ഗുരുവായൂർ

ഗുരുവായൂർ ക്ഷേത്രവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഐതിഹ്യകഥയാണ് 'ഗുരുവായൂർ' എന്ന സ്ഥലനാമവുമായും ബന്ധപ്പെട്ട് സാധാരണയായി പറഞ്ഞുകേൾക്കാറുള്ളത്. ഹിന്ദുവിശ്വാസപ്രകാരം സൃഷ്ടികർത്താവായ ബ്രഹ്മാവിന് നിത്യപൂജ നടത്താൻ മഹാവിഷ്ണു നിർമ്മിച്ചുകൊടുത്ത വിഗ്രഹം, പിന്നീട് സുതപസ്സ്, കശ്യപൻ, വസുദേവർ എന്നിങ്ങനെ പോയി ഒടുവിൽ ശ്രീകൃഷ്ണഭഗവാന്റെ കൈവശം എത്തിച്ചേരുകയും, ഭഗവാൻ അത് ദ്വാരകയിൽ നിത്യപൂജ നടത്തുകയും, ഒടുവിൽ ഭഗവാന്റെ വൈകുണ്ഠാരോഹണത്തിനുശേഷം ദ്വാരക പ്രളയത്തിലാണ്ടുപോയപ്പോൾ ദേവഗുരുവായ ബൃഹസ്പതിയും വായുദേവനും ചേർന്ന് ഇവിടെ കൊണ്ടുവരികയും, ശിവഭഗവാന്റെ ആജ്ഞാനുസരണം ഇവിടെ പ്രതിഷ്ഠിയ്ക്കുകയും തന്മൂലം സ്ഥലം 'ഗുരുവായൂർ' എന്നറിയപ്പെടുകയും ചെയ്തു എന്നതാണ് പ്രസിദ്ധമായ ആ ഐതിഹ്യകഥ.

എന്നാൽ ചരിത്രപരമായി ഈ കഥയ്ക്ക് പ്രസക്തിയില്ല. ചരിത്രരേഖകൾ പ്രകാരം കുരവയൂർ എന്നായിരുന്നു ഗുരുവായൂരിന്റെ ആദികാല നാമം.14-)ം നൂറ്റാണ്ടിലെ കോകസന്ദേശത്തിൽ കുരുവയൂർ എന്നാണ് പരാമർശിച്ചിരിക്കുന്നത്. കുരവക്കൂത്ത് എന്ന പുരാതന കലാരൂപം ഇവിടെ അരങ്ങേറിയിരുന്നതായി [1]വി.വി.കെ വാലത്ത് ഊഹിക്കുന്നു. കുരവയൂർ എന്ന പേര് ഇങ്ങനെ വന്നതായിരിക്കാം. ഇത് ലോപിച്ച് ഗുരുവായൂർ എന്നായി മാറി. എന്നാൽ പതിനാലാം നൂറ്റാണ്ടിലെ കോകസന്ദേശം പോലെയുള്ള ഗ്രന്ഥങ്ങളിൽ തമിഴ് സ്വാധീനം വളരെ വ്യക്തമാണ്. തമിഴ് ഭാഷയിൽ 'ഗ', 'ക' എന്നിവയ്ക്ക് ക (க) എന്ന അക്ഷരം തന്നെയാണ് ഉപയോഗിക്കുന്നത്. അതിനാൽ കുരവയൂർ, ഗുരുവായൂർ ആയി മാറിയതാണെന്ന വാദം നിലനിൽക്കില്ലെന്നും വാദഗതികൾ ഉണ്ട്. മാത്രമല്ല, കേരളത്തിലെ മറ്റു കലാരൂപങ്ങൾക്ക് വ്യക്തമായ ചരിത്രം ലഭ്യമാണെന്നിരിക്കെ, കുരവക്കൂത്ത് എങ്ങനെ വിസ്മരിക്കപ്പെട്ടു എന്നും ചോദ്യമുയരുന്നുണ്ട്. ഈ കലാരൂപത്തെക്കുറിച്ച് മറ്റു പരാമർശങ്ങൾ ലഭ്യമല്ല.[2] പ്രമുഖ ചരിത്രകാരനായിരുന്ന പുത്തേഴത്ത് രാമൻ മേനോന്റെ അഭിപ്രായത്തിൽ മേൽപ്പത്തൂർ നാരായണ ഭട്ടതിരിയാണ് 'ഗുരുവായൂർ' എന്ന പേരിന്റെ ഉപജ്ഞാതാവ്.

ദക്ഷിണഭാരതത്തിലെ പ്രധാനപ്പെട്ട ഒരു ഹൈന്ദവ ക്ഷേത്രമാണ് ഗുരുവായൂർ ശ്രീകൃഷ്ണക്ഷേത്രം. ഈ ക്ഷേത്രത്തിൽ മഹാവിഷ്ണു ഗുരുവായൂരപ്പൻ എന്ന പേരിൽ പ്രതിഷ്ഠിയ്ക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. വിഷ്ണുവിന്റെ പൂർണ്ണാവതാരമായ ശ്രീകൃഷ്ണൻ എന്ന രൂപത്തിലാ‍ണ് ഗുരുവായൂരിലെ പ്രതിഷ്ഠ. പാതാള അഞ്ജനം എന്ന വിശിഷ്ടവും അപൂർവ്വവും ആയ കല്ലുകൊണ്ടാണ് വിഗ്രഹം നിർമ്മിച്ചിരിയ്ക്കുന്നത്. തന്മൂലം ഏറെ പവിത്രമായി ഇത് കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. സാധാരണ വിഗ്രഹങ്ങളിലേതുപോലെ വിഷ്ണു നാലു കൈകളിൽ പാഞ്ചജന്യം ശംഖ്, സുദർശന ചക്രം, താമര, ഗദ എന്നിവ ധരിച്ചിരിക്കുന്നു. കിഴക്കോട്ട് ദർശനമായി നിൽക്കുന്ന രൂപത്തിലാണ് ഇവിടെ മഹാവിഷ്ണുപ്രതിഷ്ഠ. ഗണപതി, അയ്യപ്പൻ, വനദുർഗ്ഗാഭഗവതി എന്നിവരാണ് ഉപദേവതകൾ. മഹാക്ഷേത്രമായതിനാൽ നിത്യേന അഞ്ചുപൂജകളും മൂന്നുശീവേലികളുമുണ്ട്. ഉദയാസ്തമനപൂജ, കളഭച്ചാർത്ത്, കൃഷ്ണനാട്ടം, പാൽപ്പായസം, അപ്പം, അട, വെണ്ണ തുടങ്ങിയവയാണ് പ്രധാന വഴിപാടുകൾ. തന്ത്രം പുഴക്കര ചേന്നാസ്സ് മനയ്ക്ക്. അഹിന്ദുക്കൾക്ക് ഈ ക്ഷേത്രത്തിൽ പ്രവേശനമില്ല. ഇന്ത്യയിൽ ബദരി, പുരി, തിരുപ്പതി എന്നിവ കഴിഞ്ഞാൽ ഏറ്റവും തിരക്കുള്ള ഹൈന്ദവദേവാലയം ഗുരുവായൂരാണ്. ലക്ഷക്കണക്കിന് ആരാധകരാണ് നിത്യേന ഇവിടെ ദർശനം നടത്തുന്നത്. റോഡ്, റെയിൽ മാർഗ്ഗങ്ങളിൽ ഈ ക്ഷേത്രത്തിൽ എത്താം. കേരളത്തിലെ മിക്ക സ്ഥലങ്ങളിൽ നിന്നും ഗുരുവായൂരിലേയ്ക്ക് ബസ്സുകളുണ്ട്.

ഇതുകൂടാതെ, മമ്മിയൂർ മഹാദേവക്ഷേത്രം, പാർത്ഥസാരഥിക്ഷേത്രം, തിരുവെങ്കടാചലപതിക്ഷേത്രം തുടങ്ങി വേറെയും നിരവധി ക്ഷേത്രങ്ങൾ ഗുരുവായൂരിലുണ്ട്. ഇവിടങ്ങളിലെല്ലാം നിരവധി ഭക്തർ വരാറുണ്ട്.

• 
  ഗുരുവായൂർ മുനിസിപ്പൽ ടൗൺ ഹാൾ
• 
  ഗുരുവായൂർ തീവണ്ടിയാപ്പീസ്
• 
  ഗുരുവായൂർ തപാലാഫീസ്
• 
  ഗുരുവായൂർ വായനശാല
• 
  ഗുരുവായൂർ കെഎസ് ആർടിസി ബസ് സ്റ്റേഷൻ
• 
  ഗുരുവായൂർ ഗവൺമെന്റ് അതിഥി മന്ദിരം
• 
  ഗുരുവായൂർ ഗവൺമെന്റ് എൽപി സ്ക്കൂൾ
• 
  ഗുരുവായൂർ എകെജി സ്മാരക കവാടം
• 
  ഗുരുവായൂർ അഗ്നിശമന കാര്യാലയം
• 
  ഗുരുവായൂർ ജിഎൽആർ വാട്ടർ ടാങ്ക്
• 
  ഗുരുവായൂർ ശ്രീകൃഷ്ണ ഹയർ സെക്കന്ററി സ്ക്കൂൾ

1. എസ്. ഗുപ്തൻ നായർ.
2. വാലത്ത്, വി.വി.കെ. (1991). കേരളത്തിലെ സ്ഥലനാമചരിത്രങ്ങൾ എറണാകുളം ജില്ല. തൃശ്ശൂർ: കേരള സാഹിത്യ അക്കാദമി. ISBN 81-7690-105-9.