இரட்டை வழக்கு

மொழியியலில், இரட்டை வழக்கு (diglossia) என்பது, குறித்த ஒரு மொழிச் சமுதாயத்தில், ஒரே சமயத்தில் இரண்டு வகையான மொழி வழக்குகள் பயன்பாட்டில் இருப்பதைக் குறிக்கிறது. இதில், அச்சமுதாயத்தினர் தம்மிடையேயான தொடர்புகளுக்கு அன்றாடம் வழமையாகப் பயன்படுத்தும் மொழி வழக்குக்குப் புறம்பாக, உயர் நிலையில் ஒழுங்கமைக்கப்பட்ட இன்னொரு வழக்கும் இருக்கும். இரண்டாவது வகை, இலக்கியம், முறைசார் கல்வி, மேடைப்பேச்சு போன்றவற்றில் பயன்படுகிறது.[1] அன்றாட வழக்கு "தாழ்ந்த (L)" வகை எனவும், மற்றது "உயர் (H)" வகை எனவும் குறிப்பிடப்படுவது உண்டு. பெரும்பாலும் இது பேச்சு மொழிக்கும், எழுத்து அல்லது ஊடக மொழிக்குமான வேறுபட்ட வழக்குகளைக் குறிக்கிறது. உலகின் பல மொழிகளில் இவ்வாறான இரட்டைவழக்கு காணப்படுகின்றது. கிரேக்கம், அரபி, இந்தோனேசியம், தமிழ்,[2] தெலுங்கு என்பன இதற்கு எடுத்துக்காட்டுகள். இரட்டை வழக்கு என்பது வட்டார வழக்குகளைச் சுட்டவில்லை.