ಪಾಕಿಸ್ತಾನ ಆಕ್ರಮಿತ ಕಾಶ್ಮೀರ (ಪಿಒಕೆ) ಐತಿಹಾಸಿಕವಾಗಿ ಜಮ್ಮು ಮತ್ತು ಕಾಶ್ಮೀರದ ಹಿಂದಿನ ರಾಜಪ್ರಭುತ್ವಕ್ಕೆ ಸೇರಿದೆ.[1] ೧೯೪೭ರಲ್ಲಿ ಭಾರತ ವಿಭಜನೆಯಾದ ಕೂಡಲೇ, ಜಮ್ಮು ಮತ್ತು ಕಾಶ್ಮೀರದ ಅಂದಿನ ಮಹಾರಾಜರಾದ ಹರಿ ಸಿಂಗ್ ಅವರು ಭಾರತದ ಪ್ರವೇಶ ಸಾಧನಕ್ಕೆ ಸಹಿ ಹಾಕಿದರು; ಆ ಮೂಲಕ ಭಾರತೀಯ ಒಕ್ಕೂಟಕ್ಕೆ ಸೇರಲು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡರು.[2] ಆದ್ದರಿಂದ, ಪಿಒಕೆ ಕಾನೂನುಬದ್ಧವಾಗಿ ಭಾರತದ ಅಂತರ್ಗತ ಭಾಗವಾಗಿದೆ. ಅಕ್ಟೋಬರ್ ೧೯೪೭ರಲ್ಲಿ ಪಾಕಿಸ್ತಾನ ಸೇನೆಯು ಬುಡಕಟ್ಟು ಜನಾಂಗದ ಆಕ್ರಮಣವನ್ನು ನಡೆಸಿದಾಗಿನಿಂದ ಈ ಪ್ರದೇಶವು ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ಕಾನೂನು ಬಾಹಿರ ನಿಯಂತ್ರಣದಲ್ಲಿದೆ.[3]

ಪಾಕಿಸ್ತಾನ ಆಕ್ರಮಿತ ಕಾಶ್ಮೀರ ಹಸಿರುಬಣ್ಣದಲ್ಲಿದೆ; ಭಾರತಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ ಭಾಗ ಅದರ ಕೆಳಗೆ ದಕ್ಷಿಣದಲ್ಲಿ ದಟ್ಟ ಹಳದಿ ಬಣ್ಣದಲ್ಲಿದೆ

ಪಾಕ್ ಆಕ್ರಮಿತ ಕಾಶ್ಮೀರದ ಜಿಲ್ಲೆಗಳು

ಆಜಾದ್ ಕಾಶ್ಮೀರ ಮತ್ತು ಗಿಲ್ಗಿಟ್-ಬಾಲ್ಟಿಸ್ತಾನ್ (ಮೊದಲು ಉತ್ತರ ಪ್ರದೇಶಗಳು ಎಂದು ಹೆಸರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿತು) ಎಂಬ ಪ್ರದೇಶಗಳನ್ನು ಪಿಓಕೆ ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. ಆರು ದಶಕಗಳಿಂದ ಈ ಪ್ರದೇಶವು ಅಸ್ಫಾಟಿಕ ಘಟಕವಾಗಿ ಉಳಿದಿದೆ. ೧೯೬೩ರಲ್ಲಿ ಪಾಕಿಸ್ತಾನವು ಚೀನಾಕ್ಕೆ ಬಿಟ್ಟುಕೊಟ್ಟ ಬಾಲ್ಟಿಸ್ತಾನದ ಶಕ್ಸ್ಗಮ್ ಮತ್ತು ಗಿಲ್ಗಿಟ್ನಿಂದ ರಾಸ್ಕಮ್ ಅನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುವ ಟ್ರಾನ್ಸ್ ಕರಕೋರಮ್ ಟ್ರ್ಯಾಕ್ಟ್ ಸಹ ಪಿಒಕೆನ ಒಂದು ಭಾಗವಾಗಿದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಪ್ರತಿಫಲವಾಗಿ ಕರಕೋರಂ ಹೆದ್ದಾರಿಯನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಲು ಪಾಕಿಸ್ತಾನಕ್ಕೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡುವುದಾಗಿ ಚೀನಾ ಭರವಸೆ ನೀಡಿತ್ತು.

ಆಜಾದ್ ಕಾಶ್ಮೀರ (ಎಜೆಕೆ) ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಪ್ರದೇಶವು ೧೯೭೪ರಲ್ಲಿ ಅಂಗೀಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಆಜಾದ್ ಕಾಶ್ಮೀರ ಮಧ್ಯಂತರ ಸಂವಿಧಾನ ಕಾಯ್ದೆಯಡಿ ಆಡಳಿತ ನಡೆಸುತ್ತದೆ. ಎಜೆಕೆಗೆ ಅಧ್ಯಕ್ಷರು, ಪ್ರಧಾನಿ ಮತ್ತು ಪರಿಷತ್ತು ಇದ್ದರೂ ಸಹ, ಆಡಳಿತ ರಚನೆಯು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಶಕ್ತಿಹೀನವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಸಣ್ಣ ವಿಷಯಕ್ಕಾಗಿಯೂ ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ಸ್ಥಾಪನೆಯ ಮೇಲೆ ಅವಲಂಬಿತವಾಗಿದೆ. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಎಜೆಕೆಯನ್ನು "ಒಂದು ದೇಶದ ಬಲೆಗಳನ್ನು" ಹೊಂದಿರುವ "ಸಾಂವಿಧಾನಿಕ ರಹಸ್ಯ" ಎಂದು ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಗಿಲ್ಗಿಟ್-ಬಾಲ್ಟಿಸ್ತಾನ್ ಮೇಲೆ ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ಆಡಳಿತವನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುವ ಕರಾಚಿ ಒಪ್ಪಂದಕ್ಕೆ ಆಜಾದ್ ಕಾಶ್ಮೀರದ ಅಧ್ಯಕ್ಷ, ಮುಸ್ಲಿಂ ಸಮ್ಮೇಳನ ಮತ್ತು ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ಖಾತೆಯಿಲ್ಲದ ಸಚಿವ ಮುಷ್ತಾಕ್ ಅಹ್ಮದ್ ಗುರ್ಮಾನಿ ನಡುವೆ ಸಹಿ ಹಾಕಲಾಯಿತು. ಹಾಗಿದ್ದರೂ, ಎಜೆಕೆ ಮತ್ತು ಗಿಲ್ಗಿಟ್-ಬಾಲ್ಟಿಸ್ತಾನ್ ನಡುವೆ ಔಪಚಾರಿಕ ವಿಲೀನ ನಡೆಯಲಿಲ್ಲ.[4]