ஊசியடி வெடிப்பொதி

ஊசியடி வெடிப்பொதி என்பது, ஒரு வழக்கொழிந்த உலோக வெடிபொதி வகை ஆகும். வெடிபொதியின் அடித்தட்டிற்கு சற்று மேலே, ஆரப்போக்கில் துருத்திக்கொண்டு இருக்கும் ஒரு சிறிய ஊசியை அடித்து, இதில் எரியூட்டி பற்றவைக்கப்படும். 1830-களில் பிரெஞ்சுக்காரர் கசீமிர் லெஃபொஷொ என்பவரால் கண்டுபிடிக்கப்பட்டு[1], 1835-ல் காப்புரிமம் பெறப்பட்டது.[2] இது ஒரு முற்கால உலோக வெடிபொதி ஆகும். இதன் வரலாறு, வாய்குண்டேற்ற ஆயுதங்களுக்கு மாற்றாக வந்த பின்-குண்டேற்றிகளின் மேம்பாட்டுடன் நெருங்கியது ஆகும்.

லெஃபொஷொ எம்.1858 கைத்துப்பாக்கியின் படம். வெடிபொதியில் இருந்து துருத்தியிருக்கும் ஊசியை காண்க.
ஊசியடி வெடிப்பொதியின் வரைபடம்
சில ஊசியடி வெடிப்பொதிகள் - வரிசையாக 15மி.மீ., 12மி.மீ., 9மி.மீ., 7மி.மீ., 5மி.மீ. மற்றும் 2மி.மீ. ஒவ்வொரு வெடிபொதியின் விவரமும் இப்படத்தின் கோப்புப் பக்கத்தில் பட்டியலிடப்பட்டுள்ளன.

மேற்கோள்கள்
  1. Lautissier, Gerard, and Michel Renonciat. Casimir Lefaucheux, Arquebuier: 1802-1852. La Tour-du-Pin Editions du Portail, 1999. 142. Print:
  2. FR patent 6348, Casimir Lefaucheux, "fusil se chargeant par la culasse, au moyen d'un mécanisme qui fait basculer le canon", filed 1835-01-08, issued 1835-03-31
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.