യൂറോപ്പ്

1472ലെ ഒരു ചിത്രം. ലോകം നോഹയുടെ 3 പുത്രന്മാർക്ക് 3 വൻകരകളായി നല്കിയതായി കാണിക്കുന്നു

യൂറോപ്പ് എന്ന പേരിന്റെ ഉപയോഗം ചരിത്രത്തിലുടനീളം കാണാൻ സാധിക്കുന്നതാണ്.[4][5] ഗ്രീക്ക് ചരിത്രകാരനായിരുന്ന ഹെറോഡോട്ടസ് പറയുന്നത് പ്രാചീനകാലത്ത് ലോകം യൂറോപ്പ്, ഏഷ്യ, ലിബിയ(ആഫ്രിക്ക) എന്നിങ്ങനെ 3 വൻകരകളായി വിഭജിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു എന്നാണ്. നൈൽ നദിയും ഫാസിസ് നദിയുമായിരുന്നു അതിരുകൾ. ചിലർ ഫാസിസ് നദിയല്ല റഷ്യയിലെ ഡോൺ നദിയാണ് ഏഷ്യയെയും യൂറോപ്പിനേയും വേർതിരിച്ചിരുന്നത് എന്നു വിശ്വസിച്ചിരുന്നു എന്നും ഹെറോഡോട്ടസ് പറയുന്നു.[6] ഫ്ലാവിയസ് ജോസഫസും "ബുക്ക് ഓഫ് ജൂബിലീ"സും വൻകരകളെ നോഹ മക്കൾക്ക് വിഭജിച്ച് നല്കിയ ഭൂമിയാണെന്ന് പറയുന്നു. അന്നു ഹെർക്കുലീസിന്റെ തൂണുകളും ജിബ്രാൾട്ടർ കടലിടുക്കിമാണ് ആഫ്രിക്കയെയും യൂറോപ്പിനെയും വേർതിരിച്ചതെന്നും ഡോൺ നദിയാണ് എഷ്യയിൽനിന്നും യൂറോപ്പിനെ വേർതിരിച്ചതെന്ന് ഈ സ്രോതസ്സുകൾ നിർവചിക്കുന്നു. [7]

ഇപ്പോൾ യൂറാൽ മലനിരകൾ, യൂറാൽ നദി, കാസ്പിയൻ കടൽ, കോക്കസസ് മലനിരകൾ എന്നിവയാണ്‌ യൂറോപ്പിനെ ഏഷ്യയുമായി വേർതിരിക്കുന്നത്.[8]

ഗ്രീക്ക് ഐതിഹ്യങ്ങളിലെ ഒരു കഥാപാത്രമാണ് യൂറോപ്പ. സീയുസ് ഒരു വെളുത്ത കാളയുടെ രൂപത്തിൽ ക്രെറ്റെ ദ്വീപിലേക്കു തട്ടിക്കൊണ്ട്പോയ ഒരു ഫീനിഷ്യൻ രാജകുമാരിയായിരുന്നു യൂറോപ്പ. ക്രെറ്റെയിൽവച്ച് മീനോസ്, റാഡാന്തസ്, സർപ്പഡോൺ എന്നീ മൂന്നു പുത്രൻമാർക്ക് യൂറോപ്പ ജന്മം നല്കി. ഹോമറുടെ കൃതികളിൽ പറയുന്നത് ഗ്രീസ് ഭരിച്ചിരുന്ന ഒരു രാജ്ഞിയായിരുന്നു യൂറോപ്പ, ഒരു സ്ഥലത്തെ കുറിക്കുന്ന പേര് ആയിരുന്നില്ല. പിന്നീട് യൂറോപ്പ വടക്കൻ ഗ്രീസിനെ കുറിക്കുന്ന ഒരു പേരായി. 500BCയോടടുത്ത് "യൂറോപ്പ" എന്ന പദം വടക്കോട്ടുള്ള മറ്റ് സ്ഥലങ്ങളെയും കുറിക്കുന്ന ഒരു പേരായി മാറി.

യൂറോപ്പിലെ ഭാഷകളെ റോമാൻസ് ഭാഷകൾ, ജേർമാനിക്ക് ഭാഷകൾ, ബാൾട്ടിക് ഭാഷകൾ, സ്ലാവിക് വ്ഹാഷകൾ എന്നിങ്ങനെ പ്രധാനമായും നാലു വിഭാഗങ്ങളായി തരംതിരിക്കാം. റൊമാൻസ് ഭാഷകൾ റോമൻ സാമ്രാജ്യത്തിൽ നിലവിലുണ്ടായിരുന്ന ലാറ്റിൻ ഭാഷയിൽനിന്നും ജെർമാനിക് ഭാഷകൽ ദക്ഷിണ സ്കാൻഡിവീനിയയിൽനിന്നും ഉത്ഭവിച്ചതാണ്. ആംഗ്ലേയം ഒരു ദക്ഷിണ ജെർമാനിക് ഭാഷയാണ്. [9][10] [11][12]

റൊമാൻസ് ഭാഷകൾ തെക്കുപടിഞ്ഞാറൻ യൂറോപ്പിലാണ് പ്രാബല്യത്തിലുള്ളത്. ഇതിനു പുറമേ മധ്യ യൂറോപ്പിലും കിഴക്കൻ യൂറോപ്പിലുമായി വ്യാപിച്ച്കിടക്കുന്ന റൊമാനിയയിലും മാൾഡോവയിലും ഈ ഭാഷ ആശയവിനിമയം നടത്താൻ ഉപയോഗിച്ച്‌വരുന്നു. സ്ലാവിക് ഭാഷകൾ യൂറോപ്പിന്റെ കിഴക്ക് ഭാഗത്തും മധ്യഭാഗത്തും കിഴക്കുപടിഞ്ഞാറൻ യൂറോപ്പിലും ഉപയോഗിക്കുന്നു.

യൂറോപ്പിലെ മതങ്ങൾക്ക് പാശ്ചാത്യ കലയിലും, സംസ്കാരത്തിലും, തത്ത്വശാസ്ത്രത്തിലും നിയമത്തിലും വളരെ വ്യക്തമായ സ്വാധീനം ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നാണ് ചരിത്രം ചൂണ്ടിക്കാട്ടുന്നത് . യൂറോപ്പിലെ ഏറ്റവും വലിയ മതം കത്തോലിക്കരും ഓർതോഡോക്സുകളും പ്രോട്ടസ്റ്റന്റുകളും പാലിച്ചുവരുന്ന ക്രിസ്തുമതം ആണെന്ന് നിസ്സംശയം പറയാം. ക്രിസ്തുമതത്തിനു തൊട്ടുപിന്നിൽ ഇസ്ലാം മതമാണ്. ഇസ്ലാം മതം പ്രധാനമായും തെക്കുകിഴക്കൻ രാജ്യങ്ങളായ അൽബേനിയ, ബോസ്നിയ ആൻഡ് ഹെർസെഗോവിന, കൊസവോ, കസാഖ്സ്ഥാൻ, സൈപ്രസ്, തുർക്കി, അസർബൈജാൻ എന്നീ രാജ്യങ്ങളിലാണ് കാണുന്നത്. ബുദ്ധമതം പാലിച്ചുപോരന്നവർ കാൽമിക്യയിലാണ് ഉള്ളത്. ജൂതമതവും ഹിന്ദുമതവും ന്യൂനപക്ഷമതങ്ങളാണ്. പാശ്ചാത്യനാടുകളിൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ നിരീശ്വരവാദികളും അർദ്ധവിശാസികളൂം ഒരു മതത്തിലും വിശ്വസിക്കാത്തവരും ഉള്ളത് യൂറോപ്പിലാണ്. {Sweden|സ്വീഡണിലും]] കിഴക്കേ ജർമനിയിലും എസ്റ്റോണിയയിലും ഫ്രാൻസിലും ചെക്ക് റീപ്പബ്ലിക്കിലുമാണ് ഈ വിഭാഗത്തി‌ൽപെട്ടവർ അധികവും കാണപ്പെടുന്നത്.[13]

യൂറോപ്യൻ സംസ്കാരത്തിന് തറക്കല്ലിട്ടത് പുരാതന ഗ്രീസിലെ ആളുകളായിരുന്നു. ഈ സംസ്കാരത്തെ ശാക്തീകരിച്ചത് പുരാതന റോമാക്കാരും. യൂറോപ്യൻ സംസ്കാരത്തെ ക്രിസ്തുമതമാണ് സന്തുലിതാവസ്ഥയിൽ എത്തിച്ചത്. പതിനഞ്ചാം നൂറ്റാണ്ടിൽ നവോത്ഥാനപ്രസ്ഥാനവും പ്രൊട്ടസ്ടന്റുകളുമാണ് യൂറോപ്യൻ സംസ്കാരത്തെ നവീകരിച്ചതും ആധുനികവത്കരിച്ചതും. യൂറോപ്യൻ സംസ്കാരത്തെ ആഗോളവത്കരിച്ചത് പതിനാറാം നൂറ്റാണ്ടുമുതൽ ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ട്‌വരെ ഭരിച്ചിരുന്ന യൂറോപ്യൻ സാമ്രാജ്യങ്ങളാണ്.

1. National Geographic Atlas of the World (7th ed.). Washington, DC: National Geographic. 1999. ISBN 0-7922-7528-4. "Europe" (pp. 68-9); "Asia" (pp. 90-1): "A commonly accepted division between Asia and Europe ... is formed by the Ural Mountains, Ural River, Caspian Sea, Caucasus Mountains, and the Black Sea with its outlets, the Bosporus and Dardanelles."
2. Lewis & Wigen 1997, p. 226
3. National Geographic, 534.
4. Lewis, Martin W.; Wigen, Kären (1997). "The myth of continents: a critique of metageography". University of California Press. ISBN 0-520-20743-2.
5. Jordan-Bychkov, Terry G.; Jordan, Bella Bychkova (2001). The European culture area: a systematic geography. Rowman & Littlefield. ISBN 0742516288.
6. Herodotus, 4:45
7. Franxman, Thomas W. (1979). Genesis and the Jewish antiquities of Flavius Josephus. Pontificium Institutum Biblicum. pp. 101–102. ISBN 8876533354.
8. മൈക്രോസോഫ്റ്റ് എൻകാർട്ട ശേഖരിച്ച തീയതി 2009 ഓഗസ്റ്റ് 03
9. "Old English Online". Utexas.edu. 2009-02-20. ശേഖരിച്ചത്: 2010-04-21.
10. http://www.blackwellreference.com/public/tocnode?id=g9781405129923_chunk_g978140512992320
11. http://www.blackwellreference.com/public/tocnode?id=g9781405129923_chunk_g978140512992320
12. A companion to the history of the English language by H. Momma, Michael Matto, John Wiley and Sons, 2008, ISBN 1-4051-2992-1, 9781405129923. p. 147-149
13. Dogan, Mattei (1998). "The Decline of Traditional Values in Western Europe". International Journal of Comparative Sociology. Sage. 39: 77–90. doi:10.1177/002071529803900106.