தன்மை (இலக்கணம்)

மொழியொன்றின் இலக்கணத்தில், பேசுபவர், யாருக்குப் பேசப்படுகிறதோ அவர், இவர்கள் அல்லாத பிறர் ஆகியோர் தொடர்பில் வேறுபாடுகளைக் காட்டும் இலக்கணக் கூறு இடம் எனப்படுகிறது. இது தன்மை, முன்னிலை, படர்க்கை எனும் மூன்று வகைப்படும். பேசுபவர் அல்லது எழுதுபவர் தன்னையோ, தன்னையும் உள்ளடக்கிய பலரையோ குறிப்பிடப் பயன்படுத்தும் சொற்கள் தன்மை என்பதனுள் அடங்கும்.

பெயர்ச் சொற்கள்

தமிழில் உள்ள பெயர்ச் சொற்களில் பின்வருவன தன்மைச் சொற்களாகும்.

  • நான் - (ஒருமை)
  • யான் - (ஒருமை)
  • நாம் - (பன்மை)
  • யாம் - (பன்மை)
  • நாங்கள் - (பன்மை)
  • யாங்கள் - (பன்மை)

வேற்றுமை உருபேற்றம்

வேற்றுமை உருபுகளை ஏற்கும்போது மேற்படி சொற்களில் ஏற்படும் மாற்றங்கள் கீழ்வரும் அட்டவணையில் காணப்படுகின்றது.

வேற்றுமைஉருபுசொல்
1-நான்நாம்நாங்கள்
2ஐஎன்னைஎம்மைநம்மைஎங்களை
3ஆல்என்னால்எம்மால்நம்மால்எங்களால்
4குஎனக்குஎமக்குநமக்குஎங்களுக்கு
5இன்என்னின்எம்மின்நம்மின்எங்களின்
6அதுஎனதுஎமதுநமதுஎங்களது

வினைச் சொற்கள்

தமிழில் வினைச் சொற்களும் இடம் குறிக்கும் விகுதிகளை ஏற்று மாற்றம் பெறும். இவற்றுள் தன்மை சுட்டும் சொற்கள் இறந்த காலம், நிகழ் காலம், எதிர் காலம் ஆகியவற்றில் அடையும் மாற்றங்கள் கீழே தரப்பட்டுள்ளன.

-இறந்த காலம்நிகழ் காலம்எதிர் காலம்
ஒருமைசெய்தேன்செய்கிறேன்செய்வேன்
பன்மைசெய்தோம்செய்கிறோம்செய்வோம்
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.