சுட்டெழுத்து

தற்காலத்தில் 'உ' என்ற சுட்டெழுத்து தமிழ்நாட்டில் வழக்கில் இல்லை. ஆனால், பழங்காலத்தில் அவ்வெழுத்து வழக்கில் இருந்தது . அதேவேளை இந்த "உ" சுட்டெழுத்து யாழ்ப்பாணத் தமிழ் பேச்சு வழக்கிலும் எழுத்து வழக்கிலும் தற்போதும் தொடர்ந்து இருப்பது ஒரு தனிச்சிறப்பாகும். 'உ' என்ற சுட்டு பல பொருளில் எடுத்தாளப்பட்டுள்ளது. சேய்மைக்கும் அண்மைக்கும் இடையில் உள்ளவற்றைக் குறிக்க 'உ' என்ற சுட்டெழுத்து பயன்பட்டது. நடுவிலுள்ள பொருள்களையும், உயரத்திலுள்ள பொருள்களையும், பின்பக்கம் உள்ள பொருள்களையும் சுட்ட 'உ' பயன்படும்

சான்று:

உம்பர்- மேலே என்ற பொருள் தரும்.

உப்பக்கம் - முதுகுப்பக்கம் என்ற பொருள் தரும்.

உதுக்காண் - சற்று தூரத்தில் பார் என்ற பொருள் தரும்.

ஒருசொல்லின் அகத்தே (உள்ளே) நின்று சுட்டுப்பொருளைத் தருவது அகச் சுட்டு எனப்படும்.
சான்று:

அவன், அவள், அவர், அது, அவை

இவன், இவள், இவர், இது, இவை

உது, உவன்.

அகச்சுட்டுச் சொற்களிலிருந்து சுட்டெழுத்தை நீக்கினால் அச்சொல் பொருள் தராது.

ஒரு சொல்லின் புறத்தே (வெளியே) நின்று சுட்டுப்பொருளைத் தருவது புறச்சுட்டு ஆகும்.
சான்று:

அப்பையன்

இவ்வீடு

உப்பக்கம்.

புறச்சுட்டு சொற்கள் பிரித்தாலும் பொருள் தரும். (அ+ பையன், இ+ வீடு, உ+பக்கம்).

அண்மையில் (அருகில்) உள்ளவற்றைக் குறிக்க உதவும் சுட்டு "அண்மைச் சுட்டு" எனப்படும். இ என்ற சுட்டெழுத்து அண்மையைக் குறிக்க உதவுகிறது.
சான்று:

இக்காட்சி

இவன்,

இவர்,

இந்நறுமணம்.

சேய்மையில் (தொலைவில்) உள்ளவற்றைச் சுட்டிக் காட்ட உதவும் சுட்டு, சேய்மைச் சுட்டு எனப்படும், அ என்ற சுட்டெழுத்து தொலைவைக் குறிக்க உதவுகிறது.
சான்று :

அக்கடிதம்,

அவன்,

அவர்,

அம்மலை.

தற்காலத்தில் அங்கு, இங்கு, அந்த, இந்த போன்ற சொற்கள் சுட்டுப்பொருளை உணர்த்தி பெருவழக்காக நிற்கின்றன. இது "சுட்டுத்திரிபு" எனப்படும்.
சான்று:

அந்தப் பக்கம்

இந்த வீடு

தொல்காப்பியம்- எழுத்ததிகாரம்- நச்சினார்க்கினியம்

• சுட்டுச்சொல் புணர்ச்சி