ಅಬ್ರಹಮ್ ಲಿಂಕನ್

• ಅಬ್ರಹಾಮ್ ಲಿಂಕನ್ (ಫೆಬ್ರುವರಿ ೧೨, ೧೮೦೯ – ಏಪ್ರಿಲ್ ೧೫, ೧೮೬೫) ಅಮೇರಿಕ ಸಂಯುಕ್ತ ಸಂಸ್ಥಾನದ ೧೬ನೇ ರಾಷ್ಟ್ರಪತಿಯಾಗಿದ್ದವರು. ಅಮೇರಿಕದ ಅಂತಃಕಲಹದ ವೇಳೆಯಲ್ಲಿ ರಾಷ್ಟ್ರಪತಿಯಾಗಿದ್ದ ಇವರು, ಅದರಲ್ಲಿ ವಿಜೇತರಾಗಿ, ಸಂಸ್ಥಾನವನ್ನು ಏಕೀಕೃತವಾಗಿ ಉಳಿಸಿಕೊಂಡರು. ಅಮೇರಿಕ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಗುಲಾಮಗಿರಿಯನ್ನು ರದ್ದು ಪಡಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ಅತೀ ದೊಡ್ಡ ಭಾಗ ವಹಿಸಿದರು. ಅಂತಃಕಲಹ ಮುಗಿಯುವ ವೇಳೆಯಲ್ಲಿ ಇವರು ಹತ್ಯೆಗೊಂಡರು.

• ಬಡ ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿ ಬೆಳೆದ ಲಿಂಕನ್ ಇಲಿಯೊನಿಸ್ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಸ್ವಶಿಕ್ಷಿತ ವಕೀಲರಾಗಿ, ೧೮೩೦ರಲ್ಲಿ ರಾಜ್ಯ ಶಾಸಕರಾಗಿ, ೧೮೪೦ರಲ್ಲಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ಸ್ ಪಕ್ಷದ ಸದಸ್ಯರಾಗಿದ್ದರು. ಇವರು ಅಮೇರಿಕಾದ ಅಭಿವೃದ್ದಿಗಾಗಿ ಹೋರಾಡಿ ಬ್ಯಾಂಕ್, ಕಾಲುವೆ, ರೈಲ್ಮಾರ್ಗ ಹಾಗು ಕಾರ್ಖಾನೆಗಳ ನಿರ್ಮಾಣವನ್ನು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸಿದರು. ೧೮೪೬ರಲ್ಲಿ ಮೆಕ್ಸಿಕೋ ವಿರುದ್ಧ ಯುದ್ಧ ನಡೆಸಲು ವಿರೋಧಿಸಿದರು. ೧೮೫೮ರಲ್ಲಿ ಗುಲಾಮಗಿರಿಯನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕಬೇಕೆಂದು ಸರಣಿ ವಾದಗಳನ್ನು ನಡೆಸಿ ಅಮೇರಿಕ ಸೆನೇಟ್ ಸೀಟಿಗೆ ಸ್ಟೀಫನ್.ಎ.ಡೌಗ್ಲಾಸ್ ವಿರುದ್ಧ ಸೋತರು. ಅದೇ ೧೮೬೦ರಲ್ಲಿ ಅವರು ಎದುರು ರಾಷ್ತ್ರಪತಿ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಗೆದ್ದರು.
• ಈ ಸಮಯಕ್ಕಾಗಲೆ ಯು.ಎಸ್ ದೇಶದ ಉತ್ತರ ಹಾಗು ದಕ್ಷಿಣ ಭಾಗಗಳು ಬೇರೆ ಆಗಿದ್ದವು. ಇದನ್ನು ಒಂದು ಮಾಡಿ ಅಮೇರಿಕದ ಅಂತಃಕಲಹವನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಬೇಕೆಂಬ ಆಸೆಯಿಂದ ೧೮೬೩ರಲ್ಲಿ ಎಮಾಂಸಿಪೇಶನ್ ಪ್ರೊಕ್ಲಮೇಷನ್, ಇದಕ್ಕೆ ರುಜು ಹಾಕಿದರು. ಇದು ಯು.ಎಸ್ ಸೈನ್ಯ ಗುಲಾಮರನ್ನು ಕಾಪಾಡಿ, ಗಡಿ ರಾಜ್ಯಗಳು ಗುಲಾಮರನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಬಾರದೆಂದು ಘೋಶಿಸಿತು. ಇದರಿಂದ ಸ್ವಲ್ಪ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಯುದ್ಧ ಸಮಾಧಾನಿಸಿತು.

• ೧೮೬೪ನ ರಾಷ್ಟ್ರಪತಿ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲು ಗೆದ್ದು ಎರಡನೇ ಬಾರಿಗೆ ರಾಷ್ಟ್ರಪತಿಯಾದರು. ಇವರು ೧೮೬೩ರಲ್ಲಿ ಗೆಟ್ಟಿಸ್ಬರ್ಗ್ ಅಡ್ರೆಸ್ನಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ ಭಾಷಣ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯತೆ, ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ, ಸಮಾನ ಹಕ್ಕುಗಳು, ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ, ಮತ್ತು ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದ ತತ್ವಗಳನ್ನು ಎತ್ತಿ ಹಿಡಿದಿದೆ. ಆದರೆ ದಕ್ಷಿಣ-ಉತ್ತರ ಸೈನಿಕರು ಪ್ರತಿದಿನ ಸಾಯುತ್ತಿದ್ದರು. ಅಂತಃಕಲಹ ನಿಲ್ಲಲೇ ಇಲ್ಲ. ಆಗ ಲಿಂಕನ್ ಮುಂತಾದ ರಿಪಬ್ಲಿಕನ್ ನಾಯಕರು ೧೮೬೫ರಲ್ಲಿ ಅಮೇರಿಕಾದ ಸಂವಿಧಾನಕ್ಕೆ ೧೩ನೇ ತಿದ್ದುಪಡಿ ತಂದರು. ಇದು ಗುಲಾಮಗಿರಿಯ ಅಂತ್ಯವಾಯಿತು[1].[2]

[3] ಇದರಿಂದ

• 1865, ಏಪ್ರಿಲ್ 14ರ ಸಂಜೆ ನಾಟಕ ನೋಡಲು ತೆರಳಿದ್ದ ಲಿಂಕನ್ ತಲೆಗೆ ಹಿಂಬದಿಯಿಂದ ಗುಂಡು ಹೊಡೆಯಲಾಯಿತು. ಮರುದಿನ ಲಿಂಕನ್ ಬದುಕಿಗೆ ತೆರೆಬಿತ್ತು. ಅಂತಃಕಲಹ ಮುಗಿಯಿತು. ದಕ್ಷಿಣದ ಸೈನ್ಯ ಅಂತಃಕಲಹವನ್ನು ವಶಮಾಡಿಕೊಂಡ ಆರೇ ದಿನಕ್ಕೆ ರಾಷ್ಟ್ರಪತಿ ಲಿಂಕನ್ರನ್ನು ಜಾನ್ ವಿಲ್ಕೆಸ್ ಬೂತ್ ಗುಂಡಿಟ್ಟು ಸಾಯಿಸಿದನು. ಇಂದಿಗೂ ಜನರೂ ಲಿಂಕನ್ರನ್ನು ಯು.ಎಸ್.ಎ ಕಂಡ ಅತ್ಯಂತ ಮಹಾನ್ ರಾಷ್ಟ್ರಪತಿಗಳಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರು ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಿದ್ದಾರೆ.
• ಏಪ್ರಿಲ್ 21, 1865; ಲಿಂಕನ್ ಪಾರ್ಥಿವ ಶರೀರವನ್ನು ಇರಿಸಿಕೊಂಡ ವಿಶೇಷ ರೈಲು ವಾಷಿಂಗ್ಟನ್‌ನಿಂದ ಹೊರಟಿತು. ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಭಾವಿ ಅಧ್ಯಕ್ಷರನ್ನು ಕರೆತಂದ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲೇ ಸುಮಾರು 20 ದಿನ ಸಂಚರಿಸಿದ ಉಗಿಬಂಡಿ ಇಲ್ಲಿನಾಯ್ ತಲುಪಿತು. ಮೊದಲು ಕೈಬೀಸುತ್ತಾ, ಹರ್ಷೋದ್ಗಾರಗಳೊಂದಿಗೆ ತಮ್ಮ ನಾಯಕನನ್ನು ಕಳುಹಿಸಿಕೊಟ್ಟಿದ್ದ ಜನ, ಸಂಕಟದಲ್ಲಿ ಬಿಕ್ಕಳಿಸುತ್ತಾ ನಿಂತಿದ್ದರು.
• ‘ವಿದ್ಯಾರ್ಹತೆ, ಮೈಕಟ್ಟು, ನಾಜೂಕುಗಳಷ್ಟೇ ನಾಯಕತ್ವವನ್ನು ಅಳೆಯುವ ಮಾನದಂಡಗಳಲ್ಲ. ಜನರ ಹಿತಕ್ಕಾಗಿ ಕಠಿಣ ನಿರ್ಧಾರಗಳನ್ನು ತಳೆಯಬಲ್ಲವನು ಮಾತ್ರ ಮಹಾನ್ ನಾಯಕನಾಗುತ್ತಾನೆ. ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಕಾಯಂ ಸ್ಥಾನ ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ’ ಎಂದು ಲಂಡನ್ ಟೈಮ್ಸ್ ಬರೆಯಿತು. ಉಗಿಬಂಡಿಯ ಈ ಎರಡು ಪಯಣಗಳ ನಡುವೆ ಲಿಂಕನ್ ಜನಪ್ರಿಯತೆ ಉತ್ತುಂಗಕ್ಕೇರಿತು. ತೀರಿಕೊಂಡು ಇದೀಗ ನೂರೈವತ್ತು ವರ್ಷಗಳಾದರೂ ದಂತಕತೆಯಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಲೇ ಇರುವ ಲಿಂಕನ್ ಎತ್ತರವನ್ನು ಅಳೆಯಲು ಸಾದ್ಯವಿಲ್ಲ.[4]

[5]

• ಚರಿತ್ರೆಯ ಪುಟಗಳಲ್ಲಿ ಲಿಂಕನ್ ಚಿರಾಯು:ಸುಧೀಂದ್ರ ಬುಧ್ಯ;24 Apr 2015