ഗംഗാസമതലം

float

ഗംഗക്കു പുറമേ ഹിമാലയത്തിൽ നിന്നും തെക്കോട്ടും മദ്ധ്യേന്ത്യൻ പർവതനിരകളിൽ നിന്നും വടക്കോട്ടും ഒഴുകുന്ന വലുതും ചെറുതുമായ നിരവധി നദികൾ ഈ സമതലത്തെ കീറിമുറിച്ചു കൊണ്ട് കടന്നു പോകുന്നു. ഗംഗയും അതിന്റെ പോഷകനദികളിലും വർഷകാലത്ത് വെള്ളപ്പൊക്കമുണ്ടാകുന്നു. ഈ നദികളിൽ പ്രധാനപ്പെട്ട ഒന്നാണ് കോസി. ഈ നദിയിൽ 24 മണിക്കൂറിനുള്ളിൽ 30 അടി വെള്ളം പൊങ്ങാറുണ്ട്. ഇന്ന് ഇത് ജലവൈദ്യുതപദ്ധതികൾക്കായും ജലസേചനപദ്ധതികൾക്കായും ഉപയോഗപ്പെടുത്തി നീരൊഴുക്കിനെ നിയന്ത്രിക്കുന്നുണ്ട്.

ഇന്ന് ഭൂമിശാസ്ത്രപരമായും ഭൌതികമായും ലളിതമായ ഘടനയുള്ള ഗംഗാതടം, ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിൽത്തന്നെ ഏറ്റവുമധികം മാറ്റത്തിനു വിധേയമായിട്ടുള്ള ഭൌമമേഖലയാണ്. ഗംഗാസമതലം കിടക്കുന്നിടം പുരാതനകാലത്ത് ഏതാണ്ട് 1300 അടി ആഴമുള്ള ഒരു കിടങ്ങായിരുന്നു. ഈ കിടങ്ങിനെക്കുറിച്ച് ഭൂമിശാസ്ത്രജ്ഞന്മാർക്കിടയി വ്യത്യസ്തസിദ്ധാന്തങ്ങളുണ്ട്. ഹിമാലയത്തിനു രൂപം കൊടുത്ത അതേ ഭൌമപ്രതിഭാസത്തിന്റെ ഫലം തന്നെയാണ് ഈ കിടങ്ങും എന്ന് ചിലർ കരുതുന്നു. ഏതായാലും ഉപദ്വീപീയ ഇന്ത്യയേയും ഹിമാലയത്തേയും വേർതിരിച്ച് ഒരു കിടങ്ങ് സ്ഥിതി ചെയ്തിരുന്നു എന്നുള്ളത് തർക്കമില്ലാത്തകാര്യമാണ്. പിൽക്കാലത്ത് ഈ കിടങ്ങിന് കിഴക്കുള്ള നദികളിലൂടെ നിക്ഷേപിക്കപ്പെട്ട മണ്ണ് മൂടി ഈ കിടങ്ങ് മൂടപ്പെട്ടു.

ഇത്ര വലിപ്പമുള്ള ഒരു കിടങ്ങ് മണ്ണടിഞ്ഞു മൂടപ്പെട്ടു എന്നത് അവിശ്വസനീയമായി തോന്നുമെങ്കിലും ഗംഗാനദി ഒരു ദിവസം ബംഗ്ഗാൽ ഉൾക്കടലിലേക്കൊഴുക്കുന്ന മണ്ണിന്റെ കണക്ക് നോക്കിയാൽ ഇതിന് ന്യായീകരണം കണ്ടെത്താൻ സാധിക്കും. ഏതാണ്ട് പത്തു ലക്ഷം ടൺ മണ്ണ് ഗംഗാനദി ദിവസേന ബംഗാൾ ഉൾക്കടലിലേക്കെത്തിക്കുന്നെണ്ടാന്നാണ് ചില വിദഗ്ദ്ധർ കണക്കാക്കുന്നത്. നദി അതിന്റെ തടത്തിൽ നിക്ഷേപിക്കുന്ന മണ്ണിന് പുറമെയാണിത്. ഈ മണ്ണ് കൃഷിക്ക് ഏറ്റവും അനുയോജ്യമാണെന്നതിനു പുറമേ ഇഷ്ടികയും മറ്റു കളിമണ്ണുൽപ്പന്നങ്ങളും നിർമ്മിക്കാനും ഉപയോഗിക്കുന്നു[1].

ഗംഗാതടത്തിലെ 90% ആളുകളുടേയും ജീവിതവൃത്തി കൃഷിയെ ആശ്രയിച്ചാണ്. ഇവിടത്തെ കൃഷി, നിരവധി ഘടങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നുവെങ്കിലും മഴ തന്നെയാണ് ഇവ് അയിൽ ഏറ്റവും പ്രധാനം.

തെക്കുപടിഞ്ഞാറൻ കാലവർഷത്തിന്റെ ബംഗാൾ ഉൾക്കടൽ ശാഖ ഹിമാലയം കടന്ന് വടക്കോട്ട് തിബറ്റിലേക്ക് പ്രവേശിക്കാൻ സാധിക്കാത്തതിനാൽ ബംഗ്ഗാൽ ഉൾക്കടലിൽ നിന്ന് പടിഞ്ഞാറോട്ട് ദിശമാറി ഗംഗാ സമതലത്തിലെത്തുന്നു. അവിടെ നിന്നും വീണ്ടൂം വടക്കുപടിഞ്ഞാറൻ ദിശയിലേക്ക് നീങ്ങുമ്പോഴേക്കും കാറ്റിലെ ജലാംശം നഷ്ടപ്പെടുന്നു. അങ്ങനെ ബംഗാളിൽ നിന്നും പഞ്ചാബിലെത്തുമ്പോഴേക്ക്കും മഴ വളരെക്കുറഞ്ഞു കുറഞ്ഞു വരുനു. വേനൽക്കാലത്ത് ഗംഗാതടത്തിന്റെ വടക്കൻഭാഗങ്ങൾ അൽപ്പം വരണ്ടുണങ്ങുമെങ്കിലും സമതലം ഏതാണ്ട് വർഷം മുഴുവനും പച്ചപ്പുള്ളതായിരിക്കും.

ഗംഗാതടത്റ്റിന്റെ വടക്കു പടീഞ്ഞാറൻ ഭാഗത്ത് തെക്കുപടീഞ്ഞാറൽ കാലവർഷം എത്തുമ്പോഴേക്ക്കും വളരെക്കുറച്ച് മഴ മാത്രമേ നൽകുന്നുള്ളൂ.. വർഷത്റ്റിലെ ശരാശരി വർഷപാതം 40 ഇഞ്ചോളമാണ്. അതു കൊണ്ട് ഈ മേഖലയിലെ കൃഷിക്ക് ജലസേചനം അത്യാവശ്യ്യമാണ്. ഗോതമ്പ്, ബാർലി, അരി എന്നിവയാണ് ജലസേചനം നടത്റ്റി വിളയിക്കുന്ന വിളകൾ. ചാമ ഇവിടത്തെ വേനൽകൃഷിയാണ്. ഇവിടത്തെ കാലാവസ്ഥ അനുയോജ്യമല്ലാത്തതിനാൽ അരി ഒരു പ്രാധാന്യം കുറഞ്ഞ കൃഷിയാണ്. ഗോതമ്പാണ് ഇവിടത്തെ ജനങ്ങളുടെ പ്രധാന ഭക്ഷണം ചപ്പാത്തിയുടെ രൂപത്തിലാണ് ഇവർ ഇത് ഭക്ഷിക്കുന്നത്.

അരിക്ക് വേണ്ട കാലാവസ്ഥയുടെ നേരെ വിപരീതമായ കാലാവസ്ഥയാണ് ഗോതമ്പ് കൃഷിക്ക് യോജിച്ചത്. പഞ്ചാബിലെ കുറഞ്ഞ താപനിലയും മിതമായ വർഷപാതവും ഇവിടിടത്തെ കൃഷിക്കാരെ ഗോതമ്പ് റാബി കൃഷിയായി ഒക്ടോബറിൽ വിതക്കാനും മാർച്ചോടെ വിളവെടുക്കാനും സഹായിക്കുന്നു.