡದ "ಐ ವಾಂಟ್ ಟೂ ಹೋಲ್ಡ್ ಯುವರ್ ಹ್ಯಾಂಡ್" ಎಂಬ ಸಂಗೀತಗುಚ್ಚದ, ಸುಮಾರು 2.6 ಮಿಲಿಯನ್ ನಷ್ಟು ಪ್ರತಿಗಳು ಮಾರಾಟವಾಗಿದ್ದವು.ಆದರೂ ಸಹ ಇವರಿಗೆ, ಯುಎಸ್‌ನ ಜನ ತಮ್ಮನ್ನು ಅಥವಾ ತಮ್ಮ ಪ್ರದರ್ಶನವನ್ನು ಯಾವ ರೀತಿ ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ ಎನ್ನುವ ಸಣ್ಣ ಅಳುಕು ಕಾಡುತ್ತಿತಂತೆ. [67] ಇದಾದ ನಂತರ ಇವರಿಗೆ ಮತ್ತೊಂದು ಭವ್ಯ ಸ್ವಾಗತ ನ್ಯೂಯಾರ್ಕಿನ ಜಾನ್ ಎಫ್.ಕೆನಡಿ ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣದಲ್ಲಿ ಕಾದಿತ್ತು. ಅಂದಾಜು ಮೂರು ಸಾವಿರಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಅಭಿಮಾನಿಗಳು, ತಮ್ಮ ಅಭಿಮಾನದ ಅಬ್ಬರದೊಂದಿಗೆ ಅವರನ್ನು ಬರಮಾಡಿಕೊಂಡರು.[68]

ಇದಾದ ಎರಡು ದಿನಗಳ ನಂತರ ಅವರು ತಮ್ಮ ಪ್ರಥಮ ದೂರದರ್ಶನ ಪ್ರದರ್ಶನ ನೀಡಿದರು ದಿ ಇಡಿ ಸುಲ್ಲಿವನ್ ಶೋ ಎಂಬ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವನ್ನು (ಪ್ರದರ್ಶನವನ್ನು) ನೀಡಿದ್ದರು. ಇದನ್ನು ಸುಮಾರು 74ಮಿಲಿಯನ್ ಅಂದರೆ ಅಮೆರಿಕಾ ದೇಶದ ಒಟ್ಟು ಜನಸಂಖ್ಯೆಯ ಶೇಕಡ 40ರಷ್ಟು ಜನ ಈ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವನ್ನು ವೀಕ್ಷಿಸಿದ್ದಾರೆ. [69][70] ಇದಾದ ಮರುದಿನ ಒಂದು ಸುದ್ದಿ ಪತ್ರಿಕೆಯು ಈ ಸಂಗೀತ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದ ಕುರಿತು "ಬೀಟ್‌ಲೆಸ್ ತನ್ನ ರಾಗವನ್ನು ಅಟ್ಲಾಂಟಿಕ್‌‍ನಾದ್ಯಂತ[71] ಕೊಂಡ್ಯೊಯಲಿಲ್ಲ" ಎಂದು ಬರೆದಿತ್ತು.ಆದರೆ ಒಂದು ದಿನದ ನಂತರ ಅವರ ಮೂದಲ ಯುಎಸ್ ಸಂಗೀತ ಮೇಳ ಬೀಟ್‌‌ಲೆಮೇನಿಯಾ ಎರುಪ್ಟ್‌‍ನ್ನು ವಾಷಿಂಗ್‌‍ಟನ್ ಕೊಲಿಸಿಯಂನಲ್ಲಿ ನೋಡಲಾಯಿತು.[72] ಇದಾದ ನಂತರದ ದಿನ ನ್ಯೂಯಾರ್ಕಿಗೆ ಹಿಂತುರಿಗಿದಾಗ, ಅವರು ಕರ್ನೆಗೈ ಹಾಲ್‌‍ನಲ್ಲಿ ಅವರಿಗಾಗಿ ಆಯೋಜಿಲಾಗಿದ್ದ ಮತ್ತೊಂದು ಭವ್ಯ ಸ್ವಾಗತದಲ್ಲಿ (ಸ್ವಾಗತವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿದರು)ಭಾಗವಹಿಸಿದರು. ಫೆಬ್ರವರಿ 22ರಂದು ಅವರು ಮತ್ತೆ ಯುಕೆಗೆ ಹಿಂತಿರುಗಿ ಬರುವ ಮೂದಲು, ವಾರಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ಬರುವಂತಹ ಅಥವಾ ನಡೆಯುವಂತಹ ಅಥವಾ ಪ್ರಸಾರವಾಗುವಂತಹ ದಿ ಇಡಿ ಸುಲ್ಲಿವನ್ ಶೋ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ಈ ಬ್ಯಾಂಡ್ ಎರಡನೇ ಬಾರಿಗೆ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಿತ್ತು.[73] ಏಪ್ರಿಲ್‌ 4ನೇ ತಾರೀಖಿನ ವಾರದಲ್ಲಿ, ದಿ ಬೀಟ್‌‍ಲೆಸ್ ತಂಡವು ಹನ್ನೆರಡು ಹಂತಗಳಲ್ಲಿ ಸಂಗೀತ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವನ್ನು ಆಯೋಜಿಸಿತ್ತು. ಇದರಲ್ಲಿ ಅಂತಿಮ ಐದು ಹಾಡುಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡ ಬಿಲ್ಲ್‌ಬೋರ್ಡ್ ಹಾಟ್100 ಒಂದೊಂದು ಹಾಡುಗಳ ಪಟ್ಟಿಯನ್ನು ತನ್ನ ಜಾಹಿರಾತು ಫಲಕದಲ್ಲಿ ಹಾಕಿತ್ತು.[74] ಅದೇ ವಾರದಲ್ಲಿ ಅಮೇರಿಕಾ ಮೂರನೇ ಎಲ್‌ಪಿ ಇದಕ್ಕೆ ಜತೆಯಾಯಿತು, ಮತ್ತೆರಡು ಎಲ್‌‍ಪಿಗಳು ಆದಾಗಲೇ ಪ್ರಸರಣದಲ್ಲಿದ್ದವು. ಈ ಎಲ್ಲಾ ಮೂರು ಎಲ್‌ಪಿಗಳು ಯುಎಸ್‌ನ ಸಂಗೀತ ಗುಚ್ಚಗಳ ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಥಮ ಅಥವಾ ದ್ವಿತೀಯಾ ಸ್ಥಾನಗಳನ್ನು ಹಂಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳುವ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ತಲುಪಿದವು. ಈ ಬ್ಯಾಂಡಿನ ಪ್ರಸಿದ್ದಿ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸಂಗೀತ ಲೋಕದಲ್ಲಿದಲ್ಲಿ ಅಭೂತಪೂರ್ವ ಆಸಕ್ತಿಯನ್ನುಂಟುಮಾಡಿತ್ತು. ಮತ್ತು ಮುಂದೆ ಯುಕೆನ ಹಲವು ಬೇರೆ ಬೆರೆ ತಂಡಗಳು ತಮ್ಮ ಪ್ರಥಮ ಪರಿಚಯ ಅಥವಾ ಪ್ರದರ್ಶನಗಳನ್ನು ಅಮೆರಿಕಾದಲ್ಲಿ ನೀಡಿ,ನಂತರದ ಮೂರು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ, ಬ್ರಿಟಿಷ್ ದಾಳಿ (ಬೀಟ್‌ಲೆಸ್ಸ್ ತಂಡದ ಸಂಗೀತ ದಾಳಿ) ಅಂತೆಯೇ ಯಶಸ್ವಿ ಪ್ರವಾಸಮಾಡಿತ್ತು.[75] ಬೀಟಲ್ಸ್‌ ತಂಡದ ಕೇಶವಿನ್ಯಾಸ ಅ ಕಾಲಮನಕ್ಕೆ ಅಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿತ್ತು ಅಂದರೆ ಹೆಚ್ಚು ಉದ್ದವಾಗಿ ಬೆಳಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗಿತ್ತು, ಇದರಿಂದ ಹಲವು ವಯಸ್ಕರು ಅವರ ಕೇಶವಿನ್ಯಾಸವನ್ನು ಪರಿಹಾಸ್ಯಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ನಂತರದ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಇದು ವಿಶಾಲವಾಗಿ ಹರಡಿ ಬೇಳೆಯುತ್ತಿರುವ ಯುವ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯು ಚಿಹ್ನೆಯಾಗಿ ಬದಲಾಯಿತು.[76]

ಜೂನ್‌‍ನಲ್ಲಿ ಬೀಟಲ್ಸ್‌ ತಂಡವು ಅಂತರಾಷ್ಟ್ರೀಯವಾಗಿ ಪ್ರವಾಸ ಕೈಗೊಂಡಿತು. ಹತ್ತೊಂಭತ್ತು ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಡೆನ್ಮಾರ್ಕ್, ಹಾಕಾಂಗ್, ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾ ಮತ್ತು ನ್ಯೂಜಿಲ್ಯಾಂಡ್ ದೇಶಗಳ ಮೂವತ್ತೆರಡು ವೇದಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರದರ್ಶನ ನೀಡಿದರು, ಅವರು ಪ್ರತಿ ಪ್ರದರ್ಶನದಲ್ಲೂ ಅಭಿಮಾನಿಗಳಿಂದ ಉತ್ಸುಕತೆಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಿದ್ದರು.[77][78] ಪ್ರವಾಸದ ಮೊದಲಾರ್ಧದಲ್ಲಿ ಸ್ಟಾರ್ ಅನಾರೋಗ್ಯಕ್ಕೆ ತುತ್ತಾದಾಗ, ಜಿಮ್ಮಿ ನಿಕೋಲ್ ಡ್ರಮ್ಸ್ ಮೇಲೆ ಕೂರುತ್ತಾನೆ. ಅವರು ಆಗಸ್ಟ್‌ನಲ್ಲಿ ಯುಎಸ್‌ಗೆ ಹಿಂತಿರುಗಿದಾಗ, ಇಪ್ಪತ್ತಮೂರು ನಗರಗಳಲ್ಲಿ ಮುವತ್ತೆರಡು ಪ್ರದರ್ಶನಗಳನ್ನು ಮುಗಿಸಿದ್ದರು.[79] ಸನ್ ಫ್ರಾನ್ಸಿಸಿಕೋ ನಿಂದ ನ್ಯೂಯಾರ್ಕಿನವರೆಗಿನ ಒಂದು ತಿಂಗಳ ದೀರ್ಘ ಪ್ರವಾಸದಲ್ಲಿ ,ಪ್ರತಿ ಮೂವತ್ತು ನಿಮಿಷಗಳ ಪ್ರದರ್ಶನದಲ್ಲಿ ಹತ್ತು ಮತ್ತು ಇಪ್ಪತ್ತು ಸಾವಿರ ಅಭಿಮಾನಿಗಳನ್ನು ಆಕರ್ಷಿಸಿದೆ, ಇದರೊಂದಿಗೆ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಇವರ ಸಂಗೀತದ ಬಗ್ಗೆ ತೀವ್ರವಾದ ಆಸಕ್ತಿಯನ್ನುಂಟು ಮಾಡಿತ್ತು. ಆದರೂ ಅವರ ಸಂಗೀತವನ್ನು ಅಲಿಸುವುದು ಕಷ್ಟವಾಗುತ್ತಿತ್ತು ( ಅಲಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಕಷ್ಟಪಡಬೇಕಿತ್ತು).[79] ವೇದಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಸ್ವರಾನುಕ್ರಮವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುವ ಅಥವಾ ವಿಸ್ತರಿಸುವಂತಹ ಆಧುನಿಕ ಸಂಗೀತ ಸಲಕರಣೆಗಳು ಮತ್ತು ಬ್ಯಾಂಡ್‌ಗಳ ಸಣ್ಣಧ್ವನಿವರ್ಧಕಗಳು, ಅಭಿಮಾನಿ ಜನರಿಂದ ಮೂಡಿಬರುವ ಉತ್ಸಾಹ ಉಲ್ಲಾಸದ ಕೂಗಾಟದ ಗದ್ದಲದ ಜತೆ ಸ್ಪರ್ಧೆಗೆ ಇಳಿಯುವುದಕ್ಕೆ ಪ್ರಾಯಾಸ ಪಡುತ್ತಿತ್ತು. ಇದರಿಂದಗಿ, ಅವರು ಶ್ರೋತೃಗಳು ತಮ್ಮ ಸಂಗೀತವನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದಾರೂ (ಸಂಗೀತ ಪ್ರದರ್ಶನವನ್ನು ವಿಕ್ಷಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೂ) ಅಥವಾ ಅವರೇ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆಯೇ ಎಂಬುದನ್ನು ಒತ್ತಾಯ ಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗುತ್ತಿತ್ತು ಮತ್ತು ಇದರಿಂದಾಗಿ ನಿಯತ ಸಂಗೀತ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳ ಪ್ರವಾಸಗಳು ಬ್ಯಾಂಡ್ ತಂಡಕ್ಕೆ ಬೇಸರ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತಿತ್ತು.[80]

ಆಗಸ್ಟ್‌‌ ತಿಂಗಳ ಪ್ರವಾಸದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಬೊಬ್ ಡ್ಯಾಲನ್ ನ್ಯೂಯಾರ್ಕಿನ ಪತ್ರಿಕೋದ್ಯಮಿ ಪ್ರೇರೇಪಿ ಅಲ್ ಅರೊನೊವಿತ್ಜ್ ಗೆ ಪರಿಚಯಿಸಿದರು. ನಂತರ ಅವರ ಹೋಟೆಲ್ಲಿನ ಕೋಣೆಗಳ ಸಂಕೀರ್ಣಕ್ಕೆ ಹೋದಾಗ, ಡ್ಯಾಲನ್ ಇವರಿಗೆ ಗಾಂಜಾವನ್ನುಪರಿಚಯಿಸಿಕೊಟ್ಟನು.[81] ಈ ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಸಂಗೀತ ಇತಿಹಾಸಕಾರ ಜೊನಾಥನ್ ಗೌಲ್ದ್ ಸಂಗೀತ ಮತ್ತು ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಮಹತ್ವದ ಕುರಿತು ಈ ರೀತಿ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಸಂಗೀತಗಾರನ ಗೌರವಾನ್ವಿತ ಅಭಿಮಾನಿವೃಂದ ಸಷ್ಠಿಯಾಗುವ ಮೊದಲೇ ಅವರು " ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಉಪಸಂಸ್ಕೃತಿಯನ್ನೊಂದಿರುವ ಎರಡು ಪ್ರಪಂಚವನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು": ಡ್ಯಾಲನ್‌ನ ಒಳ ಶ್ರೋತೃಗಳಾದ " ಕಾಲೇಜು ಮಕ್ಕಳು ಶಿಕ್ಷಣದ ಜತೆಗೆ ಕಲಾತ್ಮಕ ಅಥವಾ ಬೌದ್ಧಿಕ ಕಲಿಕೆಗಳು, ಉದಯಸುತ್ತಿರುವ ರಾಜಕೀಯ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಆದರ್ಶೀಕರಣ ಪ್ರವೃತ್ತಿ, ಮತ್ತು ಸೌಮ್ಯವಾಗಿ ಸ್ವೇಚ್ಛಾವೃತ್ತಿಯ ಶೈಲಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ" ಇದಕ್ಕೆ ಪ್ರತಿಯಾಗಿ ಬೀಟಲ್ಸ್ ಒಳ ಶ್ರೋತೃಗಳು "ದಿಟ್ಟವಾದ ಯುವ ನಾಗರೀಕರು - ಮಕ್ಕಳು ಫ್ರೌಡಶಾಲೆ ಅಥವಾ ದರ್ಜೆ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿನ ಮಕ್ಕಳ ಜೀವನ ಮತ್ತು ಅವರ ಗಮನವನ್ನು ಒಟ್ಟಾರೆಯಾಗಿ ಜನಾದರಣೀಯವಾಗಿ ನವೀಕರಣಗೊಂಡಿರುವಂತ ದೂರದರ್ಶನ, ರೇಡಿಯೋ,ಪಾಪ್ ಹಾಡುಗಳು, ಅಭಿಮಾನಿ ಮಾಸಪತ್ರಿಕೆಗಳು ಮತ್ತು ಯುವಶೈಲಿಯು ತನ್ನ ಕಡೆಗೆ ಸೆಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿವೆ.

ಅವರನ್ನು ಆದರ್ಶವಾದಿಗಳನಲ್ಲದೆ ವಿಗ್ರಹಾರಾಧಕರುಗಳನ್ನಾಗಿ ನೋಡಲಾಗುತ್ತಿದೆ".(ಅವರನ್ನು ಆದರ್ಶದಾಯಾಕರನ್ನಾಗಿ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳದೆ ಅವರ ಆರಾಧಕರಾಗಿ ಅವರನ್ನು ಪೂಜಿಸುವುದನ್ನು ನೋಡಲಾಗುತ್ತಿದೆ)". ಸಭೆಯಾದ ಆರು ತಿಂಗಳ ಒಳಗೆ, "ಲೆನ್ನನ್ ಡ್ಯಾಲನ್‌ನ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಮೂಗಿನ ಝೇಂಕಾರ,ಅವನು ಸುಲಭವಾಗಿ ನುಡಿಸುವಂತಹ ತಂತಿ ವಾದ್ಯ ಮತ್ತು ಅವನ್ನಾಡುತ್ತಿದ್ದ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಆತ್ಮಶೋಧಕ ಮಾತುಗಳ ಉಚ್ಚಾರಣೆಯನ್ನು ಮುಕ್ತವಾಗಿ ಅಂಗಿಸಿದನ್ನು ದಾಖಲೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ.

ಐದ ಮಾದರಿ ಗುಂಪುಗಳ ಸಹಾಯದೊಂದಿಗೆ ಡ್ಯಾಲನ್ ಒಂದು ವರ್ಷದೊಳಗೆ ತನ್ನ ಸಂಗೀತ ತಂಡವನ್ನು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡನು ಅಥವಾ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವನ್ನು ನೀಡಲು ತಯಾರಾದನು, ಮತ್ತು ಫೆನ್ಡ್‌ರ್ ಸ್ಟ್ರಟೊಕಾಸ್ಟ್‌ರ್ ಎಲೆಕ್ಟ್ರಿಕ್ ಗಿಟಾರ್‌ನ್ನು ನಾನು ತನ್ನ ದೇಹವನ್ನು ಮಂಗನಂತೆ ಕುಣಿಸುತ್ತಾ ಅದರೊಂದಿಗೆ ಜನರ ವಿಶ್ವಾಸಾರ್ಹತೆಯನ್ನು ಕಾಯಂ ಆಗಿ ಗಿಟ್ಟಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಅವನ ಉದ್ದೇಶವಾಗಿತ್ತು. ಜನಪದ ಮತ್ತು ರಾಕ್ ಸಂಗೀತದ ಶ್ರೋತೃಗಳ ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ ಶ್ರೋತೃಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತಾ ಬರುತ್ತಿದೆ. ಮತ್ತು ಬೀಟೆಲ್ಸ್ ಶ್ರೋತೃಗಳು ಏರಿಕೆಯ ಚಿಹ್ನೆಯನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.[82]

"ಎ ಹಾರ್ಡ್ ಡೇಸ್ ನೈಟ್", "ಬ್ಯಾಟ್ಲ್ ಫಾರ್ ಸೇಲ್","ಹೆಲ್ಪ್!" ಮತ್ತು ರಬ್ಬರ್ ಸೌಲ್ ಕ್ಯಾಪಿಟೋಲ್‌ ರೆಕಾರ್ಡ್ಸ್‌‍ ಪ್ರಕಾರ 1963ರಿಂದಲೂ ಇದ್ದ ಆಸಕ್ತಿಯ ಕೊರತೆಯು ಗುರುತಿಸಲಾಗದೇ ಹೋಯಿತು. ಅಲ್ಲದೆ ಪ್ರತಿಸ್ಪರ್ಧಿ ಯುನೈಟೆಡ್‌‍ ಆರ್ಟಿಸ್ಟ್ಸ್‌‍ ರೆಕಾರ್ಡ್ಸ್‌‍, ಯುನೈಟೆಡ್‌ ಆರ್ಟಿಸ್ಟ್‌ ಚಲನಚಿತ್ರ ವಿಭಾಗದವರನ್ನು ಬೀಟಲ್ಸ್ ತಂಡದವರಿಗೆ ಮೋಷನ್‌ ಪಿಚ್ಚರ್ ಅಹ್ವಾನ ನೀಡಲು ಉತ್ತೇಜನ ನೀಡಿ ಇದು ಒಂದು ಮುದ್ರಕದ ಒಪ್ಪಂದಕ್ಕೆ ಸಹಾಯಕವಾಗಬಹುದು ಎಂದುಕೊಂಡಿತ್ತು.[83] ರಿಚರ್ಡ್‌ ಲೆಸ್ಟರ್‌ನಿಂದ ನಿರ್ದೇಶಿಸಿಸಲ್ಪಟ್ಟ, ಎ ಹಾರ್ಡ ಡೇಸ್‌ ನೈಟ್‌ ‍ ನಿರ್ಮಾಣದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ಆರು ವಾರಗಳ ಕಾಲ 1964ರ ಮಾರ್ಚ್‌-ಎಪ್ರಿಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಸಾಮೂಹಿಕ ಭಾಗವಹಿಸುವಿಕೆಯಿಂದ ವಿಡಂಬನಾತ್ಮಕ ಸಾಕ್ಷ್ಯಚಿತ್ರವನ್ನು ಬೀಟಲ್ಸ್ ಅದ್ಭುತದ ಕುರಿತಾದಂತೆ ನಿರ್ಮಿಸಲಾಗಿತ್ತು.[84] ಈ ಚಲನಚಿತ್ರವನ್ನು ಲಂಡನ್‌ ಮತ್ತು ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್‌ನಲ್ಲಿ ಜುಲೈ ಮತ್ತು ಆಗಸ್ಟ್‌ನಲ್ಲಿ ಪ್ರೀಮಿಯರ್‌ ಪ್ರದರ್ಶನ ಮಾಡಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಇದು ಅಂತರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಖ್ಯಾತಿಯನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಂಡಿತು.[85] ದಿ ಆಬ್ಸರ್ವರ‍್ನ ' ವಿಮರ್ಶಕ, ಪೆನೆಲೊಪ್‌ ಗಿಲ್ಲಿಯಾಟ್‌‍ ಪ್ರಕಾರ "ಬೀಟ್ಲ್ಸ್‌ ತಂಡದವರು ಹೇಗಿರುತ್ತಾರೋ, ಹೇಗೆ ಬೆಳೆದರೋ ಹಾಗೇಯೇ ಈ ಚಲನಚಿತ್ರವಿದೆ" ಎಂದು ಹೇಳಿದ್ದಾನೆ. ಸ್ವ-ವಿವರಣೆಗೆ ಅವಕಾಶ ನೀಡದ ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಈ ರೀತಿಯ ಚಲನಚಿತ್ರವು ಉತ್ತಮ ಸ್ವಾಗತವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡಿತು. ಇದು ಅವರನ್ನು ವಿಡಂಬನೆ ಒಳಪಡಿಸಿತು".[86] ಆಲ್‌ಮ್ಯೂಸಿಕ್‌ ಪ್ರಕಾರ, ಇದರ ಜೊತೆಗೆ ಬಂದ ಧ್ವನಿಮುದ್ರಿತ ಆಲ್ಬಮ್‌‍, ಎ ಹಾರ್ಡ್‌ ಡೇಯ್ಸ್‌ ನೈಟ್ ‌‍, ಬೀಟ್ಲ್ಸ್‌ ತಂಡವು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ "ನಿಜವಾಗಿಯೂ ತಮ್ಮ ತಂಡದೊಂದಿಗೆ ಹಿಂದಿರುಗಿದ ರೀತಿಯನ್ನು ತೋರಿಸಿತು. ಎಲ್ಲ ವಿಭಿನ್ನ ಪ್ರಭಾವಗಳು ಅವರ ಮೊದಲ ಎರಡು ಆಲ್ಬಮ್‌ಗಳಲ್ಲಿದ್ದ ಉತ್ತಮ, ಸಂತೋಷಬರಿತ ಮತ್ತು ಮೂಲ ಸಂಗೀತವು, ಮಿಡಿಯುವ ಗಿಟಾರ್‌‍ಗಳಿಂದ ತುಂಬಿತ್ತು."[87]

ಮಿಡಿಯುವ ಗಿಟಾರ್‌ನ ಶಬ್ದವು ಮೂಲವಾಗಿ ಹ್ಯಾರಿಸನ್ಸ್‌ನ ನಿರ್ಮಾಣವಾಗಿದೆ. 12 ತಂತಿಗಳಿರುವ ಎಲೆಕ್ಟ್ರಿಕ್‌‍ ರಿಕನ್‌ಬಾಕರ್‌‍, ಇದು ಅದರ ಉತ್ಪಾದಕರಿಂದ ಈತನಿಗೆ ದೊರಕಿದ ಮೊದಲ ಮೂಲ ಪ್ರತಿಕೃತಿಯಾಗಿತ್ತು. ಇದು ಆ ಮುದ್ರಣದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಪ್ರಥಮ ಪರಿಚಯವನ್ನು ನೀಡಿತ್ತು. ಹ್ಯಾರಸನ್ಸ್‌ನ ಮಿಡಿಯುವ ಈ ಹನ್ನೆರಡು ತಂತಿಗಳ ಗಿಟಾರ್‌, ರೋಜರ್‌‍ ಮ್ಯಾಕ್‌ಗಿನ್‌ಗೆ ಸ್ಪೂರ್ತಿಯಾಯಿತು. ಅವನು ತನ್ನದೇ ಸ್ವಂತ ರಿಕನ್‌ಬಾಕರ್‌‍ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳವ ಮೂಲಕ ಅದನ್ನು ಬೈರ್ಡ್ಸ್‌‍ನ ಟ್ರೇಡ್‌ಮಾರ್ಕ್‌ ಶಬ್ಧವಾಗಿ ಪರಿಚಯಿಸಿದ.[88]

ಬೀಟ್ಲ್ಸ್‌ ಫಾರ್ ಸೇಲ್ ‌, ಈ ತಂಡದ ನಾಲ್ಕನೇ ಸ್ಟುಡಿಯೋ ಆಲ್ಬಮ್‌ ಆಗಿದ್ದು ಇದು ವಾಣಿಜ್ಯಾತ್ಮಕತೆ ಮತ್ತು ಸೃಜನಶೀಲತೆಯ ಕುರಿತಾದಂತೆ ಗಂಭೀರ ಜಿಜ್ಞಾಸೆಯನ್ನು ಹುಟ್ಟು ಹಾಕಿತು.[89] 1964ರ ಆಗಸ್ಟ್ ಮತ್ತು ಅಕ್ಟೋಬರ್‌ ನಡುವೆ ಧ್ವನಿ ಮುದ್ರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಯಿತು, ಈ ಆಲ್ಬಮ್‌ ಹಾರ್ಡ್‌ ಡೇಯ್ಸ್‌ ನೈಟ್‌ ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದ ರೀತಿಯನ್ನೇ ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡು ನಿರ್ಮಿಸಿದ ಆಲ್ಬಮ್‌ ಆಗಿತ್ತು. ಇದು ಈ ತಂಡದ ಮೊದಲೆರ‍ಡು ಎಲ್‌ಪಿಗಳತೆಯೇ ಇದ್ದು ಮೇಲ್ಹೊದಿಕೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿಲ್ಲವಾಗಿತ್ತು.[89] ಇದನ್ನು ಸಮರ್ಥಿಸಿಕೊಂಡ ಲೆನನ್‌ ತಾವು ಸತತ ಪ್ರವಾಸದಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಗೀತೆರಚನೆಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತ ಸವಾಲನ್ನು ಸಮರ್ಥವಾಗಿ ಎದುರಿಸಿದ್ದಾಗಿ ಆದರೆ ಸಂಗೀತ ಪರಿಕರಗಳದ್ದೇ ದೊಡ್ಡ ಸಮಸ್ಯೆಯಾಗಿತ್ತು ಎಂದು ಹೇಳಿದ್ದಾನೆ. ಆರು ಕವರ್‌ಗಳು ಈ ಆಲ್ಬಮ್‌ನಲ್ಲಿ ಸೇರಿಕೊಂಡಿದ್ದವು.[89] ಡಿಸೆಂಬರ್ ಪ್ರಾರಂಭದಲ್ಲಿ ಈ ಆಲ್ಬಮ್‌ ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಲಾಯಿತು, ಇದರಲ್ಲಿಯ ಎಂಟು ಸ್ವರಚಿತ ಕವನಗಳು ಅತ್ಯುತ್ತಮವಾಗಿ ಮೂಡಿ ಬಂದವು. ಇವು ಲೆನನ್‌ ಮತ್ತು ಮ್ಯಾಕ್‌ಕರ್ಟ್ನಿಯ ಜೋಡಿಯಲ್ಲಿದ್ದ ಪ್ರೌಢತೆಯನ್ನು ಇವು ತೋರಿಸಿದವು.[89]

ಏಪ್ರಿಲ್‌ 1965ರಲ್ಲಿ ಲೆನನ್‌ ಮತ್ತು ಹ್ಯಾರಿಸನ್ಸ್‌ನ ದಂತವೈದ್ಯ ಅತಿಥಿಯಾಗಿ ಬಂದ ಅವರಿಗೆ ನೀಡಿದ ಕಾಫಿಯಲ್ಲಿ ಎಲ್‌ಎಸ್‌ಡಿಯನ್ನು ಬೆರೆಸಿ ನೀಡಿದ್ದ.[90] ಇವರಿಬ್ಬರೂ ನಂತರ ಉದ್ದೇಶಪುರ್ವಕವಾಗಿ ಔಷದಿಯ ಜೊತೆಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡರು.[91] ಮ್ಯಾಕ್‌ಕರ್ಟ್ನಿ ಇದನ್ನು ಬಳಸಬಾರದು ಎಂದು ಉದ್ದೇಶಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ಪ್ರಯತ್ನಪಟ್ಟಿದ್ದ. ಆದರೆ ಆಕಸ್ಮಿಕವಾಗಿ 1966ರಲ್ಲಿ ಉದ್ದೇಶಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಯಿತು ಮತ್ತು ಮುಂದಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಸಾರ್ವಜನಿಕವಾಗಿ ಈ ಕುರಿತು ಮಾತನಾಡಿದವರಲ್ಲಿ ಈತನೇ ಮೊದಲಿಗನಾಗಿದ್ದ.[92] ಈ ಕುರಿತು ವಿವಾದವು ಜೂನ್‌ 1965ರಂದು ರಾಣಿ ಎಲಿಜಬೆತ್‌ ನಾಲ್ವರು ಬೀಟ್ಲ್ಸ್‌ರನ್ನು ಮೆಂಬರ್ಸ್‌ ಆಫ್‌ ದಿ ಆರ್ಡರ್‌ ಆಫ್ ದಿ ಬ್ರಿಟೀಷ್ ಎಂಪೈರ್‌‍ (ಎಂಬಿಇ) ಎಂದು ನೇಮಕ ಮಾಡಿಕೊಂಡ ನಂತರ ಹಾಗೂ ಪ್ರಧಾನಿ ಹೆರಾಲ್ಡ್‌ ವಿಲ್ಸನ್‌‍ ಇವರನ್ನು ನಾಲ್ಕು ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳಿಗಾಗಿ ಸೂಚಿಸಿದಾಗ ವಿವಾದ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು.[93] ಈ ಕುರಿತು ವಿರೋಧ ವ್ಯಕ್ತವಾಯಿತು ಎಂಬಿಇ ಗೌರವವು ಪ್ರಾಥಮಿಕವಾಗಿ ಕೇವಲ ಸೈನ್ಯದವರಿಗೆ ಮತ್ತು ಸಾರ್ವಜನಿಕ ನಾಯಕರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ನೀಡಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು ಕೆಲವರು ಈ ಘಟನೆಯ ನಂತರ ಈ ಪದವಿಯನ್ನು ಹಿಂದಿರುಗಿಸಿದರು.[94]

ಬೀಟ್ಲ್ಸ್‌ನ ಎರಡನೇ ಚಿತ್ರ, ಹೆಲ್ಪ್‌! , ಕೂಡಾ ಲೆಸ್ಟರ್‌ನಿಂದಲೇ ನಿರ್ದೇಶಿಸಲ್ಪಟ್ಟೀತು. ಇದು ಜುಲೈ ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಯಿತು. ಇದನ್ನು "ಬಾಂಡ್‌ ಚಿತ್ರಗಳ ಸಾಮಾಜಿವ ವೈಭವಿಕರಣದ ವಂಚನೆಗೆ ವಿರುದ್ಧವಾದುದು" ಎಂದು ವಿಮರ್ಶಿಸಲಾಯಿತು ಹಾಗೂ ಇದು ವಿಮರ್ಶಕರು ಮತ್ತು ಸಂಗೀತ ತಂಡದಿಂದ ಮಿಶ್ರ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಪಡೆಯಿತು.[95]

ಈ ಚಿತ್ರದ ಕುರಿತು ಮ್ಯಾಕ್‌ಕರ್ಟ್ನಿಯು "ಹೆಲ್ಪ್‌ ! ಇದು ಒಂದು ಉತ್ತಮ ಚಿತ್ರ ಅದರೆ ನಾವು ಈ ಚಿತ್ರದ ಮುಖ್ಯ ಪಾತ್ರದಲ್ಲಿಲ್ಲ ಇದರಲ್ಲಿ ನಾವು ಒಂದು ರೀತಿಯ ಅತಿಥಿ ಪಾತ್ರಗಳು. ಇದು ತಮಾಶೆಯಾಗಿತ್ತು ಆದರೆ ಮೂಲತಃ ಸಿನೆಮಾ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಇದರ ಯೋಚನೆ ಸ್ವಲ್ಪ ತಪ್ಪು ಎಂದೆನಿಸುತ್ತದೆ" ಎಂದು ಹೇಳಿದ.[95] ಈ ಚಿತ್ರದ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಗೀತದಲ್ಲಿ ಲೆನನ್‌ನನ್ನು ವೈಭವೀಕರಿಸಲಾಗಿತ್ತು, ಅವನು ತಂಡದ ಹೆಚ್ಚಿನ ಎಲ್ಲ ಗೀತೆಗಳ ಮುಖ್ಯ ರಚನಾಕಾರನಾಗಿದ್ದ, ಅಲ್ಲದೇ ಇದರಲ್ಲಿಯ ಎರಡು ಏಕವ್ಯಕ್ತಿ ಗೀತೆಗಳನ್ನು ಹೆಲ್ಪ್‌ ! ಮತ್ತು "ಟಿಕೆಟ್‌ ಟು ರೈಡ್‌‍" ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ಹಾಡಲಾಗಿತ್ತು."[96] ಈ ಆಲ್ಬಮ್‌ನ ಜೊತೆಜೊತೆಗೆ ಈ ತಂಡದ ಐದನೇ ಸ್ಟುಡಿಯೋ ಎಲ್‌ಪಿ ಮತ್ತೇ ಇದರಲ್ಲ ಮೂಲ ಗೀತೆಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಅದೇ ರೀತಿಯ ಕವರ್‌ ಹಾಗೂ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಬಳಸಲಾಗಿತ್ತು. ಹೆಲ್ಪ್‌‍! ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ತಂಡವು ಹಾಡುಗಾರಿಕೆಯ ಹೆಚ್ಚಿನ ಅಧಿಕ ಧ್ವನಿಮುದ್ರಣವನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚಿನ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಪರಿಕರಗಳನ್ನು ಅದರಲ್ಲೂ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ "ಯೆಸ್ಟರ್ಡೇ" ಪಾಪ್‌ ಜನಪದ ಹಾಡಿನಲ್ಲಿ ತಂತಿ ವಾಧ್ಯವನ್ನು ಬಳಸಿತ್ತು.[97] ಮ್ಯಾಕ್‌ಕರ್ಟ್ನಿಯಿಂದ ರಚಿಸಲ್ಪಟ್ಟ "ಯೆಸ್ಟರ್ಡೆ" ಇವರೆಗಿನ ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು ಧ್ವನಿ ಮುದ್ರಿತ ಆವೃತ್ತಿಗಳಿಗೆ ಸ್ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿದೆ.[98] ಎಲ್‌ಪಿಯ ಕೊನೆಯ ಗೀತೆಯಾದ, "ಡಿಜ್ಜಿ ಮಿಸ್‌‍ ಲಿಜ್ಜಿ" ಇದು ಆಲ್ಬಮ್‌ನಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸಲಾದ ಕೊನೆಯ ಗೀತೆಯಾಗಿತ್ತು. ಸ್ವಲ್ಪ ಆಚೀಚೆ ಮಾಡಿದ ಜನಪದ ಗೀತೆ "ಮ್ಯಾಗಿ ಮಾಯ್"ನ "ಲೆಟ್‌ ಇಟ್‌ ಬಿ‌" ಬಿಟ್ಟರೆ ಉಳಿದೆಲ್ಲ ಮುಂದಿನ ಆಲ್ಬಮ್‌‍ಗಳು ಸ್ವರಚಿತ ಗೀತೆಗಳನ್ನೇ ಹೊಂದಿದ್ದವು.[99]

ಆಗಸ್ಟ್‌ 15ರಲ್ಲಿ ದಿ ಬೀಟ್ಲ್ಸ್‌ ಯುಎಸ್‌ಗೆ ಮೂರನೇ ಬಾರಿ ಬೇಟಿ ಕೊಟ್ಟಿತು. ಅಲ್ಲದೆ ಮೊದಲ ಪ್ರಮುಖ ಕ್ರೀಡಾಂಗಣ ಪ್ರದರ್ಶನವನ್ನು ನೀಡಿತು. ನ್ಯೂ ಯಾರ್ಕ್‌ನ ಶೀಯಾ ಸ್ಟೇಡಿಯಂನಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಈ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು 55,600 ಮಂದಿ ಜನರು ಸೇರಿದ್ದು ಇತಿಹಾಸವಾಗಿತ್ತು.[100] ಇದರಿಂದ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗಿ ಸುಮಾರು ಒಂಬತ್ತು ಯಶಸ್ವೀ ಪ್ರದರ್ಶನಗಳನ್ನು ಯುಎಸ್‍ನಲ್ಲಿ ಪ್ರದರ್ಶಿಸಿದರು. ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಈ ತಂಡವನ್ನು ಎಲ್ವಿಸ್‌ ಪ್ರಿಸ್ಲೆಗೆ ಪರಿಚಯಿಸಲಾಯಿತು. ಅವನು ಇವರನ್ನು ತನ್ನ ಮನೆಗೆ ಆಹ್ವಾನಿಸುತ್ತಾನೆ. ಇದು ಈ ತಂಡದ ಮೇಲೆ ಅಡಿಪಾಯದ ಧೈರ್ಯವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ.[101] ಪ್ರೆಸ್ಲೇ ಮತ್ತು ತಂಡವು ಅವನ ವಾಸದ ಕೋಣೆಯಲ್ಲಿ ಗೀಟಾರ್ ನುಡಿಸುವಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿದರು, ಅಲ್ಲದೇ ಸಂಗೀತ ಕ್ಷೇತ್ರದ ವ್ಯವಹಾರದ ಬಗ್ಗೆ ಮತ್ತು ಕೆಲವು ಸಂಗೀತ ದಂತ ಕತೆಗಳನ್ನು ಪರಸ್ಪರ ಕೇಳಿಕೊಂಡರು.[102] ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್‌ನಲ್ಲಿ ಅಮೇರಿಕಾದ ಸ್ಯಾಟರ್‌ಡೆ ಮಾರ್ನಿಂಗ್‌ ಕಾರ್ಟೂನ್‌ ಸೀರೀಸ್‌ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಯಿತು. ಇದರಲ್ಲಿ ಬೀಟಲ್ಸ್ ತಂಡವನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಯಿತು ಮತ್ತು "ಎ ಹಾರ್ಡ್‌ ಡೇಯ್ಸ್‌‍ ನೈಟ್‌‍ ನ ವಿದೂಷಕ ದಂಡದ ಹಳೆಯ ಕಥೆಯನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಯಿತು. ಮೂಲ ಕಂತುಗಳು ಮುಂದಿನ ಎರಡು ವರ್ಷಗಳವರೆಗೆ ಪ್ರಸಾರ ಕಂಡವು ಮತ್ತು 1969ರಲ್ಲಿ ಮರು ಪ್ರಸಾರ ಕಂಡವು.[103]

ರಬ್ಬರ್‌ ಸೋಲ್‌‍ ಡಿಸೆಂಬರ್‌‍ ಮೊದಲವಾರದಲ್ಲಿ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಯಿತು, ಮತ್ತು ತಂಡದ ಸಂಗೀತದ ಪ್ರೌಢತೆಯಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಹೆಜ್ಜೆ ಇದಾಯಿತು.[104] ಆತ್ಮಕತೆ ಬರಹಗಾರ ಮತ್ತು ಸಂಗೀತ ವಿಮರ್ಶಕ ಇಯಾನ್‌ ಮ್ಯಾಕ್‌ಡೊನಾಲ್ಡ್ ರಬ್ಬರ್‌ ಸೋಲ್‌ ಆಲ್ಬಮ್‌ನ ಕುರಿತು ಈ ರೀತಿ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ. "ಬೀಟ್ಲ್ಸ್‌‌ ಈ ಆಲ್ಬಮ್‌ನ ಮೂಲಕ ಉತ್ತಮ ದಿಕ್ಕನ್ನು ಗಳಿಸಿಕೊಂಡಿತ್ತು ಮತ್ತು ಇದು ಮುಂದೆ "ಬೀಟ್ಲ್ಸ್‌ ಫಾರ್ ಸೇಲ್‌" ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗುವವರೆಗೆ ಹಾದಿ ತಪ್ಪದಂತೆ ತಡೆಯಿತು.[105] ಹೆಲ್ಪ್‌ನ ನಂತರ ತಂಡವು ಕೊಳಲು ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚಿನ ತಂತಿವಾದ್ಯವನ್ನು ಬಳಸುವ ಮೂಲಕ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಸಂಗೀತದ ಕಡೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಒಲವು ತೋರಿಸಿತು. ರಬ್ಬರ್‌ ಸೋಲ್‌ ನಲ್ಲಿ ಸಿತಾರ್ ಅನ್ನು ಇವರು ಪರಿಚಯಿಸಿದ್ದರು. "ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್‌ ವುಡ್‌(ದಿಸ್‌ ಬರ್ಡ್ ಹ್ಯಾಸ್‌ ಫ್ಲೋವ್ನ್‌)" ಸಾಮಾನ್ಯ ರಾಕ್‌ ಸಂಗೀತದ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯಾಚೆಗಿನ ಪ್ರಯತ್ನವಾಗಿತ್ತು. ಈ ಅಲ್ಬಮ್‌ ಲೆನನ್‌ ಮತ್ತು ಮ್ಯಾಕ್‌ಕರ್ಟ್ನಿಯ ಸಂಯುಕ್ತ ಗೀತೆರಚನೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು. ಇವರಿಬ್ಬರ ಹೆಸರನ್ನೂ ಆಲ್ಬಮ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದರೂ ಕೂಡ ಮುಂದೆ ಇವರಿಬ್ಬರೂ ಬೇರೆ ಬೇರೆಯಾಗಿ ರಚನೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿದರು. ಅವರ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಗಮ್ಯವು ಉತ್ತಮವಾಗಿ ವಿಸ್ತಾರವಾಗುತ್ತಿದ್ದರೂ ಕೂಡ ಹೆಚ್ಚೆಚ್ಚು ರೊಮ್ಯಾಂಟಿಕ್‌ ಮತ್ತು ಇತರ ವಿಶಯಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವಂತಾಗಿದ್ದವು.[104] ಅವರ ಗೀತೆಯು ಹೆಚ್ಚುಚ್ಚು ಕಲಾತ್ಮಕವಾಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಜನರು ಅವರ ಗೀತೆಗಳನ್ನು ಹೆಚ್ಚೆಚ್ಚು ಗಂಭೀರವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸಿ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡತೊಡಗಿದರು. "ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್‌ ವುಡ್‌" ಎಂಬ ಶಬ್ಧವು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ನರಮಾಂಸ ಭಕ್ಷಕರ ಕುರಿತಾಗಿ ಹೇಳಿದ ಮಾತು ಎಂಬ ಊಹೆ ಇದೆ.[106]

2003ರಲ್ಲಿ, ರೋಲಿಂಗ್‌ ಸ್ಟೋನ್‌ ನಿಯತಕಾಲಿಕೆಯು ಪಟ್ಟಿ ಮಾಡಿದ "ಸಾರ್ವಕಾಲಿಕ ಅತ್ಯುತ್ತಮ 500 ಆಲ್ಬಮ್‌"ಗಳಲ್ಲಿ "ರಬ್ಬರ್ ಸೋಲ್‌" ಆಲ್ಬಮ್‌ ಅನ್ನು ಐದನೆಯ[107] ಆಲ್ಬಮ್‌ ಎಂದು ಪಟ್ಟಿ ಮಾಡಿತು. ಇಂದು ಈ ಆಲ್ಬಮ್‌ ಅನ್ನು ಆಲ್‌ಮ್ಯೂಸಿಕ್‌ "ಇದನ್ನು ಒಂದು ಶ್ರೇಷ್ಠ ಜನಪದ ರಾಕ್‌ ಧ್ವನಿಮುದ್ರಕ" ಎಂದು ಕರೆದಿದೆ.[1] [108] ಲೆನನ್‌ ಮತ್ತು ಮ್ಯಾಕ್‌ಕರ್ಟ್ನಿಯ ಪ್ರಕಾರ "ಎಲ್ಲ ಆಲ್ಬಮ್‌ಗಳಂತೆ ಇದ ಕೂಡಾ ಒಂದು ಆಲ್ಬಮ್‌".[108] ರೆಕಾರ್ಡಿಂಗ್‌ ಇಂಜಿನಿಯರ್‌ ನಾರ್ಮನ್‌ ಸ್ಮಿತ್‌ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿರುವ ಈ ತಂಡದ ಒಳಗೇ ಒಡಕು ಮೂಡುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ರಬ್ಬರ್‌ ಸೋಲ್‌ ಸಂದರ್ಬದಲ್ಲಿ ಗುರುತಿಸುತ್ತಾನೆ. ಮುಂದೆ ಸ್ಮಿತ್‌ ಹೇಳಿದಂತೆ " ಜಾನ್‌ ಮತ್ತು ಪೌಲ್‌ ನಡುವಿನ ಜಗಳವು ಅನಿವಾರ್ಯ ಎನ್ನುವಂತ ಸ್ಥಿತಿ ತಲುಪಿತ್ತು. ಮತ್ತು ಪೌಲ್‌ನ ಪ್ರಕಾರ ಹೇಳಿದರೆ ಜಾರ್ಜ್‌ಗೆ ಯಾವುದೇ ಹಕ್ಕು ಇಲ್ಲ."[109]

ಸ್ಟುಡಿಯೋದ ವಿವಾದಸ್ಪದ ವರ್ಷಗಳು ಹಾಗೂ ಬ್ರೇಕ್‌ಅಪ್ (1966-1970)

ಅಂತಿಮ ಪ್ರವಾಸದ ಮಹತ್ವದ ಘಟನೆಗಳು

ಜೂನ್ 1966ರಲ್ಲಿ, ಯೆಸ್ಟರ್‌ಡೇ ಆಂಡ್ ಟುಡೇ — US ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗಾಗಿ ಕ್ಯಾಪಿಟಲ್ ರೆರ್ಕಾಡ್ಸ್ ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ ಸಂಕಲನಮಾಡಿದ ಅಲ್ಬಂಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು-ಅದರ ರಕ್ಷಾಕವಚ/ಮುಚ್ಚಳ ಒಂದು ಕೋಲಾಹಲವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಿತು, ಅದರಲ್ಲಿ ಕಾಸಾಯಿ/ಮಾಂಸದ ವ್ಯಾಪಾರಿಯ ಉಡುಪಿನಲ್ಲಿ ಹಸಿ ಮಾಂಸ ಮತ್ತು ಅಂಗಹೀನವಾಗಿರುವ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಗೊಂಬೆಗಳ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ನಗುತ್ತಿರುವ ಬೀಟಲ್ಸ್‌ರನ್ನು ಚಿತ್ರಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ಅಪೋಕ್ರಿಪಲ್‌ ವಾದರೂ, ಜನಪ್ರಿಯವಾಗಿತ್ತು, ಕಥೆ ಏನೆಂದರೆ ಇದನ್ನು ಕ್ಯಾಪಿಟೊಲ್ ಅವರ ಅಲ್ಬಂಗಳನ್ನು "ಕತ್ತರಿಸಿದ" ವಿಧಾನಕ್ಕೆ ಉತ್ತರ ಎಂದು ಅರ್ಥ.[110] ಅಲ್ಬಂಗಳ ಸಾವಿರಾರು ಪ್ರತಿಗೆ ಹಳೆಯದರ ಮೇಲೆ ಒಂದು ಹೊಸ ರಕ್ಷಾಕವಚವನ್ನು ಅಂಟಿಸಲಾಯಿತು; ಕತ್ತರಿ ಪ್ರಯೋಗಮಾಡದ ಪ್ರತಿ ಡಿಸೆಂಬರ್ 2005ರ ಹಾರಾಜಿನಲ್ಲಿ $10,500 ಹಣ ಗಳಿಸಿತು. ಯೆಸ್ಟರ‍್‌ಡೇ ಆಂಡ್ ಟುಡೇ ಯ ಗೊಂದಲದ ತಿಂಗಳು ನಂತರ ಫಿಲಿಫ್ಫಿನ್ಸ್ ಪ್ರವಾಸದ ವೇಳೆಯಲ್ಲಿ, ಬೀಟಲ್ಸ್ ಉದ್ಧೇಶಪೂರ್ವಕವಲ್ಲದೆ ರಾಷ್ಟ್ರದ ಪ್ರಥಮ ಮಹಿಳೆ, ಇಮೆಲ್ಡಾ ಮಾರ್ಕೊಸ್‌ಗೆ ಮುಖಭಂಗ ಮಾಡಿದರು, ಅವರು ಬೀಟಲ್ಸ್‌ ತಂಡ ಹಾಜರಾಗುವುದನ್ನು ಅಧ್ಯಕ್ಷರ ಆರಮನೆಯಲ್ಲಿ ಬೆಳಗ್ಗಿನ ಉಪಹಾರದ ಸತ್ಕಾರಕ್ಕೆ ನಿರೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಿದ್ದರು.[111] ಆಹ್ವಾನದೊಂದಿಗೆ ಉಡುಗೊರೆ ನೀಡಿದಾಗ,ಆ ರೀತಿಯ ಅಧಿಕಾರಿಗಳ/ಅಧಿಕೃತ ಆಹ್ವಾನಗಳನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವ ಅಭ್ಯಾಸವನ್ನು ಯಾವಾಗಲೂ ಹೊಂದೇ ಇಲ್ಲ ಎನ್ನುವಂತೆ, Epstein ತಂಡದ ಪರವಾಗಿ ನಯವಾಗಿ ನಿರಾಕರಿಸಿದನು.[112] ಮಾರ್ಕೊಸ್‌ ಆಡಳಿತಕ್ಕೆ "ಇಲ್ಲ" ಎಂಬುದನ್ನು ಉತ್ತರಕ್ಕೆ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಅಭ್ಯಾಸವಿಲ್ಲ ಎಂದು ತಂಡವು ತಕ್ಷಣ ಕಂಡುಕೊಂಡಿತು. ಇದರ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಆದ ದಂಗೆಯು ತಂಡವನ್ನು ವಿಪತ್ತಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿಸಿತು ಮತ್ತು ಅವರು ಕಷ್ಟದಲ್ಲಿ ದೇಶದಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಡರು.[113]

ಬಹುತೇಕ ಅವರು ತವರಿಗೆ ಹಿಂದುರಿಗಿದ ತಕ್ಷಣವೇ, ಉಗ್ರ ಅನಿರೀಕ್ಷಿತ ಆಘಾತವನ್ನು ಅವರು ಎದುರಿಸಿದರು, ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣವೆಂದರೆ ಲೆನೆನ್ ಮಾರ್ಚ್‌ನಲ್ಲಿ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ವರದಿಗಾರ ಮೌರೀನ್ ಕ್ಲೀವ್‌ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿನ ಒಂದು ಸಂದರ್ಶನದಲ್ಲಿ US ಧಾರ್ಮಿಕ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ವಿವಾದಗಳ (Ku Klux Klan ಸಹ) ಮೇಲೆ ಹೇಳಿಕೆ ನೀಡಿದ್ದನು.[114] ಕ್ರೈಸ್ತಧರ್ಮ ಸಾಯುತ್ತಿದೆ ಮತ್ತು ಬೀಟಲ್ಸ್ "ಈಗ ಯೇಸುವಿಗಿಂತ ಜನಪ್ರಿಯ" ಎಂದು ಆ ಸಂದರ್ಶನದಲ್ಲಿ ಲೆನೆನ್ ಅಬಿಪ್ರಾಯಪಟ್ಟಿದ್ದನು.[115][116] ಈ ಹೇಳಿಕೆಯು ಇಂಗ್ಲೆಂಡಿನಲ್ಲಿ ವಸ್ತುತಃ ಗಮನಿಸಲಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಇದನ್ನು ಡೇಟ್‍ಬುಕ್ US ಹದಿಹರೆಯದವರ ಆಸಕ್ತ ನಿಯತಕಾಲಿಕ ಐದು ತಿಂಗಳ ನಂತರ-ತಂಡದ ಕೊನೆ ಅಸ್ ಪ್ರವಾಸದ ಸಂಧರ್ಭದಲ್ಲಿ ಮುದ್ರಿಸಿತು-ಇದು ದಕ್ಷಿಣ ಅಮೆರಿಕದ "ಬೈಬಲ್ ಪ್ರದೇಶ"ದಲ್ಲಿ ಒಂದು ವಿವಾದವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿತು.[117] ದಕ್ಷಿಣ ಅಫ್ರಿಕಾ ಸಹ ಬೀಟಲ್ಸ್‌ನ ಧ್ವನಿಮುದ್ರಣಗಳ ಬಾನುಲಿ ಪ್ರಸಾರನ್ನು ನಿಷೇಧಿಸಿತು, ಪ್ರತಿಬಂಧವು 1971ರ ವರೆಗೆ ಮುಂದುವರೆದಿತ್ತು.[118] ಅವರು ಲೆನೆನ್‌ನ ಮಾತನ್ನು ಪ್ರಸಂಗದ ಹೊರಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಹೇಳುವುದರ ಮೂಲಕ Epstein ಸಾರ್ವಜನಿಕವಾಗಿ ಡೇಟ್‌ಬುಕ್‌ ಅನ್ನು ಟೀಕಿಸಿದನು,[119] ಮತ್ತು ಲೆನೆನ್ ಒಂದು ಪತ್ರಿಕಾಗೋಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಹೀಗೆ ಹೇಳಿದನು," ನಾನು ದೂರದರ್ಶನ ಯೇಸುವಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಜನಪ್ರಿಯವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದ್ದರೆ, ನಾನು ಆದರಿಂದ ಇದರ ಜೊತೆ ದೂರವಾಗಬಹುದು." ಅವನು ಬೇರೆ ಜನರು ಬೀಟಲ್ಸ್‌ನ್ನು ಹೇಗೆ ನೋಡಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಮಾತ್ರ ಸೂಚಿಸಿದೆ, ಆದರೆ " ನೀವು ನಾನು ಕ್ಷಮೆ ಕೇಳಬೇಕೆಂದು ಆಶಿಸಿದರೆ, ಅದು ನಿಮಗೆ ಸಂತೋಷ ಉಂಟು ಮಾಡುವುದಾದರೆ, ಸರಿ, ನನ್ನನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸಿ" ಎಂದು ಲೆನೆನ್ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ.[119]

ರೆವೊಲ್ವೆರ್ ಮತ್ತು ಸಾರ್ಜೆಂಟ್‌. ಪೆಪ್ಪರ್

ರಬ್ಬರ್ ಸೋಲ್ ಒಂದು ಮುನ್ನಡೆ/ಪ್ರಗತಿಯ ಮುಖ್ಯ ಹೆಜ್ಜೆ ಎಂದು ಗುರುತಿಸಲಾಗುವುದು; ರೆವೊಲ್ವೆರ್ , ಆಗಸ್ಟ್ 1966ರಲ್ಲಿ, ತಂಡದ ಕೊನೆಯ ಪ್ರವಾಸದ ಒಂದು ವಾರ ಮೊದಲು ಬಿಡುಗಡೆಯಾಯಿತು, ಮತ್ತೊಂದು ಹೆಜ್ಜೆ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುವುದು.[120] ಪಿಚ್‌ಫೊರ್ಕ್ "ತಂಡದ ಧ್ವನಿ/ಶಬ್ದವು ಅತ್ಯುನ್ನತ ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿದೆ" ಮತ್ತು "ಜನಪ್ರಿಯ ಸಂಗೀತದಿಂದ ಏನನ್ನು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿದೆಯೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಪುನಃವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸುತ್ತದೆ/ಲಕ್ಷಣ ನಿರೂಪಿಸುತ್ತದೆ" ಎಂದು ಇದನ್ನು ಗುರುತಿಸುತ್ತಾನೆ.[48] "ಅಲಂಕಾರಗಳಿಂದ ವೃತ್ತಾಕಾರವಾಗಿ ನೇಯಲ್ಪಟ್ಟ, ಹಿಂದುಮುಂದಾಗಿರುವ, ಮತ್ತು ತಲೆಕೆಳಗೆ ಮಾಡಿದ" ರಿವಾಲ್ವರ್‌ ಲಕ್ಷಣಗಳುಳ್ಳ ಕೃತಕವಾದ ಹಾಡುಬರೆಯುವಿಕೆ ಮತ್ತು ಬಹುವಾಗಿ ವಿಸ್ತೃತಗೊಂಡ ಸಂಗೀತಾತ್ಮಕ ಶೈಲಿಯ ಬಂಡಾರ ಮತ್ತು ಸೈಖೆಡೆಲಿಕ್‌ ರಾಖ್‌ಗೆ ಆವಷ್ಕಾರಕ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಪಂಕ್ತಿಗಳ ಜೋಡಣೆ ಎಂದು ಗೌಲ್ಡ್‌ನಿಂದ ವಿವರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ.[120] ಗುಂಪು ಛಾಯಾಚಿತ್ರವನ್ನು ತೆಗೆಯುವುದನ್ನು ನಿಷೇಶಿಸುವುದು ಅಂದಿನ ವಾಡಿಕೆಯಾಗಿ ಬದಲಾಗಿತ್ತು, ಇದರ ಮುಖಪುಟವು-ಹ್ಯಾಂಬರ್ಗ್‌ ದಿನಗಳಿಂದಲೂ ಬ್ಯಾಂಡ್‌ನ ಸ್ನೇಹಿತನಾಗಿದ್ದ ಕ್ಲಾವ್ಸ್‌ ವೂರ್ಮನ್‌ನಿಂದ ವಿನ್ಯಾಸಗೊಳಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿತ್ತು- ಬಿರುಸಾಗಿ, ಕಲಾತ್ಮಕವಾಗಿ, ಕಪ್ಪು-ಮತ್ತು-ಬಿಳುಪಿನ ಕಾಲೇಜ್‌ ಅದು ಬೀಟಲ್ಸ್‌ಅನ್ನು ವ್ಯಂಗ್ಯಚಿತ್ರವಾಗಿ ಔಬ್ರೇ ಬಿಯರ್ಡ್‌ಸ್ಲಿಗೆ ಅವಲೋಕನವಾಗುವಂತೆ ಪೆನ್ನು-ಮತ್ತು-ಶಾಯಿಯ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ರಚಿಸಲಾಗಿತ್ತು.[120] ಈ ಆಲ್ಬಮ್ ರೇನ್‌ನ ನಂತರದಲ್ಲಿ ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾದ ಪೆಪರ್‌ಬ್ಯಾಕ್ ರೈಟರ್ ಆಗಿ ಅಗ್ರಸ್ಥಾನಕ್ಕೇರಿತು. "ಮೊದಲ ಎರಡು ನಿಜವಾದ ಸಂಗೀತ ವಿಡಿಯೋಗಳಲ್ಲಿ"[121] ವಿವರಿಸಿದಂತೆ ಬೀಟಲ್ಸ್‌ ಪಾಪ್‌ ಸಂಗೀತದ ಅತ್ಯುಚ್ಚ ಸ್ಥಾನ ವನ್ನು ತಲುಪಿದ ಮತ್ತು ದಿ ಎಡ್ ಸುಲ್ಲಿವಾನ್‌ ಶೋ ನ ಎರಡೂ ಹಾಡುಗಳಿಗಾಗಿ ಚಿಕ್ಕ ಪ್ರಚಾರ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಚಿತ್ರೀಕರಿಸಿತು.[122][123]

"ಟುಮಾರೊ ನೆವೆರ್ ನೋಸ್" ಹಾಡುಗಳು ರೆವೊಲ್ವೆರ್‌‌ 'ಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಯೋಗತ್ಮಾಕವಾದ ಹಾಡು, ಟಿಮೊಥಿ ಲೆಯರಿಯದಿಂದ ಲೆನಿನ್ ಇದಕ್ಕೆ ಸಾಹಿತ್ಯವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡನುThe Psychedelic Experience: A Manual Based on the Tibetan Book of the Dead . ಈ ಹಾಡಿನ ರಚನೆಯು ಧ್ವನಿಮುದ್ರಣದ ಸ್ಟುಡಿಯೋ ಕಟ್ಟಡದ ಸುತ್ತಮುತ್ತ ಎಂಟು ಟೇಪ್‌ನ ಡೆಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿ (ರೆಕಾರ್ಡ್ ಪ್ಲೇಯರಿನ ರೆಕಾರ್ಡ್ ಮಾಡುವ ವ್ಯವಸ್ಥೆ) ವಿತರಿಸಲಾಗಿತ್ತು, ಪ್ರತಿಯೊಂದಕ್ಕು ಒಬ್ಬ ಇಂಜಿನಿಯರ್ ಅಥವಾ ತಂಡದ ಸದಸ್ಯನಿಂದ ಮಾನವಚಾಲಿತವಾಗಿತ್ತು, ಅವರು ಟೇಪ್‌ ಲೂಪ್‌ನ ಚಾಲನೆಯನ್ನು ಯಾದೃಚ್ಛಿಕವಾಗಿ ಮಾರ್ಪಡುಮಾಡಿಸುತ್ತಿದರು.[124] ಮ್ಯಾಕ್‌ಕಾರ್ಟನಿಯ ಈಲಿಯೋನಾರ್‌ ರಿಗ್ಬಿಯು ಗಮನ ಸೆಳೆಯುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಪಂಕ್ತಿಯ ಆಕ್ಟೆಟ್‌ಅನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡಿತು: ಇದು "ಅನುರೂಪವಾಗಿ ಯಾವುದೇ ಶೈಲಿಗೆ ಅಥವಾ ಹಾಡಿನ ಬಗೆಯಾಗಿ ಗುರುತಿಸಲು ಸಾದ್ಯವಿಲ್ಲದ ಒಂದು ನಿಜವಾದ ಹೈಬ್ರಿಡ್", ಎಂದು ವಿವರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ.[125] ಹ್ಯಾರಿಸನ್ ಒಬ್ಬ ಹಾಡುರಚನಾಕಾರನಾಗಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಹೊಂದಲಾರಂಬಿಸಿದ್ದ, ಮತ್ತು ಆತನ ಮೂರು ಸಂಯೋಜನೆಗಳು ದ್ವನಿಮುದ್ರಣದಲ್ಲಿ ಸ್ಥಳವನ್ನು ಗಳಿಸಿಕೊಂಡವು. 2003ರಲ್ಲಿ, ರೋಲಿಂಗ್‌ ಸ್ಟೋನ್‌ ರಿವಾಲ್ವರ್‌ ಅನ್ನು ಜೀವಮಾನದ ಮೂರನೇಯ ಅತೀದೊಡ್ಡ ಆಲ್ಬಮ್‌ ಎಂದು ಶ್ರೇಣಿಯನ್ನು ನೀಡಿದೆ.[107] ಅದನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿದಂತೆ ಯು.ಎಸ್‌ ಪ್ರವಾಸದಲ್ಲಿ ಬೀಟಲ್ಸ್‌ ತನ್ನ ಯಾವುದೇ ಹಾಡನ್ನು ಹಾಡಿಸಲಿಲ್ಲ.[126] ಆಗಸ್ಟ್‌ 29ರಂದು, ಸ್ಯಾನ್‌ ಪ್ರನ್ಸಿಸ್ಕೋದ ಕ್ಯಾಂಡಲ್‌ಸ್ಟಿಕ್ ಪಾರ್ಕ್‌ನಲ್ಲಿನ ಕೊನೆಯ ಪ್ರದರ್ಶನ ಅವರ ಕೊನೆಯ ವಾಣೀಜ್ಯಾತ್ಮಕ ಸಂಗೀತ ಕಚೇರಿಯಾಗಿತ್ತು.[127] ಪ್ರವಾಸದಿಂದ ಪ್ರಬಲವಾಗಿರುವ, ಸರಿಸುಮಾರು 60 ಯು.ಎಸ್‌ ಮತ್ತು 1400ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಅಂತರ್‌ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಂಗೀತ ಕಚೇರಿ ಆವಿಷ್ಕರಣಗಳು ಒಳಗೊಂಡಂತೆ ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷಗಳ ಅವಧಿಯ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಗುರುತಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿತು.[128]

ಪ್ರವಾಸದ ಭಾರದಿಂದ ಮುಕ್ತವಾದ ನಂತರ, ಸಾರ್ಜೆಂಟ್. ಪೆಪ್ಪರ್‌ನ ಲೋನ್ಲಿ ಹಾರ್ಟ್ಸ್‌ ಕ್ಲಬ್‌ ಬ್ಯಾಂಡ್‌ ನಲ್ಲಿ ಅವರು ವರದಿ ಮಾಡಿದಂತೆ ಪ್ರಾಯೋಗಿಕವಾಗಿ ಬೆಳೆಯುವ ಬ್ಯಾಂಡ್‌ನ ಚಟುವಟಿಕೆ ಮತ್ತು ಆಸೆ ಡಿಸೆಂಬರ್ 1966ರರಿಂದ ಆರಂಬಗೊಂಡಿತು. ಎಮೆರಿಕ್‌ "ಬೀಟಲ್ಸ್‌ ಒತ್ತಿ ಹೇಳಿದಂತೆ, ಸಾರ್ಜೆಂಟ್. ಪೆಪ್ಪರ್‌ ಮೇಲಿನ ಎಲ್ಲವೂ ವೈವಿಧ್ಯಮಯವಾಗಿರಬೇಕಿತ್ತು" ಎಂದು ಪುನರುಚ್ಚರಿಸಿದ್ದಾರೆ. ನಾವು ಕಂಚಿನ ಸಲಕರಣೆಗಳಿಂದ ರಚಿಸಲಾದ ಘಂಟೆಯ ಕೆಳಗೆ ಮೈಕ್ರೋ ಪೋನುಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದೆವು ಮತ್ತು ಹೆಡ್‌ ಪೋನುಗಳನ್ನು ಮೈಕ್ರೋ ಪೋನುಗಳಾಗಿ ಬದಲಾಯಿದಿ ವಯಲಿನ್‌ಗೆ ಅಂಟಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ನಾವು ಸಲಕರಣೆಯ ವೇಗವನ್ನು ಮತ್ತು ಉಚ್ಚಾರಕವನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಲು ಪ್ರಾಚೀನ ದೈತ್ಯ ಆಂದೋಲಕಗಳನ್ನು ಬಳಸಿದ್ದೆವು ಮತ್ತು ನಾವು ತುಂಡುಗಳಾಗಿ ಕತ್ತರಿಸಿ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಮೇಲಿನಿಂದ ಕೆಳಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ತಪ್ಪು ಮಾರ್ಗದ ಸುತ್ತಲೂ ಕೂಡಿಸಿದ ಟೇಪುಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದೆವು.[129] ಅ ಡೇ ಇನ್ ದಿ ಲೈಪ್‌ನ ಭಾಗಗಳಿಗೆ ನಲವತ್ತು-ತುಣುಕುಗಳ ವಾದ್ಯವೃಂದದ ಅವಶ್ಯಕತೆಯಿತ್ತು.[129] ಈ ಆವೃತ್ತಿಗಾಗಿ ಸರಿಸುಮಾರು ಏಳುನೂರು ತಾಸುಗಳ ಸ್ಟುಡಿಯೋ ಸಮಯವನ್ನು ಮೀಸಲಾಗಿಡಲಾಗಿತ್ತು. ಜೂನ್‌ನಲ್ಲಿ ಗಳಿಸಿದ ಸಾರ್ಜೆಂಟ್‌ ಪೆಪ್ಪರ್‌ ನಂತರ; ಅವರು ಮೊದಲು ಪೆಬ್ರುವರಿ 1967ರಲ್ಲಿ ಗಳಿಸಿದ ನಾನ್‌-ಆಲ್ಬಮ್‌, "ಡಬಲ್‌-ಎ-ಸೈಡ್‌ ಸಿಂಗಲ್‌", "ಸ್ಟ್ರಾಬೆರಿ ಫೀಲ್ಡ್ಸ್‌ ಪರೆವರ್‌"/"ಪೆನ್ನಿ ಲೇನ್‌". ದ್ವನಿಮುದ್ರಣಗಳ ಸಂಗೀತಾತ್ಮಕ ಸಂಕೀರ್ಣತೆಯನ್ನು, ನಾಲ್ಕು ಟ್ರ್ಯಾಕ್‌ಗಳ ದ್ವನಿಮುದ್ರಣ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನವನ್ನು ಬಳಸಿ ರಚಿಸಲಾಗಿದೆ, ದಿಗಿಲುಗೊಂಡ ಸಮಕಾಲೀನ ಕಲಾವಿದರು ಬೀಟಲ್ಸ್‌ಅನ್ನು ಹೊರಹಾಕಲು ಹೊಂಚಿಸುತ್ತಿದ್ದರು.[130] ಬೀಚ್‌ ಬಾಯ್ಸ್‌ನ ಮುಖಂಡ ಬ್ರಿಯಾನ್‌ ವಿಲ್ಸನ್‌ ಆಗಿದ್ದರು, ವಯಕ್ತಿಕ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟಿನ ಮಧ್ಯಭಾಗದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಮಹತ್ವಾಕಾಂಕ್ಷೆಯ ಸ್ಮೈಲ್‌ ಅನ್ನು ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸುವ ಹೋರಾಟದಲ್ಲಿ, ಸ್ಟ್ರಾಬೆರ್ರಿ ಫೀಲ್ಡ್‌ನ ಕೇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಿಕೆಯು ಕೆಳಕ್ಕೆ ತಳ್ಳುವಂತಿತ್ತು ಮತ್ತು ಅತ್ಯಂತ ವೇಗವಾಗಿ ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಯತ್ನಗಳನ್ನೂ ಸ್ಪರ್ಧೆಯಿಂದ ತಗೆದುಹಾಕಲಾಯಿತು.[131][132] ಸಾರ್ಜೆಂಟ್‌. ಪೆಪ್ಪರ್‌ ಮಹಾ ತೀಕ್ಷ್ಣವಾದ ಮೆಚ್ಚುಗೆಗೆ ಪಾತ್ವಾಯಿತು 2003ರಲ್ಲಿ, ರೋಲಿಂಗ್‌ ಸ್ಟೋನ್‌ "ಪೂರ್ಣಾವಧಿಯ ಎಲ್ಲಾ 500 ಮಹಾನ್‌ ಆಲ್ಬಮ್‌ಗಳಲ್ಲಿ"[107] ಮೊದಲನೆಯ ಶ್ರೇಣಿಯನ್ನು ಪಡೆಸುಕೊಂಡಿತು ಮತ್ತು ಇದು ಜಗತ್ತಿನಾದ್ಯಂತ ಉತ್ಕೃಷ್ಟ ಕೃತಿಯಾಗಿ ಮನ್ನಣೆ ಪಡೆಯಿತು.[133] ಎಂದು ಜೋನಾಥನ್‌ ಗೌಲ್ಡ್‌ ಇದನ್ನು ವಿವರಿಸಿದ್ದಾರೆ.

a rich, sustained, and overflowing work of collaborative genius whose bold ambition and startling originality dramatically enlarged the possibilities and raised the expectations of what the experience of listening to popular music on record could be. On the basis of this perception, Sgt. Pepper became the catalyst for an explosion of mass enthusiasm for album-formatted rock that would revolutionize both the aesthetics and the economics of the record business in ways that far outstripped the earlier pop explosions triggered by the Elvis phenomenon of 1956 and the Beatlemania phenomenon of 1963.[133]

ಸಾರ್ಜೆಂಟ್‌. ಪೆಪ್ಪರ್ ಇದು ತನ್ನ ಸಂಪೂರ್ಣ ಸಾಹಿತ್ಯವನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡ ಮೊಟ್ಟ ಮೊದಲ ಪ್ರಮುಖ ಪಾಪ್‌ ಆಲ್ಬಮ್‌ ಆಗಿದೆ, ಹಿಂದಿನ ಪುಟದಲ್ಲಿ ಇದು ಮುದ್ರಣಗೊಂಡಿದೆ.[134] ಆ ಸಾಹಿತ್ಯಗಳು ಅತಿಯಾದ ವಿಷ್ಲೇಶಣೆಯ ವಿಷಯಗಳಾಗಿದ್ದವು; ಅಭಿಮಾನಿಗಳಿಂದ ನಿರೀಕ್ಷಿಸಲ್ಪಟ್ಟವುಗಳು, ಉದಾಹರಣೆಗಾಗಿ "ಮಿಸ್ಟರ್‌ ಕೈಟ್‌ನ ಲಾಭಕ್ಕಾಗಿ ಇರುವ" "ಸೆಲೆಬ್ರೆಟೆಡ್‌ ಮಿಸ್ಟರ್ ಕೆ." ಸರಿಯಲಿಸ್ಟ್ ಸಾಕ್ಷ್ಯಚಿತ್ರ ಬರಹಗಾರರಾದ ಫ್ರಾಂಜ್‌ ಕಾಫ್ಕಾ ಸಂಗತಿ ಆಗಿರಬಹುದು.[135] ಅಮೇರಿಕಾದ ಸಾಕ್ಷರತಾ ವಿಮರ್ಶೆಗಾರ ಮತ್ತು ಆಂಗ್ಲಭಾಷೆಯ ಉಪನ್ಯಾಸಕರಾದ ರಿಚರ್ಡ್ ಪಯೋರಿಯರ್‌ "ಲರ್ನಿಂಗ್ ಪ್ರಾಮ್‌ ದಿ ಬೀಟಲ್ಸ್‌" ಎಂಬ ಪ್ರಬಂಧವನ್ನು ಬರೆದಿದ್ದರು, ಅದರಲ್ಲಿ ಆತನ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ತಲ್ಲೀನತೆಯ ಒಂದು ಹಂತದಲ್ಲಿ ಕೇವಲ ಈತನೊಬ್ಬನೆ ಒಬ್ಬ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಶಿಕ್ಷಕನಾಗಿ ಅಸೂಯೆಪಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಗುಂಪಿನ ಸಂಗೀತವನ್ನು ಕೇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಪಯೋರಿಯರ್ ಮಿಶ್ರ ಪ್ರಸ್ತಾಪವಿರುವ ಸಾಮಗ್ರಿಗಳು ಎಂದು ಅವರು ಹೆಸರಿಸಿದ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಗುರುತಿದಿದ್ದರು: "ಇದು ಕೇವಲ ಒಂದೇ ಒಂದು ಕೆಲಸವನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರೆ ಅಥವಾ ತಮ್ಮನ್ನು ತಾವು ಒಂದೇ ಒಂದು ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ವಿವರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರೆ....ಒಂದು ವಿಷಯದ ಬಗ್ಗೆ ಕೇವಲ ಒಂದೇ ಭಾವನೆ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುವುದು ಸಾಕಾಗುವುದಿಲ್ಲ..ಯಾವುದೇ ಒಂದು ಪ್ರೇರಿತ ಭಾವನೆ ಪರ್ಯಾಯವಾಗಿ ಕಾಣುವ ಸ್ವವಿರುದ್ಧವಾದ ವಿಷಯಗಳೊಳಗೆ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಹುಟ್ಟಲೇ ಬೇಕು ಎಂದು ಎಂದು ಊಹಿಸುವುದು ಯಾವತ್ತಿಗೂ ಅವಿವೇಕದ ಕೆಲಸ".[135] ಮ್ಯಾಕ್‌ಕಾರ್ಟನಿ ಹೇಳಿದ್ದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ "ನಾವು ಹಾಡುಗಳನ್ನು ಬರೆದೆವು. ಅವುಗಳ ಅರ್ಥ ನಮಗೆ ತಿಳಿದಿತ್ತು. ಆದರೆ ಒಂದು ವಾರದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೋ ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿ ಈ ವಿಷಯದ ಬಗ್ಗೆ ಏನನ್ನೋ ಹೇಳಿದಾಗ, ಅದನ್ನು ನೀವು ತಳ್ಳಿಹಾಕಲಾರಿರಿ... ನಮ್ಮ ಹಾಡುಗಳಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮದೇ ಆದ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಅರ್ಥಗಳನ್ನು ನೀವು ತುಂಬಿದ್ದಿರಿ".[135] ಸಾರ್ಜೆಂಟ್. ಪೆಪ್ಪರ್‌ 'ನ ಗಮನಾರ್ಹವಾಗಿ ವಿಸ್ತರಿಸಿದ ಆಲ್ಬಮ್‌ ಕವರ್ ಕೂಡ ಮಹಾ ಆಸಕ್ತಿ ಮತ್ತು ದೀರ್ಘವಾದ ಅಧ್ಯಯನದ ಅವಶ್ಯಕತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು.[136] ದೊಡ್ಡದಾದ ಮೀಸೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಬ್ಯಾಂಡ್ ತಿರುಗಿ ಮತ್ತೆ ಹಿಪ್ಪಿ ಶೈಲಿಯ ಲಕ್ಷಣವಾಗಿ ಬದಲಾಯಿತು.[137] ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಇತಿಹಾಸ ತಜ್ಞ ಜೋನಾತನ್‌ ಹ್ಯಾರಿಸ್‌ ಕಾಂತಿಯುತವಾದ ಬಣ್ಣಗಳ ಸ್ವರ್ಗದಂತಿರುವ ಮಿಲಿಟರಿ ಸಮವಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು "ಅಧಿಕಾರಷಾಹಿ-ಪೂರ್ವ" ಮತ್ತು "ಪ್ರತಿಷ್ಠಾನ-ಪೂರ್ವ" ಪ್ರದರ್ಶಿಸುವಿಕೆ ಎಂದು ವಿವರಿಸಿದ್ದಾರೆ.[138]

ಜೂನ್‌ 25ರಂದು, ದೂರದರ್ಶನ ವೀಕ್ಷಕರಿಗಾಗಿ ಮೊಟ್ಟ ಮೊದಲ ಜಾಗತಿಕ ದೂರದರ್ಶನ ಕೊಂಡಿಯಾದ ಅವರ್ ವರ್ಲ್ಡ್‌ ಮೂಲಕ ಬ್ಯಾಂಡ್ ತನ್ನ ಹೊಸದಾದ ಅಲ್ ಯು ನೀಡ್ ಇಸ್ ಲವ್‌ ಸಿಂಗಲ್‌ಅನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸಿತು.[139] ಸಮ್ಮರ್ ಆಪ್ ಲವ್‌ನ ಮಧ್ಯಭಾಗದಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡ ಹಾಡನ್ನು ಫ್ಲವರ್ ಪವರ್ ರಾಷ್ಟ್ರಗೀತೆಯನ್ನಾಗಿ ಬಳದಿಕೊಳ್ಳಲಾಗಿದೆ.[140][141] ಎರಡು ತಿಂಗಳ ನಂತರ ಈ ಗುಂಪು ತೀವ್ರವಾದ ನಷ್ಟವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿತು ಅದು ಅವರ ವೃತ್ತಿಜೀವನವನ್ನೇ ಗೊಂದಲಕ್ಕೀಡುಮಾಡಿತು. ಮಹಾ ಋಷಿ ಮಹೇಶ ಯೋಗಿಯನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿದ ನಂತರ, ಅವರು ತರ್ಕಾತೀತ ಧ್ಯಾನಕ್ಕಾಗಿ ಏಕಾಂತ ಸ್ಥಳವಾದ ಬ್ಯಾಂಗೋರ್‌ಗೆ ಪ್ರಯಾಣ ಬೆಳೆಸಿದರು. ಏಕಾಂತದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಎಪ್ಸ್ಟೀನ್‌ನ ಸಹಾಯಕ ಪೀಟರ್ ಬ್ರೌನ್‌ನನ್ನು ಎಪ್ಸ್ಟೀನ್‌ ಸತ್ತು ಹೋಗಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ಹೇಳಲು ಕರೆಯಲಾಯಿತು.[142] ಆಳಿದ ಎಪ್ಸ್ಟಿನ್‌ನ ಮರಣವು ಒಂದು ಆಕಸ್ಮಿಕವಾದ ಮಿತಿಮೀರಿದ ಪ್ರಮಾಣವಾಗಿತ್ತು, ಆದರೆ ಇದು ಜಗತ್ತಿನಾಧ್ಯಂತ ಒಂದು ಆತ್ಮಹತ್ಯಾ ಟಿಪ್ಪಣಿಯನ್ನು ಆತನ ಸ್ವತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಗುರುತಿಸಲಾಯಿತು ಎಂದು ವದಂತಿಗೊಳಿಸಲಾಯಿತು.[143] ಹಲವಾರು ವಯಕ್ತಿಕ ವಿಷಯಗಳ ಒತ್ತಡದಿಂದ ಮತ್ತು ಬೀಟಲ್ಸ್‌ನೊಂದಿಗಿನ ಆತನ ಕೆಲಸಗಳ ಸಂಬಂಧದ ವಿಷಯಗಳಿಂದಾಗಿ ಎಪ್ಸ್ಟಿನ್‌ ಶಿಥಿಲಗೊಂಡ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ರಾಜ್ಯಕ್ಕೆ ಬೇಟಿ ನೀಡಿದ್ದ.[144] ಬ್ಯಾಂಡ್‌ ಈತನ ಆಡಳಿತಾತ್ಮಕ ಒಪ್ಪಂದವನ್ನು ವ್ಯವಹಾರಿಕ ವಿಷಯಗಳ ಮೇಲ್ವಿಚಾರಣೆಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ವಿಷಯಗಳಿಲ್ಲದ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಅಕ್ಟೋಬರಿನಲ್ಲಿ ಅವಧಿ ಮುಗಿದು ಹೋಗುವ ಕಾರಣದಿಂದ ಎಲ್ಲಿ ನವೀಕರಣಗೊಳಿಸುವುದಿಲ್ಲವೋ ಎಂದು ಆತ ಆತಂಕಿತನಾಗಿದ್ದ. ಯುನೈಟೆಡ್‌ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಬೀಟಲ್ಸ್‌ನ ವಾಣಿಜ್ಯ ಸರಕುಗಳ ಹಕ್ಕನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಿರುವ ಕಂಪನಿಯಾದ ಸೆಲ್‌ಟೇಬ್‌ ಮೇಲೆ ಪ್ರಮುಖವಾದ ಖಾಳಜಿಗಳಿದ್ದವು.[143] ಎಪ್ಸ್ಟಿನ್‌ನ ಸಾವು ಉಳಿದ ಜನರನ್ನು ಭಯತುಂಬಿದ ಮತ್ತು ಗೊತ್ತು ಗುರಿಯಿಲ್ಲದ ಭವಿಷ್ಯದಲ್ಲಿ ಉಳಿಸಿ ಹೋಯಿತು. ನಂತರದಲ್ಲಿ ಲೆನನ್‌ "ನಾನು ಸಂಗೀತವನ್ನು ನುಡಿಸುವದರ ಬದಲಾಗಿ ಯಾವುದೇ ಇತರ ಕೆಲಸವನ್ನೂ ಮಾಡುವ ನಮ್ಮ ಸಾಮರ್ಥ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಯಾವುದೇ ತಪ್ಪು ತಿಳಿವಳಿಕೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿರಲಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ನಾನು ಭಯಗೊಂಡಿದ್ದೆ" ಎಂದು ಹೇಳಿದ್ದನು.[145] ಈತನು ಈ ಗುಂಪಿನ ಮುಕ್ತಾಯದ ಆರಂಭವನ್ನು ಗುರುತಿಸುತ್ತ ಎಪ್ಸ್ಟಿನ್‌ನ ಸಾವಿನ ಹಿಂದಿನ ಜೀವನವನ್ನು ಕಂಡಿದ್ದನು: ನಾವು ತೊಂದರೆಯಲ್ಲಿದ್ದೇವೆ ಎಂದು ನಮಗೆ ತಿಳಿದಿತ್ತು ಎಂದು ನಂತರದಲ್ಲಿ... ನಾನು ಆಲೋಚಿಸಿದಂತೆ, ನಾವು ಇಂದು ತೊಂದರೆಯನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆ".[146]

ಮ್ಯಾಜಿಕಲ್‌ ಮಿಸ್ಟರಿ ಪ್ರವಾಸ , ವೈಟ್‌ ಆಲ್ಬಮ್‌ ಹಾಗೂ ಎಲ್ಲೊ ಸಬ್‌ಮೆರೀನ್‌

ಮ್ಯಾಜಿಕಲ್‌ ಮಿಸ್ಟರಿ ಟೂರ್ ,ಇದು ಮುಂಬರುವ ಬೀಟಲ್ಸ್‌ ದೂರದರ್ಶನದ ಚಲನಚಿತ್ರಕ್ಕೆ ಸೌಂಡ್‌ಟ್ಯ್ರಾಕ್‌, 1967ರ ಡಿಸೆಂಬರ್‌ನ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಆರು-ಟ್ಯ್ರಾಕ್‌ನ ಎರಡು ಬದಿಯು ವಿಸ್ತರಿಸಿದ ಹಾಡುವ ಡಿಸ್ಕ್‌ (EP) ಆಗಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಿತು.[147] ಯುನೈಟೆಡ್‌ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಆರು ಹಾಡುಗಳು ಎಲ್‌ಪಿ ಎಂಬ ಹೆಸರಿನಿಂದ ಖ್ಯಾತಿ ಗಳಿಸಿದವು. ಅಲ್ಲದೆ ಇದರಲ್ಲಿ ತಂಡದ ಇತ್ತೀಚಿನ ಹಾಡುಗಳನ್ನೂ ಸೇರಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ಯುಎಸ್‌‍ನ ಮ್ಯಾಜಿಕಲ್‌ ಮಿಸ್ಟರಿ ಟೂರ‍್‌ ಕುರಿತು ಆಲ್‌ಮ್ಯೂಸಿಕ್‌ "ಇದರ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಮನಕಲಕುವ ಶಬ್ಧವಾಗಿದ್ದು ಇದು ಸಾರ್ಜಂಟ್‌ ಪೆಪ್ಪರ್‌ ಮತ್ತು "ಐ ಆ‍ಯ್‌ಮ್ ದಿ ವಾಲ್‌ರಸ್‌‍"ನ ಸೌಂಡ್‍ನೊಂದಿಗೆ ಹೊಂದಿಕೆಯಾಗುತ್ತಿದೆ. ಇದರಲ್ಲಿಯ ಐದು ಗೀತೆಗಳು ತಂಡದ 1967ರ ಗೀತೆಗಳನ್ನು ಸೇರಿಸಿಕೊಂಡಂತವಾಗಿವೆ ಇದು " ಇದು ಅತ್ಯಂತ ಹೊಸತಾದ, ಮಹತ್ವವುಳ್ಳ ಹಾಗೂ ಹೊಸತನದಿಂದ ಕೂಡಿದಂತದ್ದಾಗಿದೆ.[148] ಇದು ಯುಎಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಾರಂಭದ ಮೊದಲ ಮೂರು ವಾರಗಳಲ್ಲಿ ಅತಿಹೆಚ್ಚು ಮಾರಾಟವಾದ ಕ್ಯಾಪಿಟೋಲ್‌ ಎಲ್‌ಪಿಗಳನ್ನು ಮೊದಲನೆಯದಾಗಿ ದಾಖಲೆ ಮಾಡಿತು. ಇದು ನಂತರ ಸ್ಟುಡಿಯೋ ಆಲ್ಬಮ್‌ಗೆ ಮಾರ್ಪಟ್ಟ ಈ ತಂಡದ ಅಧಿಕೃತ ಆಲ್ಬಮ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಯಿತು.[149] ಬಾಕ್ಸಿಂಗ್‌ ಡೇಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಸಾರ ಕಂಡ "ಮ್ಯಾಜಿಕಲ್‌ ಮಿಸ್ಟರಿ ಟೂರ್" ಸಿನೆಮಾದ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪಾಲನ್ನು ಮ್ಯಾಕ್‌ಕರ್ಟ್ನಿ‌ ನಿರ್ದೇಶಿಸಿದ್ದ. ಇದು ಯುಕೆಯ ಮಾಧ್ಯಮಗಳಲ್ಲಿ ಮೊಟ್ಟಮೊದಲ ಋಣಾತ್ಮಕ ವಿಮರ್ಶೆ ಪಡೆದುಕೊಂಡ ಈ ತಂಡದ ಸಿನೆಮಾ ಆಯಿತು. ಇದನ್ನು "ಅರಚಾಟದ ಕಚಡಾ" ಎಂದು ಡೈಲಿ ಎಕ್ಸ್‌ಪ್ರೆಸ್‌ ವಿಮರ್ಶಿಸಿತು. ಅಲ್ಲದೆ ಇದನ್ನು "ಒಂದು ಗುಂಪು ಜನರು ಅತ್ಯಂತ ಉಚ್ಚಮಟ್ಟದ ಕಚ್ಚಾ ಸರಕನ್ನು ತಂದು ಸುರಿದು ಮತ್ತೆ ಬಸ್‌ ಹತ್ತಿ ಹೋದಂತೆ ಇದೆ" ಎಂದು ವಿವರಿಸಿತು.[150] ಡೈಲಿ ಮೇಲ್‌ ಇದನ್ನು "ಅತಿದೊಡ್ಡ ಅಹಂಕಾರ" ಎಂದು ಕರೆಯಿತು. ದಿ ಗಾರ್ಡಿಯನ್‌ ಇದನ್ನು "ಇದು ವೀಕ್ಷಕರ ಉತ್ತಮ ಭಾವನೆಯನ್ನು ದುರುಪಯೋಗ ಮಾಡಿಕೊಂಡ ಒಂದು ರೀತಿಯ ಅತೀರಂಜಿತ ಕಲ್ಪನೆ" ಎಂದು ಕರೆಯಿತು.[150] ಇದು ಯಾವ ರೀತಿಯ ಋಣಾತ್ಮಕ ಭಾವನೆಯನ್ನು ಜನರಲ್ಲಿ ಕೆರಳಿಸಿತೆಂದರೆ ಯುಎಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು ತಡೆಹಿಡಿಯಲಾಯಿತು.[151] ಜನವರಿಯಲ್ಲಿ ಈ ತಂಡವು ದಿ ಬೀಟ್ಲ್ಸ್‌ನ ಅತಿರಂಜಿತ ಕಾರ್ಟೂನ್‌ ರೀತಿಯ ಎಲ್ಲೊ ಸಬ್‌ಮೆರಿನ್‌ ಎನಿಮೇಟೆಡ್‌ ಸಿನೆಮಾಕ್ಕಾಗಿ ಚಿತ್ರೀಕರಣವನ್ನು ನಡೆಸಿತು. ಈ ಸಿನೆಮಾದಲ್ಲಿ ಈ ತಂಡದ ಇತರ ಕೊಡುಗೆಯೆಂದರೆ ಇನ್ನೂ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗದಿದ್ದ ಕೆಲವು ಗೀತೆಗಳನ್ನು ನೀಡಿದ್ದಾಗಿತ್ತು. ಇದು ಜೂನ್‌ 1968ರಲ್ಲಿ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಯಿತು, ಹಾಗೂ ಇದಕ್ಕೆ ಉತ್ತಮ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ಕೂಡ ಬಂದಿತು. ಇದರಲ್ಲಿಯ ಉತ್ತಮ ದೃಶ್ಯ ತಾಂತ್ರಿಕತೆ ಹಾಗೂ ಸಂಗೀತಕ್ಕೆ ತಕ್ಕುದಾದ ಹಾಸ್ಯವು ಇದರ ಉತ್ತಮ ಅಂಶಗಳಾಗಿದ್ದವು. ಇದರ ಸಿನೆಮಾ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗಿ ಸುಮಾರು ಏಳು ತಿಂಗಳ ನಂತರದಲ್ಲಿ ಇದರ ಸೌಂಡ್‌ಟ್ರ್ಯಾಕ್‌ ಆಲ್ಬಮ್‌ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಯಿತು.

ಈ ನಡುವೆ ದಿ ಬೀಟಲ್ಸ್ ಇದರ ಚಿತ್ರಗಳಿಲ್ಲ ಕವರ‍್ಗಾಗಿ ಜನಪ್ರಿಯಗೊಂಡಿತು. ಅದಾಗಲೇ ಈ ತಂಡಕ್ಕೆ ಎಪಿಸ್ಟನ್‌ನ ಮುಂದಾಳತ್ವ ಹೋಗಿತ್ತು ಇವರು ಗುರುಗಳಾಗಿ ಮಹರ್ಷಿ ಮಹೇಶ್‍ ಯೋಗಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು ಇದರಿಂದ ಸೃಜನಶೀಲ ಸ್ಪೂರ್ತಿಯನ್ನು ಪಡೆದಿದ್ದರು.[152] ಭಾರತದಲ್ಲಿಯ ಹೃಷಿಕೇಶದಲ್ಲಿ ಇರುವ ಅವರ ಆಶ್ರಮದಲ್ಲಿ ಮೂರು ತಿಂಗಳ ತರಬೇತಿಯ ಅವದಿಯು ಅವರ ವೃತ್ತಿ ಜೀವನದ ಅತಿಹೆಚ್ಚಿನ ಸೃಜನಶೀಲತೆಯ ದಿನಗಳಾಗಿದ್ದವು. ಹೆಚ್ಚಿನ ಪಾಲು ಅಂದರೆ ಸುಮಾರು ಮೂವತ್ತಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಗೀತೆಗಳನ್ನು ಈ ಅವಧಿಯಲ್ಲೇ ರಚಿಸಲಾಯಿತು.[153] ಸ್ಟಾರ್ ಹತ್ತುದಿನಗಳ ನಂತರ ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಬಿದ್ದ ಅವನನ್ನು ಹಿಂಬಾಲಿಸಿ ಬಟ್‌ಲಿನ್ಸ್‌ ಮತ್ತು ಮ್ಯಾಕ್‌ಕರ್ಟ್ನಿ ಕೂಡ ಅಲ್ಲಿಯ ದಿನನಿತ್ಯದ ಪರಿಪಾಠದಿಂದ ಬೇಸತ್ತು ಒಂದು ತಿಂಗಳ ನಂತರ ಹಿಂದಿರುಗಿದರು.[154] ಆದರೆ ಲೆನನ್‌ ಮತ್ತು ಹ್ಯಾರಿಸನ್‌ಗೆ ಮ್ಯಾಜಿಕ್‌ ಅಲೆಕ್ಸ್‌ ಅನ್ನು ಭಾಷಾಂತರಿಸಿದ್ದ ಎಲೆಕ್ಟ್ರಾನಿಕ್‌ ತಂತ್ರಜ್ಞ ಯಾನಿ ಅಲೆಕ್ಸಿಸ್‌ ಮಡ್ರಾಸ್‌ ಮಹರ್ಷಿಯು ತಮ್ಮ ಗುಂಪನ್ನು ಒಡೆಯುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾನೆ ಎಂಬ ಸಂದೇಹವನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುತ್ತಾನೆ. ಇಲ್ಲಿಗೆ ಇವರ ಸೃಜನಶೀಲತೆಯು ಪ್ರಶ್ನೆ ಮಾಡುವ ಹಂತಕ್ಕೆ ತಿರುಗುತ್ತದೆ.[152] ಮಹರ್ಷಿಯು ಮಹಿಳಾ ಸದಸ್ಯರಿಗೆ ಲೈಂಗೀಕವಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ಮಡ್ರಾಸ್‌ ಅಪವಾದ ಮಾಡಿದ ನಂತರದಲ್ಲಿ ಲೆನ್ನಾನ್‌ ಅಲ್ಲಿಂದ ತಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ಹೊರಬೀಳುತ್ತಾನೆ. ಅಲ್ಲದೆ ಅಲ್ಲಿಂದ ಬರಲು ಒಪ್ಪದ ಹ್ಯಾರಿಸನ್‌ಗೆ ತಂಡದ ಮುಂದಿನ ಪ್ರವಾಸಕ್ಕೆ ಕರೆದೊಯ್ಯುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಬೆದರಿಕೆಯೊಂದಿಗೆ ಅವನನ್ನೂ ಕರೆದೊಯ್ದ.[154] ಅವನ ಸಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಲೆನ್ನಾನ್‌ ಮಹರ್ಷಿ ಎಂಬ ಗೀತೆಯನ್ನು ಬರೆಯುತ್ತಾನೆ. ನಂತರದಲ್ಲಿ ಕಾನೂನಾತ್ಮಕ ತೊಂದರೆಗಳು ಆಗಬಹುದೆನ್ನುವ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ ಅದನ್ನು ಸೆಕ್ಸಿ ಸಾಧು ಎಂದು ಬದಲಾಯಿಸುತ್ತಾನೆ.[152] ಮ್ಯಾಕ್‌ಕರ್ಟ್ನಿ ಹೀಗೆ ಹೇಳಿದರು, ನಾವು ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದೆವು. ನಾವು ಅಲ್ಲಿರುವುದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನದು ಇನ್ನೂ ಅವನಿಗೆ ಇದೆ ಎಂದು ಯೋಚಿಸಿದ್ದೆವು.[152]

ಅಲ್ಬಂನ ಧ್ವನಿಮುದ್ರಣ ಕಾಲಾವಧಿಯು ಮೇ ತಿಂಗಳ ಅಂತ್ಯದಿಂದ ಮಧ್ಯ-ಆಕ್ಟೋಬರ್‌ 1968ರ ವರೆಗೆ ವಿಸ್ತಾರವಾಯಿತು, ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ತಂಡದ ಸದ್ಯಸರ ನಡುವಿನ ಸಂಬಂಧದಲ್ಲಿ ಬಹಿರಂಗವಾಗಿ ಒಡಕುಂಟಾಯಿತು. ಕೆಲವು ಟ್ರ್ಯಾಕ್‌ಗಳಿಗೆ ಮ್ಯಾಕ್‌ಕಾರ್ಟ್ನಿ‌ಗೆ ಡ್ರಮ್‌ ಬಾರಿಸಲು/ನಿರ್ವಹಿಸಲು ಬಿಟ್ಟು, ಸ್ಟಾರ್ ಕೆಲವು ಸಮಯ ತಂಡವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿದನು.[155] ಕಲೆಗಳಲ್ಲಿ ನವ್ಯ ವಿಚಾರಧಾರೆಯ ಕಲಾವಿದೆ ಯೊಕೊ ಒನೋ ಜೊತೆ ಲೆನೆನ್‌ನ ಪ್ರಣಯ ಪ್ರವೃತ್ತಿಯ ತಲ್ಲೀನತೆ, ತಂಡದ ಒಳಗೆ ಉದ್ವೇಗ ಉಂಟುಮಾಡಿತು ಮತ್ತು ಅವನು ಮ್ಯಾಕ್‌ಕಾರ್ಟ್ನಿ‌ ಜೊತೆ ಸಹ-ಬರವಣಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಆಸಕ್ತಿಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡನು.[156] ಅವರು ಜೊತೆಗಾರರನ್ನು ಸ್ಟುಡಿಯೋದ ಒಳಗೆ ಕರೆತರುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬ ತಂಡದ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಸ್ಥಾಪಿತ ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ಧಿಕ್ಕರಿಸಿ, ಲೆನೆನ್‌ ಒನೋವನ್ನು ಕರೆತರಲು ಪಟ್ಟುಹಿಡಿದನು, ಇದನ್ನು ಹ್ಯಾರಿಸನ್‌ ಇಷ್ಟಪಡಲಿಲ್ಲ.[157] ಮ್ಯಾಕ್‌ಕಾರ್ಟ್ನಿ‌ಯ ಸೃಜನಾತ್ಮಕ ಒಳಸೇರಿಕೆಯ ಅವಹೇಳನ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತ, ಅವನು ನಂತರದ ಸಂಯೋಜನೆಗಳನ್ನು "ಮುದುಕಮ್ಮ ಸಂಗೀತ" ಎಂದು ಗುರುತಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದನು, "Ob-La-Di, Ob-La-Da"ವನ್ನು "ಅಜ್ಜಿ ಮಲವಿಸರ್ಜನೆ" ಎಂದು ತಳ್ಳಿಹಾಕಿದನು.[158] ವೈಟ್ ಆಲ್ಬಮ್ ನ ಆವೃತ್ತಿಗಳನ್ನು ಜ್ಞಾಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತ, ಲೆನನ್‌ ಕುತೂಹಲಕರವಾದ ಆ ಬಿಂದುವಿನ ಹಂತದಿಂದ ಬ್ಯಾಂಡ್‌ನ ಸೂಕ್ಷ್ಮಗೊಂಡ ಇತಿಹಾಸವನ್ನು ಕ್ರೋಡೀಕರಿಸುತ್ತ, "ಇದು ನೀವು ಒಂದು ವೇಳೆ ಇದರ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಟ್ರ್ಯಾಕ್‌ಅನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಮತ್ತು ಎಲ್ಲವನ್ನು ನನ್ನವುಗಳನ್ನಾಗಿ ಮತ್ತು ಪೌಲ್‌ನವುಗಳನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿ...ಕೇವಲ ನಾನು ಮತ್ತು ನನ್ನ ಹಿಂದಿನ ಗುಂಪು, ಪೌಲ್ ಮತ್ತು ಆತನ ಹಿಂದಿನ ಗುಂಪು, ಮತ್ತು ನಾನು ಅದನ್ನು ಆನಂದಿಸಿದೆ" ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಆಗ ನಾವು ಬೇರ್ಪಟ್ಟೆವು."[159] ಮ್ಯಾಕ್‌ಕಾರ್ಟ್ನಿ‌ ಸಹ ಹೀಗೆ ಜ್ಞಾಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಆ ಸಮಯವು ಬೇರ್ಪಡುವ ಆರಂಭ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ, "ಒಂದು ಅಂಶದ ವರೆಗೆ, ಪ್ರಪಂಪಚ ಒಂದು ಸಮಸ್ಯೆಯಾಗಿತ್ತು, ಆದರೆ ನಾವು ಯಾವಾಗಲೂ "ಬೀಟಲ್ಸ್ ಬಗೆಗಿನ ಉತ್ತಮ ವಸ್ತುಗಳಾಗಿರಲಿಲ್ಲ".[160] ನವೆಂಬರ್‌ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾದ, ವೈಟ್ ಆಲ್ಬಮ್ ತಂಡದ ಮೊದಲ ಆಪಲ್ ರೆಕಾರ್ಡ್ಸ್‌ ಅಲ್ಬಂ ಬಿಡುಗಡೆ. ಹೊಸ ಲೇಬಲ್ ಆಪಲ್ ಕೊರ್ಪ್ಸ್‌ನ ಸಹಾಯಕವಾಗಿತ್ತು, ಭಾರತದಿಂದ ಅವರು ಮರಳಿದ ನಂತರ ತಂಡದಿಂದ ರಚಿಸಲಾಯಿತು, ತೆರಿಗೆ-ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ ವ್ಯವಹಾರ ವಿನ್ಯಾಸವನ್ನು ರಚಿಸುವ Epsteinನ ಯೋಜನೆಯನ್ನು ನೆರೆವೇರಿಸಲಾಯಿತು. ಧ್ವನಿಮುದ್ರಣ ಎರಡು ಮಿಲಿಯನ್‌ಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಮುಂಗಡ ಬೇಡಿಕೆಗಲನ್ನು ಆಕರ್ಷಿಸಿತು, USನಲ್ಲಿ ಒಂದು ತಿಂಗಳಿಗಿಂತ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೆಚ್ಚು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ನಾಲ್ಕು ಮಿಲಿಯನ್‌ ಪ್ರತಿಗಳು ಮಾರಾಟವಾದವು, ಮತ್ತು ಇದರ ಹಾಡುಗಳು US ಬಾನುಲಿ/ರೇಡಿಯೋ ಕೇಂದ್ರಗಳ ಹಾಡಿನ ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರಿದ್ದವು.[161] ಇದರ ಜನಪ್ರಿಯತೆಯ ಹೊರತಾಗಿಯೂ, ಇದು ಹೊಗಳುವ ವಿಮರ್ಶೆಗಳನ್ನು ಗಳಿಸಲಿಲ್ಲ. ಜೋನಾಥನ್ ಗೌಲ್ಡ್ ಪ್ರಕಾರ,

The critical response... ranged from mixed to flat. In marked contrast to Sgt. Pepper, which had helped to establish an entire genre of literate rock criticism, the White Album inspired no critical writing of any note. Even the most sympathetic reviewers... clearly didn't know what to make of this shapeless outpouring of songs. Newsweek's Hubert Saal, citing the high proportion of parodies, accused the group of getting their tongues caught in their cheeks.[161]

ಸಾಮಾನ್ಯ ವಿಮರ್ಶಾತ್ಮಕ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ವೈಟ್‌‍ ಅಲ್ಬಂ ಪರ ತಿರುಗಿತು, ಮತ್ತು 2003ರಲ್ಲಿ ರೋಲಿಂಗ್‌ ಸ್ಟೋನ್‌ ಇದನ್ನು ಸಾರ್ವಕಾಲಿಕ ಹತ್ತನೆಯ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಅಲ್ಬಂ ಎಂದು ಸ್ಥಾನ ನೀಡಿತು.[107] ಪಿಚ್‌ಫೊರ್ಕ್ ಈ ಅಲ್ಬಂ ಅನ್ನು ಹೀಗೆ ವರ್ಣಿಸುತ್ತಾರೆ "ದೊಡ್ಡದು ಮತ್ತು ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಹರಡಿದೆ, ಕಲ್ಪನೆ/ವಿಚಾರಗಳಿಂದ ತುಂಬಿ ತುಳುಕುತ್ತದೆ ಆದರೆ ತೃಪ್ತಿಪಡಿಸುವಿಕೆ/ಸಲಿಗೆಳಿಂದ ಸಹ, ಮತ್ತು ಒಂದು ದೊಡ್ಡದಾದ ಮಾರ್ಪಡಿಸಬಲ್ಲ ಸಂಗತಿ/ವಸ್ತುಗಳ ವ್ಯೂಹದಿಂದ ತುಂಬಿದೆ ...ಇದರ ವಿಫಲತೆಗಳು ಇದರ ಪಾತ್ರಕ್ಕೆ ಅದರ ಗೆಲುವುಗಳಷ್ಟೇ ಅವಶ್ಯಕ."[162] ಎಲ್ಲಾ ಸಂಗೀತ ಗುರುತಿಸುವಂತೆ, "ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ, ದಿ ಬೀಟಲ್ಸ್‌ನ ಎರಡು ಮುಖ್ಯ ಹಾಡುರಚನೆಯ ಶಕ್ತಿಗಳಾದ ಜಾರ್ಜ್‌ ಆಗಲಿ ಅತವಾ ರಿಂಗೋ ಆಗಲಿ ಯಾರೂ ಒಂದೇ ಪುಟದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ದಿನಗಳವರೆಗೆ ಉಳಿಯಲಿಲ್ಲ", ಅದರೆ "ಲೆನನ್‌ ತನ್ನ ಎರಡು ಉತ್ತಮವಾದ ಲಾವಣಿಗಳಿಗೆ ತಿರುಗಿದನು", ಮ್ಯಾಕ್‌‍ಕಾರ್ಟನಿಯ ಹಾಡುಗಳು "ಸ್ಥಂಭಿತ"ರನ್ನಾಗಿಸುತ್ತಿದ್ದವು, ಹ್ಯಾರಿಸನ್‌ "ವ್ಯಾಪಕವಾದ ಅವಕಾಶಗಳನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಂಡಿರುವ ಒಬ್ಬ ಉತ್ತಮ ಸಂಗೀತಗಾರ"ನಾಗುವ ಹಾಗೆ ಕಾಣಿಸುತ್ತಿದ್ದನು, ಮತ್ತು ಸ್ಟಾರ್‌ನ ಸಂಯೋಜನೆಯು "ಮುದಗೊಳಿಸುತ್ತಿತ್ತು".[163]

ಈಗಿನಿಂದ ಬೀಟಲ್ಸ್‌ ಹಾಡಿನ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ಆಸಕ್ತಿ ಒಂದು ಗಂಬೀರವಾದ ತಿರುವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಿದೆ. ಲೆನೆನ್‌ನ ಹಾಡು "ರೆವೆಲುಷನ್" ಪ್ರತ್ಯೇಕ/ಬಿಡಿಯಾಗಿ ಅಗಸ್ಟ್‌ನಲ್ಲಿ ವೈಟ್‌ ಅಲ್ಬಂನ ಮುಂಚೆ ಬಿಡುಗಡೆಯಾದಾಗ, ಅದರ ಸಂದೇಶ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿರುವ ಹಾಗೆ ಕಂಡಿತು: "ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸಿ", ಮತ್ತು ನಾಶದ ಬಗ್ಗೆಯ ಯಾವುದೇ ಮಾತಿನಲ್ಲಿ "ನನ್ನನ್ನು ಎಣಿಸು/ಪರಿಗಣಿಸು" ಕೊನೆಗೆ/ಮುಕ್ತಾಯಕ್ಕೆ ಒಂದು ವಿಧಾನದ ಹಾಗೆ.[164] ವಾರ್ಸದಿಂದ ಪ್ಯಾರಿಸ್‌‌ಗೆ, ಚಿಕಾಗೋಗೆ ವಿಸ್ತರಿಸಿದ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ ಪ್ರತಿಭಟನೆಗಳ ಮೂಲಕ ವಿವರಿಸುವ/ನಿರೂಪಿಸುವ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ, ತೀವ್ರಗಾಮಿ ವಾಮಪಂಥೀಯರ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ಘಾಸಿಗೊಳಿಸುವಂಥ/ನಿರ್ದಯವಾಗಿತ್ತು. ಆದರೂ, ವೈಟ್ ಆಲ್ಬಮ್‌ ನ ಹಾಡಿನ ಆವೃತ್ತಿ, "ರೆವೆಲೂಶನ್ 1", ಒಂದು ಅಧಿಕ ಪದವನ್ನು ಸೇರಿಸಿತ್ತು, "ನನ್ನನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸು ... ಒಳಗೆ ", ಪ್ರತ್ಯೇಕದ ಬಿಡುಗಡೆ ತರುವಾಯ ಹೃದಯದ ಬದಲಾವಣೆ/ಪರಿವರ್ತನೆಯನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುವುದು. ವಾಸ್ತವಾಂಶದಲ್ಲಿ ಘಟನಾವಳಿ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತವಾಗಿದೆ-ಇಬ್ಬಗೆ/ಚಂಚಲ ಅಲ್ಬಂ ಆವೃತ್ತಿಯು ಮೊದಲು ಧ್ವನಿಮುದ್ರಣಗೊಂಡಿರುತ್ತದೆ-ಆದರೆ ರಾಜಕೀಯ ಹಿಂಸೆ ನಿಜಕ್ಕೂ ಸಮರ್ಥನೀಯ/ನ್ಯಾಯಸಮ್ಮತವಾಗಿರಬಹುದು ಎಂದು ಬೀಟಲ್ಸ್‌ ‌ಈಗ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಕೆಲವರು ಭಾವಿಸಿದರು.

ಯೆಲ್ಲೋ ಸುಬ್‌ಮರೀನ್ LP ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಜನುಅರಿ 1969ರಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾಯಿತು. ಇದು ಈ ಹಿಂದೆ ಬಿಡುಗಡೆಯಾದ ನಾಲ್ಕು ಹಾಡುಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರ ಒಳಗೊಂಡಿತ್ತು, ಅದರ ಜೊತೆಗೆ ಸಣ್ಣ ಟ್ರ್ಯಾಕ್‌ (ರೆವೊಲ್ವೆರ್‌ ನಲ್ಲಿ ಮೊದಲೇ ಪ್ರಕಟಿಸಿದ್ದ), "ಅಲ್ ಯು ನೀಡ್ ಇಸ್ ಲವ್" (ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿ ಮತ್ತು US ಮ್ಯಾಜಿಕಲ್‌ ಮಿಸ್ಟಿರಿ ಟೂರ್‌ LPಯಲ್ಲಿ ಮೊದಲೇ ಪ್ರಕಟಿಸಲಾಗಿತ್ತು) ಮತ್ತು ಮಾರ್ಟಿನ್‌ನಿಂದ ಸಂಯೋಜಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಏಳು ವ್ಯಾದ್ಯಗಳ ಅಂಶಗಳು, ಹೊಸ ಬೀಟಲ್ಸ್‌ ಸಂಗೀತದ ಕೊರತೆಯ ಕಾರಣದಿಂದ, "ಅವಶ್ಯಕವಲ್ಲದ" ಅಲ್ಬಂ ಆಗಬಹುದು ಎಂದು ಆಲ್‌ಮ್ಯೂಸಿಕ್‌ ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಹ್ಯಾರಿಸನ್‌ರ ಇಟ್ಸ್‌ ಆಲ್‌ ಟೂ ಮಚ್‌, ದಿ ಜಿವೆಲ್ ಅಫ್‌ ದಿ ನ್ಯೂ ಸಾಂಗ್ಸ್‌... ವೇಗವಾಗಿ ಸುತ್ತುತ್ತಿರುವ ಮೆಲ್ಲೋಟ್ರೋನ್‌ನಲ್ಲಿ, ಜೀವನ ಸಂಘರ್ಷಕ್ಕಿಂತ ವಿಶಾಲವಾಗಿ ಮತ್ತು ಹಿನ್ನೆಲೆಯ ಗಿಟಾರ್‌ನ ಉಬ್ಬರದ ಅಲೆಗಳಲ್ಲಿ ತುಂಬ ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾಗಿ ಗೋಛರಿಸುತ್ತದೆ...ಒಬ್ಬ ಕಲಾನಿಪುಣನ ವಿನೋದವಿಹಾರ ಇಲ್ಲವಾದರೆ ಮಸುಕಾದ ಸೈಕೆಡೆಲಿಯಾ".[165]

ಅಬ್ಬೇ ರೋಡ್‌ , ಲೆಟ್‌ ಇಟ್‌ ಬಿ ಮತ್ತು ಬ್ರೇಕ್‌ಅಪ್‌

3 ಸ್ಯಾವಿಲ್ ರಾ‌ ನಲ್ಲಿ ಆ‍ಯ್‌ಪಲ್ ಕಾರ್ಪ್ಸ್ ಕಟ್ಟಡ, ಲೆಟ್ ಇಟ್ ಬಿ ರೂಫ್‌ಟಾಪ್ ಕನ್ಸರ್ಟ್‌ನಲ್ಲಿ ಸ್ಥಳವಾಗಿದೆ.

ಆದಾಗ್ಯೂ, ಲೆಟ್‌ ಇಟ್‌ ಬಿ ಇದು ಈ ಬ್ಯಾಂಡ್‌ನಿಂದ ಬಿಡುಗಡೆಗೊಂಡ ಕೊನೆಯ ಆಲ್ಬಮ್‌‌, ಇದರ ಹೆಚ್ಚಿನ ಭಾಗವು ಅಬ್ಬೇ ರೋಡ್‌ ಗಿಂತ ಮುನ್ನವೇ ಧ್ವನಿ ಮುದ್ರಣಗೊಂಡಿವೆ. ಪ್ರಾರಂಭದಲ್ಲಿ ಇದು ಗೆಟ್‌ ಬ್ಯಾಕ್‌ ಎಂಬ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು, ಲೆಟ್‌ ಇಟ್‌ ಬಿ ಇದು ಮ್ಯಾಕ್‌ಕಾರ್ಟನಿಗೆ ಮಾರ್ಟಿನ್‌ನ ಪ್ರಶಂಸೆಗಳ ವಿಚಾರದಿಂದಾಗಿ ಆರಂಭಗೊಂಡಿದೆ: ಹೊಸ ಸಲಕರಣೆಗಳನ್ನು ರಚಿಸಲು ಮತ್ತು ಮೊಟ್ಟ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ-ದ್ವನಿ ಮುದ್ರಣದೊಂದಿಗೆ ಮತ್ತು ಚಿತ್ರದೊಂದಿಗೆ ಪ್ರಸ್ತುತ ಪ್ರೇಕ್ಷಕರ ಎದುರು ಅದನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸಲು. ಇನ್ನೊಂದು ಅರ್ಥದಲ್ಲಿ, ಹೊಸ ಸಲಕರಣೆಗಳ ಮೂಲಕ ಹಿಂದೆ ಯಾರು ಮಾಡಿರದಂತಹ ಲೈವ್‌ ಆಲ್ಬಮ್‌ ರಚಿಸುವುದು.[166] ಕೆಲವು ಸಂವರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ, ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಮಾಣದ ಆಲ್ಬಮ್‌ಗಳ ವಿಷಯವು ಹಲವು ತಾಸುಗಳವರೆಗೆ ನಿರ್ಧೇಶಕ ಮೈಕೆಲ್ ಲಿಂಡ್ಸೆ ಹಾಗ್‌ನಿಂದ ಚಲನಚಿತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಹಿಡಿಯಲಾದ ಸ್ಟುಡಿಯೋ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಿಂದ ದೊರೆಯುತ್ತದೆ. ಹೆಚ್ಚಾಗಿ 1969ರ ಜನೆವರಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆಸಲಾದ ಯೋಜನೆಯ ಪೂರ್ವಾಭ್ಯಾಸ ಮತ್ತು ಧ್ವನಿ ಮುದ್ರಣವು "ಸ್ವಲ್ಪವೂ ಸಂತೋಷದಾಯಕವಾದ....ಅನುಭವಗಳಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಇದು ದಿ ಬೀಟಲ್ಸ್‌ನ ಸಂಬಂಧಗಳ ನಡುವಿನ ಅವನತಿಯ ಅತ್ಯಂತ ಕೊನೆಯ ಕ್ಷಣವಾಗಿತ್ತು" ಎಂದು ಮಾರ್ಟಿನ್‌ ಹೇಳಿದ್ದರು.[166] ಮ್ಯಾಕ್‌ಕಾರ್ಟನಿ ಮತ್ತು ಲೆನನ್ ಇಬ್ಬರಿಂದಲೂ ತೀವ್ರವಾಗಿ ಕೆರಳಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದರಿಂದ ಹ್ಯಾರಿಸನ್‌ ಒಂದ ವಾರಗಳ ಕಾಲ ಹೊರನಡೆದರು. ಅವರು, ಸಮಾವೇಶಗಳ ಕೊನೆಯ ಹತ್ತು ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಿದ್ದ ಮತ್ತು ಗೆಟ್‌ ಬ್ಯಾಕ್‌ ಸಿಂಗಲ್‌ಗಾಗಿ ಪ್ರಶಂಸೆ ಗಳಿಸಿದ್ದ, ಕೀಬೋರ್ಡ್ ನುಡಿಸುವವನಾದ ಬಿಲ್ಲಿ ಪ್ರೆಸ್ಟೊನ್‌ ಜೊತೆಗೆ ಹಿಂತಿರುಗಿದರು-ಆಡಳಿತಾತ್ಮಕ ಬೀಟಲ್ಸ್ ದ್ವನಿಮುದ್ರಣದ ಇತರರಲ್ಲಿ ಈ ರೀತಿಯ ಪ್ರಶಂಸೆಯನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಂಡ ಒಬ್ಬನೇ ಒಬ್ಬ ಸಂಗೀತಗಾರ. ಸಮುದ್ರದಲ್ಲಿನ ಒಂದು ನಾವೆ, ಟ್ಯುನಿಶಿಯಾದ ಮರುಭೂಮಿ ಮತ್ತು ಕೊಲೋಸಿಯಮ್‌ನಂತಹ ಹಲವಾರು ಕಲ್ಪನೆಗಳನ್ನು ತಳ್ಳಿಹಾಕುತ್ತ ಬ್ಯಾಂಡ್‌ನ ಸದಸ್ಯರುಗಳು ಸರಿಯಾದ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಪಾರಾಗಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲದ ಸ್ಥಿತಿ ತಲುಪಿದರು. ಅಂತಿಮವಾಗಿ, ಬೀಟಲ್ಸ್‌ನ ಕೊನೆಯ ಲೈವ್ ಪ್ರದರ್ಶನವನ್ನು ಪ್ರೆಸ್ಟನ್‌ ಸಹಯೋಗದೊಂದಿಗೆ 1969ರ ಜನೆವರಿ 30ರಂದು ಲಂಡನ್ನಿನ್ನ 3 ಸವಿಲೆ ರೋನಲ್ಲಿ ಅ‍ಯ್ಪಲ್‌ ಕಾರ್ಪಸ್‌ ಕಟ್ಟಡದ ಮೇಲ್ಚಾವಣಿಯ ಮೇಲೆ ಚಿತ್ರಿಸಲಾಯಿತು.[166]

ಈ ಬ್ಯಾಂಡ ಇತರ ಸಂಬಂಧೀ ಕಾರ್ದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿರುವಾಗ ಇಂಜಿನಿಯರ್‌ ಆದ ಗ್ಲಿನ್‌ ಜೋನ್ಸ್‌ ಗೆಟ್ ಬ್ಯಾಕ್‌ ಆಲ್ಬಮ್‌ನ ಹಲವಾರು ಪುನರಾವೃತ್ತಿಗಳನ್ನು ಸಂಯೋಜಿಸಲು ತಿಂಗಳುಗಳ ಕಾಲ ಕಾರ್ಯ ನಿರ್ವಹಿಸಿದರು. ಎಪ್ಸ್‌ಟೀನ್‌ ಹೊರತಾಗಿ, ವ್ಯವಹಾರಿಕ ಸಂಗತಿಗಳನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸಲು ಅಗತ್ಯವಾಗಿ ಬೇಕಾಗಿದ್ದ ಒಬ್ಬ ಹಣಕಾಸು ಸಲಹೆಗಾರನನ್ನು ನಮಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ವಿವಾಧಗಳು ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡವು. ಬ್ರಿಟೀಷ್‌ ದಂಡಯಾತ್ರೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ದಿ ರೋಲಿಂಗ್‌ ಸ್ಟೋನ್ಸ್‌ ಮತ್ತು ಇತರ ಯು.ಕೆ ಬ್ಯಾಂಡ್‌ಗಳಿಗೆ ವ್ಯಾವಹಾರಿಕ ಗುತ್ತಿಗೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದ ಲೆನನ್‌, ಆ‍ಯ್‌ಲೆನ್ ಕ್ಲೆಯಿನ್‌ಗೆ ಸಹಾಯವನ್ನು ಮಾಡಿದ್ದನು. ಮ್ಯಾಕ್‌ಕಾರ್ಟನಿಯ ಆಯ್ಕೆ, ಆತನು ಮಾರ್ಚ್‌ 12ರಂದು ಮದುವೆಯಾದ ಲಿಂಡಾ ಈಸ್ಟ್‌ಮ‍ನ್‌‌ನ ಸಹೋದರನಾದ ಜಾನ್‌ ಈಸ್ಟ್‌ಮ‍ನ್‌ ಆಗಿದ್ದ (ಲೆನನ್‌ ಮತ್ತು ಒನೋ ಮದುವೆಯ ಎಂಟು ದಿನಗಳ ಹಿಂದೆ).[167] ಒಪ್ಪಂದವು ತಲುಪಲಿಲ್ಲ, ಆದ್ದರಿಂದ ಇಬ್ಬರೂ ಆಯ್ಕೆಗೊಂಡರು ಆದರೆ ನಂತರದಲ್ಲಿ ವಿವಾಧಗಳು ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡವು ಮತ್ತು ಹಣಕಾಸಿನ ಅವಕಾಶಗಳು ತಪ್ಪಿ ಹೋದವು.[167]

ಮ್ಯಾಕ್‌ಕಾರ್ಟನಿ ಆತನನ್ನು ಸಂಪರ್ಕಿಸಿದಾಗ ಮತ್ತು ಇನ್ನೊಂದು ಆಲ್ಬಮ್‌ಅನ್ನು ತಯಾರಿಸು ಎಂದು ಕೇಳಿದಾಗ ಮಾರ್ಟಿನ್‌ ಆಶ್ಚರ್ಯಚಕಿತನಾದನು, ಹಾಗೆಯೇ ಗೆಟ್‌ ಬ್ಯಾಕ್‌ ಆವೃತ್ತಿಯು ಒಂದು "ನಿಕೃಷ್ಟವಾದ ಅನುಭವವಾಗಿತ್ತು" ಮತ್ತು ಆತನು "ಇದು ನಮ್ಮೆಲ್ಲರಿಗೂ ಕೊನೆಯ ಪಯಣವಾಗಿತ್ತು....ಅವರು-ತಮ್ಮಸ್ಟಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ಇತರ ಜನರಿಗೂ ಕೂಡ, ಸ್ನೇಹಪರವಲ್ಲದ ಜನರಾಗಿ ಬದಲಾಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ", ಎಂದು ಯೋಚಿಸಿದ್ದನು.[168] ಫೆಬ್ರುವರಿಯ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಅಬ್ಬೇ ರೋಡ್‌ ನ ದ್ವನಿಮುದ್ರಣದ ಆವೃತ್ತಿಯು ಆರಂಭಗೊಂಡಿತು. "ನಿರಂತರವಾಗಿ ಚಲಿಸುತ್ತಿರುವ ಸಂಗೀತದ ತುಣುಕುಗಳು" ಎಂಬ ಮಾರ್ಟಿನ್‌ನ ವಿನ್ಯಾಸವನ್ನು ಲೆನನ್‌ ತಿರಸ್ಕರಿಸಿದ, ಮತ್ತು ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಮತ್ತು ಮ್ಯಾಕ್‌ಕಾರ್ಟನಿಯ ಹಾಡುಗಳನ್ನು ಆಲ್ಬಮ್‌ನ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೊಳಿಸಲು ಇಚ್ಚಿಸಿದ್ದನು.[168] ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿ ಸಂಯೋಜಿಸಲಾದ ಹಾಡುಗಳು ಮೊದಲ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಮಿಶ್ರಣಗೊಂಡ ಹಾಡುಗಳು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಎರಡನೆಯ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಅಡಕವಾಗಿರಬೇಕು ಎಂಬುದು ಮ್ಯಾಕ್‌ಕಾರ್ಟನಿಯು ಸಂಧಾನದ ಮೂಲಕ ಸೂಚಿಸಿದ ಕೊನೆಯ ವಿನ್ಯಾಸವಾಗಿತ್ತು.[168] ಜುಲೈ 4ರಂದು, ಆಲ್ಬಮ್‌ನ ಕೆಲಸಗಳು ಚಾಲ್ತಿಯಲ್ಲಿರುವಾಗ, ದಿ ಬೀಟಲ್ಸ್‌ನ ಸದಸ್ಯರೊಬ್ಬರಿಂದ ಮೊದಲ ಸೋಲೋ ಸಿಂಗಲ್‌ ಗೋಚರಿಸಿತು: ಲೆನನ್‌ನ ಗೀವ್‌ ಪೀಸ್‌ ಅ ಚಾನ್ಸ್‌ ಇದು ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್‌ ಒನೋ ಬ್ಯಾಂಡ್‌ಗೆ ಮನ್ನಣೆ ನೀಡಿತು. ಅಬ್ಬೇ ರೋಡ್‌ ನ ಟ್ರ್ಯಾಕ್‌ ಐ ವಾಂಟ್ ಯೂನ (ಶಿ ಇಸ್ ಸೋ ಹೆವಿ) ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸುವಿಕೆಯ ಸಂದರ್ಭ ಅಂದರೆ, ಆಗಸ್ಟ್‌ 20, ಇದು ಎಲ್ಲಾ ನಾಲ್ಕು ಬೀಟಲ್ಸ್‌ಗಳು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಒಂದೇ ಸ್ಟುಡಿಯೋದಲ್ಲಿ ಸೇರಿದ ಕೊನೆಯ ದಿನ. ಆತನ ಇತರರ ಗುಂಪನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಅಗಲುವುದಾಗಿ ಲೆನನ್‌ ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ 20ರಂದು ಘೋಷಿಸಿದನು, ಆದರೆ ಕಾನೂನಾತ್ಮಕ ವಿಷಯಗಳು ಬಗೆಹರಿಯುವವರೆಗೆ ಯಾವುದೇ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಪ್ರಕಟನೆಯನ್ನು ನೀಡುವುದಿಲ್ಲ ಏಂದು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಲಾಯಿತು.

ಲೆನೋನ್ ಘೋಷಣೆಯ ಆರು ದಿನಗಳ ನಂತರ ಬಿಡುಗಡೆಯಾದ ಆಬೆ ರೋಡ ನಾಲ್ಕು ಮಿಲಿಯನ್ ಪ್ರತಿಗಳನ್ನು ಬರಿ ಎರಡೆ ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಮಾರಾಟ ಮಾಡಿ ಹನ್ನೋಂದು ವಾರಗಳ ವರಗೆ U.K.ನ ಚಿತ್ರಪಟದ ಮೊದಲನೇಯ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿತ್ತು.[169] ಇದರ ಎರಡನೇಯ ಹಾಡು "ಸಮಥಿಂಗ್" ಎಂಬ ವೀರಗಾಥೆ ಹ್ಯಾರಿಸನ್‌ರವರ ಮೊದಲ ಏಕಮಾತ್ರ ಹಾಡು ಬೀಟಲ್ಸ್‌ನ ಎ ತಿರುವಿನ ಪ್ರಸಾರಣೆಯಾಗಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಿತು.[170] ಮಿಶ್ರ ಹಾಡುಗಳ ಈ ಆಲ್ಬಮ್‌ಗೆ ಸಮ್ಮಿಲಿತ ಜಯಘೋಷ ದೊರಕಿದರೂ ಸಹ ಆಬೆ ರೋಡ ಗೆ ಸಮಿಶ್ರ ಪ್ರತಿಕ್ರೀಯೆ ಪಡೆಯಿತು.[171] "ರಾಕ್ ಧ್ವನಿಮುದ್ರಣದ ಕೇಳಬೇಕಾದಂತಹ ಕೆಲವು ಉತ್ತಮ ಸಮರಸಗಳು" ಇದರಲ್ಲಿ ಇರುವ ಕಾರಣ ಎಲ್ಲಾ ಸಂಗೀತಗಳು ಇದನ್ನು "ಗುಂಪಿಗೆ ಸರಿಹೊಂದುವ ರಾಜಹಂಸ ಹಾಡು" ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಿವೆ.[172] ಇದನ್ನು "ಸಮತೆ ತಪ್ಪಿದ ಹಾಗೂ ಹಲವು ಬಾರಿ ಪೊಳ್ಳಾದ" ಎಂದು ಮ್ಯಾಕ್ ಡೋನಾಲ್ಡ್ಸ್ ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ: "ಈ ಉದ್ದ ಮಿಶ್ರ ಹಾಡುಗಳಿಗೆ ವಿನ್ಯಾಸಕರಾಗಿ ಮ್ಯಾಕ್ ಕಾರ್ಟನಿಯವರು ದೇಣಿಗೆ ನೀಡಿರಲಿಲ್ಲವಾಗಿದ್ದರೇ... ಆಬೆ ರೋಡ ತನ್ನ ಐಕ್ಯೆತೆಯ ಹಾಗೂ ಒಗ್ಗೂಡಿಕೆಯ ಮಾದರಿಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡು ಈಗಿರುವಷ್ಟು ಉತ್ತಮವಾಗಿರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ".[173] ಎಲ್ಲ ಬ್ಯಾಂಡ್ ಆಲ್ಬಮ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಇದು ತಮಗೆ ಬಹಳ ಪ್ರೀಯವಾದದ್ದು ಎಂದು ಮಾರ್ಟಿನ್ ಸೂಚಿಸಿದರು; ಇದು ಸ್ಪರ್ಧಾಥ್ಮಕವಾಗಿದರೂ ಇದರಲ್ಲಿ ಜೀವವಿಲ್ಲ ಎನ್ನುತ್ತಾ ಲೆನೋನ್‌ರವರು "ಮ್ಯಾಕ್ಸ್‌ವೆಲ್‌ರ ಸಿಲ್ವರ್ ಹ್ಯಾಮರ್" ಅನ್ನು "ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಪೌಲರ ಗ್ರಾನಿ ಮ್ಯೂಸಿಕ್" ಎಂದು ಕರೆದರು.[174][175] ಧ್ವನಿಮುದ್ರಣ ಇಂಜಿನಿಯರ್ ಜೀಯೋಫ್ ಎಮೆರಿಕ್‌ರವರು ಗಮನಿಸಿದ ಹಾಗೆ, ಪ್ರಸಾರ ಕೋಣೆಯ ನಿಯಂತ್ರಿತ ಕವಾಟದ ಮಿಶ್ರಣ ಉಪಕರಣಗಳ ಕಟ್ಟೆಯನ್ನು ವಿದ್ಯುನ್ನಿಯಂತ್ರಕವಾಗಿ ಬದಲಾಯಿಸಿದ್ದಲ್ಲಿ ಅದು ಕಡಿಮೆ ಗುದ್ದು ಧ್ವನಿಯನ್ನು ಉತ್ಪಾದಿಸಿ ಗುಂಪನ್ನು ತೆಳುವಾದ ಸ್ವರದಲ್ಲಿ ನಿರಾಶೆಗೊಳಿಸುತಿತ್ತು ಹಾಗೂ ಆಘಾತ ಇಲ್ಲವಾಗಿರುತಿತ್ತು.[176]

ಇನ್ನು ಅಪೂರ್ಣವಾಗಿದ್ದ ಗೆಟ್ ಬ್ಯಾಕ್ ಆಲ್ಬಮ್‌ಗೆ ಕೊನೆಯ ಬೀಟಲ್ಸ್‌ನ ಹೊಸ ಹಾಡು "ಐ ಮಿ ಮೈನ್" ಅನ್ನು ಹ್ಯಾರಿಸನ್ನ್‌ರು 3 ಜನವರಿ 1970ಯಲ್ಲಿ ಧ್ವನಿಮುದ್ರಿಸಿದ್ದರು. ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಲೆನೊನ್ ಡೆನ್‌ಮಾರ್ಕನಲ್ಲಿದ ಕಾರನ ಭಾಗವಹಿಸಿರಲಿಲ್ಲ.[177] ಆಲ್ಬಮ್‌ನ್ನು ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸಲು ಕ್ಲೀನ್‌ರವರು ಮಾರ್ಚನಲ್ಲಿ ಗೆಟ್ ಬ್ಯಾಕ್ ಈಗ ಲೆಟ್ ಇಟ್ ಬಿ ಎಂದು ಮರು ಹೆಸರಿಸಲಾದ ಕಾರ್ಯಕಲಾಪಗಳ ಟೇಪಗಳನ್ನು ಅಮೇರಿಕಾದ ನಿರ್ಮಾಪಕರಾದ ಫಿಲ್ ಸ್ಪೆಕ್ಟರ್ ಅವರಿಗೆ ಕೊಟ್ಟರು. ಅವರ ವಾಲ್ ಒಫ ಸೌಂಡ್‌ ಪ್ರಾರಂಭಿಸುವ ರೀತಿಗೆ ಪ್ರಸಿದ್ಧರಾದ ಸ್ಪೆಕ್ಟರ್ ಇತ್ತೀಚಿನ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಲೆನೊನ್‌‌ರು ಒಂಟಿಯಾಗಿ ಮಾಡಿದ ಪ್ರತ್ಯೇಕ "ಇನ್ಸಟಂಟ್ ಕರ್ಮ!" ಅನ್ನು ನಿರ್ಮಾಪಿಸಿದ್ದರು. ಗೆಟ್ ಬ್ಯಾಕ್‌ ನ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಮರುಮಿಶ್ರಿತ ಧ್ವನಿಮುದ್ರಣ ಮಾಡುವುದಲ್ಲದೆ, ಸ್ಪೆಕ್ಟರ್‌ರರು ಹಲವು "ನೇರ ಪ್ರಸಾರದ" ಉದ್ದೇಶದ ಧ್ವನಿಮುದ್ರಣಗಳ ಸಂಕಲನ, ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸುವಿಕೆ ಹಾಗೂ ಅಧಿಕ ಧ್ವನಿ ಮುದ್ರಣವನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು.

ಮ್ಯಾಕ್‌ಕಾರ್ಟನಿ ಸ್ಪೆಕ್ಟರ್‌ರ ಮೂಲವಸ್ತುವಿನ ಉಪಚಾರದ ರೀತಿಯಿಂದ ಅಸಂತುಷ್ಟರಾಗಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಒಂದು ಗಾಯಕವೃಂದ ಹಾಗೂ ಮೂವತ್ತ-ನಾಲ್ಕು ತುಂಡಿನ ಉಪಕರಣಗಳ ದ ಲಾಂಗ್ ಎಂಡ್ ವೈಂಡಿಂಗ್ ರೋಡ ಸಮಗ್ರದ ನಿರ್ಮಾಪಕರ ಸಂಯೋಜನೆಯಿಂದ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಅತೃಪ್ತರಿದ್ದರು. ಅವರು ಸ್ಪೆಕ್ಟರ್‌ರ ಆವೃತ್ತಿಯ ಬಿಡುಗಡೆಯನ್ನು ತಡೆಯಲು ವಿಫಲವಾದ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಿದರು.[178] ಅವರ ಸ್ವ-ಶೀರ್ಷಕೆಯ ಮೊದಲ ಒಬ್ಬರಿಂದಲೇ ಪ್ರದರ್ಶನವಾದ ಆಲ್ಬಮ್‌ನ ಬಿಡುಗಡೆಯ ಒಂದು ವಾರ ಮುಂಚಿತವಾಗಿ ಮ್ಯಾಕ್ ಕಾರ್ಟನಿ ಬ್ಯಾಂಡ್‌ನಿಂದ ತನ್ನ ನಿರ್ಗಮನವನ್ನು 10 ಏಪ್ರಿಲ್‌ಗೆ ಘೋಷಿಸಿದರು. ಮ್ಯಾಕ್ ಕಾರ್ಟನಿ ಧ್ವನಿಮುದ್ರಕಗಳ ಬಿಡುಗಡೆಯಾದ ಮೊದಲಿನ ಪ್ರತಿಗಳಲ್ಲಿ ಅವರ ವರದಿ ಹೇಳಿಕೆ ಹಾಗೂ ಒಂದು ಸ್ವ-ಲಿಖಿತ ಸಂದರ್ಶನ ಸೇರಿತ್ತು, ಇದರಲ್ಲಿ ಅವರ ದ ಬೀಟಲ್ಸ್‌ಯೋಂದಿಗಿನ ಒಳಗೊಳ್ಳುವಿಕೆಯ ಕೊನೆಯನ್ನು ಹಾಗೂ ಅವರ ಭವಿಷ್ಯದ ಆಕಾಂಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸಿದ್ದರು.[179]

ಮೇ 8ರಂದು ಸ್ಪೆಕ್ಟರ್-ನಿರ್ಮಿತ ಲೆಟ್ ಇಟ್ ಬಿ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಯಿತು. “ದ ಲಾಂಗ್ ಎಂಡ್ ವೈಂಡಿಂಗ್ ರೋಡ” ಬ್ಯಾಂಡನ ಸಂಘಟಿತ ಏಕಮಾತ್ರ ಆಲ್ಬಮ್ ಆಗಿತ್ತು;ಇದು ಯುನೈಟಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಬಿಡುಗಡೆ ಆಯಿತು ಆದರೆ ಬ್ರಿಟನ್‌ನಲ್ಲಿ ಆಗಿಲ್ಲ. ಲೆಟ್ ಇಟ್ ಬಿ ಸಾಕ್ಷ್ಯಾಚಿತ್ರ ನಂತರ ಅದೇ ತಿಂಗಳಲ್ಲೇ ಬಂದಿತು; ಅಕ್ಯಾಡಮಿ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ಸಮಾರಂಭದಲ್ಲಿ ಮುಂದಿನ ವರ್ಷ ಇದು ಉತ್ತಮ ನೈಜ ಹಾಡಿಗೆ ಒಸ್ಕರ್ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ಗೆಲ್ಲಬಹುದು.[180] ದ ಸನ್ಡೆ ಟೆಲಿಗ್ರಾಫ್ ಈ ಚಿತ್ರವನ್ನು “ಒಂದು ಕೆಟ್ಟ ಚಿತ್ರ ಹಾಗೂ ಸ್ಪರ್ಶಿಸುಂತಹದ್ದು ... ಪುನರಾಶ್ವಾಸನೆಯ, ಎಲ್ಲ ಕೋನಗಳಿಂದಲೂ ಪರಿಪೂರ್ಣವಾದ, ಒಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಗೋಚರವಾಗುವಂತಹ ವಯಸ್ಸಿನ ಮಿತಿಯಿಲ್ಲದ ಒಂದೇ ಕುಟುಂಬದ ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರ ಅಗಲಿಕೆಯ ಬಗ್ಗೆ" ಇರುವ ಚಿತ್ರ ಇದು.[181] ಅನೇಕ ವಿಮರ್ಶಕರು ಲೆಟ್ ಇಟ್ ಬಿ ಹಾಡುಗಳು ಆಲ್ಬಮ್‌ಗೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಉತ್ತಮವೆನಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ಟಿಪ್ಪಣಿಸಿದರು.[181] "ಪ್ರತಿಕೂಲವಾದ ವಿಮರ್ಶೆಗಳ ಮಧ್ಯದಲ್ಲೂ, ಲೆಟ್ ಇಟ್ ಬಿ ನಕಾರಾತ್ಮಕತೆಯನ್ನು ಆಧಾರಿಸುವ ಏಕಮಾತ್ರ ಬೀಟಲ್ಸ್ ಆಲ್ಬಮ್‌ " ಆಗಿರುವುದನ್ನು ಗಮನಿಸಿ, ಆಲಮ್ಯೂಸಿಕ್ "ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಒಳ್ಳೆಯ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ತಳೆಯದಿರುವ.. ಮ್ಯಾಕ್ ಕರ್ಟನಿ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಹಲವು ರತ್ನಗಳನ್ನು ನೀಡಿದ್ದಾರೆ: ದ ಗೊಸ್ಪೆಲಿಶ್ ’ಲೆಟ್ ಇಟ್ ಬಿ’, ಇದರಲ್ಲಿ ಇವರ ಕೆಲವು ಉತ್ತಮವಾದ ಹಾಡಿನ ಸಾಹಿತ್ಯಗಳಿವೆ; ’ಗೆಟ್ ಬ್ಯಾಕ್’, ಇವರ ಗಟ್ಟಿಯಾದ ರಾಕರ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮತ್ತು ಮಾಧುರವಾದ ’ದ ಲಾಂಗ್ ಎಂಡ್ ವೈಂಡಿಂಗ್ ರೋಡ್’, ಇದು ಸ್ಪೆಕ್ಟರ್‌ನ ಭಾರೀ-ಕೈ ಸಂಭಾಷಣೆಗಳ ಅತಿ ಮಾರ್ಪಡಿಸುವಿಕೆಯ ಇಂದ ವಿನಾಶಗೊಂಡಿತು."[182] ಮ್ಯಾಕ್ ಕಾರ್ಟನಿ ದ ಬೀಟಲ್ಸ್‌ನ ವಿಯೋಜನೆಗೆ 31 ಡಿಸೆಂಬರ್ 1970ಯಲ್ಲಿ ಮೊಕ್ಕದ್ದಮೆ ಹಾಕಿದರು.[183] ಬ್ಯಾಂಡಿನ ವಿಯೋಜನೆಯ ನಂತರ ಕೂಡ ಕಾನೂನಿನ ವಿವಾದಗಳು ಮುಂದುವರೆಯಿತು ಹಾಗೂ ಪಾಲುದಾರಿಕೆಯ ವಿಯೋಜನೆ 1975 ವರೆಗೆ ಜಾರಿಯಾಗಿರಲಿಲ್ಲ.[184][185]

ವಿಂಗಡನೆಯ-ನಂತರ (1970 ಯಿಂದ)

1970ಯ ದಶಕ

1970ರಲ್ಲಿ ಲೆನೋನ್, ಮ್ಯಾಕ್ ಕಾರ್ಟನಿ, ಹ್ಯಾರಿಸನ್ ಹಾಗೂ ಸ್ಟಾರ್ರ ಎಲ್ಲರೂ ಒಂಟಿಯಾಗಿ ಪ್ರದರ್ಶಿಸುವ ಆಲ್ಬಂಗಳನ್ನು ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಿದರು. ನಂತರ ಅನುಸರಿಸಿದ ಪ್ರತ್ಯೇಕರ ಆಲ್ಬಂಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಸಲ ಒಬ್ಬರ ಅಥವಾ ಹಲವರ ಒಳಗೂಡಿಕೆಯುತ್ತು. ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಹಾಡುಗಳದಾದರೂ ಸ್ಟಾರ್‌ರವರ ರಿಂಗೋ (1973) ನಾಲ್ಕು ಜನರ ರಚನೆಗಳ ಹಾಗೂ ನೀರೂಪಣೆಗಲನ್ನೊಳಗೊಂಡಿದ ಏಕ ಮಾತ್ರ ಆಲ್ಬಂ. ಆಗಸ್ಟ್ 1971ರಲ್ಲಿ ಸ್ಟಾರ್‌ರವರ ಒಡಂಬಡಿಕೆಯಿಂದ ಹ್ಯಾರಿಸನ್‌ರು ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶಕ್ಕೆ ಗಾನಗೋಷ್ಟಿಯನ್ನು ನ್ಯೂ ಯೋರ್ಕ್ ನಗರದದಲ್ಲಿ ಸಿತಾರ್ ಕಲಾ ಪರಿಣತ ರವಿ ಶಂಕರ್‌ರ ಜೊತೆಗೆ ಪ್ರದರ್ಶಿಸಿದರು. 1974ರ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗದ ಒಂದು ಅಡಚಾಟದ ಸಮಾವೇಶವನ್ನು ಹೊರತು ಪಡಿಸಿ (ನಂತರ '74ರಲ್ಲಿ ಒಂದು ಶಬ್ದ ಹಾಗೂ ಒಂದು ಗೊರಕೆ ಯಾಗಿ ಕಳ್ಳಸಾಗಣೆ ಮಾಡಿಸಿಲಾಗಿತ್ತು) ಲೆನೋನ್ ಹಾಗೂ ಮ್ಯಾಕ್‌ ಕರ್ಟನಿ ಯಾವತ್ತು ಕೂಡ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಧ್ವನಿಮುದ್ರಿಸಲಿಲ್ಲ.[186]

ಆಲೆನ್ ಕ್ಲೀನ್ ಶ್ರೇಷ್ಟ ರಚನೆಯ ಜನಪ್ರಿಯವಾದ ಯಶಸ್ಸಿನ ಬೀಟಲ್ಸ್‌ನ ಎರಡು-LP ಪ್ರತಿಗಳು 1962–1966 ಹಾಗೂ 1967–1970 , 1973ರಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಆಪಲ್ ಮುದ್ರಣಾಲಯದ ಮುದ್ರೆಯ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗಿತ್ತು.[187] ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ರೆಡ್ ಆಲ್ಬಂ ಹಾಗೂ ಬ್ಲೂ ಆಲ್ಬಂ ಎಂದು ಕ್ರಮವಾಗಿ ಪರಿಚಿತವಾದ ಎರಡೂ, ಸಂಯುಕ್ತ ರಾಷ್ಟ್ರದಲ್ಲಿ ಮಲ್ಟಿ-ಪ್ಲಾಟಿನಂ ದೃಢೀಕರಣ ಹಾಗೂ ಸಂಯುಕ್ತ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಪ್ಲಾಟಿನಂ ದೃಢೀಕರಣ ಗಳಿಸಿದವು.[188][189] 1976 ಹಾಗೂ 1982ರ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ, ಬ್ಯಾಂಡ್ ಸದಸ್ಯರ ಆದಾನ ಇಲ್ಲದೇ EMI/ಸರಕಾರದ ಕಾರ್ಯಾಲಯ ಬೀಟಲ್ಸ್ ರಚನೆಯ ಆಲ್ಬಂಗಳ ಒಂದು ಲಹರಿಯನ್ನು ಬಿಡೂಗಡೆ ಮಾಡಿದರು. ದ ಬೀಟಲ್ಸ್ ಎಟ್ ದ ಹಾಲಿವುಡ್ ಬೌಲ್ (1977) ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗದ ವಸ್ತುವನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸುವ ಏಕಮಾತ್ರ ಆಲ್ಬಂ ಆಗಿತ್ತು. ತಂಡದ ಗಾನಗೋಷ್ಟಿ ಮುದ್ರಿಕೆಗಳ ಮೊದಲ ಅಧಿಕೃತವಾದ ಪ್ರಸಾರಣೆ ಇದಾಗಿತ್ತು, ಇದರಲ್ಲಿ ಬೀಟಲ್ಸ್‌ರ 1964 ಹಾಗೂ 1965ನ US ಪ್ರವಾಸದ ಎರಡು ಪ್ರದರ್ಶನಗಳ ಆಯ್ಕೆಗಳು ಒಳಗೊಂಡಿತು. CD ಮೇಲೆ ಮೂಲಪ್ರತಿಯ ಬ್ರಿಟಿಷ ಆಲ್ಬಂಗಳ ಅಂತರರಾಷ್ಟೀಯವಾದ ಬಿಡುಗಡೆಯ ನಂತರ 1987ರಲ್ಲಿ, ಹಾಲಿವುಡ್ ಬೌಲ್ ರೆಕಾರ್ಡ್ ಸೇರಿಸಿ EMI ನಂತರದ ಈ ಸಂಕಲನೆಗಳ ತಂಡವನ್ನು ತನ್ನ ಕ್ಯಾಟಲಾಗು ಸೂಚಿಯಿಂದ ತೆಗೆದು ಹಾಕಿದರು.[190]

ಬೀಟಲ್ಸ್‌ರ ಸಂಗೀತ ಹಾಗೂ ಬಹುಕಾಲ ಉಳಿದ ಖ್ಯಾತಿಯನ್ನು ಬಾಂಡ್ ಸದಸ್ಯರ ಸೃಜನಾತ್ಮಕ ನಿಯಂತ್ರಣದ ಹೊರಗೆ ವ್ಯಾಪಾರೀಕರಣಕ್ಕಾಗಿ ಹಲವು ರೀತಿಗಳಲ್ಲಿ ಶೋಷಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ಬ್ರೋಡ್‌ವೆ ಸುಸ್ವರದ ಬೀಟಲ್‌ಮೇನಿಯ ದ ವಿಡಂಬನ ದೃಶ್ಯಾವಳಿಯ ಹಂಬಲದ ಸ್ಮರಣೆಯಲ್ಲಿ ನಾಲ್ಕು ಸಂಗೀತಕಾರರು ಬೀಟಲ್ಸ್‌ ಆಗಿ ನಿರೂಪಣೆಯನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸಿದರು, 1977ರ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ತೆರೆದು ಜನಪ್ರಿಯವೆಂದು ಸಮರ್ಥನೆ ಪಡೆದ ಐದು ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಪ್ರವಾಸೀ ನಿರ್ಮಾಪಣೆಗಳ ಪರಿಭ್ರಮಣೆ ಇದಾಗಿತ್ತು.[191][192] ಬೀಟಲ್ಸ್ 1977ರ ನೇರ ಪ್ರಸಾರ ವನ್ನು ತಡೆಯಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿ ವಿಫಲರಾದರು ಜರ್ಮನಿಯ ಹ್ಯಾಂಬರ್ಗ್‌ನ ಸ್ಟಾರ್-ಕ್ಲಬರಲ್ಲಿ; 1962 . ತಂಡ ಹ್ಯಾಂಬರ್ಗ್‌ನಲ್ಲಿ ವಾಸವಾಗಿದ್ದಾಗ ಮಾಡಿದ ರಚನೆಗಳ ಮುದ್ರಣಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿತು ಈ ಸ್ವತಂತ್ರವಾಗಿ ಪ್ರಸಾರವಾದ ಆಲ್ಬಂ, ಇದನ್ನು ಬರೀ ಒಂದೇ ಮೈಕ್ರೋಫೋನ್‌ಯಿಂದ ಮೂಲ ಮುದ್ರಣಾ ಸಾಧನದ ಮೇಲೆ ಟೇಪ ಮಾಡಲಾಗಿತ್ತು.[193][194] ಸರ್ಜೆಂಟ್. ಪೆಪ್ಪರ್‌ನ ಲೋನಲೀ ಹಾರ್ಟ್ಸ್ ಕ್ಲಬ್ ಬ್ಯಾಂಡ್ (1978), ಬೀ ಗೀಸ್ ಹಾಗೂ ಪಿಟರ್ ಫ್ರಾಂಪ್ಟನ್ ತಾರಾಗಣದ ಒಂದು ಸಂಗೀತ ಚಿತ್ರ ವಾಣಿಜ್ಯ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಪಥನವಾಗಿ "ಕಲಾತ್ಮಕ ಗೊಂದಲ" ಆಗಿತ್ತು.[195] 1979ರಲ್ಲಿ, ಬೀಟಲ್‌ಮೇನಿಯಾ ದ ನಿರ್ಮಾಪಕರ ಮೇಲೆ ಬ್ಯಾಂಡ ಹಲವು ಮಿಲಿಯನ್ ಡಾಲರ್‌ಗಳ ಹಾನಿ ತೀರಿಸುಳ್ಳುವ ದಾವೆ ಹಾಕಿತು. "ಜನರು ಬೀಟಲ್ಸ್‌ರನ್ನು ಬರೀ ಸಾಮಾಜಿಕ ಕಾರ್ಯಕ್ಷೇತ್ರ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಿದ್ದರು", ಎಂದು ಹ್ಯಾರಿಸನ್ ಹೇಳಿದರು. "ನೀವು ಬೀಟಲ್ಸ್ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಕಳ್ಳತನ ಮಾಡ್ಕೋಂಡು ಹೋಗುವುದಕ್ಕಾವುದಿಲ್ಲ್."[192]

1980ರ ದಶಕ

8 ಡಿಸೆಂಬರ್ 1980ರಲ್ಲಿ ಲೆನೋನ್‌ರನ್ನು ನ್ಯೂ ಯೋರ್ಕ್ ನಗರದಲ್ಲಿ ಗುಂಡೇಟಿನಿಂದ ಸಾಯಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ವೈಯುಕ್ತಿಕ ಶ್ರದ್ಧಾಂಜಲಿಯಾಗಿ ಹ್ಯಾರಿಸನ್ "ಆಲ್ ದೋಸ್ ಇಯರ್ಸ್ ಅಗೊ" ಹಾಡಿಗಾಗಿ ಹೊಸ ಸಾಹಿತ್ಯವನ್ನು ಬರೆದರು, ಈ ಹಾಡು ಲೆನೋನ್‌ರ ಸಾವಿನ ಒಂದು ತಿಂಗಳ ಮುಂಚೆ ಅವರು ಬೀಟಲ್ಸ್‌ ಒಂದಿಗೆ ಕಳೆದ ಸಮಯದ ಬಗ್ಗೆ ಮುದ್ರಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ಮ್ಯಾಕ್ ಕಾರ್ಟನಿ ಹಾಗೂ ಅವರ ಪತ್ನಿ ಲಿಂಡಾರ ಗಾಯನ ಮತ್ತು ಸ್ಟಾರ್‌‌ರ ಡ್ರಮ್ ವಾದ್ಯದೊಂಡಿಗೆ ಈ ಹಾಡಿನ ಸಂಭಾಷಣೆಯನ್ನು ಹೊಸ ಸಾಹಿತ್ಯದಿಂದ ಮಾರ್ಪಡಿಸಿ ಮೇ 1981ರಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿ ಬಿಡುಗಡಿಸಲಾಯಿತು.[196] ಮ್ಯಾಕ್ ಕಾರ್ಟನಿಯರ ಸ್ವಂತದ ಕಾಣಿಕೆ "ಹಿಯರ್ ಟುಡೆ" ಅವರ ಟಗ್ ಒಫ್ ವಾರ್ ಆಲ್ಬಂನಲ್ಲಿ ಏಪ್ರಿಲ್ 1982ಯಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಿತು.

ಬೀಟಲ್ಸ್‌ರನ್ನು ರಾಕ್ ಎಂಡ್ ರೋಲ್ ಹಾಲ್ ಒಫ್ ಫೇಮ್‌ನ ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೆ 1988ರಲ್ಲಿ ನೇಮಿಸಲಾಗಿತ್ತು, ಇದು ಅವರ ಅರ್ಹತೆಯ ಮೊದಲನೆಯ ವರ್ಷವಾಗಿತ್ತು.[197] ಹ್ಯಾರಿಸನ್ ಹಾಗೂ ಸ್ಟಾರ್‌ರವರು ಲೆನೋನ್‌ನ ವಿಧವೆ ಯೋಕೊ ಒನೊ ಮತ್ತು ಅವನ ಎರಡು ಪುತ್ರರಾದ ಜುಲಿಯನ್ ಹಾಗೂ ಸೀಯನ್‌ರೋಂದಿಗೆ ವಿಧ್ಯುಕ್ತ ಸಮಾರಂಭದಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಗೋಂಡರು. ಮ್ಯಾಕ್ ಕಾರ್ಟನಿ ಒಂದು ಪತ್ರಿಕಾಗೋಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಸಮಾರಂಭದಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಗೋಳಲ್ಲು ನಿರಾಕರಿಸಿ ಈ ರೀತಿ ಹೇಳಿದರು "20 ವರ್ಷಗಳ ನಂತರವೂ ಬೀಟಲ್ಸ್‌ರ ವಾಣಿಜ್ಯ ವ್ಯವಹಾರಗಳಲ್ಲಿ ಈಗಲೂ ಕೂಡ ಕೆಲವು ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯಗಳಿವೆ, ಇದು ಈಗ ಸ್ಥಗಿತವಾಗಿರಬೇಕಾಗಿತ್ತು ಎಂದು ನಾನು ಆಶಿಸಿದ್ದೆ. ದುರದೃಷ್ಟಕರವಾಗಿ ಅದು ಹಾಗಾಗಲಿಲ್ಲದ ಕಾರಣ, ಒಂದು ಪೊಳ್ಳು ಪುನರ್ಮಿಲನ ಸಮಾರಂಭದಲ್ಲಿ ಬೂಟಾಟಿಕೆಯ ನಗುವನ್ನು ಹಂಚಿ ಜನರತ್ತ ಕೈಯಾಡಿಸುವಂತೆ ಅನಿಸಿದಂತಾಗುತ್ತದೆ ನನಗೆ."[198][199] ಮುಂದಿನ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ, EMI/ಸರ್ಕಾರಿ ಕಾರ್ಯಾಲಯ ಒಂದು ದಶಕ ಉದ್ದದ ಗೌರವ ಧನದ ಸಂಬಂಧ ಬೀಟಲ್ಸ್‌ರ ಮೊಕದ್ದಮೆಯನ್ನು ಸ್ಥಾಯಿಗೊಳಿಸಿದರು, ಹಿಂದಿನ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗದ ವಸ್ತುಗಳ ವಾಣಿಜ್ಯ ಕಟ್ಟಿನ ಹಾದಿಯನ್ನು ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸಿತು.[200][201]

1990ರ ದಶಕ

1994ರಲ್ಲಿ 17ವರ್ಷಗಳವರೆಗೆ ಪ್ರಸಾರವಾಗದಿರುವ ಬೀಟಲ್ಸ್‌ರ ಹಿಂದಿನ ನಿರೂಪಣೆಗಳ ಮೊದಲ ಅಧಿಕೃತ ಬಿಡುಗಡೆ BBCಯಲ್ಲಿ ನೇರವಾಗಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಿತು. ಅದೇ ವರ್ಷ ಮ್ಯಾಕ್ ಕಾರ್ಟನಿ, ಹ್ಯಾರಿಸನ್ ಹಾಗೂ ಸ್ಟಾರ್‌ ಆಂಥೋಲಜಿ ಯೋಜನೆಗಾಗಿ ಮತ್ತೆ ಒಂದಾದರು, ನೀಲ್ ಆಸ್ಪನೆಲ್‌ರಿಂದ ಈ ಕಾರ್ಯದ ಪರಾಕಾಷ್ಠೆ 1960ರ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಆರಂಭಗೊಂಡಿತು.[202] ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ದ ಬೀಟಲ್ಸ್‌ನ ಹಾದಿಯ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಾಹಕನಾಗಿ ನಂತರ ಅವರ ವೈಯುಕ್ತಿಕ ಸಹಾಯಕರಾದ ಆಸ್ಪನೆಲ್‌ರವರು 1968ರಲ್ಲಿ ಆಪಲ್ ಕಾರ್ಪ್ಸ್‌ನ ನಿರ್ದೇಶಕರಾದ ಮೇಲೆ ಒಂದು ಸಾಕ್ಯ್ಷಚಿತ್ರಕ್ಕೆ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಲು ಆರಂಭಿಸಿದರು.[202] ದ ಲಾಂಗ್ ಎಂಡ್ ವೈಂಡಿಂಗ್ ರೋಡ್‌ ನ ತಾತ್ಕಾಲಿಕ ಶೀರ್ಷಕೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಬೀಟಲ್ಸ್ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿನ ಆಸ್ಪಾನೆಲ್‌ರನ್ನು ಕೈಬಿಡಲಾಯಿತು ಆದರೇ ಆಂಥೋಲಜಿ ಯೋಜನೆಯಯ ಕಾರ್ಯಾಂಗ ನಿರ್ಮಾಪಕರಾದ ಕಾರಣ ಅವರು ಈ ಕೆಸವನ್ನು ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸಲು ಸಮರ್ಥರಾಗಿದ್ದರು.[202] ಬೀಟಲ್ಸ್ ಬ್ಯಾಂಡನ ಇತಿಹಾಸವನ್ನು ಸ್ವಂತ ಪದಗಳಿಂದ ದಾಖಲಿಸುತ್ತಿರುವಾಗ ಬೀಟಲ್ಸ್ ಹಿಂದೆ ಪ್ರಸಾರ ಮಾಡದ ಮುದ್ರಣಗಳ ಬಿಡುಗಡೆಯನ್ನು ಈ ಯೋಜನೆಯು ಗಮನಿಸಿತು; 1970 ದಶಕದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಮ್ಯಾಕ್ ಕಾರ್ಟನಿ, ಹ್ಯಾರಿಸನ್ ಹಾಗೂ ಸ್ಟಾರ್‌ರವರು ಹೊಸ ವಾದ್ಯಗಳ ಹಾಗೂ ಧ್ವನಿಯ ಭಾಗಗಳನ್ನು ಕೂಡ ಲೆನೋನ್ ಮುದ್ರಿಸಿದ ಎರಡು ಬಹಿರಂಗ ಪ್ರದರ್ಶನದ ಹಾಡುಗಳಿಗೆ ಸೇರಿಸಿದರು.[203] 1995 ಹಾಗೂ 1996ರಲ್ಲಿ ಈ ಯೋಜನೆ ಒಂದು ಐದು-ಭಾಗದ ದೂರದರ್ಶನದ ಸರಣಿಯನ್ನು, ಒಂದು ಎಂಟು-ಸಂಪುಟಗಳ ವೀಡಿಯೋ ಗುಂಪು ಹಾಗೂ ಮೂರು ಎರಡು-CD ಡಬ್ಬಗಳ ಗುಂಪುಗಳನ್ನು ಗಳಸಿತು. "ಫ್ರೀ ಎಸ್ ಅ ಬರ್ಡ್" ಹಾಗೂ "ರೀಯಲ್ ಲವ್" ಎಂಬ ಲೆನೋನ್‌ರ ಎರಡು ಹಾಡುಗಳ ಬಹಿರಂಗ ಪ್ರದರ್ಶನಗಳನ್ನು ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿ ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಲಾಯಿತು.[202] ರಿವೋಲ್ವರ್ ಆಲ್ಬಂನ ಕವರನ್ನು 1966ರಲ್ಲಿ ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ ಕ್ಲೌಸ್ ವೂರಮನ್‌ರ ಕಲಾಕೃತಿಯನ್ನು CD ಡಬ್ಬಗಳ ಗುಂಪುಗಳು ಪ್ರದರ್ಶಿಸಿದವು. ಈ ಬಿಡುಗಡೆಗಳು ವಾಣಿಜ್ಯ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ಇದರ ದೂರದರ್ಶನದ ಸರಣಿಗಳನ್ನು ಸುಮಾರು 400 ಮಿಲಿಯನ್ ಜನರು ಜಗತ್ತಿನಾದ್ಯಂತ ವೀಕ್ಷಿಸಿದರು ಎಂದು ಅಂದಾಜು ಮಾಡಲಾಗಿದೆ.[202]

2000ದ ದಶಕ

1 , 13 ನವೆಂಬರ್ 2000 ರಂದು ಬೀಟಲ್ಸ್‌ರ ಬ್ರಿಟಿಷ ಹಾಗೂ ಅಮ್ಮೆರಿಕನ್‌ನ ಜನಪ್ರಿಯವಾಗಿ ಪ್ರಸಿದ್ಧವಾದ ಎಲ್ಲ ರಚನೆಗಳ ಸಂಕಲನದ ಆಲ್ಬಂನ್ನು ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಲಾಯಿತು. ಜಗತ್ತಿನಾದ್ಯಂತವಾಗಿ ಮೊದಲ ಮಾರದಲ್ಲಿ 3.6 ಮಿಲಿಯನ್ ಹಾಗೂ ಮೂರು ವಾರಗಳಲ್ಲಿ 12 ಮಿಲಿಯನ್‌ಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರತಿಗಳ ಮಾರಾಟದೊಂದಿಗೆ ಇದು ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿನ ಅತಿ ವೇಗವಾಗಿ-ಮಾರಾಟವಾಗುವ ಆಲ್ಬಾಂ ಆಗಿತ್ತು. UK ಹಾಗೂ US ಸೇರಿ ಕನಿಷ್ಟ 28 ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಇದು ಚಿತ್ರಪಟದಲ್ಲಿನ ಮೊದಲನೇಯ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿತು.[204] ಏಪ್ರಿಲ್ 2009ರ ಅನುಗುಣ ಇದರ 31 ಮಿಲಿಯನ್ ಪ್ರತಿಗಳ ಮಾರಾಟ ಜಗತ್ತಿನಾದ್ಯಂತ ಆಗಿ ಇದು ಸಂಯುಕ್ತ ರಾಷ್ಟ್ರದಲ್ಲಿನ ದಶಕದ ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು ಮಾರಾಟವಾದ ಆಲ್ಬಂ ಆಗಿದೆ.[205][206]

29 ನವೆಂಬರ್ 2001ರಲ್ಲಿ ಹ್ಯಾರಿಸನ್ ಶ್ವಾಸಕೋಶದ ಕ್ಯಾನ್ಸರ ರೋಗದಿಂದ ಸತ್ತರು.[207][208] ಎರಿಕ್ ಕ್ಲಾಪ್ಟನ್ ಹಾಗೂ ಹ್ಯಾರಿಸನ್‌ನ ವಿಧವೆ ಒಲಿವಿಯಾರವರು ಸಂಯೀಜಿಸಿದ, ಜೋರ್ಜಗೋಸ್ಕರ ಆದ ಗಾನಗೋಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ನಿರೂಪಿಸಿದ ಸಂಗೀತಕಾರರಲ್ಲಿ ಮ್ಯಾಕ್ ಕಾರ್ಟನಿ ಹಾಗೂ ಸ್ಟಾರ್‌ರವರು ಇದ್ದರು. ಈ ಕಾಣಿಕೆಯ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ರೊಯಲ್ ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ಹಾಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಹ್ಯಾರಿಸನ್‌ರ ಮರಣದ ಮೊದಲ ವರ್ಷಾಚರಣೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನಡೆಯಿತು. ಈ ಗಾನಗೋಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಅವರು ಬೀಟಲ್ಸ್‌ಗೋಸ್ಕರ ರಚಿಸಿದ ಹಾಡುಗಳು ಹಾಗೂ ಅವರ ವೃತ್ತಿಜೀವನದ ಸ್ವಂತ ಒಂಟಿ ಪ್ರದರ್ಶನಗಳ ಇದ್ದವು. ಇದಲ್ಲದೇ ಹ್ಯಾರಿಸನ್‌ರು ಬ್ಯಾಂಡನ್ನು ಪ್ರಭಾವಿಸಿದ ಆಸಕ್ತಿ ಭಾರತೀಯ ಸಂಪ್ರದಾಯದ ಸಂಗೀತದ ಉತ್ಸವ ಕೂಡ ಗಾನಗೋಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸಲಾಗಿತ್ತು.[209] 2003ರಲ್ಲಿ ಲೆಟ್ ಇಟ್ ಬಿ... ನೆಕೆಡ್ , ಮ್ಯಾಕ್ ಕಾರ್ಟನಿ ಉಸ್ತುವಾರಿಯ ನಿರ್ಮಾಪೆಯಲ್ಲಿ ಮರುಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಂಡ ಒಂದು ಆವೃತ್ತಿಯು ಮಿಶ್ರ ವಿಮರ್ಶೆಗಳಿಗೆ ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಲಾಗಿತ್ತು. UK ಹಾಗೂ US ಎರಡು ಕಡೆಯಲ್ಲೂ ಇದು ಶ್ರೇಷ್ಟ ಹತ್ತು ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿತ್ತು.

Cirque du Soleil's Las Vegasನ ಧ್ವನಿಮುದ್ರಕವಾಗಿ ಲವ್ ಅಣಕ ರೂಪಕವನ್ನು ಜೋರ್ಜ್ ಮಾರ್ಟಿನ್ ಹಾಗೂ ಅವನ ಮಗ ಗೈಲ್ಸ್ ಮರುಮಿಶ್ರಿತ ಧ್ವನಿಮುದ್ರಣ ಮಾಡಿ 130 ಬ್ಯಾಂಡನ ಮುದ್ರಣಗಳನ್ನು ಸಮ್ಮಿಶ್ರಣಗೊಳಿಸಿ "ಇಡಿ ಬೀಟಲ್ಸ್ ಸಂಗಿತದ ಜೀವನಾವಧಿಯ ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತ ಅವಧಿಯನ್ನು ಮರು-ಜೀವಿಸುವ ಒಂದು ಪರಿ" ಎಂಬುದನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದರು.[210] ಈ ರೂಪಕದ ಪ್ರಥಮ ಪ್ರದರ್ಶನ ಜೂನ್ 2006ರಲ್ಲಿ ನಡೆಯಿತು ಹಾಗೂ ಲವ್ ಆಲ್ಬಂ ಅದೇ ನವೆಂಬರ್‌ನಲ್ಲಿ ಬಿಡುಗಡೆ ಆಯಿತು. ಒನೊ ಹಾಗೂ ಒಲಿವಿಯಾರ ಜೊತೆ ಮ್ಯಾಕ್ ಕಾರ್ಟನಿ ಹಾಗೂ ಸ್ಟಾರ್‌ರನ್ನು ಅವರು ರೂಪಕದ ಮೊದಲ ವಾರ್ಷಿಕೋತ್ಸವದಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಿದ್ದಾಗ ಲ್ಯಾರಿ ಕಿಂಗ್ ಲೈವ್‌ ರಲ್ಲಿ ಸಂದರ್ಶಿಸಲಾಯಿತು.[211] ಆಥೋಲಜಿ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಲೆನೋನ್‌ರ ಮೂರನೆಯ ಬಹಿರಂಗವಾಗದ ಪ್ರದರ್ಶನ "ನೌ ಎಂಡ್ ದೆನ್" ಅನ್ನು ಮ್ಯಾಕ್ ಕಾರ್ಟನಿ ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸಲು ಅಪೇಕ್ಷಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು 2007ರಲ್ಲಿ ವರದಿ ಹಬ್ಬಿತು. ಕೆಲವು ಹೊಸ ಕವನಗಳ ಕೂಡಿಕೆ, ಸ್ಟಾರ್‌ ಅವರಿಂದ ಒಂದು ಹೊಸ ಡ್ರಮ್‌ ಸಂಗೀತ ಹಾಗೂ ಹ್ಯಾರಿಸನ್‌ ಗಿಟಾರ್‌ ನುಡಿಯ ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಕೆಯ ಮುದ್ರಣದೊಂದಿಗಿರುವ ಇದನ್ನು "ಲೆನೋನ್/ಮ್ಯಾಕ್ ಕಾರ್ಟನಿ ರಚನೆ" ಎಂದು ಮನ್ನಣೆ ನೀಡಬಹುದು.[212]

1962ರಲ್ಲಿ ಹ್ಯಾಂಬರ್ಗನ ಸ್ಟಾರ್-ಕ್ಲಬ್‌ನಲ್ಲಿ ಸ್ಟಾರ್‌ರ ಮೊದಲ ಪ್ರದರ್ಶನ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಒಂದು ತಂಡದವರಿಂದ ಮಾಡಲಾದ ಬೀಡುಗಡೆಯಾಗದ ಮುದ್ರಣಗಳ ವಿತರಣೆಯ ಪ್ರಯತ್ನವನ್ನು ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಂಡು ಮಾರ್ಚ 2008ರಲ್ಲಿ ವಕೀಲರು ಬೀಟಲ್ಸ್‌ರಿಗೆ ಮೊಕ್ಕದಮೆಯನ್ನು ಹೂಡಿದರು.[213] 1967ರಲ್ಲಿ "ಕಾರ್ನಿವಲ್ ಒಫ್ ಲೈಟ್" ಬೀಟಲ್ಸ್‌ರು ಆಬೆ ರೋಡ ಸ್ಟೂಡಿಯೋದಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ 14 ನಿಮಿಷಗಳ ಪ್ರಯೋಗಿಕ ಮುದ್ರಣಕ್ಕೆ ಅಧಿಕೃತವಾದ ಬಿಡುಗಡೆ ನವೆಂಬರ್‌ನಲ್ಲಿ ದೊರಕಬಹುದು ಎಂದು ಮ್ಯಾಕ್ ಕಾರ್ಟನಿ ಅಪೇಕ್ಷಿಸಿದರು.[214] 4 ಏಪ್ರಿಲ್ 2009ರಂದು ರೆಡಿಯೋ ಸಿಟಿ ಮ್ಯೂಸಿಕ್ ಹಾಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಡೆವಿಡ್ ಲೈಂಚ್ ಸಂಸ್ಥೆಗೆ ನಡೆದ ಧನಸಹಾಯದ ಗಾನಗೋಷ್ಟಿಯನ್ನು ಮ್ಯಾಕ್ ಕಾರ್ಟನಿ ಶೀರ್ಷಿಕೆ ನೀಡಿದರು, ಇದರಲ್ಲಿ ಅಥಿತಿ ನಿರೂಪಕರಗಿ ಸ್ಟಾರ್‌ರವರು ಸೇರಿರುತ್ತಾರೆ. [215]The Beatles: Rock Band , ರಾಕ್ ಬ್ಯಾಂಡ್ ಸರಣಿಯ ವಿನ್ಯಾಸದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸಂಗೀತದ ವೀಡಿಯೋ ಆಟ 9 ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ 2009ರಲ್ಲಿ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಯಿತು.[216] ಅದೇ ದಿನ, ಬ್ಯಾಂಡನ ಹನ್ನೇರಡು ಆರಂಭದ ಸ್ಟೂಡಿಯೋ ಆಲ್ಬಂಗಳ, ಮಾಯಾವಿ ನಿಗೂಢ ಪ್ರವಾಸ ದ ಹಾಗೂ ಹಿಂದಿನ ಪರಿಣಿತರ ರಚನೆಗಳನ್ನು ಮರುಪ್ರವೀಣಗೊಳಿಸಿದ ಆವೃತ್ತಿಗಳನ್ನು ಪ್ರಸಾರ ಮಾಡಲಾಯಿತು.[217]

ಸಂಗೀತ ಶೈಲಿ ಮತ್ತು ವಿಕಸನ

ಐಕಾನ್ಸ್ ಆಫ್ ರಾಕ್: ಸಂಗೀತದಲ್ಲಿ ಶಾಶ್ವತ ಬದಲಾವಣೆ ತಂದ ಸ್ಕಾಟ್ ಸ್ಕಿಂಡರ್ ಮತ್ತು ಆ‍ಯ್‌೦ಡಿ ಸ್ಕ್ವಾರ್ಟ್ಸ್ ಎಂಬ ಇಬ್ಬರು ದಂತಕಥೆಗಳ ವಿಶ್ವಕೋಶ ವು ಬೀಟೆಲ್ಸ್‌ನ ಸಂಗೀತ ವಿಕಾಸವನ್ನು ಸಂಗ್ರಾಹ್ಯವಾಗಿ ನೀಡುತ್ತದೆ:

In their initial incarnation as cheerful, wisecracking moptops, the Fab Four revolutionized the sound, style, and attitude of popular music and opened rock and roll's doors to a tidal wave of British rock acts. Their initial impact would have been enough to establish the Beatles as one of their era's most influential cultural forces, but they didn't stop there. Although their initial style was a highly original, irresistibly catchy synthesis of early American rock and roll and R&B, the Beatles spent the rest of the 1960s expanding rock's stylistic frontiers, consistently staking out new musical territory on each release. The band's increasingly sophisticated experimentation encompassed a variety of genres, including folk-rock, country, psychedelia, and baroque pop, without sacrificing the effortless mass appeal of their early work.[218]

ದ ಬೀಟ್‌ಲ್ಸ್ ಆ‍ಯ್‌ಸ್ ಮ್ಯುಸಿಶಿಯನ್ಸ್‌ ನಲ್ಲಿ, ವಾಲ್ಟರ್ ಎವರೆಟ್ ಖಚಿತಪಡಿಸುವಂತೆ, ಲೆನನ್ ಮತ್ತು ಮೆಕ್‌ಕಾರ್ಟ್ನಿಯವರ ವಿಭಿನ್ನ ಪ್ರೇರಣೆಗಳು ಮತ್ತು ಸಂಗೀತಸಂರಚನೆ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದ ರೀತಿಯ ಬಗೆಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ: "ಮೆಕ್‌ಕಾರ್ನಿಯು ನಿಯಮಿತವಾಗಿ ಬೆಳೆದನೆಂದು ಹೇಳಬಹುದು-ಮನರಂಜನೆಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ-ಒಂದು ಕೇಂದ್ರಿಕರಿಸಿದ ಸಂಗೀತದ ಪ್ರತಿಭೆ ಕೇಳಬಲ್ಲಂತಹ ಸಂವಾದಿರಾಗ ಮತ್ತು ಉಳಿದ ನೈಪುಣ್ಯತೆಗಳ ಒಂದು ಜಾಗತಿಕವಾಗಿ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವಂತಹ ಸಮಾನ್ಯ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಅವನು ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಾಧನೆ ಮಾಡಿದನು. ವ್ಯತಿರಿಕ್ತವಾಗಿ, ಲೆನನ್‌ನ ಪ್ರಬುದ್ಧ ಸಂಗೀತವು ಬೃಹತ್ ಪ್ರಮಾಣದ ಅರಿವಿಲ್ಲದ, ಹುಡುಕುವ ಆದರೆ ಅಶಿಸ್ತಿನಿಂದ ಕೂಡಿದ ಕಲಾಪ್ರಜ್ಞೆಯ ಸವಾಲು ಹಾಕುವಂಥ ಉತ್ಪನ್ನವೆಂದು ಶ್ಲಾಘಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ."[219]

ಇಯಾನ್ ಮೆಕ್‌ಡೊನಾಲ್ಡ್, ಅಗ್ರಭಾಗದ ಕ್ರಾಂತಿಯಲ್ಲಿನ ಇಬ್ಬರು ಗೀತರಚನಕಾರರನ್ನು ಹೋಲಿಸುತ್ತ, ಮೆಕ್‌ಕಾರ್ಟ್ನಿಯನ್ನು "ಒಬ್ಬ ನೈಜ ಮಧುರ ಸಂಗೀತಗಾರ- ತಮ್ಮ ಮಾಧುರ್ಯದಿಂದ ಬೇರ್ಪಟ್ಟಂತೆ ಇರುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವಿರುವ ರಾಗಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದಾತ" ಎಂದು ವಿವರಿಸುತ್ತಾನೆ. ಅವನ ಮಧುರ ಸಾಲುಗಳು ಪ್ರಾಥಮಿಕವಾಗಿ "ಲಂಬವಾದ", ವಿಸ್ತಾರವಾಗಿ ಬಳಸಲ್ಪಡುವ, ನಿಯಮಿತ ಕಾಲಾವಧಿಯ ಗುಣಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು ಅವನ "ಬಹಿರ್ಮುಖಿ ಶಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಆಶಾವಾದಿತ್ವ" ವನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುತ್ತವೆ. ವ್ಯತಿರಿಕ್ತವಾಗಿ, ಲೆನನ್‌ನ ಕನಿಷ್ಟ, ಒಡಂಬಡದ ಕಾಲಾವಧಿಯ ಮತ್ತು ಪಕ್ಕವಾದ್ಯದ ಮೇಲೆ ಅವಲಂಬಿತವಾದ ಮಾಧುರ್ಯ ಮರುಕಳಿಸುವ ಮಧುರಗಾನದ ಲಕ್ಷಣವನ್ನು ಹೊಂದಿದ "ಸ್ತಬ್ಧ, ವಿಡಂಬನೆ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ" ವು "ಮಟ್ಟಸವಾದ" ಪ್ರಾರಂಭದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿತಗೊಂಡಿದೆ: "ಮೂಲಭೂತವಾಗಿ ಒಬ್ಬ ವಾಸ್ತವವಾದಿಯಾದ, ಅವನು ಸಹಜವಾಗಿಯೇ ತನ್ನ ಇಂಪಾದ ಸಂಗೀತವನ್ನು ತನ್ನ ಸಾಹಿತ್ಯವನ್ನು ಬ್ಲೂಸಿ ಟೋನ್ ಹಾಗೂ ಮಾಧುರ್ಯದ ಮೂಲಕ ವರ್ಣರಂಜಿತಗೊಳಿಸುವ ಮೂಲಕ ಲಯಬದ್ಧತೆ ಮತ್ತು ಮಾತಿನ ಸ್ವರಾವರೋಹಣಕ್ಕೆ ಹತ್ತಿರವಾಗಿರಿಸಿದ."[220] ಮೆಕ್‌ಡೊನಾಲ್ಡ್, ಅವನ "ಕ್ಯಾರೆಕ್ಟರ್‌ಫುಲ್ ಲೈನ್ಸ್ ಮತ್ತು ಟೆಕ್ಚರಲ್ ಕಲರಿಂಗ್ಸ್" ಎಂಬ ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಲೆನನ್ ಮತ್ತು ಮೆಕ್‌ಕಾರ್ಟ್ನಿ ಪಾತ್ರಗಳಿಗೆ ಹ್ಯಾರಿಸನ್ ಮಾಡಿದ ಗಿಟಾರ್ ವಾದನವನ್ನು ಹೊಗಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಸ್ಟಾರ್‌ನ್ನು "ಆಧುನಿಕ ಪಾಪ್/ರಾಕ್ ಡ್ರಮ್ಮಿಂಗ್‌ನ ಜನಕ... ಎಂದು ವರ್ಣಿಸಿದ್ದಾನೆ. ಆತನ ಕ್ಷೀಣ ತಾಳಗತಿಯ-ಹಿಂದೆ ಶೈಲಿ ನಾಜೂಕಾಗಿ ಬೀಟ್‌ಲ್ಸ್‌ನ್ನು ಪ್ರಚೋದಿಸುತ್ತಿತ್ತು, ಅವನ ತಿರುವುಗಳು ಮುದ್ರಿತ ಡ್ರಮ್ ಧ್ವನಿಗೆ ತಳದ ಕೊನೆಯನ್ನು ಒದಗಿಸುತ್ತಿದ್ದವು ಹಾಗೂ ಅವನ ವಿಶಿಷ್ಟ ವಿಲಕ್ಷಣ ವ್ಯಾಪಿಸುವಿಕೆಗಳು ಪಾಪ್ ಸಂಗೀತದಲ್ಲಿ ಸದಾ ನೆನಪಲ್ಲುಳಿದಿವೆ."[221]

ಪ್ರಭಾವಗಳು

ವಾದ್ಯಗೋಷ್ಠಿಯ ಮೊದಲು, ಅವರು ತಮ್ಮ ಪ್ರದರ್ಶನಗಳಲ್ಲಿ ಇತರ ಎಲ್ಲ ಸಂಗೀತಗಾರರಿಗಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ನುಡಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಎಲಿವ್ಸ್ ಪ್ರೆಸ್‌ಲಿ, ಲಿಟ್ಟ್‌ಲ್ ರಿಚಾರ್ಡ್, ಹಾಗೂ ಚಕ್ ಬೆರ್ರಿಯವರಿಂದ ಪ್ರಭಾವಗೊಂಡಿತ್ತು.[222] ೧೯೬೨ರ ಏಪ್ರಿಲ್‌ನಿಂದ ಮೇವರೆಗೆ ಹ್ಯಾಂಬರ್ಗ್‌ನ ಸ್ಟಾರ್ ಕ್ಲಬ್‌ನಲ್ಲಿ ಲಿಟ್ಟ್‌ಲ್ ರಿಚರ್ಡ್‌ನ ಜೊತೆಯಾಗಿ ವಾಸವಿದ್ದಾಗ, ಆತ ತನ್ನ ಹಾಡುಗಳನ್ನು ನುಡಿಸುವ ಸರಿಯಾದ ವಿಧನಗಳನ್ನು ಅವರಿಗೆ ಹೇಳಿಕೊಟ್ಟನು.[223] "ನಾನು ಎಲಿವ್ಸ್‌ನ್ನು ಕೇಳುವವರೆಗೆ ಬೇರೆ ಯಾವುದೂ ನನ್ನ ಮೇಲೆ ನಿಜವಾದ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರಲಿಲ್ಲ" ಎಂದು ಪ್ರೆಸ್‌ಲಿ, ಲೆನನ್ ಹೆಳಿದರು. ಒಂದು ವೇಳೆ ಎಲಿವ್ಸ್ ಇಲ್ಲದೇ ಹೋಗಿದ್ದರೆ ಬೀಟಲ್ಸ್ ಕೂಡ ಇರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ".[224] ಬಡಿ ಹಾಲಿ, ಎಡ್ಡಿ ಕೋಕ್ರಾನ್, ಕಾರ್ಲ್ ಪರ್ಕಿನ್ಸ್ ಮತ್ತು ರೋಯ್ ಆರ್ಬಿನ್‌ಸನ್- ಪ್ರಭಾವ ಬೀರಿದ ಇತರರು.[225] ಬಾಬ್ ಡೈಲನ್, ಫ್ರಾಂಕ್ ಝಪಾ, ಬೈರ್ಡ್ಸ್ ಹಾಗೂ ಮೆಕ್‌ಕಾರ್‍ಟ್ನಿಯನ್ನು ಚಕಿತಗೊಳಿಸಿದ ಮತ್ತು ಆಕರ್ಷಿಸಿದ ೧೯೬೬ರ ಪೆಟ್ ಸೌಂಡ್ಸ್ ಆಲ್ಬಮ್ ಮಾಡಿದ ಬೀಚ್ ಬಾಯ್ಸ್ ಇವರನ್ನೆಲ್ಲ ಆಲಿಸುತ್ತ ಹೊಸ ಸಂಗೀತ ಮತ್ತು ಸಾಹಿತ್ಯಿಕ ದಾರಿಗಳನ್ನು ಕಾಣುತ್ತ ತಮ್ಮ ಪ್ರಾರಂಭಿಕ ಯಶಸ್ಸಿನ ಬಳಿಕವೂ ಬೀಟಲ್ಸ್ ಪ್ರಭಾವ ಹೊಂದುವುದನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸಿತ್ತು.[226][227] "ಪೆಟ್ ಸೌಂಡ್ಸ್ ಇರದ ಹೊರತಾಗಿ Sgt. ಪೆಪ್ಪರ್ ಜರುಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ... ಎಂದು ಮಾರ್ಟಿನ್ ಹೆಳುತ್ತಾನೆ. ಪೆಪ್ಪರ್ ಪೆಟ್ ಸೌಂಡ್ಸ್‌ ಗೆ ಸಮನಾದ ಪ್ರಯತ್ನವಾಗಿತ್ತು."[228]

ಶೈಲಿಗಳು

ಆಲ್ಟ್= ಎರಡು ವಿದ್ಯುತ್ತಿನ ಗೀಟಾರ್‌ಗಳು ,ತೆಳು ಕಂದು ಬಣ್ಣದ ಪಿಟೀಲಿನ ಆಕಾರ ಹೊಂದಿತ್ತು ಮತ್ತು ಮಂದ ಕಂದು ಬಣ್ಣದ ಗೀಟಾರು ದ್ವನಿಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುವುದರ ವಿರುದ್ದ ಸಡಿಲಗೊಳಿಸುತ್ತವೆ.

skiffle ತಂಡವಾಗಿ[229] ಹೊರಹೊಮ್ಮಿದ ಬೀಟ್‌ಲ್ಸ್ ಬೇಗನೇ ೧೯೫೦ರ ರಾಕ್ ಅಂಡ್ ರೋಲ್‌ನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿತು.[230] ವಾದ್ಯಗೋಷ್ಠಿಯ ಸಂಗೀತ ಸಂಗ್ರಹವು ಕೊನೆಗೆ ಹಲವಾರು ಪಾಪ್ ಸಂಗೀತಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡು ವಿಸ್ತಾರಗೊಂಡಿತು. ಆಲ್‌ಮ್ಯೂಸಿಕ್, ಜನಪದ ರಾಕ್ ಮೂವ್‌ಮೆಂಟ್‌ನ ಮೇಲೆ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರಿದ್ದೆಂದು ಬ್ಯಾಂಡ್‌ಗೆ ಮತ್ತು ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾಗಿ ರಬ್ಬರ್ ಸೋಲ್‌ ಗೆ ಮನ್ನಣೆ ನೀಡುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಅವರು ಅನ್ವೇಷಿಸಿದ ಶೈಲಿಯ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತ ಬೀಟ್‌ಲ್ಸ್ ಫಾರ್ ಸೇಲ್ ಬಗ್ಗೆ ಲೆನನ್, "ನೀವು ನಮ್ಮ ಹೊಸ ಶೈಲಿಯನ್ನು ಬೀಟ್‌ಲ್ಸ್‌ನ ದೇಶೀಯ-ಮತ್ತು-ಪಾಶ್ಚಿಮಾತ್ಯ LP ಎಂದು ಕರೆಯಬಹುದು"[231] ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ.[1] ಹೆಲ್ಪ್‌ ನ ' ಮೇಲೆ ನಾಲ್ಕು ಜನ ವಾದಕರ ತಂಡವನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುವುದನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತ”ಯೆಸ್ಟರ್‌ಡೆ", ಅವರು ಸಹ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಸಂಗೀತದ ಮೂಲಾಂಶಗಳನ್ನು ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸಿದರು.

ಜೊನಾಥನ್‌ ಗೌಲ್ಡ್‌‍ ಗುರುತಿಸಿರುವಂತೆ, "ಆದರೂ ಗಮನ ಸೆಳೆಯುವಂತೆ, ಮೊಟ್ಟಮೊದಲು ತಂತಿ ವಾದ್ಯವನ್ನು ಬಳಸಿದ ಮೊದಲ ಪಾಪ್‌ ಧ್ವನಿಮುದ್ರಣವಾಗಿದೆ. ಅಲ್ಲದೆ ಇದು ಬೀಟ್ಲ್ಸ್‌ ಧ್ವನಿಮುದ್ರಿಸಿದ ಮೊಟ್ಟಮೊದಲ ಈ ರೀತಿಯ ಆಲ್ಬಮ‌ ಆಗಿದೆ. ಅದೂ ಅಲ್ಲದೆ ಕೇವಲ ಡ್ರಮ್‌ ಮತ್ತು ಎಲೆಕ್ಟ್ರಿಕ್‌ ಗಿಟಾರ್‌ನ ಶಬ್ಧ ಕೇಳಿ ಕೇಳಿ ಬೇಸತ್ತ ಜನತೆಗೆ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ತಂತಿವಾದ್ಯದ ಸಂಗೀತ ಮುದನೀಡಿತು."[232] ತಂಡವು ಸ್ಟ್ರಿಂಗ್‌ನ್ನು ವಿವಿಧ ಪ್ರಭಾವಗಳಿಗೆ ಬಳಸಿಕೊಂಡಿತು. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, Sgt. ಪೆಪ್ಪರ್‌ ಗಾಗಿ ಮುದ್ರಿತವಾದ "ಶಿ ಈಸ್ ಲೀವಿಂಗ್ ಹೋಮ್" ಬಗ್ಗೆ ಗುಡ್, "ಅದು ಭಾವಾತಿರೇಕದ ಜಯದ ವೀರಗಾಥೆಯಲ್ಲಿ ಅಚ್ಚುಗೊಂಡಿದೆ, ಅದರಲ್ಲಿನ ಮಾತುಗಳು ಮತ್ತು ಸಂಗೀತ ಮ್ಯೂಸಿಕಲ್ ಮೆಲೋಡ್ರಾಮಾದ ಕ್ಲೀಷೆಗಳಿಂದ ತುಂಬಿಕೊಂಡಿದೆ" ಎಂದು ಬರೆಯುತ್ತಾನೆ.[233]

ವಾದ್ಯಗೋಷ್ಠಿಯ ಶೈಲಿಯ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯು ೧೯೬೬ರ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ, ಬಿ-ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಏಕೈಕ "ಪೇಪರ್ ಬ್ಯಾಕ್ ರೈಟರ್" ದಿಂದೊಡಗೂಡಿ ವಿಸ್ತಾರಗೊಂಡಿತು: ಮಾರ್ಟಿನ್ ಸ್ಟ್ರಾಂಗ್‌ನ ದ ಗ್ರೇಟ್ ರಾಕ್ ಡಿಸ್ಕೋಗ್ರಫಿ ಯಲ್ಲಿ "ಮೊದಲ ಬಹಿರಂಗ ಮನೋಭ್ರಾಮಕ ಬೀಟ್‌ಲ್ಸ್ ದಾಖಲೆ" ಎಂದು ವಿವರಿಸಲ್ಪಟ್ಟ "ರೈನ್".[234] ಇತರ ಮನೋಭ್ರಾಮಕ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಹಾಡುಗಳ ಸಾಲುಗಳೆಂದರೆ, "ಟುಮಾರೊ ನೆವರ್ ನೋಸ್" (ನಿಜವಾಗಿ "ರೈನ್" ಗಿಂತ ಮೊದಲು ಮುದ್ರಿತಗೊಂಡದ್ದು), "ಸ್ಟ್ರಾಬೆರಿ ಫೀಲ್ಡ್ಸ್ ಫಾರೆವರ್", "ಲ್ಯುಸಿ ಇನ್ ದ ಸ್ಕೈ ವಿತ್ ಡೈಮಂಡ್ಸ್" ಹಾಗೂ "ಐ ಆ‍ಯ್‌ಮ್ ದ ವಾಲ್ರಸ್". ಹ್ಯಾರಿಸನ್‌ನ "ಲವ್ ಯು ಟು" ಹಾಗೂ "ವಿತಿನ್ ಯು ವಿತೌಟ್ ಯು" ದಂಥ ಹಾಡುಗಳಲ್ಲಿ ಭಾರತೀಯ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಸಂಗೀತದ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ಕಾಣಬಹುದು. ಗುಡ್ ಬರೆಯುವಂತೆ, ಅವರ ಉದ್ದೇಶವು "ಕಿರುಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ "ರಾಗ"ವನ್ನು ನಕಲುಮಾಡುವುದು".[235] ವಾದ್ಯಗೋಷ್ಠಿಯ ವಿಕಾಸವನ್ನು ಒಟ್ಟಾಗಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ, ಸಂಗೀತ ಇತಿಹಾಸಕಾರ ಮತ್ತು ಪಿಯಾನೋ ವಾದಕ ಮೈಕೆಲ್ ಕ್ಯಾಂಪ್‌ಬೆಲ್ ನಾವೀನ್ಯತೆಯು ಅದರ ಉತ್ತಮ ಗುಣವಾಗಿತ್ತು ಎಂದು ಗುರುತಿಸುತ್ತಾನೆ. "'ಎ ಡೇ ಇನ್ ದ ಲೈಫ್' ಬೀಟ್‌ಲ್ಸ್‌ನ ಜೊತೆ ಜೊತೆಗೆ ಯಾವುದೇ ಒಂದು ಟ್ರ್ಯಾಕ್‌ನ ಕಲೆ ಮತ್ತು ಸಾಧನೆಯನ್ನು ಅಡಕಮಾಡಿದೆ. ಅದು, ಧ್ವನಿಯ ಕಲ್ಪನೆ, ಶ್ರುತಿಬದ್ಧ ಮಧುರ ಸಂಗೀತದ ಪಟ್ಟು, ಹಾಗೂ ಸಾಹಿತ್ಯ ಮತ್ತು ಸಂಗೀತದ ನಡುವಿನ ಉತ್ತಮ ಹೊಂದಾಣಿಕೆ ಮುಂತಾದ ಅವರ ಸಂಗೀತದ ಮುಖ್ಯ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಎತ್ತಿತೋರಿಸುತ್ತದೆ. ಅದು ಪಾಪ್‌ಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಕೃತಕ,ಪಾಪ್‌ಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಬಳಸಲ್ಪಟ್ಟ ಮತ್ತು ವಿಧೇಯ, ಮತ್ತು ಅದ್ವಿತೀಯ ಆಕರ್ಷಕವಾದ ಹಾಡಿನ ಒಂದು ಹೊಸ ವಿಭಾಗವನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತದೆ. ಹಲವಾರು ಭಿನ್ನ ವಸ್ತುಗಳ ದೊಡ್ಡ ಕಲ್ಪನೆಯಿಂದೊಡಗೂಡಿದ ಸಂಯೋಜನೆಯ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಅಥವಾ ದೇಶ್ಯ ಹಾಡು ಹಿಂದೆಂದೂ ಇರಲಿಲ್ಲ" ಎಂದು ಅವನು ಬರೆಯುತ್ತಾನೆ.[236] ಸಂಗೀತ ಸಿದ್ಧಾಂತವಾದಿ ಬ್ರೂಸ್ ಎಲಿಸ್ ಬೆನ್ಸನ್: "ಗೀತಸಂಯೋಜನೆಗಾರರು ಹೊಸ ಲಯಬದ್ಧತೆಯನ್ನು ಮತ್ತು ಸ್ವರಮೇಳದ ಪ್ರಗತಿಯನ್ನು ಗ್ರಹಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿರುವವರಾಗಿರಬಹುದು, ಆದರೆ ಇವು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಈಗಿನ ಲಯ ಮತ್ತು ಸ್ವರಮೆಳದ ಪ್ರಗತಿಯ ಸುಧಾರಣೆಗಳಷ್ಟೆ." ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ. ದ ಬೀಟ್‌ಲ್ಸ್ ... ಸೆಲ್ಟಿಕ್ ಸಂಗೀತ, ಲಯ ಮತ್ತು ಬ್ಲೂಸ್, ಹಾಗೂ ದೇಶೀಯ ಮತ್ತು ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯ ಸಂಗೀತಗಳಂಥ ದೊಡ್ಡ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯ ಪ್ರಭಾವ ಹೇಗೆ ಆದೀತು ಮತ್ತು ಪಾಶ್ಚಿಮಾತ್ಯವು ಹೊಸ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ಸೇರಿಸಲ್ಪಡಬಹುದು ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಅದ್ಭುತ ಉದಾಹರಣೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ.[237]

ದ ಬೀಟ್‌ಲ್ಸ್‌ನ ಹಾಡು ಬರೆಯುವ ರಹಸ್ಯ ಗಳಲ್ಲಿ, ಡಾಮಿನಿಕ್ ಪೆಡ್ಲರ್ ಅವರು ಜೆನ್ರಸ್‌ನ್ನು ಸೇರಿಸಿದ ರೀತಿಯ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆಯನ್ನು ಒತ್ತಿಹೇಳುತ್ತಾನೆ: "ದ ಬೀಟ್‌ಲ್ಸ್‌ನ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಸಾಧನೆಗಳಲ್ಲಿ ಅವರು ತಮ್ಮ ವೃತ್ತಿಜೀವನದಾದ್ಯಂತ ಸಂಭಾಳಿಸಿದ ಹಾಡುಬರೆಯುವ ಚಮತ್ಕಾರವು ಒಂದು. ಒಂದು ಶೈಲಿಯಿಂದ ಇನ್ನೊಂದು ಶೈಲಿಗೆ ಬದಲಾವಣೆಗೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ (ಕೆಲವು ಸಮಯ ಉದ್ದೇಶ ಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ಬದಲಾವಣೆಯನ್ನು ಮಾಡಲಾಯಿತು) ಈ ತಂಡವು ಸಮನಾಂತರ ಬೆಳವಣಿಗೆಯನ್ನು ಹಾಗೂ ತಮ್ಮ ಸಂಪ್ರದಾಯದಲ್ಲಿ ಉನ್ನತಿಯನ್ನು ಸಾಧಿಸಿತು. ಅಲ್ಲದೇ ಆಗಾಗ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಹಿಟ್‌ಗನ್ನು ನೀಡುವ ಮೂಲಕ ದೇಶವಿದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಹಾಗೂ ಹಳ್ಳಿಗಳಲ್ಲೂ ಕೂಡ ಜನಪ್ರೀಯತೆಯನ್ನು ಗಳಿಸಿಕೊಂಡಿತ್ತು. ನಂತರದಲ್ಲಿ ಭಾರತೀಯ ಸಂಗೀತ ಮತ್ತು ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರದೊಂದಿಗಿನ ಅವರ ಘರ್ಷಣೆಗೆ ಅಗತ್ಯ ಆಧಾರಕೆಲಸವಾದ ಜನಪದ ಸಂಗೀತದಲ್ಲಿನ ಪ್ರಯೋಗವು ಇದರಲ್ಲಿ ಒಂದು.[238] ವಾದ್ಯಗೋಷ್ಠಿಯ ಸದಸ್ಯರ ನಡುವಿನ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಸಂಬಂಧವು ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ಬಿಗಿಯಾದಂತೆ, ಅವರ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಪ್ರಭಾವವು ಹೆಚ್ಚು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗುತ್ತ ಹೋಯಿತು. ಅತ್ಯಂತ ಕಡಿಮೆ ಮಟ್ಟದ ಚಿತ್ರಕಲೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದ ವೈಟ್‌ ಆಲ್ಬಮ್‌ ಅದರ ಸಂಗೀತ ಮತ್ತು ವಿನ್ಯಾಸದ ವಿರೋಧಾಬಾಸದಂತೆ ಕಂಡುಬಂದಿತು. ಇದು ಲೆನನ್‌ನ "ರೆವೊಲ್ಯೂಷನ್‌‍", ಅವನ ಸಂಗೀತದ ಗಟ್ಟಿತನವು ಯೊಕೊ ಒನೊನ; ಸ್ಟಾರ್‌ನ ಹಳ್ಳಿಯ ಹಾಡು "ಡೊಂಟ್‌ ಪಾಸ್‌ ಮಿ ಬೈ"; ಹ್ಯಾರಿಸನ್ಸ್‌‍ನ ಜನಪದ ರಾಕ್‌ "ವೈಲ್‌ ಮೈ ಗಿಟಾರ್‌ ಜೆಂಟ್ಲಿ ಮೀಪ್ಸ್‌‍ ಮತ್ತು ಪ್ರೋಟೊ-ಮೆಟಲ್‌ ರೋರ್ ಮ್ಯಾಕ್‌ ಕರ್ಟ್ನಿಯ "ಹೆಲ್ಟರ್‌‍ ಸ್ಕೆಲ್ಟರ್‌‍".[163]

ಜಾರ್ಜ್‌ ಮಾರ್ಟಿನ್‌ನ ಕೊಡುಗೆ

ಜಾರ್ಜ್‌ ಮಾರ್ಟಿನ್‌ ನಿರ್ಮಾಪಕನಾಗಿ ಬೀಟಲ್ಸ್‌ನ ಜೊತೆ ಅವನ ನಿಕಟ ಒಳಗೊಳ್ಳುವಿಕೆಯು ಅವನನ್ನು "ಐದನೆ ಬೀಟಲ್‌"ನ ಅನೌಪಚಾರಿಕ ಶೀರ್ಷಿಕೆಗೆ ಪ್ರಮುಖ ಅಭ್ಯರ್ಥಿಗಳಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬನನಾಗಿ ಮಾಡಿತು.[239] ಅವನ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಸಂಗೀತದ ತರಬೇತಿ ವಿಭಿನ್ನಯನ್ನು ಮಾರ್ಗ/ವಿಧಾನಗಳಲ್ಲಿ ಹೊರಲು ಅವನು ತಂದನು.[240] "ಯೆಸ್ಟರ್‌ಡೇ"ಗೆ ನಾಲ್ಕುಜನ ಗಾಯಕರು ಯಾ ವಾದಕರ ಪಕ್ಕವಾದ್ಯ ಅವನ ಯೋಜನೆಯಾಗಿತ್ತು-ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ತಂಡದ ಸದಸ್ಯರು ಈ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯ ಬಗ್ಗೆ ನಿರುತ್ಸಾಹಕರಾಗಿದ್ದರು, ಆದರೆ ಫಲಿತಾಂಶವು ಅವರಿಗೆ ಒಂದು ಆಶ್ಚರ್ಯದ ಸಂಗತಿಯಾಗಿತ್ತು.[241] ಹೇಗೆ, "ಲೆನೆನ್ ಮತ್ತು ಮ್ಯಾಕ್‌ಕಾರ್ಟ್ನಿ ಅವರ ಹಾಡು ಬರವಣಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಗತಿಪರವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚು ಮಹತ್ವಾಕಾಂಕ್ಷಿಯಾದರು, ಮಾರ್ಟಿನ್ ಅವರಿಗೆ ಅನೌಪಚಾರಿಕವಾಗಿ ಸಂಗೀತದ ಶಿಕ್ಷಕನಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದನು" ಎಂಬುದನ್ನು ಸಹ ಗೌಲ್ದ್‌ ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇದು, ಅವರ ಸಲಹೆಗಳಿಗೆ ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರವಾಗಿ ಪ್ರಯೋಗ ಮಾಡವ ಮಾರ್ಟಿನನ ಇಚ್ಚೆ ಜೊತೆಯಾಯಿತು- ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಒಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಧ್ವನಿಮುದ್ರಣಕ್ಕೆ "ಯಾವುದೋ ಅಸಮರೂಪವುಳ್ಳದ್ದನ್ನು ಸೇರಿಸುವುದು- ಅವರ ಸೃಜನಾತ್ಮಕ ಬೆಳವಣಿಗೆಯನ್ನು ಸುಗಮವಾಗಿಸಿತು.[241] ಹಾಗೆಯೇ ಬೀಟಲ್ಸ್‌ನ ಧ್ವನಿಮುದ್ರಣಗಳಿಗೆ ವಾದ್ಯವೃಂದದ ವಿನ್ಯಾಸಗಳ ಜೋಡಣೆಯನ್ನು, ವ್ಯಾದ್ಯಗಳಾದ ಪಿಯಾನೋ, ಅರ್ಗನ್ ಮತ್ತು ಬ್ರಾಸ್ಸ್‌ಗಳನ್ನು ನುಡಿಸಿ, ಮಾರ್ಟಿನ್ ಯಾವಾಗಲೂ ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಿದರು.[242]

ಸಾರ್ಜಂಟ್ ಪೆಪ್ಪರ್‌‍ ನ ನಿರ್ಮಾಣವನ್ನು ತಿರುಗಿ ನೋಡುವಾಗ, ಅಲ್ಬಂ ಮಾಡುವ ಮೂಲಕ ಅರ್ಧದಾರಿಯ ವರೆಗೆ "'ಸಾರ್ಜಂಟ್ ಪೆಪ್ಪರ್‌' ಸ್ವಂತಹ ಅದೇ ಕಾಣಿಸಲಿಲ್ಲ, ಎಂದು ಮಾರ್ಟಿನ್ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಅದು ಪೌಲ್‌ನ ಹಾಡು, ಕೇವಲ ಒಂದು ಸಾಮಾನ್ಯ ರಾಕ್ ಹಾಡು ಮತ್ತು ಹಾಡುಗಳು ಮುಂದುವರಿಯುವ ಹಾಗೆ ವಿಶಿಷ್ಟವಾಗಿ ಉಜ್ವಲವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ ... ನಾವು ಯಾಕೆ ಆಲ್ಬಮ್‌ ಅನು ಯಾಕೆ ಪೆಪ್ಪರ್ ತಂಡ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಮಾಡೋಣ, ನಾವು ಸಾರ್ಜಂಟ್‌ ಪೆಪ್ಪರ್ ದಾಖಲೆ ನಿರ್ಮಿಸುತ್ತಿದೆ ಎಂಬ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಮಾಡಬಾರದು ? ಎಂದು ಪೌಲ್‌ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ. ನಾವು ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಮಾರ್ಪಡಿಸೋಣ.’ ನಾನು ಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಇಷ್ಟಪಟ್ಟೆ, ಮತ್ತು ಆ ಕ್ಷಣದಿಂದ ಪೆಪ್ಪರ್‌ ಅದರ ಒಂದು ಜೀವನವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ ಎನ್ನುವಂತೆ ಅದರ ಮೇಲೆ ಇದ್ದೇನೆ." ಲೆನನ್‌ನ ರಚನೆಗೆ ಹೇಗೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ ಗೀತೆಯಿತ್ತು ಎಂಬುದನ್ನು ಮತ್ತು ತನ್ನತನವನ್ನು ತಾನು ಹೇಗೆ ಗಟ್ಟಿಗೊಳಿಸಿಕೊಂಡೆ ಎಂಬುದನ್ನೂ ಮಾರ್ಟಿನ್ ಹೀಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ:

Compared with Paul's songs, all of which seemed to keep in some sort of touch with reality, John's had a psychedelic, almost mystical quality ... John's imagery is one of the best things about his work—"tangerine trees", "marmalade skies", "cellophane flowers" ... I always saw him as an aural Salvador Dalí, rather than some drug-ridden record artist. On the other hand, I would be stupid to pretend that drugs didn't figure quite heavily in The Beatles' lives at that time. At the same time they knew that I, in my schoolmasterly role, didn't approve ... Not only was I not into it myself, I couldn't see the need for it; and there's no doubt that, if I too had been on dope, Pepper would never have been the album it was.[243]

ಹ್ಯಾರಿಸನ್‌ ಮಾರ್ಟಿನ್‌ನ ಈ ವಿವರಣೆಯನ್ನು ಮತ್ತು ತನ್ನ ಧೃಡ ಪಾತ್ರವನ್ನು ಈ ರೀತಿ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ: " ನಾನು ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಜೊತೆಯಾಗಿಯೇ ಬೇಳೆದು ಬಂದೆವು, ಅವನು ನೇರಾನೇರ ಮಾತನಾಡುವ ಮನುಷ್ಯ ಮತ್ತು ನಾವು ಹುಚ್ಚರ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ವರ್ತಿಸುತ್ತಿದ್ದವರು; ಆದರೆ ಅವನು ನಮ್ಮ ಹುಚ್ಚುತನವನ್ನು ಮುರಿಯಲು ಸದಾ ನಮ್ಮೊಡನಿದ್ದ. ನಾವು ವಾರದ ಕೆಲವು ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರಿಗಿಂತ ಮುಂದಿರುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಅವನು ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಮುಖ್ಯ ನಿರೂಪಕನಾಗಿ ಇದನ್ನು ಎಂಜಿನಿಯರುಗಳ ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಮುದ್ರಿಸುವ ಹಂತದಲ್ಲಿ ಮುಖ್ಯ ನಿರೂಪಕನಾಗಿರುತ್ತಿದ್ದ.[244]

ಸ್ಟುಡಿಯೋದಲ್ಲಿ

ಬೀಟಲ್ಸ್‌ ತಾಂತ್ರಿಕತೆಯ ನಾವೀನ್ಯ ತರುವ ಬಳಕೆಯನ್ನು ಮಾಡಿದರು, ಸ್ಟುಡಿಯೋವನ್ನು ಸ್ವತಹ ಒಂದು ಉಪಕರಣದ ಹಾಗೆ ಕಂಡರು. ಅವರು ಮಾರ್ಟಿನ್‌ನ ಪ್ರಯೋಗಪರೀಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ಪ್ರೇರಿಪಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಅವರ ಧ್ವನಿಮುದ್ರಣದ ಎಂಜಿನಿಯರ್‌ಗಳು ಏನಾದರೂ ಹೊಸದನ್ನು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಲು ಕೋರುತ್ತಿದ್ದರು, ಏಕೆಂದರೆ "ಇದು ಕೇವಲ ಒಳ್ಳೆಯದು ಅನಿಸಬಹುದು".[245] ಅದೇ ವೇಳೆಯಲ್ಲಿ ಅವರು ಸೃಜನಾತ್ಮಕ ಬಳಕೆಗೆ ಸಾಧ್ಯತೆ/ಅವಕಾಶದ ಘಟನೆಗಳನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಲು ಮಾರ್ಗಗಳನ್ನು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಹುಡುಕುತ್ತಿದ್ದರು. ಆಕಸ್ಮಿಕವಾದ ಗೀಟಾರ್‌ ಮರುಮಾಹಿತಿ, ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಸುವ ಗಾಜಿನ ಬಾಟಲಿ, ಒಂದು ಟೇಪ್ ತಪ್ಪು ವಿಧಾನದ ವೃತ್ತಾಕಾರದಲ್ಲಿ ತುಂಬಿರುವುದರಿಂದ ಅದು ಹಿಮ್ಮುಖವಾಗಿ ಚಾಲನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ-ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಯಾವುದಾದರೂ ಅವರ ಸಂಗೀತದಲ್ಲಿ ಆಳವಡಿಸಿರಬಹುದು.[246] ಮಾರ್ಟಿನ್‌ನ ಸಿದ್ಧಗೊಳಿಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಗಳು ಮತ್ತು EMI ನೌಕರವರ್ಗದ ಇಂಜಿನಿಯರ್‌ಗಳಾದ ನೊರ್ಮನ್ ಸ್ಮಿಥ್, ಕೆನ್ ಟೌನ್‌ಸೆನ್ಡ್ ಮತ್ತು ಜೀಯೊಫ್ಫ್ ಎಮೆರಿಕ್ ಅವರ ಸ್ಟುಡಿಯೋ ನೈಪುಣ್ಯದ ಜತೆಗೂಡಿ, ಬೀಟಲ್ಸ್‌ ಪ್ರತಿ ಹೊಸ ಧ್ವನಿಮುದ್ರಣಕ್ಕೆ ಹೊಸ ಧ್ವನಿಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಲು ಆಶಿಸುತ್ತಿದರು, ರಬ್ಬರ್ ಸೋಲ್‌ ಮತ್ತು ವಿಶೇಷವಾಗಿ ರೆವೊಲ್ವೆರ್ ಮುಂಭಾದದಿಂದ ಅವರ ಮುದ್ರಣಗಳಿಗೆ ಎಲ್ಲರೂ ಗಮನರ್ಹವಾಗಿ ನೆರವು ನೀಡಿದರು.[246] ಸ್ಟುಡಿಯೋ ಚಮತ್ಕಾರಗಳ ಜೊತೆಗೆ ಧ್ವನಿ ಪರಿಣಾಮಗಳು, ಸಂಪ್ರದಾಯಬದ್ಢವಲ್ಲದ/ರೂಡಿಯದಲ್ಲದ ಮೈಕ್ರೊಫೊನ್ ಸ್ಥಾಪನೆಗಳು, ಟೇಪ್‌ ಲೂಪ್‌ಗಳು, ಇಬ್ಬಗೆಯ ಜಾಡೀಕರಣ ಮತ್ತು ಮಾರ್ಪಾಡಾಗುವ-ವೇಗದ ಧ್ವನಿಮುದ್ರಣ, ಬೀಟಲ್ಸ್ ಆ ಕಾಲದದಲ್ಲಿ ರಾಕ್‌ ಸಂಗೀತಕ್ಕೆ ರೂಡಿಯದಲ್ಲದ ವಾದ್ಯಗಳನ್ನು ಅವರ ಹಾಡುಗಳ ಜೊತೆ ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತಿದರು. ಇವುಗಳು ತಂತಿ ಮತ್ತು ಹಿತ್ತಾಳಿ ಮೇಳಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ, ಹಾಗೆಯೇ ಭಾರತೀಯ ವಾದ್ಯಗಳಾದ ಸೀತಾರ್‌ ಮತ್ತು ಸ್ವರ್ಮನ್ಡೆಲ್ ಕ್ರಮವಾಗಿ "ನಾರ್ವೇಜಿಯನ್‌‍ ವುಡ್ (ದಿಸ್ ಬರ್ಡ್ ಹ್ಯಾಸ್ ಫ್ಲೊನ್)" ಮತ್ತು " ಸ್ಟ್ರಾಬೆರ್ರಿ ಫಿಲ್ಡ್ಸ್ ಫಾರ್‌ಎವೆರ್"ನಲ್ಲಿ ಸೇರಿದೆ.[247] ಅವರು ಮುಂಚಿನ ಎಲೆಕ್ಟಾನಿಕ್‌ ವಾಧ್ಯಗಳಾದ ಮೆಲ್ಲೊಟ್ರೊನ್ ಸಹ ಬಳಸಿದ್ದರು, ಅದರ ಜೊತೆ ಮ್ಯಾಕ್‌ಕಾರ್ಟ್ನಿಯೆ ಕೊಳಲು ಧ್ವನಿಗಳನ್ನು "ಸ್ತ್ರಾಬೆರ್ರಿ ಫಿಲ್ಡ್ಸ್‌" ಪರಿಚಯದಲ್ಲಿ ಒದಗಿಸಿದ್ದಾರೆ,[248] ಮತ್ತು ಕ್ಲಾವಿಯೊಲೈನ್, ಎಲೆಕ್ಟ್ರಾನಿಕ್ ಕೀಬೊರ್ಡ್ "ಬೇಬಿ, ಯು ಆರ್ ಎ ರಿಚ್ ಮ್ಯಾನ್"‌ಗೆ ಅಸಾಮಾನ್ಯವಾದ ಒಬೋ-ರೀತಿಯ ಧ್ವನಿಯನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಮಾಡಿದೆ.[249]

ಕೀರ್ತಿ ಪರಂಪರೆ

ಬಿಟೆಲ್‌ನ ಪ್ರಭಾವ ಸಾರ್ವಜನಿತ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಮೇಲಿನ ಪ್ರಭಾವ ಕೊನೆಯವರೆಗೂ ಅಗಾಧವಾಗಿದೆ.

ರೊಲ್ಲಿಂಗ್‌ ಸ್ಟೊನ್ ಪತ್ರಿಕೆಯೆ ಮಾಜಿ ಸಹಾಯಕ ಸಂಪಾದಕ ರೊಬರ್ಟ್‌ ಗ್ರೀನಿಫಿಲ್ಡ್‌, ಹೀಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ "ಜನರೂ ಈಗಲೂ ಪಿಕಾಸೊ ಮೇಲೆ ದೃಷ್ಟಿ ನೆಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ...ಕಲಾವಿದರು ಅವರ ಕಾಲದ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ಮೀರಿ ಅನನ್ಯ ಹಾಗೂ ಮಾದರಿಯಾಗುವಂತೆ ಮೇಲೆ ಬರಬೇಕು. ಬಿಟೆಲ್ಸ್‌ ನವರು ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದ ರೀತಿ, ಅವರ ಜನಪ್ರೀಯ ಸಂಗೀತದ ರೀತಿ, ಬೇರೆ ಯಾರೋಬ್ಬರೂ ಅವರಂತೆ ಕ್ರಾಂತಿಕಾರಕ, ಉತ್ತಮ ಕ್ರೀಯಾಶೀಲ ಹಾಗೂ ಹೆಚ್ಚಿಗೆ ವಿಶೇಷವಾದದ್ದನ್ನು ಯಾರೂ ಮಾಡಿಲ್ಲ.[216] 1920ರ ದಶಕದಿಂದ, ಅಮೇರಿಕ ಸಂಯುಕ್ತ ಸಂಸ್ಥಾನ ಜನಪ್ರಿಯ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಮನರಂಜನೆಯ ಮೇಲೆ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರಿತು, ಹಾಲಿವುಡ್‌ ಚಲನಚಿತ್ರಗಳು, ಜಾಜ್‌, ಬ್ರಾಡ್‍ವೇ ಸಂಗೀತ ಹಾಗೂ ಟಿನ್‍ ಪಾನ್‌ ಅಲೈ ಹಾಗೂ, ನಂತರ ಟಿನಿಸ್ಸಿಯ ಮೆಂಫಿಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಬಾರಿ ರಾಕ್‌ ಅಂಡ್‌ ರೊಲ್‌ ಮೂಲಕ.[250] ತಮ್ಮ ರಾಕ್‌ ಅಂಡ್‌ ರೊಲ್‌ನ ಮೂಲ ಆಕರ್ಷಣೆಯೊಂದಿಗೆ ಸೆಳೆದು, ಬೀಟೆಲ್ಸ್‌ ಕೇವಲ ಯುಎಸ್‌ನ ಬ್ರಿಟಿಷ್‌ ಇನ್ವಾಸಿನ್‍ ಮೇಲೆ ಪ್ರಚೋದನೆ ನೀಡಲಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ತಮ್ಮಷ್ಟಕ್ಕೆ ತಾವೆ ಜಾಗತಿಕವಾಗಿ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರಿತು.[251]

ದಿ ಬಿಟೆಲ್ಸ್‌ನ ಸಂಗೀತದ ಈ ಹೊಸ ಅನ್ವೇಷಣೆ ವಾಣಿಜ್ಯಕ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದಲೂ ಯಶಸ್ಸ ಸಾಧಿಸಿತು. ಇದು ಜಗತ್ತಿನ ಇತರ ಸಂಗೀತಗಾರರಿಗೂ ಸ್ಪೂರ್ತಿ ನೀಡಿತು. ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಕಲಾವಿದರು ದಿ ಬಿಟಲ್ಸ್‌ನ ಪ್ರಭಾವಕ್ಕೆ ಒಳಗಾದರು, ಕವರ್ಸ್‌ ಆಫ್‌ ಬಿಟೆಲ್‌ ಸಾಂಗ್ಸ್‌ ಅವರಿಗೆ ಮಾರ್ಗಸೂಚಿಯಾಯಿತು.[252] ಆಕಾಶವಾಣಿಯಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ನೀಡುವುದರೊಂದಿಗೆ ದಿ ಬಿಟೆಲ್ಸ್‌ ಹೊಸ ಶಕೆಗೆ ಮುನ್ನುಡಿ ಹಾಡಿತು, ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್‌ನ ಡಬ್ಲ್ಯೂಎಬಿಸಿ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ನಿರ್ದೇಶಕರುಗಳಾದ ರಿಕ್‌ ಸ್ಕ್ಲಾರ್‌ರಂಥವರು ಆಕರ್ಷಕವಲ್ಲದ ರೆಡಿಯೋ ಜಾಕಿಗಳು ಬಿಟೆಲ್‌ ಸಂಗೀತ ಪ್ರಸ್ತುತ ಪಡಿಸದಂತೆ.[253] ದಿ ಬೀಟ್ಲ್ಸ್‌, ಆಲ್ಬಮ್‌ ಎಂದರೆ ಕೇವಲ ಕೆಲವು ಹಿಟ್‌ ಹಾಡುಗಳನ್ನು ಫಿಲ್ಲರ್‌ಗಳ ರೀತಿ ತುಂಬಿಕೊಡುವುದಲ್ಲಿ ಎಂಬುದನ್ನು ವಿಶಧಪಡಿಸಿತು.[254] ಅವರು ವಿಡಿಯೋ ಸಂಗೀತದ ಮೊದಲ ನಿರ್ಮಾಣಗಾರರು.[255]

ಅವರು ಶಿಯಾ ಕ್ರಿಡಾಂಗಣದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ 1965ರ ಉತ್ತರ ಅಮೇರಿಕಾದ ಪ್ರವಾಸ ಆರಂಭಿಸಿದಾಗ ಅದು ಆಗಿನ ಹೆಚ್ಚಿನ ಶ್ರೋತೃಗಳನ್ನು ಆಕರ್ಷಿಸಿದ ಐತಿಹಾಸಿಕ ಸಂಗೀತ ಕಚೇರಿ ಮತ್ತು "ಅದೊಂದು ಸಂಗೀತ ಪ್ರೇಮಿಗಳು ತೆಲೆಯಾಡಿಸುವಂತೆ ಮಾಡಿ ರಾಕ್‌ ಸಂಗೀತದ ಬೆಳವಣಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಮೈಲುಗಲ್ಲಾಯಿತು".[256] ಅವರ ಉಡುಪು ಮತ್ತು ಅದರಲ್ಲೂ ಅವರ ಕೇಶವಿನ್ಯಾಸ ಅನುಕರಣೆ, ಅದು ಬಂಡಾಯದ ಗುರುತಾಗಿ, ಜಾಗತಿಕವಾಗಿ ಫ್ಯಾಷನ್‌ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರಿತು.[76]

ಹೆಚ್ಚಿನ ವಿಸ್ತಾರದಲ್ಲಿ, ದಿ ಬೀಟೆಲ್ಸ್‌ ಜನರು ಜನಪ್ರೀಯ ಸಂಗೀತ ಸವಿಯುವ ರೀತಿಯನ್ನೆ ಬದಲಾಯಿಸಿ ಮತ್ತು ಅದರ ಪಾತ್ರವನ್ನು ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಅನುಭವಿಸಿದರು.[257] ಅದು ಬೆಥ್ಲಿಮೆನಿಯಾ ಗೀಳಿನಂತೆ ಆರಂಭವಾಗಿ, ಔದ್ಯೋಗಿಕ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿನ ತನ್ನ ಯುವ ಅಭಿಮಾನಿಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳಂತೆ ತಂಡ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಹೊಂದಲು, ಅದು ಸಾಕಾರಗೊಂಡರೂ,ಆದರ್ಶದ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ರೂಪಾಂತರಕ್ಕೆ ಸಹಕರಿಸಿತು.[257] 1960ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ವಿರೋಧಿಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಒಂದು ಐಕಾನ್‌ನಂತೆ, ಅವರು ಸ್ವಚ್ಛಂದಪ್ರವೃತ್ತಿಯ ಪರಿವರ್ತಕರಂತೆ ಮತ್ತು ಅನೇಕ ಸಾಮಾಜಿಕ ಹಾಗೂ ರಾಜಕೀಯ ರಂಗಗಳಲ್ಲಿ ಕ್ರಿಯಾವಾದ, ಮಹಿಳಾ ವಿಮೋಚನಾ ಚಳವಳಿಯಂಥ ಆಂದೋಲನಗಳಿಗೆ ಉತ್ತೇಜನ ನೀಡಿದ್ರು, ಸಲಿಂಗಕಾಮ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ಪರಿಸರವಾದಕ್ಕೆ.[257]

ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳು ಮತ್ತು ಮಾನ್ಯತೆಗಳು

[93]1965ರಲ್ಲಿ, ಎರಡನೆಯ ಎಲಿಜಬೆತ್ ರಾಣಿಯು ನಾಲ್ಕು ಬೀಟಲ್ಸ್ ಸದಸ್ಯರನ್ನು ಬ್ರಿಟೀಷ್ ಸಾಮ್ರ್ಯಾಜ್ಯದ (MBE)ಆಜ್ಞೆಯಂತೆ ನೇಮಕಮಾಡಿದಳು.[93] ಲೆಟ್‌ ಇಟ್‌ ಬಿ (1970)ದಿ ಬೀಟಲ್ಸ್ ರವರ ಚಲನಚಿತ್ರವು ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಒರಿಜಿನಲ್ ಹಾಡುಗಳೆಂದು ಅಂಕ ಪಡೆದು 1971 ರ ಅಕ್ಯಾಡಮಿ ಅವಾರ್ಡ್ ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳಿಸಿತು.[344] 7 ಗ್ರ್ಯಾಮಿ ಅವಾರ್ಡ್‌ಗಳು [4]ಹಾಗೂ 15 ಐಓರ್ ನೊವೆಲ್ಲೊ ಅವಾರ್ಡ್‌ಗಳನ್ನು ದಿ ಬೀಟಲ್ಸ್ ಸ್ವೀಕರಿಸಿತು.[5] ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ[188] [258]ಅವರುಗಳು 6 ಡೈಮಂಡ್ ಆಲ್ಬಮ್ಸ್ ಅದರೊಂದಿಗೆ 24 ಮಲ್ಟಿ- ಪ್ಲಾಟಿನಮ್ ಆಲ್ಬಮ್‌ಗಳು,39 ಪ್ಲಾಟಿನಮ್ ಆಲ್ಬಮ್‌ಗಳು ಹಾಗೂ 45 ಗೋಲ್ಡ್ ಆಲ್ಬಮ್‌ಗಳಿಗೆ ಅವಾರ್ಡ್‌ಗಳನ್ನು ,ಹಾಗೇ UKಯಲ್ಲಿ 4 ಮಲ್ಟಿ- ಪ್ಲಾಟಿನಮ್ ಆಲ್ಬಮ್‌ಗಳು, 4 ಪ್ಲಾಟಿನಮ್ ಆಲ್ಬಮ್‌ಗಳು, 8 ಗೋಲ್ಡ್ ಆಲ್ಬಮ್‌ಗಳು ಹಾಗೂ 1 ಸಿಲ್ವರ್ ಆಲ್ಬಮ್ ಗಳಿಗೆ ಅವಾರ್ಡ್‌ಗಳನ್ನು ಪಡೆದಿರುವರು.[189] 1988ರಲ್ಲಿ ಈ ಗುಂಪಿನವರು ರಾಕ್ ಅಂಡ್ ರೋಲ್ ಸಭಾಂಗಣದಲ್ಲಿ ಕೀರ್ತಿಯನ್ನು ತಮ್ಮದಾಗಿಸಿಕೊಂಡರು 2008ರಲ್ಲಿ, ಬಿಲ್‌ಬೋರ್ಡ್ ಮ್ಯಾಗಝೀನ್ ಪತ್ರಿಕೆಯು US ಸಿಂಗಲ್ಸ್ ಚಾರ್ಟ್ಸ್’ನ ಐವತ್ತರ ಆನಿವರ್ಸರಿಯ ಆಚರಣೆಗೆ ಎಲ್ಲಾ ಕಾಲದ ಹೆಚ್ಚು ಮಾರಾಟವಾಗುವ ಹಾಟ್ 100 ಆರ್ಟಿಸ್ಟ್‌ಗಳನ್ನು ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಿದರು,ಅದರಲ್ಲಿ ದಿ ಬೀಟಲ್ಸ್ ನಂಬರ್ ಒನ್ ಅಂದು ರಾಂಕ್ ಪಡಿಯಿತು.[3] USನಲ್ಲಿ ಬೇರೆ ಯಾವುದೇ ಆರ್ಟಿಸ್ಟ್‌ಗಳಿಗಿಂತ ದಿ ಬೀಟಲ್ಸ್‌ನ ಹೆಚ್ಚು ಆಲ್ಬಮ್‌ಗಳು ಮಾರಾಟವಾಗಿರುವುದನ್ನು.2009ರಲ್ಲಿ ರೆಕಾರ್ಡಿಂಗ್ ಇಂಡಸ್ಟ್ರೀಸ್ ಅಸೋಸಿಯೇಶನ್ಸ್ ಆಫ್ ಅಮೇರಿಕವು ಧೃಢೀಕರಿಸಿತು.[2] ದಿ ಬೀಟಲ್ಸ್‌ನವರು ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು ನಂಬರ್ ಒನ್ ಎನ್ನಿಸುವಂತಹ ಅದರಲ್ಲಿ UK ಚಾರ್ಟ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿಯೇ 15 ಆಲ್ಬಮ್‌ಗಳನ್ನು ಯಾವುದೇ ಸಂಗೀತ ಕಲೆಗಿಂತ ಮೇಲಿನ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಧೀರ್ಘಕಾಲ ತನ್ನ ಹಿಡಿತವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿತ್ತು.[259] ದಿ ಬೀಟಲ್ಸ್‌ನವರು ಇಪ್ಪತ್ತರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ನೂರರಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಭಾವ ಬೀರುವಂತಹ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳನ್ನುಸಾಂಘಿಕವಾಗಿಟೈಮ್ ಮ್ಯಾಗಜೀನ್’ನ ಸಂಕಲನವನ್ನು ತನ್ನಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸಿಕೊಂಡಿತ್ತು.[6]

ಧ್ವನಿಮುದ್ರಿಕೆ ಪಟ್ಟಿ

ಮೂಲ ಯು.ಕೆ LPಗಳು

ಪ್ಲೀಸ್‌ ಪ್ಲೀಸ್‌ ಮಿ (1963)
ವಿತ್‌ ದಿ ಬೀಟಲ್ಸ್‌ (1963)
ಅ ಹಾರ್ಡ್‌ ಡೇಸ್‌ ನೈಟ್‌ (1964)
ಬೀಟಲ್ಸ್‌ ಪಾರ್‌ ಸೇಲ್‌ (1964)
ಹೆಲ್ಪ್‌! (1965)
ರಬ್ಬರ್‌ ಸೋಲ್‌ (1965)
ರಿವಾಲ್ವರ್‌ (1966)
Sgt. ಪೆಪ್ಪರ್‌ನ ಲೋನ್ಲಿ ಹಾರ್ಟ್ಸ್‌ ಕ್ಲಬ್‌ ಬ್ಯಾಂಡ್‌ (1967)
ದಿ ಬೀಟಲ್ಸ್‌ (aka ವೈಟ್‌ ಆಲ್ಬಮ್‌ ) (1968)
ಯಲ್ಲೋ ಸಬ್‌ಮರೀನ್‌ (1969)
ಅಬ್ಬೆಯ್‌ ರೋಡ್‌ (1969)
ಲೆಟ್‌ ಇಟ್‌ ಬಿ (1970)

(ಮ್ಯಾಜಿಕಲ್‌ ಮಿಸ್ಟರಿ ಟೂರ್‌ ಗಾಗಿ, ಕೆಳಗಡೆ ಬಿಡುಗಡೆಯಾದ CDಗಳನ್ನು ನೋಡಿ)

ಬಿಡುಗಡೆಯಾದ CDಗಳು

1980ರ ದಶಕ

1987ರಲ್ಲಿ, EMI ಮತ್ತು ಆಪಲ್ ಕಾರ್ಪ್ಸ್‌ ಬೀಟಲ್ಸ್‌ನ ಎಲ್ಲಾ ಸ್ಟುಡಿಯೋ ಅಲ್ಬಂಗಳನ್ನು CDಯಲ್ಲಿ ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಿತು. ಈ ಬಿಡುಡೆಯ ಜೊತೆ, ತಂಡದ ಸೂಚೀಪಲಕ ಇಡಿ ಜಗತ್ತಿನಾದ್ಯಂತ ಉತ್ತಮ ದರ್ಜೆಗೇರಿತು, ಚರ್ಚಿನ ಶಾಸನವನ್ನು ಬೆಳೆಸುವ ಸಲುವಾಗಿ ರಚಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಹನ್ನೆರಡು ಮೂಲ ಸ್ಟುಡಿಯೋ ಆಲ್ಬಮ್‌ಗಳನ್ನು ಯುನೈಟೆಡ್‌ ಕಿಂಗ್‌ಡಮ್‌ನಲ್ಲಿ ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಲಾಯಿತು (ಮೇಲೆ ಯಾದಿಯನ್ನು ನೀಡಲಾಗಿದೆ), ಇದರ ಜೊತೆಗೆ ಯು.ಎಸ್‌ ಆಲ್ಬಮ್‌ ಆವೃತ್ತಿಯಾದ ಮ್ಯಾಜಿಕಲ್‌ ಮಿಸ್ಟರಿ ಟೂರ್‌‌ ಅನ್ನು (1967) ಯು.ಕೆ ನ ಮೊಟಕಾದ ಎರಡು EPಯನ್ನಾಗಿ ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಲಾಗಿತ್ತು.[260] ಮೂಲ ಸ್ಟುಡಿಯೋ ಆಲ್ಬಮ್‌ಗಳಿಂದ ವಿತರಿಸಲಾಗದೆ ಉಳಿದ ಎಲ್ಲಾ ಸಿಂಗಲ್ಸ್‌ ಮತ್ತು EPಗಳ ಬೀಟಲ್ಸ್‌ ಸಲಕರಣೆಗಳು ಫಾಸ್ಟ್‌ ಮಾಸ್ಟರ್ಸ್‌ನ ಎರಡು-ಸಂಪುಟಗಳ ಸಂಕಲನದಲ್ಲಿ ಸಂಗ್ರಹಗೊಂಡಿದೆ(1988).

2000ಗಳು

1964–1965ರಿಂದ ಯು.ಎಸ್‌ ಆಲ್ಬಮ್‌ನ ವಿನ್ಯಾಸಗಳನ್ನು ದಿ ಕ್ಯಾಪಿಟಲ್‌ ಆಲ್ಬಮ್‌ ಗಳ ಕ್ರಮವಾಗಿ 1ನೇ ಸಂಪುಟ ಮತ್ತು 2ನೇ ಸಂಪುಟ ದಲ್ಲಿ, 2004 ಮತ್ತು 2006ರಲ್ಲಿ ಬಾಕ್ಸ್‌ ಸೆಟ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಲಾಯಿತು; ಇವುಗಳು ಅಮೇರಿಕಾದ ಮೂಲ ಸಂಗೀತಗಳ ಬಿಡುಗಡೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ವಿನೈಲ್‌ ಗಾಗಿ ತಯಾರಿಸಲಾದ ಮಿಶ್ರಣಗಳ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಸ್ಟೀರಿಯೋ ಮತ್ತು ಮೊನೋ, ಎರಡೂ ಆವೃತ್ತಿಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿವೆ.[261][262]

2009ರ ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ 9ರಂದು, ದಿ ಬೀಟಲ್ಸ್‌ನ ಹಿಂದಿನ ಎಲ್ಲಾ ಸೂಚಿಪಲಕಗಳು ಹಿಂದಿನ ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿರುವ ವ್ಯಾಪಕವಾದ ಡಿಜಿಟಲ್‌ ಮರುಮಾದರಿತಯಾರಿಕಾ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಪುನರ್ ವಿತರಿಸಲ್ಪಟ್ಟವು.[260] ಮ್ಯಾಜಿಕಲ್‌ ಮಿಸ್ಟರಿ ಟೂರ್ ಮತ್ತು ಫಾಸ್ಟ್‌ ಮಾಸ್ಟರ್ಸ್‌ ಒಳಗೊಂಡಂತೆ ಎಲ್ಲಾ ಹನ್ನೆರಡು ಮೂಲ ಯು.ಕೆ ಸ್ಟುಡಿಯೋ ಆಲ್ಬಮ್‌ಗಳ ಸ್ಟೀರಿಯೋ ಪ್ರತಿಗಳು ಕಾಂಪ್ಯಾಕ್ಟ್ ಡಿಸ್ಕ್‌ನಲ್ಲಿ ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿ ಮತ್ತು ಬಾಕ್ಸ್‌ ಸೆಟ್‌ ಎರಡರಲ್ಲಿಯೂ ಬಿಡುಗಡೆಮಾಡಲಾಯಿತು. ಎರಡನೆಯ ಸಂಗ್ರಹವು ಹೆಲ್ಪ್‌! ನ ಮೂಲ ಸ್ಟಿರಿಯೋ ಮಿಶ್ರಣದ ಜೊತೆಗೆ ಎಲ್ಲಾ ಮೊನೋ ಶೀರ್ಷಿಕೆಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿತ್ತು. ಮತ್ತು ರಬ್ಬರ್ ಸೋಲ್‌ .[263] ಅತ್ಯಂತ ಸೀಮಿತ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ, ಮರುಮಾದರಿ ತಯಾರಿಕೆಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತವಾದ ವೀಡಿಯೋ ಸಾಕ್ಷ್ಯಚಿತ್ರವನ್ನು ಪ್ರತಿಯೊಂದು CDಯೂ ಒಳಗೊಂಡಿತ್ತು.[264] "ಬೀಟಲ್ಸ್‌ ಮೊಟ್ಟ ಮೊದಲಬಾರಿಗೆ 1987ರಲ್ಲಿ, CDಯ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಹೊರಬರುವುದಕ್ಕಿಂತ ಮುಂಚೆ ದ್ವನಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಅಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ಆಕ್ಷೇಪಣೆಗಳಿದ್ದವು" ಎಂದು ಮೊಜೋ ದಲ್ಲಿ ಡ್ಯಾನಿ ಎಕ್ಲೆಸ್ಟನ್‌ ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ. ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳ ಬೆಂಬಲದೊಂದಿಗೆ ಮೂಲ ವಿನೈಲ್‌, ಸ್ಪಷ್ಟತೆ ಮತ್ತು ಸಾಮರ್ಥ್ಯದಲ್ಲಿ ಮುಂಚಿನ CDಗಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತವಾದ ಪ್ರಯೋಜನಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು, "ಪೇಪರ್‌ಬ್ಯಾಕ್‌ ವ್ರೈಟರ್‌/ರೇನ್‌ ಅನ್ನು ಅದರ ದುರ್ಬಲವಾದ ಪಾಸ್ಟ್ ಮಾಸ್ಟರ್ಸ್‌ ಆವೃತ್ತಿಯೊಂದಿಗೆ ಕ್ರ್ಯಾಕ್ಲಿ 45 ಮೇಲೆ ಹೋಲಿಕೆ ಮಾಡಲಾಯಿತು, ಮತ್ತು ಈ ಘಟನೆಯು ಮುಚ್ಚಲ್ಪಟ್ಟಿತು", ಎಂದು ಅವನು ಸೂಚಿಸಿದ್ದಾನೆ. 2009ರ ಮರುಮಾದರಿ ತಯಾರಿಕೆಗಳ ಬಿಡುಗಡೆಯ ಮುನ್ನ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದ ಮಾದರಿಯನ್ನು ಕೇಳಲು ಅಬ್ಬೇ ರೋಡ್‌ ಸ್ಟುಡಿಯೋಸ್‌, "ನೀವು ಆಶ್ಚರ್ಯಕ್ಕೊಳಗಾಗುವಿರಿ" ಎಂಬ ಸೂಚನೆಯೊಂದಿಗೆ ಮೋಜೋ ದ ಮರುಪರಿಶಿಲನಾಗಾರರನ್ನು ಆಮಂತ್ರಿಸಿತು. ಎಕ್ಲೆಸ್ಟನ್‌, ಅವನ ಸಂಪೂರ್ಣ ಉತ್ಪನ್ನದ ಬಿಡುಗಡೆಯ-ದಿನದ ವಿಶ್ಲೇಶಣೆಯಲ್ಲಿ, "ಪ್ರತಿಭಾಪೂರ್ಣವಾಗಿ, ಈಗ ಪ್ರಸ್ತುತವಿರುವ ಭಾವನೆಯೇ ಒಂದು ತಿಂಗಳ ತಂತರವೂ ಕೂಡ ಉಳಿದಿರುತ್ತದೆ", ಎಂದು ವರಧಿ ಮಾಡಿದ್ದಾನೆ.[265]

ಡಿಜಿಟಲ್‌ ಸಂಗೀತ

ಐಟ್ಯೂನ್‌ ಮತ್ತು ನ್ಯಾಪ್ಸ್ಟರ್‌ನಂತೆ ಯಾರ ದ್ವನಿಮುದ್ರಿತ ಸೂಚಿಪಲಕಗಳು ಆನ್‌ಲೈನ್‌ ಸಂಗೀತ ಸೇವೆಗಳ ಮೂಲಕ ಲಭ್ಯವಿಲ್ಲವೂ ಅಂಥಹ ಕೆಲವೇ ಕೆಲವು ಪ್ರಮುಖ ಕಲಾವಿದರುಗಳಲ್ಲಿ ದಿ ಬೀಟಲ್ಸ್‌ ಕೂಡ ಒಂದು.[266] "ಆ‍ಯ್ಪಲ್" ಎಂಬ ಹೆಸರಿನ ಬಳಕೆಯ ಸಲುವಾಗಿ, ಆ‍ಯ್ಪಲ್‌, Inc.ನೊಂದಿಗಿನ (ಐಟ್ಯೂನ್‌ನ ಮಾಲಕರು) ಆ‍ಯ್ಪಲ್ ಕಾರ್ಪ್ಸ್‌ ವಿವಾಧಗಳು ಭಾಗಶಹ ಜವಾಬ್ಧಾರಿದಾಯಕವಾಗಿದ್ದವು, ಆದರೂ ಮ್ಯಾಕ್‌ಕಾರ್ಟನಿ ನವೆಂಬರ್ 2008ರಂದು "ಪ್ರಮುಖ ಅಡ್ದಿಯೆಂದರೆ ನಾವು ಅವರಿಗೆ ಕೊಡಲು ರಚಿಸಿರದ ಕೆಲವುಗಳನ್ನು EMI ಬಯಸುತ್ತಿದ್ದುದು" ಎಂದು ಹೇಳಿದ್ದರು.[267] 2009ರ ಮಾರ್ಚ್‌‌ನಲ್ಲಿ ದಿ ಗಾರ್ಡಿಯನ್‌ ವರದಿ ಮಾಡಿತು "ಸ್ವತಂತ್ರ ಬೀಟಲ್ಸ್‌ನ ನಿರ್ಧಿಷ್ಟ ಡಿಜಿಟಲ್‌ ಸಂಗೀತ ಸಂಗ್ರಹದ ಭರವಸೆಯು", "ನಾವು ಪ್ರತಿ ದಿನ ಹಣವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೇವೆ" ಎಂದು ಹೇಳಿದ ಹ್ಯಾರಿಸನ್ಸ್‌ನ ಮಗನಾದ ಧನಿಯಿಂದ ಹೆಚ್ಚಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿತು... ಈಗ ನೀವೇನು ಮಾಡುವಿರಿ? ನೀವು ನಿಮ್ಮದೇ ಆದ ವಿತರಣಾ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಹೊಂದಬೇಕು, ಅಥವಾ ನೀವು ಸ್ಟೀವ್‌ ಜಾಬ್ಸ್‌ (ಆ‍ಯ್ಪಲ್‌, Inc.ಏಓ) ಜೊತೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಒಪ್ಪಂದವನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು... [ಅವನು] ಡೌನ್‌ಲೋಡ್‌ಗಳು 99 ಸೆಂಟ್‌ಗಳಷ್ಟು ಯೋಗ್ಯವಾಗಿದ್ದರೆ, ನಾವು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ" ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ.[268] ಅಕ್ಟೋಬರ್‌ 30ರಂದು, ಆನ್‌ಲೈನ್‌ ಸೇವೆಯಾದ ಬ್ಲ್ಯೂಬೀಟ್‌ ಎಲ್ಲಾ ಬೀಟಲ್ಸ್‌ ಸೂಚಿಪಲಕವನ್ನು ಕೋಳ್ಳಬಹುದಾದ ಡೌನ್‌ಲೋಡ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಉಚಿತ ಪ್ರಸಾರದ ಮೂಲಕ ಲಭ್ಯವನ್ನಾಗಿ ಮಾಡುತ್ತದೆ ಎಂದು Wired.com ವರದಿ ಮಾಡಿತ್ತು.[269] EMI ಆಗಲೀ ಅಥವಾ ಆ‍ಯ್‌ಪಲ್‌ ಕಾರ್ಪ್ಸ್‌ ಆಗಲಿ ಹಂಚಿಕೆಯ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ಹೊಂದಿರಲಿಲ್ಲ,[270] ಮತ್ತು ಒಂದು ವಾರದೊಳಗಾಗಿ ಬ್ಯಾಂಡ್‌ನ ಸಂಗೀತವನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುವಿಕೆಯಿಂದ ಬ್ಲೂಬೀಟ್ ಕಾನೂನುಬದ್ಧವಾಗಿ ನಿಶೇಧಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿತು.[271] ಡಿಸೆಂಬರ್ 2009ರಂದು, ದಿ ಬೀಟಲ್ಸ್‌ನ ಸೂಚೀಪಲಕವು ಆಡಳಿತಾತ್ಮಕವಾಗಿ FLACನಲ್ಲಿ ಮತ್ತು MP3 ವಿನ್ಯಾಸದಲ್ಲಿ, USB ಫ್ಲ್ಯಾಶ್‌ ಡ್ರೈವ್‌ಗಳ ಸೀಮಿತವಾದ 30,೦೦೦ ಮುದ್ರಣಗಳಲ್ಲಿ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಯಿತು.[272][273]

ಹಾಡುಗಳ ಸೂಚೀಪಲಕ

1963ರಲ್ಲಿ ಲೆನನ್‌, ಮ್ಯಾಕ್‌ಕಾರ್ಟನಿ, ಹ್ಯಾರಿಸನ್‌ ಮತ್ತು ಸ್ಟಾರ್‌ ಅವರ ಹಾಡು ಪ್ರಕಟಣೆಯ ಹಕ್ಕನ್ನು ಸಂಗೀತ ಪ್ರಕಾಶಕರಾದ ಡಿಕ್‌ ಜೇಮ್ಸ್‌ರವರಿಂದ ನಿರ್ಮಾಣವಾದ ನಾರ್ದರ್ನ್‌ ಸಾಂಗ್‌ ಕಂಪನಿಗೆ ವಹಿಸಿಕೊಡಲಾಯಿತು.[274] ತನ್ನ ಕಂಪನಿ ಡಿಕ್‌ ಜಮ್ಸ್‌ ಮ್ಯೂಸಿಕ್‌ ಆಡಳಿತದಲ್ಲಿ ನಾರ್ದರ್ನ್‌ ಸಾಂಗ್ಸ್‌ 1965ರಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯರಿಗೆ ಲಭ್ಯವಾದವು ಲೆನ್ನೊನ್‍ ಮತ್ತು ಮ್ಯಾಕ್‌ಕೆಟ್ರ್ನಿ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರು ತಲಾ 15% ಕಂಪನಿಯ ಶೇರುಗಳನ್ನು ಹಾಗೂ ಕಂಪನಿಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷ ಚಾರ್ಲ್ಸ್‌ ಸಿಲ್ವರ್‌ ಕಂಪನಿಯ 37.5% ಶೇರುಗಳ ಮೇಲೆ ಹತೋಟಿ ಹೊಂದಿದ್ದರು. ನಂತರ ಲೆನ್ನೊನ್‌ ಮತ್ತು ಮ್ಯಾಕ್‌ಕೆರ್ಟ್ನಿ ಅವರಿಂದ ಕಂಪನಿ ಕೊಳ್ಳುವ ಪ್ರಯತ್ನ ವಿಫಲವಾದಾಗ, ಜೆಮ್ಸ್‌ ಹಾಗೂ ಸಿಲ್ವರ್‌, ನಾರ್ದ್‌ರ್ನ್‌ ಸಾಂಗ್ಸ್‌ನ್ನು 1969ರಲ್ಲಿ ಬ್ರಿಟನ್‍ ಟಿವಿ ಕಂಪನಿ ಅಸೋಸಿಯೇಟೆಡ್‌ ಟೆಲೆವಿಸನ್‌ಗೆ ಮಾರಾಟ ಮಾಡಲಾಯಿತು, ಇದರಲ್ಲಿ ಲೆನ್ನೊನ್‌ ಮತ್ತು ಮ್ಯಾಕ್‌ಕೆಟ್ರ್ನಿ ಉಳಿದ ಸ್ಟಾಕ್‌ ಪಡೆದರು.[275] ಅಲ್ಪಕಾಲಾವಧಿಗೆ ಮಾಲಿಕತ್ವ ಹೊಂದಿದ್ದ ಆಸ್ಟ್ರೆಲಿಯಾದ ಭಾರಿ ಉದ್ಯಮಿ ರಾಬರ್ಟ್‌ ಹೊಮ್ಸ್‌ ಎ ಕೋರ್ಟ್‌, ಎಟಿವಿ ಮ್ಯೂಸಿಕ್‌ 1985ರಲ್ಲಿ ಮೈಕಲ್‌ ಜಾಕ್ಸ್‌ನ್‌ಗೆ $47 ಮಿಲಿಯನ್‌ಗೆ(ಮ್ಯಾಕ್‌ಕರ್ಟ್ನಿ ಮತ್ತು ಯೊಕೂನ ಅವರಿಂದ ಜಂಟಿ ಸವಾಲಿನಲ್ಲಿ), ಪ್ರಕಟಣೆಯ ಹಕ್ಕಿನ ಮೇಲೆ ಹಾಗೂ ಲೆನೊನ್‌ ಮತ್ತು ಮ್ಯಾಕ್‌ಕರ್ಟ್ನಿ‌ ಸಂಯೋಜಿಸಿದ್ದ 200ಕ್ಕೂ ಅಧಿಕ ಹಾಡುಗಳ ನಿಯಂತ್ರಣ.[276]

ಜಾಕ್ಸನ್‌ ಹಾಗೂ ಸೊನಿ 1995ರಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಸಂಗೀತ ಪ್ರಕಟಣೆಯ ವಹಿವಾಟು ವಿಲೀನಗೊಳಿಸಿ, ಜಂಟಿ ಮಾಲಿಕರಾಗಿ ದಿ ಬಿಟೆಲ್‌ ದಾಖಲಿಸಿದ್ದ ಲೆನ್ನೊನ್‍-ಮ್ಯಾಕ್‌ಕರ್ಟ್ನಿ ಹಾಡುಗಳನ್ನು, ಆದಾಗ್ಯೂ ಲೆನ್ನೊನ್‌ನ ಎಸ್ಟೆಟ್‌ ಹಾಘೂ ಮ್ಯಾಕ್‍ಕರ್ಟ್ನಿ ಅವರವ ಶೇರುಗಳು ಹಾಗೂ ರಾಜಧನವನ್ನು.[276] ಆದಾಗ್ಯೂ ಜಾಕ್ಸನ್‌-ಸೋನಿ ಕೆಟಲಾಗ್‌ ದಿ ಬೆಟೆಲ್ಸ್‌ನ ಮಹತ್ವದ ಜನಪ್ರಿಯ ಸಂಯೋಜನೆಗಳನ್ನು, ಅವರ ಕೆಲವೊಂದು ಆರಂಭಿಕ ಹಾಡುಗಳು ಇಎಂಐನ ಸಹಾಯಕ ಸಂಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಣೆಯಾದವು, ಅರ್ಡ್‌ಮೊರೆ ಮತ್ತು ಬೀಚ್‌ವುಡ್‌, ಲೆನ್ನೊನ್‌ ಮತ್ತು ಮ್ಯಾಕ್‌ಕರ್ಟ್ನಿ, ಜೆಮ್ಸ್‌ರೊಂದಿಗೆ ಒಪ್ಪಂದಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕೂ ಮೊದಲು. ಮ್ಯಾಕ್‌ಕಾರ್ಟನಿ ಲವ್‌ ಮಿ ಡು ಮತ್ತು ಪಿ.ಎಸ್‌.ಐ ಲವ್‌ ಯೂಗಳ ಮುದ್ರಣಾಧಿಕಾರವನ್ನು 1980ರಲ್ಲಿ ಆರ್ಡ್‌ಮೋರ್‌ನಿಂದ ಪಡೆದುಕೊಂಡಿದ್ದನು.[277] ಹಾರಿಸನ್‌ ಮತ್ತು ಸ್ಟಾರ್‌ ತಮ್ಮ ಹಾಡುರಚನೆಯ ಗುತ್ತಿಗೆಯನ್ನು 1968ರಲ್ಲಿ ಕೈತಪ್ಪಿದ್ದ ನೊರ್ದರ್ನ್‌ ಸಾಂಗ್ಸ್‌ನೊಂದಿಗೆ ಅನುಮತಿಸಿದರು, ಆಪಲ್‌ ಪಬ್ಲಿಶಿಂಗ್‌ ಬದಲಿಗೆ. ಹ್ಯಾರಿಸನ್‌ ಹ್ಯಾರಿ ಹಾಡುಗಳನ್ನು ರಚಿಸಿದ್ದನು, ಅವುಗಳು ಇಂದಿಗೂ ಆತನ ಹಿಂದಿನ-1967ರ ವೈಲ್ ಮೈ ಗಿಟಾರ್‌ ಜೆಂಟ್ಲಿ ವೀಪ್ಸ್‌ ಮತ್ತು ಸಮ್‌ಥಿಂಗ್‌ ನಂತಹ ಹಾಡುಗಳ ಹಾಗೆ ಹಕ್ಕನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ, ಸ್ಟಾರ್‌ನ ಸ್ಟಾರ್ಟ್ಲಿಂಗ್ ಮ್ಯೂಸಿಕ್‌ ಆತನ 1967ರ ನಂತರದ, ಬೀಟಲ್ಸ್‌ನಿಂದ ದ್ವನಿಮುದ್ರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಂತಹ ಡೊಂಟ್ ಪಾಸ್ ಮಿ ಬೈ ಮತ್ತು ಒಕ್ಟೋಪಸ್‌ ಗಾರ್ಡನ್‌ ಹಾಡುಗಳ ಹಕ್ಕನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ.[278]

ಟಿಪ್ಪಣಿಗಳು

Unterberger 2009a.
RIAA 2009a.
Billboard 2008.
Grammy.com.
Harry 2000a, pp. 559–60.
Loder 1998.
Spitz 2005, p. 93.
O'Brien 2001, p. 12.
Miles 1997, p. 47.
Harry 2000b, pp. 742–43.
Harry 2000b, p. 65.
Harry 2000a, p. 103.
Harry 2000a, p. 104.
Lewisohn 1996, p. 215.
Harry 2000a, pp. 146–47.
Gladwell 2008, pp. 47–49.
Schinder & Schwartz 2007, p. 163.
Harry 2000a, p. 551.
Harry 2000a, p. 475.
Lennon 2006, p. 93.
Lewisohn 1996, p. 24.
Spitz 2005, pp. 4–5.
Miles 1997, p. 74.
Miles 1997, pp. 66–67.
Lewisohn 1996, p. 25.
Miles 2001, pp. 37–38.
Lennon 2006, p. 97.
Everett 2001, p. 100.
Spitz 2005, p. 250.
Miles 1997, p. 88.
The Beatles 2000, p. 68.
Miles 1997, p. 90.
Lewisohn 1996, p. 69.
Lennon 2006, p. 109.
Spitz 2005, pp. 318, 322.
Spitz 2005, pp. 328, 330.
Spitz 2005, p. 353.
Fontenot 2009a.
Harry 2000a, p. 854.
Gould 2008, p. 191.
Harry 2000a, p. 494.
The Beatles 2000, p. 67.
Gould 2008, p. 147.
Erlewine 2009a.
Harry 2000b, p. 721.
Gould 2008, p. 159.
Harry 2000a, p. 990.
Plagenhoef 2009.
Gould 2008, pp. 166–69.
Alcantara & Hall 2005.
Thompson 2008, p. 270.
Pawlowski 1990, pp. 125–32.
Pawlowski 1990, pp. 117–85.
Pawlowski 1990, p. 153.
Harry 2000a, p. 1088.
Pawlowski 1990, p. 150.
Erlewine 2009b.
Gould 2008, p. 187.
Harry 2000a, p. 1162.
Harry 2000b, p. 978.
Harry 2000a, p. 225.
Spitz 2005, p. 461.
Harry 2000a, p. 1119.
Gould 2008, pp. 295–96.
Fontenot 2009b.
Spitz 2005, p. 457.
Spitz 2005, pp. 457–59.
Spitz 2005, p. 459.
Gould 2008, p. 3.
Kozinn 2004.
Spitz 2005, p. 473.
Harry 2000a, pp. 1134–35.
Gould 2008, pp. 5–6.
DiMartino 2004, p. 12.
Gould 2008, pp. 9, 250, 285.
Gould 2008, p. 345.
Harry 2000a, p. 1090.
Pawlowski 1990, p. 184.
Gould 2008, p. 249.
Harry 2000a, p. 1093.
Miles 1997, p. 185.
Gould 2008, pp. 252–53.
Harry 2000a, pp. 483–84.
Gould 2008, p. 231.
Harry 2000a, pp. 489–90.
Gilliatt 1973, p. 213.
Erlewine 2009c.
Gould 2008, pp. 286–87.
Gould 2008, pp. 255–56.
Gould 2008, p. 316.
Gould 2008, p. 317.
Brown & Gaines 2002, p. 228.
Spitz 2005, p. 556.
Spitz 2005, p. 557.
Gould 2008, pp. 274–6.
Gould 2008, pp. 276–77.
Gould 2008, p. 292.
Guinness World Records.
Gould 2008, p. 280.
Miles 2001, p. 206.
Guralnick & 1999 211.
Harry 2000a, pp. 882–83.
McNeil 1996, p. 82.
Unterberger 2009b.
MacDonald 2005, pp. 181–82.
Gould 2008, pp. 297–98, 423.
Rolling Stone 2003.
Gould 2008, p. 296.
Harry 2000b, p. 780.
Harry 2000a, p. 1187.
Spitz 2005, p. 619.
Spitz 2005, p. 620.
Spitz 2005, p. 623.
Cleave 2005.
Cleave 1966.
Gould 2008, pp. 306–9.
Blecha 2004, p. 181.
Harry 2009, p. 3.
Gould 2008, p. 346.
Gould 2008, p. 348.
Austerlitz 2007, p. 18.
Loker 2009, p. 213.
Sawyers 2006, p. xxv.
Gould 2008, pp. 364–65.
Gould 2008, pp. 350, 402.
Dowlding 1989, p. 131.
Miles 1997, pp. 293–95.
Gould 2008, pp. 5–6, 249, 281, 347.
Gould 2008, pp. 387–388.
Harry 2000a, p. 970.
Gaines 1986, p. 177.
BBC News Online 2004.
Gould 2008, p. 418.
Dowlding 1989, p. 159.
Gould 2008, pp. 423–25.
Gould 2008, pp. 394–95.
The Beatles 2000, p. 236.
Harris 2005, pp. 12–13.
Miles 1997, p. 54.
Gould 2008, pp. 428–29.
MacDonald 2005, pp. 261–63.
Spitz 2005, pp. 713–19.
Brown & Gaines 2002, p. 249.
Brown & Gaines 2002, p. 227.
Gould 2008, p. 437.
The Beatles 2000, p. 268.
Gould 2008, p. 452.
Unterberger 2009c.
Harry 2000a, p. 699.
Gould 2008, pp. 455–56.
Harry 2000a, p. 703.
Harry 2000a, pp. 705–6.
Harry 2000a, pp. 108–9.
Gould 2008, pp. 463–68.
Lewisohn 1988a, p. 151.
Gould 2008, p. 513.
Harry 2000b, p. 103.
Emerick & Massey 2006, p. 246.
Harry 2000b, p. 102.
The Beatles 2000, p. 237.
Gould 2008, p. 528.
Richardson 2009.
Erlewine 2009d.
Gould 2008, p. 492.
Unterberger, & Eder 2009.
Harry 2000b, p. 539.
Harry 2000a, p. 612.
Gould 2008, p. 560.
Everett 1999, p. 271.
Miles 1997, p. 553.
Gould 2008, p. 593.
Unterberger 2009d.
MacDonald 2005, p. 367.
Harry 2000b, p. 3.
Emerick & Massey 2006, p. 281.
Emerick & Massey 2006, p. 277.
Lewisohn 1988b.
Harry 2000a, p. 682.
Spitz 2005, p. 853.
British Film Institute 2009.
Gould 2008, pp. 600–601.
Unterberger 2009e.
Harry 2002, p. 139.
BBC News Online 2005.
Harry 2002, p. 150.
Sandford 2006, p. 227–29.
Ingham 2006, p. 69.
RIAA 2009b.
British Phonographic Industry 2009.
Ingham 2006, pp. 66, 69.
Wollman 2006, p. 110.
Ingham 2006, pp. 66–67.
Traiman 1976.
Harry 2000a, p. 124.
Ingham 2006, p. 66.
Badman 1999, p. 284.
Rock and Roll Hall of Fame 2007.
Rock and Roll Hall of Fame 2009.
Harry 2002, p. 753.
Kozinn 1989.
Harry 2002, p. 192.
Harry 2000a, pp. 111–12.
Harry 2000a, pp. 428–29.
CNN.com 2000.
Lewis 2009.
Levine 2009.
BBC News Online 2001.
Harry 2003, p. 119.
Harry 2003, pp. 138–39.
NME 2006.
Larry King Live 2007.
Goodman 2007.
Justia 2009.
Collett-White 2008.
Scheck 2009.
Gross 2009.
Kreps 2009.
Schinder & Schwartz 2007, p. 160.
Everett 1999, p. 9.
MacDonald 2005, p. 12.
MacDonald 2005, pp. 382–83.
Harry 2000a, pp. 140, 660, 881.
Harry 2000a, p. 660.
Harry 2000a, p. 881.
Harry 2000a, pp. 289, 526, 830, 856.
Harry 2000a, pp. 99, 217, 357, 1195.
Gould 2008, pp. 333–35.
McQuiggin 2009.
Gould 2008, p. 31.
Gould 2008, p. 100.
Gould 2008, p. 255.
Gould 2008, p. 278.
Gould 2008, p. 402.
Strong 2004, p. 108.
Gould 2008, p. 406.
Campbell 2008, p. 196.
Benson 2003, p. 43.
Pedler 2001, p. 256.
Harry 2000a, p. 721.
Gould 2008, p. 121.
Gould 2008, p. 290.
Gould 2008, pp. 382, 405, 409, 443, 584.
Cateforis 2007, p. 63.
Harry 2003, p. 264.
Lewisohn 1996, p. 13.
Hertsgaard 1995, p. 103.
MacDonald 2005, p. 212.
MacDonald 2005, p. 219.
MacDonald 2005, p. 259.
Gould 2008, p. 9.
Jovanovic 2004, pp. 14–15.
BBC Radio 2 2009.
Fisher 2007, p. 198.
Womack 2006, pp. 15–16.
Austerlitz 2007, pp. 17–19.
Waksman 2009, p. 26.
Gould 2008, pp. 8–9.
RIAA2009c.
everyHit.com 2009.
EMI & 7 April 2009.
Erlewine 2009e.
Erlewine 2009f.
Collett-White 2009.
BBC Radio 6 Music News 2009.
Eccleston 2009.
La Monica 2005.
Kaplan 2008.
Michaels 2009.
Van Buskirk 2009.
Barnett 2009.
Van Buskirk & Kravets 2009.
Martens 2009.
BeatlesStoreUSA 2009.
Harry 2000a, p. 571.
Guest 2006, p. 8.
New York Times 1995.
Harry 2002, p. 536.
MacDonald 2005, p. 351.

ಆಕರಗಳು

Alcantara, Paul; Hall, Sally J. (24 September 2005). "Ivor Arbiter: Captain of the Music Industry and Designer of The Beatles' 'Drop-T' Logo". The Independent. London. Archived from the original on 10 December 2008. Retrieved 27 September 2009.CS1 maint: date and year (link)
Ashplant, T.G.; Smyth, Gerry (2001). Explorations in Cultural History. London: Pluto. ISBN 978-0745315126.
Austerlitz, Saul (2007). Money for Nothing: A History of the Music Video, from The Beatles to The White Stripes. Ann Arbor: University of Michigan Press. ISBN 0-7119-7520-5.
Badman, Keith (1999). The Beatles After the Breakup 1970–2000: A Day-by-Day Diary. London: Omnibus. ISBN 0-7119-7520-5.
Barnett, Emma (3 November 2009). "Beatles Back Catalogue Still on Sale via BlueBeat Despite EMI Investigation". Telegraph. Retrieved 3 November 2009.CS1 maint: date and year (link)
"George Harrison Dies". BBC News Online. 30 November 2001. Retrieved 27 September 2009.CS1 maint: date and year (link)
"Faces of the Week: Brian Wilson". BBC News Online. 3 December 2004. Retrieved 27 September 2009.CS1 maint: date and year (link)
"Beatles 'Split Letter' Auctioned". BBC News Online. 5 May 2005. Retrieved 27 September 2009.CS1 maint: date and year (link)
"60s Season – Documentaries". BBC Radio 2. Retrieved 25 July 2009.
"Beatles Remastered". BBC Radio 6 Music News. 7 April 2009. Retrieved 16 September 2009.
The Beatles (2000). The Beatles Anthology. San Francisco: Chronicle Books. ISBN 978-0-8118-2684-6.
"Limited Edition USB Stick". BeatlesStoreUSA. 2009. Retrieved 15 December 2009.
Benson, Bruce Ellis (2003). The Improvisation of Musical Dialogue: A Phenomenology of Music. Cambridge and New York: Cambridge University Press. ISBN 978-0521009324.
"The Billboard Hot 100 All-Time Top Artists (20-01)". Billboard. 11 September 2008. Retrieved 13 September 2008.CS1 maint: date and year (link)
Blecha, Peter (2004). Taboo Tunes: A History of Banned Bands & Censored Songs. San Francisco: Backbeat Books. ISBN 9780879307929.
"British Successes in the Academy Awards 1927 to date". British Film Institute. Retrieved 25 July 2009.
"Certified Awards Search". British Phonographic Industry. Retrieved 6 October 2009.
Brown, Peter; Gaines, Steven (2002). The Love You Make: An Insider's Story of The Beatles. New York: New American Library. ISBN 978-0-451-20735-7.
Campbell, Michael (2008). Popular Music in America. East Windsor, CT: Wadsworth. ISBN 978-0495505303.
Cateforis, Theo (2007). The Rock History Reader. New York and Abingdon, OX: Routledge. ISBN 978-0415975018.
Cleave, Maureen (4 March 1966). "How Does a Beatle Live? John Lennon Lives Like This". Evening Standard.CS1 maint: date and year (link)
Cleave, Maureen (5 October 2005). "The John Lennon I Knew". The Daily Telegraph.CS1 maint: date and year (link)
Collett-White, Mike (17 November 2008). "McCartney Hints at Mythical Beatles Track Release". Reuters. Retrieved 20 October 2009.
Collett-White, Mike (7 April 2009). "Original Beatles digitally remastered". Reuters. Retrieved 13 October 2009.CS1 maint: date and year (link)
"Beatles '1' is fastest selling album ever". CNN.com/Reuters. 6 December 2000. Retrieved 26 August 2009.
DiMartino, Dave (2004). "Hitsville USA". In Trynka, Paul, ed (ed.). The Beatles: 10 Years That Shook the World. London: Dorling Kindersley. ISBN 978-1-4053-0691-1.CS1 maint: extra text: editors list (link)
Dowlding, William J. (1989). Beatlesongs. New York: Simon & Schuster. ISBN 978-0671682293.
Eccleston, Danny (9 September 2009). "Beatles Remasters Reviewed". Mojo. Retrieved 13 October 2009.CS1 maint: date and year (link)
Emerick, Geoff; Massey, Howard (2006). Here, There and Everywhere: My Life Recording the Music of The Beatles. New York: Gotham. ISBN 978-1-59240-179-6.
"The Beatles' Entire Original Recorded Catalogue Remastered by Apple Corps Ltd" (Press release). EMI. 7 April 2009. Retrieved 25 July 2009.
Erlewine, Stephen Thomas (2009a). "Please Please Me". Allmusic. Retrieved 27 September 2009.
Erlewine, Stephen Thomas (2009b). "With the Beatles". Allmusic. Retrieved 27 September 2009.
Erlewine, Stephen Thomas (2009c). "A Hard Day's Night". Allmusic. Retrieved 27 September 2009.
Erlewine, Stephen Thomas (2009d). "The Beatles (White Album)". Allmusic. Retrieved 14 September 2009.
Erlewine, Stephen Thomas (2009e). "The Capitol Albums, Vol. 1". Allmusic. Retrieved 15 September 2009.
Erlewine, Stephen Thomas (2009f). "The Capitol Albums, Vol. 2". Allmusic. Retrieved 15 September 2009.
Everett, Walter (1999). The Beatles as Musicians: Revolver through the Anthology. Oxford and New York: Oxford University Press. ISBN 978-0195129410.
Everett, Walter (2001). The Beatles As Musicians: The Quarry Men through Rubber Soul. Oxford and New York: Oxford University Press. ISBN 978-0195141054.
"Record Breakers and Trivia : Albums". everyHit.com. 2009. Retrieved 5 November 2009.
Fisher, Marc (2007). Something in the Air. New York: Random House. ISBN 978-0-375-50907-0.
Fontenot, Robert (2009a). "Love Me Do: The History of This Classic Beatles Song". About.com. Retrieved 29 January 2007.
Fontenot, Robert (2009b). "I Want to Hold Your Hand: The History of This Classic Beatles song". About.com. Retrieved 29 January 2007.
Gaffney, Dennis (5 January 2004). "The Beatles' "Butcher" Cover". Antiques Roadshow Online. Public Broadcasting Service.CS1 maint: date and year (link)
Gaines, Steven (1986). Heroes and Villains: The True Story of The Beach Boys. New York: New American Library. ISBN 978-0453005197.
Gilliatt, Penelope (1973). Unholy Fools—Wits, Comics, Disturbers of the Peace: Film & Theater. New York: Viking. ISBN 67074073X Check |isbn= value: length (help).
Gladwell, Malcolm (2008). Outliers: The Story of Success. New York: Little, Brown. ISBN 9780316017923.
Goodman, Chris (29 April 2007). "Beatles Back To Where They Once Belonged". Daily Express. Retrieved 25 July 2009.CS1 maint: date and year (link)
Gould, Jonathan (2008). Can't Buy Me Love: The Beatles, Britain and America. London: Piatkus. ISBN 978-0-7499-2988-6.
Gross, Doug (4 September 2009). "Still Relevant After Decades, The Beatles Set to Rock 9/9/09". CNN.com. Retrieved 6 September 2009.CS1 maint: date and year (link)
"Grammy Award Winners". Grammy.com. Retrieved 7 November 2009.
Guest, Lynton (2006). The Trials of Michael Jackson. Glamorgan, Wales: Aureus. ISBN 978-1-899750-40-5.
Guralnick, Peter (1999). Careless Love: The Unmaking of Elvis Presley. Boston, New York and London: Back Bay. ISBN 0-316-33297-6.
Harris, Jonathan (2005). "Introduction: Abstraction and Empathy—Psychedelic Distortion and the Meaning of the 1960s". In Grunenberg, Christoph, and Jonathan Harris, eds (ed.). Summer of Love: Psychedelic Art, Social Crisis and Counterculture in the 1960s. Liverpool: Liverpool University Press. ISBN 978-0853239192.CS1 maint: extra text: editors list (link)
"Most Recorded Song". Guinness World Records. Retrieved 2009-10-29.
Harry, Bill (2000a). The Beatles Encyclopedia: Revised and Updated. London: Virgin. ISBN 978-0-7535-0481-9.
Harry, Bill (2000b). The John Lennon Encyclopedia. London: Virgin. ISBN 0-7355-0404-9 Check |isbn= value: checksum (help).
Harry, Bill (2002). The Paul McCartney Encyclopedia. London: Virgin. ISBN 0-7535-0716-1.
Harry, Bill (2003). The George Harrison Encyclopedia. London: Virgin. ISBN 0-7535-0822-2.
Harry, Bill (2009). "Beatles Browser Three". Mersey Beat. Retrieved 4 July 2009.
Ingham, Chris (2006). The Rough Guide to The Beatles. London: Rough Guides. ISBN 978-1-84353-720-5.
Jovanovic, Rob (2004). Big Star: The Story of Rock's Forgotten Band. London: Fourth Estate. ISBN 978-0-00-714908-7.
"Apple Corps Limited et al v. Fuego Entertainment, Inc. et al.: Justia News". Justia. Retrieved 3 June 2009.
Kaplan, David (25 November 2008). "PDA Digital Content Blog: Beatles Tracks Not Coming to iTunes Any Time Soon; McCartney: Talks at an Impasse". The Guardian. London. Retrieved 16 September 2009.CS1 maint: date and year (link)
"Larry King Live: The Beatles". CNN.com. 26 June 2007 – 21:00 ET. Retrieved 25 July 2009. Check date values in: |date= (help)CS1 maint: date and year (link)
Kozinn, Allan (10 November 1989). "Beatles and Record Label Reach Pact and End Suit". The New York Times. Retrieved 27 September 2009.CS1 maint: date and year (link)
Kozinn, Alan (6 February 2004). "Critic's Notebook; They Came, They Sang, They Conquered". The New York Times. Retrieved 27 September 2009.CS1 maint: date and year (link)
Kreps, Daniel (7 April 2009). "The Beatles' Remastered Albums Due 9 September 2009". Rolling Stone. Retrieved 13 October 2009.CS1 maint: date and year (link)
La Monica, Paul R. (7 September 2005). "Hey iTunes, Don't Make It Bad..." CNNMoney.com. Retrieved 25 July 2009.CS1 maint: date and year (link)
Lennon, Cynthia (2006). John. London: Hodder & Stoughton. ISBN 978-0-340-92091-6.
Levine, Robert (4 September 2009). "Paul McCartney: The Billboard Q&A". Billboard Magazine. Retrieved 5 November 2009.CS1 maint: date and year (link)
Lewis, Randy (8 April 2009). "Beatles' Catalog Will Be Reissued Sept. 9 in Remastered Versions". Los Angeles Times. Retrieved 4 November 2009.CS1 maint: date and year (link)
Lewisohn, Mark (1988a). The Complete Beatles Recording Sessions. London: Hamlyn Books. ISBN 0-600-55798-7.
Lewisohn, Mark (1988b). The Beatles Box Set (booklet)|format= requires |url= (help) (Media notes). London: Apple Records. Unknown parameter |bandname= ignored (help); Unknown parameter |albumlink= ignored (help)
Lewisohn, Mark (1996). The Complete Beatles Chronicle. London: Bounty Books. ISBN 978-1-85152-975-9.
Loder, Kurt (8 June 1998). "The Time 100". Time. Archived from the original on 22 August 2008. Retrieved 31 July 2009.CS1 maint: date and year (link)
Loker, Bradford E. (2009). History with The Beatles. Dog Ear. ISBN 978-16084403995-9 Check |isbn= value: length (help).
MacDonald, Ian (2005). Revolution in the Head: The Beatles' Records and the Sixties (2nd revised ed.). London: Pimlico. ISBN 1-8441-3828-3.
Martens, Todd (4 November 2009). "Meet the Beatles' USB Drive; EMI Files Suit Against BlueBeat for Selling Beatles Downloads". Los Angeles Times. Retrieved 5 November 2009.CS1 maint: date and year (link)
McNeil, Alex (1996). Total Television. New York: Penguin. ISBN 0140157360.
McQuiggin, Jim (15 October 2009). "Defiant, Subversive, Ultimately Triumphant". Pagosa Springs Sun. Retrieved 1 November 2009.CS1 maint: date and year (link)
Michaels, Sean (18 March 2009). "Is The Beatles' Back Catalogue Finally Going Digital?". The Guardian (web only). London. Retrieved 16 September 2009.CS1 maint: date and year (link)
Miles, Barry (1997). Paul McCartney: Many Years from Now. New York: Henry Holt and Company. ISBN 0-8050-5249-6.
Miles, Barry (2001). The Beatles Diary—Volume 1: The Beatles Years. London: Omnibus. ISBN 0711983089.
"Michael Jackson Sells Rights to Beatles Songs to Sony". The New York Times. Associated Press. 8 November 1995. Retrieved 6 June 2008.CS1 maint: date and year (link)
"Beatles to Release New Album". NME. 2 October 2006. Retrieved 3 October 2006.CS1 maint: date and year (link)
O'Brien, Ray (2001). The Beatles' Early Venues in and around Merseyside. There Are Places I'll Remember. 1. Wallasey, Merseyside: Ray O'Brien. ISBN 978-0-9544473-0-4.
Pawlowski, Gareth L. (1990). How They Became The Beatles: A Definitive History of the Early Years, 1960–1964. London: McDonald. ISBN 978-0-356-19052-5.
Pedler, Dominic (2003). The Songwriting Secrets of The Beatles. London: Omnibus. ISBN 978-0-7119-8167-6.
Plagenhoef, Scott (9 September 2009). "Revolver". Pitchfork. Retrieved 31 October 2009.CS1 maint: date and year (link)
"Top Selling Artists". Recording Industry Association of America. 2009a. Retrieved 10 October 2009.
"Gold & Platinum Artist Tallies". Recording Industry Association of America. 2009b. Retrieved 10 October 2009.
"Diamond Awards". Recording Industry Association of America. 2009c. Retrieved 10 October 2009.
Richardson, Mark (10 September 2009). "The Beatles". Pitchfork. Retrieved 31 October 2009.CS1 maint: date and year (link)
"Inductee List". Rock and Roll Hall of Fame. Retrieved 29 January 2007.
"Inductees: The Beatles". Rock and Roll Hall of Fame. Retrieved 27 September 2009.
"The 500 Greatest Albums of All Time". Rolling Stone. 18 November 2003. Retrieved 13 September 2009.CS1 maint: date and year (link)
Sandford, Christopher (2006). McCartney. New York: Carroll & Graf. ISBN 978-0786716142.
Sawyers, June Skinner (2006). Read the Beatles: Classic and New Writings on The Beatles, Their Legacy, and Why They Still Matter. New York: Penguin. ISBN 978-0143037323.
Scheck, Frank (5 April 2009). "Concert Review: Change Begins Within at Radio City Music Hall". The Hollywood Reporter. Archived from the original on 9 April 2009. Retrieved 23 June 2009.CS1 maint: date and year (link)
Schinder, Scott; Schwartz, Andy (2007). Icons of Rock: An Encyclopedia of the Legends Who Changed Music Forever. Westport, CT: Greenwood Press. ISBN 978-0313338458.
Spitz, Bob (2005). The Beatles: The Biography. New York: Little, Brown. ISBN 978-0-316-80352-6.
Thompson, Gordon (2008). Please Please Me: Sixties British Pop, Inside Out. Oxford and New York: Oxford University Press. ISBN 978-0195333183.
Traiman, Stephen (11 December 1976). "Reconstruct Old Beatles Tape". Billboard. p. 8. Retrieved 27 September 2009.CS1 maint: date and year (link)
Unterberger, Richie (2009a). "Biography of The Beatles". Allmusic. Retrieved 15 September 2009.
Unterberger, Richie (2009b). "Rubber Soul". Allmusic. Retrieved 27 September 2009.
Unterberger, Richie (2009c). "Magical Mystery Tour". Allmusic. Retrieved 26 September 2009.
Unterberger, Richie (2009d). "Abbey Road". Allmusic. Retrieved 26 September 2009.
Unterberger, Richie (2009e). "Let It Be". Allmusic. Retrieved 26 September 2009.
Unterberger, Richie; Eder, Bruce (2009). "Magical Mystery Tour". Allmusic. Retrieved 26 September 2009.
Van Buskirk, Eliot (30 October 2009). "Beatles Finally for Sale Online ... on BlueBeat?". Wired. Retrieved 3 November 2009.CS1 maint: date and year (link)
Van Buskirk, Eliot; Kravets, David (5 November 2009). "Judge Halts Online Sale of Beatles Songs". Wired. Retrieved 6 November 2009.CS1 maint: date and year (link)
Waksman, Steve (2009). This Ain't the Summer of Love: Conflict and Crossover in Heavy Metal and Punk. Berkeley: University of California Press. ISBN 978-0520253100.
Wollman, Elizabeth L. (2006). The Theater Will Rock: A History of the Rock Musical, from "Hair" to Hedwig. Ann Arbor: University of Michigan Press. ISBN 978-0472115761.
Womack, Kenneth; Davis, Todd F. (2006). Reading the Beatles: Cultural Studies, Literary Criticism, and the Fab Four. Albany: State University of New York Press. ISBN 978-0791467152.

ಹೆಚ್ಚಿನ ಓದಿಗೆ

Astley, John (2006). Why Don't We Do It In The Road? The Beatles Phenomenon. The Company of Writers. ISBN 0-9551834-7-2.
Bramwell, Tony; Kingsland, Rosemary (2006). Magical Mystery Tours: My Life with the Beatles. New York: St. Martin's Press. ISBN 978-0-312-33044-6.
Braun, Michael (1964). Love Me Do: The Beatles' Progress (1995 reprint ed.). London: Penguin. ISBN 0-14-002278-3.
Carr, Roy; Tyler, Tony (1975). The Beatles: An Illustrated Record. New York: Harmony Books. ISBN 0-517-52045-1.
Davies, Hunter (1968). The Beatles: The Authorised Biography. London: Heinemann. ISBN 0434176044.
Dimery, Martin (2002). Being John Lennon: Days in the Life of Sgt. Pepper's Only Dart Board Band. London: PopTomes. ISBN 0-946719-43-8.
Harry, Bill (1985). The Book Of Beatle Lists. Poole, Dorset: Javelin. ISBN 0-7137-1521-9.
Kirchherr, Astrid (1999). Hamburg Days. Guildford, Surrey: Genesis Publications. ISBN 978-0-904351-73-6. Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
Mansfield, Ken (2007). The White Book. Nashville, TN: Thomas Nelson. ISBN 978-1-59555-101-6.
Martin, George; Pearson, William (1994). Summer of Love: The Making of Sgt. Pepper. London: Macmillan. ISBN 0-333-60398-2.
Norman, Philip (1997). Shout!: The Beatles in Their Generation. New York: MJF Books. ISBN 1-56731-087-7.
Ryan, Kevin; Kehew, Brian (2006). Recording The Beatles. Houston: Curvebender. ISBN 0-9785200-0-9.
Schaffner, Nicholas (1977). The Beatles Forever. Harrisburg, PA: Cameron House. ISBN 0-8117-0225-1.
Trynka, Paul (2004). The Beatles: 10 Years That Shook The World. London: Dorling Kindersley/Mojo. ISBN 0-7566-0670-5.
Turner, Steve (2005). A Hard Day's Write: The Stories Behind Every Beatles Song (3rd ed.). New York: Harper Paperbacks. ISBN 0-06-084409-4.

ಬಾಹ್ಯ ಕೊಂಡಿಗಳು

ಅಧಿಕೃತ ಜಾಲತಾಣ

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[FOOTNOTEUnterberger2009a-1] Unterberger 2009a.

[FOOTNOTERIAA2009a-2] RIAA 2009a.

[FOOTNOTEBillboard2008-3] Billboard 2008.

[FOOTNOTEGrammy.com-4] Grammy.com.

[FOOTNOTEHarry2000a559–60-5] Harry 2000a, pp. 559–60.

[FOOTNOTELoder1998-6] Loder 1998.

[FOOTNOTESpitz200593-7] Spitz 2005, p. 93.

[FOOTNOTEO'Brien200112-8] O'Brien 2001, p. 12.

[FOOTNOTEMiles199747-9] Miles 1997, p. 47.

[FOOTNOTEHarry2000b742–43-10] Harry 2000b, pp. 742–43.

[FOOTNOTEHarry2000b65-11] Harry 2000b, p. 65.

[FOOTNOTEHarry2000a103-12] Harry 2000a, p. 103.

[FOOTNOTEHarry2000a104-13] Harry 2000a, p. 104.

[FOOTNOTELewisohn1996215-14] Lewisohn 1996, p. 215.

[FOOTNOTEHarry2000a146–47-15] Harry 2000a, pp. 146–47.

[FOOTNOTEGladwell200847–49-16] Gladwell 2008, pp. 47–49.

[FOOTNOTESchinderSchwartz2007163-17] Schinder & Schwartz 2007, p. 163.

[FOOTNOTEHarry2000a551-18] Harry 2000a, p. 551.

[FOOTNOTEHarry2000a475-19] Harry 2000a, p. 475.

[FOOTNOTELennon200693-20] Lennon 2006, p. 93.

[FOOTNOTELewisohn199624-21] Lewisohn 1996, p. 24.

[FOOTNOTESpitz20054–5-22] Spitz 2005, pp. 4–5.

[FOOTNOTEMiles199774-23] Miles 1997, p. 74.

[FOOTNOTEMiles199766–67-24] Miles 1997, pp. 66–67.

[FOOTNOTELewisohn199625-25] Lewisohn 1996, p. 25.

[FOOTNOTEMiles200137–38-26] Miles 2001, pp. 37–38.

[FOOTNOTELennon200697-27] Lennon 2006, p. 97.

[FOOTNOTEEverett2001100-28] Everett 2001, p. 100.

[FOOTNOTESpitz2005250-29] Spitz 2005, p. 250.

[FOOTNOTEMiles199788-30] Miles 1997, p. 88.

[FOOTNOTEThe_Beatles200068-31] The Beatles 2000, p. 68.

[FOOTNOTEMiles199790-32] Miles 1997, p. 90.

[FOOTNOTELewisohn199669-33] Lewisohn 1996, p. 69.

[FOOTNOTELennon2006109-34] Lennon 2006, p. 109.

[FOOTNOTESpitz2005318,_322-35] Spitz 2005, pp. 318, 322.

[FOOTNOTESpitz2005328,_330-36] Spitz 2005, pp. 328, 330.

[FOOTNOTESpitz2005353-37] Spitz 2005, p. 353.

[FOOTNOTEFontenot2009a-38] Fontenot 2009a.

[FOOTNOTEHarry2000a854-39] Harry 2000a, p. 854.

[FOOTNOTEGould2008191-40] Gould 2008, p. 191.

[FOOTNOTEHarry2000a494-41] Harry 2000a, p. 494.

[FOOTNOTEThe_Beatles200067-42] The Beatles 2000, p. 67.

[FOOTNOTEGould2008147-43] Gould 2008, p. 147.

[FOOTNOTEErlewine2009a-44] Erlewine 2009a.

[FOOTNOTEHarry2000b721-45] Harry 2000b, p. 721.

[FOOTNOTEGould2008159-46] Gould 2008, p. 159.

[FOOTNOTEHarry2000a990-47] Harry 2000a, p. 990.

[FOOTNOTEPlagenhoef2009-48] Plagenhoef 2009.

[FOOTNOTEGould2008166–69-49] Gould 2008, pp. 166–69.

[FOOTNOTEAlcantaraHall2005-50] Alcantara & Hall 2005.

[FOOTNOTEThompson2008270-51] Thompson 2008, p. 270.

[FOOTNOTEPawlowski1990125–32-52] Pawlowski 1990, pp. 125–32.

[FOOTNOTEPawlowski1990117–85-53] Pawlowski 1990, pp. 117–85.

[FOOTNOTEPawlowski1990153-54] Pawlowski 1990, p. 153.

[FOOTNOTEHarry2000a1088-55] Harry 2000a, p. 1088.

[FOOTNOTEPawlowski1990150-56] Pawlowski 1990, p. 150.

[FOOTNOTEErlewine2009b-57] Erlewine 2009b.

[FOOTNOTEGould2008187-58] Gould 2008, p. 187.

[FOOTNOTEHarry2000a1162-59] Harry 2000a, p. 1162.

[FOOTNOTEHarry2000b978-60] Harry 2000b, p. 978.

[FOOTNOTEHarry2000a225-61] Harry 2000a, p. 225.

[FOOTNOTESpitz2005461-62] Spitz 2005, p. 461.

[FOOTNOTEHarry2000a1119-63] Harry 2000a, p. 1119.

[FOOTNOTEGould2008295–96-64] Gould 2008, pp. 295–96.

[FOOTNOTEFontenot2009b-65] Fontenot 2009b.

[FOOTNOTESpitz2005457-66] Spitz 2005, p. 457.

[FOOTNOTESpitz2005457–59-67] Spitz 2005, pp. 457–59.

[FOOTNOTESpitz2005459-68] Spitz 2005, p. 459.

[FOOTNOTEGould20083-69] Gould 2008, p. 3.

[FOOTNOTEKozinn2004-70] Kozinn 2004.

[FOOTNOTESpitz2005473-71] Spitz 2005, p. 473.

[FOOTNOTEHarry2000a1134–35-72] Harry 2000a, pp. 1134–35.

[FOOTNOTEGould20085–6-73] Gould 2008, pp. 5–6.

[FOOTNOTEDiMartino200412-74] DiMartino 2004, p. 12.

[FOOTNOTEGould20089,_250,_285-75] Gould 2008, pp. 9, 250, 285.

[FOOTNOTEGould2008345-76] Gould 2008, p. 345.

[FOOTNOTEHarry2000a1090-77] Harry 2000a, p. 1090.

[FOOTNOTEPawlowski1990184-78] Pawlowski 1990, p. 184.

[FOOTNOTEGould2008249-79] Gould 2008, p. 249.

[FOOTNOTEHarry2000a1093-80] Harry 2000a, p. 1093.

[FOOTNOTEMiles1997185-81] Miles 1997, p. 185.

[FOOTNOTEGould2008252–53-82] Gould 2008, pp. 252–53.

[FOOTNOTEHarry2000a483–84-83] Harry 2000a, pp. 483–84.

[FOOTNOTEGould2008231-84] Gould 2008, p. 231.

[FOOTNOTEHarry2000a489–90-85] Harry 2000a, pp. 489–90.

[FOOTNOTEGilliatt1973213-86] Gilliatt 1973, p. 213.

[FOOTNOTEErlewine2009c-87] Erlewine 2009c.

[FOOTNOTEGould2008286–87-88] Gould 2008, pp. 286–87.

[FOOTNOTEGould2008255–56-89] Gould 2008, pp. 255–56.

[FOOTNOTEGould2008316-90] Gould 2008, p. 316.

[FOOTNOTEGould2008317-91] Gould 2008, p. 317.

[FOOTNOTEBrownGaines2002228-92] Brown & Gaines 2002, p. 228.

[FOOTNOTESpitz2005556-93] Spitz 2005, p. 556.

[FOOTNOTESpitz2005557-94] Spitz 2005, p. 557.

[FOOTNOTEGould2008274–6-95] Gould 2008, pp. 274–6.

[FOOTNOTEGould2008276–77-96] Gould 2008, pp. 276–77.

[FOOTNOTEGould2008292-97] Gould 2008, p. 292.

[FOOTNOTEGuinness_World_Records-98] Guinness World Records.

[FOOTNOTEGould2008280-99] Gould 2008, p. 280.

[FOOTNOTEMiles2001206-100] Miles 2001, p. 206.

[FOOTNOTEGuralnick1999211-101] Guralnick & 1999 211.

[FOOTNOTEHarry2000a882–83-102] Harry 2000a, pp. 882–83.

[FOOTNOTEMcNeil199682-103] McNeil 1996, p. 82.

[FOOTNOTEUnterberger2009b-104] Unterberger 2009b.

[FOOTNOTEMacDonald2005181–82-105] MacDonald 2005, pp. 181–82.

[FOOTNOTEGould2008297–98,_423-106] Gould 2008, pp. 297–98, 423.

[FOOTNOTERolling_Stone2003-107] Rolling Stone 2003.

[FOOTNOTEGould2008296-108] Gould 2008, p. 296.

[FOOTNOTEHarry2000b780-109] Harry 2000b, p. 780.

[FOOTNOTEHarry2000a1187-110] Harry 2000a, p. 1187.

[FOOTNOTESpitz2005619-111] Spitz 2005, p. 619.

[FOOTNOTESpitz2005620-112] Spitz 2005, p. 620.

[FOOTNOTESpitz2005623-113] Spitz 2005, p. 623.

[FOOTNOTECleave2005-114] Cleave 2005.

[FOOTNOTECleave1966-115] Cleave 1966.

[FOOTNOTEGould2008306–9-116] Gould 2008, pp. 306–9.

[FOOTNOTEBlecha2004181-117] Blecha 2004, p. 181.

[FOOTNOTEHarry20093-118] Harry 2009, p. 3.

[FOOTNOTEGould2008346-119] Gould 2008, p. 346.

[FOOTNOTEGould2008348-120] Gould 2008, p. 348.

[FOOTNOTEAusterlitz200718-121] Austerlitz 2007, p. 18.

[FOOTNOTELoker2009213-122] Loker 2009, p. 213.

[FOOTNOTESawyers2006xxv-123] Sawyers 2006, p. xxv.

[FOOTNOTEGould2008364–65-124] Gould 2008, pp. 364–65.

[FOOTNOTEGould2008350,_402-125] Gould 2008, pp. 350, 402.

[FOOTNOTEDowlding1989131-126] Dowlding 1989, p. 131.

[FOOTNOTEMiles1997293–95-127] Miles 1997, pp. 293–95.

[FOOTNOTEGould20085–6,_249,_281,_347-128] Gould 2008, pp. 5–6, 249, 281, 347.

[FOOTNOTEGould2008387–388-129] Gould 2008, pp. 387–388.

[FOOTNOTEHarry2000a970-130] Harry 2000a, p. 970.

[FOOTNOTEGaines1986177-131] Gaines 1986, p. 177.

[FOOTNOTEBBC_News_Online2004-132] BBC News Online 2004.

[FOOTNOTEGould2008418-133] Gould 2008, p. 418.

[FOOTNOTEDowlding1989159-134] Dowlding 1989, p. 159.

[FOOTNOTEGould2008423–25-135] Gould 2008, pp. 423–25.

[FOOTNOTEGould2008394–95-136] Gould 2008, pp. 394–95.

[FOOTNOTEThe_Beatles2000236-137] The Beatles 2000, p. 236.

[FOOTNOTEHarris200512–13-138] Harris 2005, pp. 12–13.

[FOOTNOTEMiles199754-139] Miles 1997, p. 54.

[FOOTNOTEGould2008428–29-140] Gould 2008, pp. 428–29.

[FOOTNOTEMacDonald2005261–63-141] MacDonald 2005, pp. 261–63.

[FOOTNOTESpitz2005713–19-142] Spitz 2005, pp. 713–19.

[FOOTNOTEBrownGaines2002249-143] Brown & Gaines 2002, p. 249.

[FOOTNOTEBrownGaines2002227-144] Brown & Gaines 2002, p. 227.

[FOOTNOTEGould2008437-145] Gould 2008, p. 437.

[FOOTNOTEThe_Beatles2000268-146] The Beatles 2000, p. 268.

[FOOTNOTEGould2008452-147] Gould 2008, p. 452.

[FOOTNOTEUnterberger2009c-148] Unterberger 2009c.

[FOOTNOTEHarry2000a699-149] Harry 2000a, p. 699.

[FOOTNOTEGould2008455–56-150] Gould 2008, pp. 455–56.

[FOOTNOTEHarry2000a703-151] Harry 2000a, p. 703.

[FOOTNOTEHarry2000a705–6-152] Harry 2000a, pp. 705–6.

[FOOTNOTEHarry2000a108–9-153] Harry 2000a, pp. 108–9.

[FOOTNOTEGould2008463–68-154] Gould 2008, pp. 463–68.

[FOOTNOTELewisohn1988a151-155] Lewisohn 1988a, p. 151.

[FOOTNOTEGould2008513-156] Gould 2008, p. 513.

[FOOTNOTEHarry2000b103-157] Harry 2000b, p. 103.

[FOOTNOTEEmerickMassey2006246-158] Emerick & Massey 2006, p. 246.

[FOOTNOTEHarry2000b102-159] Harry 2000b, p. 102.

[FOOTNOTEThe_Beatles2000237-160] The Beatles 2000, p. 237.

[FOOTNOTEGould2008528-161] Gould 2008, p. 528.

[FOOTNOTERichardson2009-162] Richardson 2009.

[FOOTNOTEErlewine2009d-163] Erlewine 2009d.

[FOOTNOTEGould2008492-164] Gould 2008, p. 492.

[FOOTNOTEUnterbergerEder2009-165] Unterberger, & Eder 2009.

[FOOTNOTEHarry2000b539-166] Harry 2000b, p. 539.

[FOOTNOTEHarry2000a612-167] Harry 2000a, p. 612.

[FOOTNOTEGould2008560-168] Gould 2008, p. 560.

[FOOTNOTEEverett1999271-169] Everett 1999, p. 271.

[FOOTNOTEMiles1997553-170] Miles 1997, p. 553.

[FOOTNOTEGould2008593-171] Gould 2008, p. 593.

[FOOTNOTEUnterberger2009d-172] Unterberger 2009d.

[FOOTNOTEMacDonald2005367-173] MacDonald 2005, p. 367.

[FOOTNOTEHarry2000b3-174] Harry 2000b, p. 3.

[FOOTNOTEEmerickMassey2006281-175] Emerick & Massey 2006, p. 281.

[FOOTNOTEEmerickMassey2006277-176] Emerick & Massey 2006, p. 277.

[FOOTNOTELewisohn1988b-177] Lewisohn 1988b.

[FOOTNOTEHarry2000a682-178] Harry 2000a, p. 682.

[FOOTNOTESpitz2005853-179] Spitz 2005, p. 853.

[FOOTNOTEBritish_Film_Institute2009-180] British Film Institute 2009.

[FOOTNOTEGould2008600–601-181] Gould 2008, pp. 600–601.

[FOOTNOTEUnterberger2009e-182] Unterberger 2009e.

[FOOTNOTEHarry2002139-183] Harry 2002, p. 139.

[FOOTNOTEBBC_News_Online2005-184] BBC News Online 2005.

[FOOTNOTEHarry2002150-185] Harry 2002, p. 150.

[FOOTNOTESandford2006227–29-186] Sandford 2006, p. 227–29.

[FOOTNOTEIngham200669-187] Ingham 2006, p. 69.

[FOOTNOTERIAA2009b-188] RIAA 2009b.

[FOOTNOTEBritish_Phonographic_Industry2009-189] British Phonographic Industry 2009.

[FOOTNOTEIngham200666,_69-190] Ingham 2006, pp. 66, 69.

[FOOTNOTEWollman2006110-191] Wollman 2006, p. 110.

[FOOTNOTEIngham200666–67-192] Ingham 2006, pp. 66–67.

[FOOTNOTETraiman1976-193] Traiman 1976.

[FOOTNOTEHarry2000a124-194] Harry 2000a, p. 124.

[FOOTNOTEIngham200666-195] Ingham 2006, p. 66.

[FOOTNOTEBadman1999284-196] Badman 1999, p. 284.

[FOOTNOTERock_and_Roll_Hall_of_Fame2007-197] Rock and Roll Hall of Fame 2007.

[FOOTNOTERock_and_Roll_Hall_of_Fame2009-198] Rock and Roll Hall of Fame 2009.

[FOOTNOTEHarry2002753-199] Harry 2002, p. 753.

[FOOTNOTEKozinn1989-200] Kozinn 1989.

[FOOTNOTEHarry2002192-201] Harry 2002, p. 192.

[FOOTNOTEHarry2000a111–12-202] Harry 2000a, pp. 111–12.

[FOOTNOTEHarry2000a428–29-203] Harry 2000a, pp. 428–29.

[FOOTNOTECNN.com2000-204] CNN.com 2000.

[FOOTNOTELewis2009-205] Lewis 2009.

[FOOTNOTELevine2009-206] Levine 2009.

[FOOTNOTEBBC_News_Online2001-207] BBC News Online 2001.

[FOOTNOTEHarry2003119-208] Harry 2003, p. 119.

[FOOTNOTEHarry2003138–39-209] Harry 2003, pp. 138–39.

[FOOTNOTENME2006-210] NME 2006.

[FOOTNOTELarry_King_Live2007-211] Larry King Live 2007.

[FOOTNOTEGoodman2007-212] Goodman 2007.

[FOOTNOTEJustia2009-213] Justia 2009.

[FOOTNOTECollett-White2008-214] Collett-White 2008.

[FOOTNOTEScheck2009-215] Scheck 2009.

[FOOTNOTEGross2009-216] Gross 2009.

[FOOTNOTEKreps2009-217] Kreps 2009.

[FOOTNOTESchinderSchwartz2007160-218] Schinder & Schwartz 2007, p. 160.

[FOOTNOTEEverett19999-219] Everett 1999, p. 9.

[FOOTNOTEMacDonald200512-220] MacDonald 2005, p. 12.

[FOOTNOTEMacDonald2005382–83-221] MacDonald 2005, pp. 382–83.

[FOOTNOTEHarry2000a140,_660,_881-222] Harry 2000a, pp. 140, 660, 881.

[FOOTNOTEHarry2000a660-223] Harry 2000a, p. 660.

[FOOTNOTEHarry2000a881-224] Harry 2000a, p. 881.

[FOOTNOTEHarry2000a289,_526,_830,_856-225] Harry 2000a, pp. 289, 526, 830, 856.

[FOOTNOTEHarry2000a99,_217,_357,_1195-226] Harry 2000a, pp. 99, 217, 357, 1195.

[FOOTNOTEGould2008333–35-227] Gould 2008, pp. 333–35.

[FOOTNOTEMcQuiggin2009-228] McQuiggin 2009.

[FOOTNOTEGould200831-229] Gould 2008, p. 31.

[FOOTNOTEGould2008100-230] Gould 2008, p. 100.

[FOOTNOTEGould2008255-231] Gould 2008, p. 255.

[FOOTNOTEGould2008278-232] Gould 2008, p. 278.

[FOOTNOTEGould2008402-233] Gould 2008, p. 402.

[FOOTNOTEStrong2004108-234] Strong 2004, p. 108.

[FOOTNOTEGould2008406-235] Gould 2008, p. 406.

[FOOTNOTECampbell2008196-236] Campbell 2008, p. 196.

[FOOTNOTEBenson200343-237] Benson 2003, p. 43.

[FOOTNOTEPedler2001256-238] Pedler 2001, p. 256.

[FOOTNOTEHarry2000a721-239] Harry 2000a, p. 721.

[FOOTNOTEGould2008121-240] Gould 2008, p. 121.

[FOOTNOTEGould2008290-241] Gould 2008, p. 290.

[FOOTNOTEGould2008382,_405,_409,_443,_584-242] Gould 2008, pp. 382, 405, 409, 443, 584.

[FOOTNOTECateforis200763-243] Cateforis 2007, p. 63.

[FOOTNOTEHarry2003264-244] Harry 2003, p. 264.

[FOOTNOTELewisohn199613-245] Lewisohn 1996, p. 13.

[FOOTNOTEHertsgaard1995103-246] Hertsgaard 1995, p. 103.

[FOOTNOTEMacDonald2005212-247] MacDonald 2005, p. 212.

[FOOTNOTEMacDonald2005219-248] MacDonald 2005, p. 219.

[FOOTNOTEMacDonald2005259-249] MacDonald 2005, p. 259.

[FOOTNOTEGould20089-250] Gould 2008, p. 9.

[FOOTNOTEJovanovic200414–15-251] Jovanovic 2004, pp. 14–15.

[FOOTNOTEBBC_Radio_22009-252] BBC Radio 2 2009.

[FOOTNOTEFisher2007198-253] Fisher 2007, p. 198.

[FOOTNOTEWomack200615–16-254] Womack 2006, pp. 15–16.

[FOOTNOTEAusterlitz200717–19-255] Austerlitz 2007, pp. 17–19.

[FOOTNOTEWaksman200926-256] Waksman 2009, p. 26.

[FOOTNOTEGould20088–9-257] Gould 2008, pp. 8–9.

[FOOTNOTERIAA2009c-258] RIAA2009c.

[FOOTNOTEeveryHit.com2009-259] veryHit.com 2009.

[FOOTNOTEEMI7_April_2009-260] EMI & 7 April 2009.

[FOOTNOTEErlewine2009e-261] Erlewine 2009e.

[FOOTNOTEErlewine2009f-262] Erlewine 2009f.

[FOOTNOTECollett-White2009-263] Collett-White 2009.

[FOOTNOTEBBC_Radio_6_Music_News2009-264] BBC Radio 6 Music News 2009.

[FOOTNOTEEccleston2009-265] Eccleston 2009.

[FOOTNOTELa_Monica2005-266] La Monica 2005.

[FOOTNOTEKaplan2008-267] Kaplan 2008.

[FOOTNOTEMichaels2009-268] Michaels 2009.

[FOOTNOTEVan_Buskirk2009-269] Van Buskirk 2009.

[FOOTNOTEBarnett2009-270] Barnett 2009.

[FOOTNOTEVan_BuskirkKravets2009-271] Van Buskirk & Kravets 2009.

[FOOTNOTEMartens2009-272] Martens 2009.

[FOOTNOTEBeatlesStoreUSA2009-273] BeatlesStoreUSA 2009.

[FOOTNOTEHarry2000a571-274] Harry 2000a, p. 571.

[FOOTNOTEGuest20068-275] Guest 2006, p. 8.

[FOOTNOTENew_York_Times1995-276] New York Times 1995.

[FOOTNOTEHarry2002536-277] Harry 2002, p. 536.

[FOOTNOTEMacDonald2005351-278] MacDonald 2005, p. 351.

History of The Beatles
The Quarrymen In Hamburg At The Cavern Club Decca audition Beatlemania in the United Kingdom North American releases In the United States 1966 More popular than Jesus Studio years In India Break-up Reunions Line-ups Religious beliefs Timeline