மதுரைப் பாலாசிரியர் நப்பாலனார்

தோழி தலைவியைத் தலைவன் சொன்ன இடத்தில் விட்டுவிட்டு வந்து தலைவனிடம் சொல்கிறாள்.

குன்ற நாட! நீ அன்பில்லாதவன் என்று எனக்குத் தெரியாமல் போயிற்று. தெரிந்திருந்தால் குறுமகளின் கண்ணும், மேனியும் பசலை பாயாமல் இருந்திருக்கும் - என்கிறாள்.

தலைவனின் குன்றநாடு

• வாரணம் உரறும் (யானை பிளிறும்)
• அருவி தேன்கூட்டோடு கலந்துவந்து இன்னிசை பாடும்.
• கல்லுக் குகையில் 'இம்' என அது வீழும்.
• முன்றத்தில் மூங்கில் செறிந்திருக்கும்.
• கானவன் இரும்பால் வடித்து வைத்தது போன்ற வலிமையான கைகளை உடையவன்.
• அவன் மராஅம் மரத்தில் பதுங்கி நின்றுகொண்டு களிற்றை அதன் முகத்தில் தாக்குவான்.
• அதன் வெண்கொம்பைக் கொண்டுசெல்வான்.
• அதனை அவன் தன் புல் வேய்ந்த குடிசையில் மாட்டிக் காயவைப்பான்.
• பலாப்பழம் பழுத்திருக்கும் முற்றத்தில் தன் சுற்றத்தாருடன் கூடிப் 'பிழி' என்னும் பழச்சாற்று மதுவை அருந்துவான்.
• பின்னர் சந்தன விறகில் சுட்ட ஊன்கறியைக் கொண்டாட்டத்தோடு உண்பான்.

இப்படி மக்கள் வாழும் இடந்தான் தலைவனுடைய குன்றநாடு.