கண்ணகாரன் கொற்றனார்

இப்பாடல் 'மனை மருட்சி' என்னும் துறை பற்றியது. தலைவன் செயலைக் கண்டு செவிலி மருண்டு சொல்கிறாள்.

அன்று தோழியர் ஆயத்தோடு 'ஓரை' விளையாடிக் கொண்டிருந்தாள். தலைவன் நயமாக நொச்சிச் செடிப் பக்கம் அழைத்துச் சென்று கூடினான். இன்று ஆயத்தைப் பார்த்தாலும், அவன் தன்னை எடுத்துக்கொண்ட நொச்சிச் செடியைப் பார்த்தாலும் அவளுக்குக் கண்ணீர் வருகிறது. என்றாலும் அங்கிருக்கும் கிளியைப்பார்த்து ஏதோ பேசுகிறாள். ஊரெல்லாம் அங்குமிங்குமாக அம்பல் பேசுகிறது. தலைவன் ஏதும் தெரியாதவன் போல வந்து 'உன் கூந்தல் மணக்கிறது' என்கிறான். இதைப் பார்த்தால் எனக்கு வியப்பாகத் தோன்றுகிறது - என்கிறாள் செவிலி.

'ஐதேகு அம்ம!' = வியப்பாக உள்ளது.