மொழிக் கொள்கை

மொழி உரிமை என்பது, ஒரு மொழி அல்லது பல மொழிகளை எந்த சூழலிலும் பயன்படுத்த அளிக்கப்படும் மனித மற்றும் சமூக உரிமை ஆகும். மொழி உரிமை + மனித உரிமை=மொழியியல் மனித உரிமை. அனைத்து மொழி உரிமைகளும் மொழியியல் மனித உரிமை ஆகாது,ஆனால் அனைத்து மொழியியல் மனித உரிமைகளும் மொழி உரிமை ஆகும்.மொழி சார்ந்த உரிமைகளுக்கு எடுத்துக்காட்டு மொழி அடையாளம்,தாய் மொழி அணுகுமுறை,எந்த மொழியயையும் கட்டயாப்படுத்தி திணிக்காமை,மொழி அடிப்படையில் முறையான முதன்மை கல்விக்கான அணுகல் மற்றும் சிறுபான்மை மொழிக் குழுக்களை தனித்துவமான குழுக்களாக நிலைநிறுத்தும் உரிமை முதலியனவாகும்.

மொழியியல் உரிமைகளின் உலகளாவிய பிரகடனத்தை, ஸ்பானியா நாட்டிலுள்ள பார்சிலோனா நகரில் ஐக்கிய நாடுகள் கல்வி, அறிவியல், பண்பாட்டு நிறுவனம் ஜூன் 6,1996 அன்று அங்கீகரித்தது..

ஒரு அரசின் மொழிக் கொள்கை அரச மொழியை தீர்மானிக்கிறது. அரச மொழி என்பது ஒரு அரசின் நாளாந்த அலுவல்கள் நடைபெறும் மொழி ஆகும். எடுத்துக்காட்டாக தமிழ்நாடு அரசு தமிழ் மொழியை அரச மொழியாக கொண்டுள்ளது.

மொழிக் கொள்கை இணைப்பு மொழியையும் வரையறை செய்யலாம். இந்தியாவில் ஆங்கிலம் அல்லது இந்தி நடுவண் அரசுக்கும் தமிழ்நாடு அரசுக்கும் இணைப்பு மொழிகளாக இருக்கின்றன.

• அரச அலுவல், சேவைகள்
• வெளியுறவுக் கொள்கை
• வணிகம்
• கல்வி
• சட்டம்
• மின் ஊடகம்

மேற்கோள்கள்

< [1]

[2]

[3]

1. Bruthiaux, Paul. Language rights in historical and contemporary perspective.. Journal of Multilingual and Multicultural Development. பக். 73-85.
2. Skutnabb-Kangas, Tove. "Linguistic Genocide in Education – or Worldwide Diversity and Human Rights?". Lawrence Erlbaum Associates Inc..
3. Caporti, Francesco. Study of the Rights of Persons Belonging to Ethnic, Religious and Linguistic Minorities..